Twijfels bij goedkeuring vaccin bij de EMA

Op 28 februari schreven een twaalftal wetenschappers en artsen een brief aan de ‘EMA‘ waarin ze vroegen om antwoorden op prangende vragen met betrekking tot de vaccins tegen ‘Covid‘ die door de ‘EMA‘ zijn goedgekeurd.

Een afschrift ging naar Charles Michel en Ursula von der Leyen. Ze vroegen de ‘EMA‘ om binnen een week te reageren, anders zagen zij zich genoodzaakt de brief met de vragen openbaar te maken. Uit het gegeven dat de brief nu openbaar is leid ik af dat een reactie van de ‘EMA‘ nog op zich laat wachten. In hoeverre de bezorgdheid die spreekt uit die brief heeft bijgedragen aan de beslissing van acht Europese landen om het gebruik van het vaccin van Astra Zeneca voorlopig te stoppen, zou ik u niet kunnen vertellen.

Evenmin heb ik zelf antwoord op de gestelde vragen, en begrijp ik slechts in grote lijnen waar ze naar verwijzen. Andermaal wil ik benadrukken dat ik geen medicus ben, en niet bevoegd om u te adviseren. Maar ik vind het wel op mijn pad liggen om u te informeren over discussies in de wereld van de wetenschap die niet in de openbaarheid komen, door de loodzware deken van zelfcensuur die de media hanteren. Ik ben mij van mijn kant terdege bewust van de verantwoordelijkheid die ook op mijn schouders rust, waar ik het niet op mijn geweten wil hebben dat ik mensen heb verleid tot een keuze die de kwaliteit van hun leven negatief heeft beïnvloed, op grond van paniekberichten.

Zelf neig ik tot scepsis op grond van wat ik weet en zie, maar ik bezit geen specialistische kennis. Daarbij moet echter worden geconstateerd dat ook de mensen die de adviezen uitbrengen op grond waarvan bestuurders keuzes maken erkennen dat het veelal niet wetenschappelijk onderbouwd kan worden, en dat het eerder een ‘judgment call‘ is. En dat alleen al wettigt het stellen van vragen om te weten te komen op grond van welke overwegingen zo’n ‘judgement‘ tot stand is gekomen. Waar is men bang voor? En moet ik daar ook bang voor zijn?

Zoals hier eerder geconstateerd, op basis van mededelingen van de WHO zelf, alsmede publicaties van de producenten van de revolutionaire vaccins die nu de ronde doen, is het eigenlijk geen vaccin, omdat u niet immuun wordt, nog steeds ziek kunt worden, én het virus kunt doorgeven als u gevaccineerd bent. Tegen die achtergrond is het voor mij onbegrijpelijk dat er nu wordt gespeeld met de gedachte om mensen die gevaccineerd zijn een soort ‘paspoort‘ te geven waardoor ze weer hun oude leven op kunnen pakken, en samen kunnen komen met mensen die getest zijn en het virus niet bij zich dragen. Immers, die laatste groep loopt dan toch nog steeds gevaar om te worden besmet door een gevaccineerde festivalganger?

Dat de vaccins ‘lekken‘, waarmee bedoeld wordt dat ze de gevaccineerde wel beter beschermen, maar de gevaccineerde het virus nog wel door kan geven, is iets wat een andere viroloog en vaccinspecialist in de pen deed klimmen. Hij wees erop dat de ervaring met ‘lekkende‘ vaccins bij kippen was dat er juist gevaarlijker varianten ontstonden. Dat kan toch niet de opzet zijn van dit vaccinatieprogramma?

De brief van Geert Vanden Bossche, eerder werkzaam bij GAVI en de ‘Bill and Melinda Gates Foundation‘, vindt u HIER op zijn ‘Twitter-account‘, voor zolang het nog bestaat. En HIER de link naar de documenten waar hij in zijn brief naar verwijst.

In this open letter I am appealing to the @WHO and all stakeholders involved, no matter their conviction, to immediately declare such action as THE SINGLE MOST IMPORTANT PUBLIC HEALTH EMERGENCY OF INTERNATIONAL CONCERN. Please read and share: https://t.co/0Fupw9JInP #COVID19 pic.twitter.com/I24mSjpVKM

— Geert Vanden Bossche (@GVDBossche) March 6, 2021

Het is mijn hoop dat we keuzes maken die ook achteraf wijs zullen blijken te zijn, en niet het resultaat waren van een angstreflex en paniekvoetbal. Dit is een curieuze tijd, waarin we te maken hebben met nepnieuws en nep-accounts, volop ‘spin‘ en censuur. Niet te verifiëren getallen en discussies over de betekenis van die cijfers en statistieken geven mij geen houvast. Beleidsmakers en ‘experts‘ wijzen steeds vaker naar elkaar als het er om gaat wie nou verantwoordelijk is voor de feiten, of aannames op grond waarvan men keuzes maakt. Uiteindelijk zal een dialoog die loopt via de ‘gevestigde‘ kanalen, en verdwaalde publicaties op het internet, de kwaliteit van de besluitvorming niet ten goede komen. Maar als zorg-professionals met vragen zitten, en argumenten en feiten aandragen voor hun standpunt, dan mag het niet zo zijn dat repressie de Heilige Consensus moet redden.

Waar dit soort berichten de ‘gevestigde‘ media niet haalt, is het van het grootste belang dat u helpt bij de verspreiding om een inhoudelijke discussie op gang te brengen over aspecten die we niet kúnnen negeren.