Indignatie redactie 
Met de komst van Elon Musk als eigenaar van Twitter breken volgens velen onzekere tijden aan. Musk ontslaat medewerkers net zo makkelijk als hij van onderbroek wisselt, komt met impulsieve ideeën en hint op een betaalmodel om gebruikers optimaal te laten profiteren. Gebruikers stappen inmiddels over naar andere alternatieven. Ik zie het met lede ogen aan, want Twitter is zoveel meer dan een verbaal incontinente babbelbox.
Best veel mensen doen tamelijk luchtig over een mogelijk einde van Twitter. Ik behoor niet tot die groep mensen. Twitter is op het eerste gezicht een oneindige stroom aan prietpraat, maar wie de moeite neemt om verder te kijken ziet een waardevol platform, waar veel verschillende groepen mensen dankbaar gebruik van maken en waar zelfs levens kunnen worden gered.
Nieuwsvoorziening
De nieuwsvoorziening heeft met Twitter een hele nieuwe lading gekregen. Mensen zijn niet langer afhankelijk van journalisten die ter plaatse gaan en pas later een stukje tikken voor een nieuwssite, maar krijgen razendsnel van alle kanten informatie, filmpjes en foto’s op hun beeldscherm. Kijk bijvoorbeeld naar de oorlog in Oekraïne, waar grote en kleine gebeurtenissen op de voet gevolgd kunnen worden, inclusief dronebeelden.
Of de opstand tegen het regime in Iran, waar burgers met telefoontjes zelf vastleggen hoe de strijd verloopt. Journalisten zelf gebruiken Twitter om live verslag te doen van grote gebeurtenissen, inclusief persoonlijke observaties en inzichten. Feitelijk is Twitter een oneindig canvas voor mensen die informatie willen delen.
De rechtbankverslagging bijvoorbeeld heeft een hele nieuwe dimensie gekregen. Twitter is bij uitstek geschikt om een compleet live-verslag aan de tweeps voor te schotelen. De ruimte in een krant is per definitie beperkt. Ooit sprak Holleeder-rechter Frank Wieland mooie woorden over twitterverslagen. Hij noemde de twitterende rechtbankjournalisten ‘de tolken van de rechtspraak’.
Rampen
Uit meerdere onderzoeken blijkt dat Twitter tijdens rampen en aanslagen een zeer geschikt middel is om burgers te informeren en van het juiste advies te voorzien. Miljoenen gebruikers worden razendsnel bereikt. Daarnaast brengt het de hulpverlening door goedwillende burgers op gang. Toen een korte, maar hevige storm over Pukkelpop raasde, duur het slechts seconden voor de eerste tweets zichtbaar waren. Bewoners in de buurt boden slaapplaatsen, douches en internetverbinding aan. Sommige bedrijven zetten de deuren open om mensen op te vangen.
Na de Moerdijkbrand zag de overheid in een paar uur maar liefst 35.000 tweets voorbij komen en was de conclusie dat die tweets meer informatie opleverden dan de overheidsdiensten zelf konden verzamelen. Bij de aanslagen in 2015 in Parijs werd binnen een halfuur tijdelijke opvang geregeld met de hashtag #porteouverte (open deur), waar inwoners van Parijs zelf opvang- en schuillocaties aanboden. Allemaal beduidend sneller dan de overheid het had kunnen regelen.
Eenzaamheid
Het zal voor gelukkige stelletjes vermoedelijk niet zo voelen, maar voor mensen die alleen zijn is Twitter een manier om de eenzaamheid te verdrijven. Gevoelens kunnen worden geuit en vriendschappen gezocht. Voor de kerstdagen van 2020 twitterde Thomas Pruijsen bijvoorbeeld een hartenkreet.
‘Checken jullie de komende tijd wat vaker bij mij. Ik word niet zo vaak gebeld enzo en ga echt veel alleen zijn en heb het een beetje nodig om mij gezien te voelen’
Thomas werd op Twitter overstelpt met reacties en noemde dat zelf ‘hartverwarmend’. Denk ook aan de actie #maatjesgezocht, waarbij mensen die wel wat hulp kunnen gebruiken in het leven die hulpvraag ook daadwerkelijk effectief kenbaar kunnen maken, zonder te verzanden in het bureaucratische moeras van de zorgwereld.
Goede voorbeelden kwam ik deze week tegen toen ik op Twitter aan mijn volgers vroeg wat voor hen de waarde is van Twitter. Er kwamen veelzeggende reacties:
‘Na twee zware jaren waarin ik man, huis, vrienden ben kwijtgeraakt, weer nieuwe vrienden gekregen die ik ook buiten Twitter zie en spreek, dankzij Twitter en zo behoed ben voor totale eenzaamheid’
Ook een mooie:
Ik vond mijn liefde hier. En verder zoveel andere goede vrienden. Ook al zie ik ze niet irl, ze wonen veelal in het buitenland, ze zijn echte vrienden. Voor mij, met autisme (in de aspergerhoek) is het een groep die anderen misschien in het café etc. zien
Lotgenoten
Wie erop let, zal het best vaak op Twitter tegenkomen. Mensen met psychische of fysieke problemen geven aan dat Twitter een echte life-line voor hen is geworden. Ze gebruiken het platform om met lotgenoten te kunnen praten of in draadjes uit te leggen hoe ze hun stoornis of handicap ervaren en wat ze nodig hebben om het dagelijkse leven vol te kunnen houden. Op die manier helpen ze niet alleen zichzelf, maar creëren ze ook bewustzijn met betrekking tot een groep mensen die soms veel minder snel in contact komt met de buitenwereld.
Zoals een tweep het goed omschreef:
‘Het is een groot deel van mijn dagvulling. Door depressie en PTSS is ‘buiten de deur gaan’ erg lastig. Een sociaal leven irl is er bijna niet. Twitter vult dit mooi aan’
Twitter kan veel gedaan krijgen. Wat te denken van een terminale patient die nog heel graag wilde trouwen met zijn partner, maar die avond naar verwachting zou sterven. Maar hoe krijg je dat voor elkaar als het al bijna avond is en de gemeente al dicht? Lees vooral in dit prachtige verhaal hoe dat voor elkaar werd gebokst met de kracht van twitter.
Uit de bubbel
Twitter is een bonte verzameling van meningen. En ook dat is een voordeel. De mens heeft nogal de neiging om zich te omringen met gelijkgestemden en met Twitter kun je meningen lezen die anders zijn. Het zet aan tot reflectie. Twitter heeft in principe de kracht om buiten je eigen bubbel te komen en zo nieuwe inzichten op te doen. En het gaat niet alleen om het tot je nemen van een andere mening. Dankzij Twitter is het ook mogelijk om meteen te reageren op mensen, waardoor soms wel degelijk een goed en constructief debat kan ontstaan.
Verdienmodellen
Ik ga er niet om liegen, ik kon zelf na 22 jaar de traditionele journalistiek verlaten omdat mijn verdienmodellen grotendeels via Twitter lopen. Met het account @realtwitcourt voor live rechtbankverslagen en mijn eigen account om mijn verhalen onder de aandacht te brengen. Maar ik sta hier niet alleen in. Freelance-journalisten werken steeds vaker met verdienmodellen die goed kunnen werken als je de verhalen ook zelf, zonder tussenkomst immers van een grote uitgever, onder de aandacht kunt brengen en er een donatiemodel aan kunt hangen.
Voorheen waren schrijvers, journalisten, kunstenaars en andere creatieve geesten grotendeels afhankelijk van mediabedrijven, uitgeverijen of een galerie om werk onder de aandacht te krijgen. Met Twitter ontstond ineens voor de individuele creatieveling een eigen podium om zichzelf te promoten.
Nadelen
Ik ben niet blind voor de nadelen van Twitter. Het platform is inderdaad ook een open riool, waar idioten ruimte krijgen en heksenjachten worden gestart, soms zelfs door een president. Maar dat neemt de positieve kanten niet weg en je kunt de nadelen tot op zekere hoogte filteren. Gebruikers vinden vriendschappen, woonruimte, liefde, een lift bij noodweer, steun en advies. Ze hebben inmiddels een heel netwerk opgebouwd, iets waar veel werk en tijd in gaat zitten en je op een alternatieve microblogservice niet zo snel weer op kunt bouwen.
Wat Musk gaat doen met Twitter is niet te voorspellen. Maar als hij de dienst niet de nek omdraait, dan zijn het de gebruikers zelf die bepalen of Twitter een succes blijft of niet. Als veel gebruikers overstappen, dan voorspel ik een verwatering van de collectieve kracht van een platform. Ik geloof nooit dat mensen die opereren op verschillende podia dezelfde functionaliteit kunnen bieden als de verzameling tweeps op Twitter dat kunnen.
Ik snap overwegingen om Twitter te verlaten, maar hoop dat mensen niet vergeten wat voor een fantastische dienst het kan zijn voor mensen die er inmiddels om goede redenen afhankelijk van zijn geworden.
Voor hun geluk, voor hun werk, voor hun inkomen, voor waardevolle contacten, in hun strijd tegen de eenzaamheid.
Laten we het kind niet met het badwater weggooien.
