Uitdagingen van de petrochemische industrie van Iran in de schaduw van nieuwe sancties

Terwijl de uitvoer van ruwe olie (de belangrijkste deviezenindustrie van Iran) sterk is teruggelopen zonder hoop op herstel, hadden andere hulpbronnen zoals petrochemicaliën, mijnen en metalen een uitweg kunnen zijn voor de Islamitische Republiek … maar deze sectoren werden ook gesanctioneerd in het voorjaar 2019. De petrochemische en staalsector van Iran is de afgelopen twee decennia snel gegroeid, maar die groei is bijna gestopt door sancties.

The United States has imposed new Iran-related sanctions against six international petrochemical and petroleum companies and two persons accused of helping Iran skirt sanctions, the Treasury Department's Office of Foreign Assets Control (OFAC) said in a statement on Friday. pic.twitter.com/YNKLu9R44D

— Srbija Evropa (@srbija_eu) January 23, 2020

Er zijn momenteel meer dan 50 petrochemische fabrieken in Iran actief. De jaarlijkse productiecapaciteit van deze eenheden onder normale omstandigheden is meer dan 60 miljoen ton. De petrochemische export piekte bijvoorbeeld van minder dan $ 3 miljard in 2005 tot $ 15 miljard in 2011. Vanwege de grote verscheidenheid aan petrochemische producten zal de sanctie voor deze petrochemische producten zijn eigen uitdagingen hebben. Een ander probleem is de marktdiversificatie van deze producten, die zich heeft uitgebreid van buurlanden naar de EU- en Latijns-Amerikaanse markten. Iran kan zijn aandeel in de petrochemische markt behouden door petrochemicaliën op de grijze markt te verkopen, maar het moet ze tegen een lagere prijs verkopen. Een ander probleem is hoe je daadwerkelijk geld kunt krijgen voor producten die ze verkopen.

Maximum pressure on the Iranian regime will continue until its behavior changes. Today we imposed sanctions against China, Hong Kong, and UAE-based entities for operating in Iran’s oil and petrochemical sectors. If you facilitate this regime's activities, you will be sanctioned.

— Secretary Pompeo (@SecPompeo) January 23, 2020

Het geopolitieke belang van het produceren en exporteren van petrochemische producten is dat de industrie toegevoegde waarde genereert vanwege de gasverwerking en de creatie van diverse producten in verschillende categorieën. Op deze manier belemmert het de ruwe verkoop van energiebronnen en met de activiteit van productie-eenheden wordt de cyclus van de petrochemische industrie actiever, wat leidt tot economische groei en het scheppen van werkgelegenheid.

PETROCHEMICALIËN IN HET ZESDE ONTWIKKELINGSPLAN

Met de op een na grootste gasvoorraad ter wereld, heeft Iran het potentieel om de productie van petrochemicaliën te verhogen. De behoeften van de petrochemische industrie zijn redelijk geprijsd en beschikbaar in Iran, waardoor petrochemische producten tegen een lagere prijs op de markt kunnen worden gebracht dan andere belangrijke petrochemische producten. Aangezien de belangrijkste export van Iran onder normale omstandigheden olie en oliederivaten is, heeft de Iraanse regering een alomvattend plan ontwikkeld om de petrochemische producten te verhogen en is het van plan zowel de kwaliteit als de variëteit van petrochemische producten te vergroten door nieuwe petrochemische fabrieken te vergroten en de oude te herbouwen. Met dit plan had het land het aandeel van deze producten in zijn export kunnen vergroten door de export van niet-olie te vergroten en tegelijkertijd de afhankelijkheid van olie-export te verminderen.

#Iranian Oil Minister Bijan Namdar Zanganeh said the country plans to construct an LNG park with an annual capacity to produce three million tons of liquefied natural gashttps://t.co/3grcYnDqFA pic.twitter.com/60eUtLJp33

— Tasnim News Agency (@Tasnimnews_EN) October 7, 2019

$ 37 MILJARD IN PETROCHEMISCHE ONTVANGSTEN UIT DE DERDE FASE

Volgens de verklaring van Bijan Zanganeh over de maatregelen die nodig zijn om de doelstellingen van de petrochemische ontwikkeling in de context van de sancties van Iran te bereiken, heeft Iran twee sprongen in de petrochemische industrie vastgesteld. In de tweede sprong zal het 100 miljoen ton petrochemische goederen produceren met een waarde van $ 27 miljard tegen 2023. In de derde sprong vanaf 2023 zal Iran ongeveer 137 miljoen ton produceren, met een waarde van $ 37 miljard.

PERSIAANS GOLF PETROCHEMISCH BEDRIJF

De Perzische Golf Petrochemical Company, het belangrijkste doelwit van de recente Amerikaanse sancties, is het grootste petrochemische bedrijf in het land, met 14 productiecomplexen. Het bedrijf is een leider in de Iraanse petrochemische industrie met 8 dienstverlenende bedrijven op investerings-, commercieel en technisch gebied. Volgens het Amerikaanse ministerie van Financiën bezit het bedrijf ongeveer 2% van de petrochemische export van Iran. Eerdere sancties omvatten drie subsets van Iraanse petrochemische fabrieken die eigendom zijn van de Persian Gulf Petrochemical Company, met een gecombineerde productiecapaciteit van 50% van de petrochemische productiecapaciteit van Iran. De productportfolio van Gulf Petrochemical Company wordt vervaardigd in 14 bedrijven, waaronder aromaten, brandstoftoevoer, basischemicaliën en polymeren.

Naast zijn aandeel in meer dan 88% van de productiecapaciteit van aromatisch materiaal en 69% van het PVC-product, is de Persian Gulf Petrochemical Company de enige fabrikant van technische polymeren, polyethyleentereftalaat, PVC-emulsie en epoxyharsen in Iran. Het bedrijf is ook de enige leverancier van lichte aardolieproducten, zware en vloeibare aardolieproducten in de Iraanse petrochemische industrie.

Afgelopen juni heeft het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken van de Schatkist (OFAC) nieuwe sancties opgelegd aan de petrochemische industrie van Iran. Deze sancties werden opgelegd aan de petrochemische industrie in de nasleep van de post-Iran sanitaire export sancties. De VS heeft het petrochemische bedrijf van Iran en vier satellietbedrijven aan zijn sanctielijst toegevoegd.

https://twitter.com/ElmaAksalic/status/1137044813088415746

Opgemerkt moet worden dat de petrochemische industrie van Iran al was bestraft. De eerste sanctie voor de export van aardolie was de sanctie van de VN-Veiligheidsraad, die voor het eerst plaatsvond in Resolutie 2 in 2007 en vervolgens op 5 november werd geïntensiveerd door de toenmalige Amerikaanse president. In juni 2019 hebben de VS sancties opgelegd aan verschillende petrochemische bedrijven, met name de Perzische Golf Holding, om te blokkeren wat zij ’terrorismefinanciering’ noemden. De Verenigde Staten beweerden dat het geld de Quds-strijdkrachten zou ondersteunen. De petrochemische sancties van Iran zullen aanzienlijke gevolgen hebben voor Iran, aangezien meer dan een kwart van de niet-olie-export van Iran petrochemische producten zijn. Bovendien worden sommige aardolieproducten voornamelijk gebruikt voor petrochemische voedingsmiddelen die jaarlijks ongeveer $ 10-12 miljard aan Iran genereren.

De belangrijkste rivaal van Iran, Saoedi-Arabië, en de petrochemische producten van Iran zullen in de toekomst Amerikaanse petrochemische producten zijn. De schaliegasrevolutie gaf de Verenigde Staten de mogelijkheid om een ​​exporteur van energie te worden en de export van energie speelt een belangrijke rol in het buitenlands beleid van het land. De Verenigde Staten gebruiken de export van energie om de relaties met hun bondgenoten te versterken. De sanctie van de export van energie en het blokkeren van investeringen in de energiesector van landen als Iran en Venezuela onderstrepen ook het belang van aandacht voor de energiesector in het buitenlands beleid van de VS.

BEDRIJVEN DIE SANCTIES SCHENDEN

De Verenigde Staten hebben de afgelopen maanden een groot aantal buitenlandse bedrijven op de zwarte lijst gezet, met name Emarati en Chinezen voor het overtreden van Iran-sancties. Het ministerie van Financiën heeft medio januari aangekondigd dat één bedrijf in Emarati en vijf aan China en Hong Kong gerelateerde bedrijven in overtreding waren. Er zijn twee redenen voor de brede betrokkenheid van Chinese en Emarati-bedrijven bij het omzeilen van Amerikaanse sancties, waarvan de eerste is dat China en de VAE de grootste handelspartners van Iran zijn.

China behaalde vorig jaar een omzet van $ 35 miljard aan bilaterale handel met Iran, waaronder dagelijks de verkoop van bijna 70.000 vaten ruwe olie aan Iran. De niet-olie-export van Iran naar China is echter ook aanzienlijk, waarbij het grootste deel petrochemicaliën zijn. Volgens de Iraanse douanestatistieken had Iran begin 2018 $ 9,2 miljard aan niet-olie-export naar China geëxporteerd en $ 10,3 miljard aan niet-olieproducten uit China geïmporteerd. Met andere woorden, het aandeel van China in de totale niet-oliehandel van Iran bedroeg in 2017 ongeveer 22%, net als de VAE, die een aandeel van 15% heeft in de totale niet-oliehandel van Iran.

Zulke grote handelsvolumes zijn mogelijk vanwege het grote aantal betrokken traditionele en coöperatieve bedrijven. Iran probeert sancties te omzeilen door netwerken van dergelijke bedrijven op te zetten. Met andere woorden, de bedrijven van deze landen, als de grootste importeur van petrochemische en aardolieproducten in Iran, hebben redenen om Amerikaanse sancties te overtreden.

Reuters meldde in juni dat Iran buitenlandse klanten 15% korting zou geven op petrochemische producten. De Verenigde Staten lijken voorstander te zijn van een beleid van maximale druk op Iran om zijn export van petrochemische producten naar de markt te verminderen en, indien mogelijk, zijn export van petrochemische producten te verminderen. Met eerdere sancties was Iran in staat om gedeeltelijk aan zijn deviezenbehoeften te voldoen door petrochemische producten te verkopen en enkele van de effecten van de olie-export sancties te verzachten.

Na de recente sancties zullen de voorwaarden voor de verkoop van Iraanse petrochemische producten op de regionale en mondiale markten moeilijker worden en zullen we moeten afwachten welke mechanismen Iran zal volgen om hun verkoop voort te zetten. Het recente Amerikaanse embargo kan verwoestende gevolgen hebben. Als landen petrochemische producten op de grijze markt van Iran blijven verkopen, kan dit een deel van de druk helpen verlichten. Iran wil zeker niet de Oost-Aziatische markt verliezen, vooral de Chinese markt. Vooralsnog lijkt Iran al een nieuwe manier te hebben gevonden om de recente sancties te omzeilen.

Top US official on Iran says China’s oil purchases are ‘funding Iran’s terrorism’ https://t.co/dLtOFudnIr

— South China Morning Post (@SCMPNews) January 25, 2020

Amerikaanse sancties tegen de olie-export van Iran (en de energie-industrie van Iran in het algemeen) hebben niet alleen de olie- en gasproductiecapaciteit verminderd, maar ook de plannen van Iran om de daling van de productie te compenseren en de productiecapaciteit in het land te compenseren vanwege de terugtrekking van buitenlandse bedrijven die actief zijn in de olie- en gasvelden. De toekomst is ook onrustig, omdat deze situatie Iran ertoe zal brengen zijn doelstellingen van verhoging van de olie- en gasproductiecapaciteit niet te halen, waardoor het land zijn plaats op de wereldwijde energiemarkt zal verliezen.

Less than 6 months after the US slapped sanctions on China's biggest shipper for flouting Iran sanctions, it reversed course#IRAN #OIL #OOTT https://t.co/vc3utQUsek via @bpolitics

— Stephen Cunningham (@scunningha) January 31, 2020

De meeste petrochemische fabrieken van Iran hebben een reconstructie nodig en Iran beschikt niet over de technologie of het kapitaal die nodig is om oude en halfafgewerkte eenheden weer op te bouwen. De petrochemische industrie en in het algemeen, de olie- en gasindustrie van Iran, hebben buitenlands kapitaal en technologie nodig. Zonder een oplossing voor de aanhoudende problemen met de Verenigde Staten zal Iran geen zeggenschap hebben over de energiemarkt. De energiediplomatie van Iran moet opnieuw worden gedefinieerd.

Met de recente Amerikaanse sancties tegen de petrochemische industrie van Iran zal Iran een geschat jaarlijks gemiddelde van $ 8 miljard aan inkomsten worden onthouden. Bovendien zal de niet-olie-export dalen en zal de economie als geheel verslechteren. Als gevolg hiervan zullen Iraanse petrochemische producten op de regionale en wereldwijde markt geleidelijk afnemen.