The Washington Post liet een behoorlijke ‘bom’ afgaan: uit onderzoek blijkt dat honderden hoge Amerikaanse militairen en ambtenaren vanaf het begin al wisten dat de oorlog in Afghanistan niet te winnen was. Alles voor niets en Nederland heeft dus eigenlijk miljarden weg gepist door mee te doen met missies.
De oorlog in Afghanistan, die inmiddels al achttien jaar voortduurt, is het Vietnam van de 21ste eeuw. Het gevaar van het oprukkende communisme van toen is het gevaar van het internationale terrorisme van nu. En zoals in de beginjaren van de Vietnamoorlog bij de top van de Amerikaanse regering allang bekend was dat Vietnam niet te winnen was, zo blijkt dat in het geval van Afghanistan óók zo te zijn.
Democratie krijgt er niet echt voeten aan de grond, heroïneproductie is er hoger dan ooit, religieus extremisme is terug van weggeweest en de Taliban zit er gewoon nog steeds. Conventionele oorlogsvoering blijkt niet te hebben gewerkt, net als dat het in Vietnam niet bleek te werken. Voor eenieder die een béétje kennis van de Vietnamoorlog heeft en de oorlog in Afghanistan een paar keer op het nieuws voorbij heeft zien komen, kon haast niet aan de parallellen ontkomen.
Behalve als je Tweede Kamerlid bent. SP-Kamerlid Sadet Karabulut blaast weer hard op de hoorn van de publieke verontwaardiging en vraagt zich af:
“Het is ongelooflijk dat president na president hiervan wist”, zegt Karabulut. “Het is voor ons de vraag of dat ook geldt voor kabinet na kabinet. Zijn wij ook voorgelogen?”
Maar potentieel kampioen open deuren intrappen Kamerlid Sjoerd Sjoerdsma (D66) kan er ook wat van:
“Eerlijke overheidscommunicatie is enorm belangrijk, zeker bij militaire missies. We moeten realistisch zijn over wat op korte termijn bereikt kan worden en de overheid moet daarover transparant rapporteren.”
Succes daarmee Sjoerd! Denk niet dat de Amerikaanse overheid dat gaat doen. Denk ook niet dat de Nederlandse overheid tegen de belangrijkste NAVO-partner durft te zeggen dat hun oorlog zinloos is en Nederland er om die reden niet aan mee zal gaan doen. Want hier spelen hele andere factoren mee: machtsvertoon om op het geopolitieke schaakbord invloed uit te kunnen oefenen; de productie en het gebruik van oorlogsmaterieel om de wapenindustrie florerend te houden en afleiding van (falend) binnenlands beleid door de aandacht te vestigen op een oorlog. Er zullen er vast nog meer zijn, het punt is in ieder geval dat Nederland de volgende keer gewoon weer mee zal gaan doen en het een ‘vredesmissie’ noemt.