Uitvoering “War on Cash” vordert gestaag

De goede bedoelingen van onze koningin ten spijt is “Financial Inclusion”, waarvoor zij zich namens de Verenigde Naties inzet, vooral een programma van de elite, waarbij gestreefd wordt naar een wereldwijde cashloze samenleving, en waarbij elke wereldburger voorzien is van een biometrisch identificatienummer. Voorvechter Bill Gates wil namelijk dat van iedereen alle gangen nagegaan kunnen worden, en het is dan ook geen wonder dat de grote financiële spelers, zoals bijvoorbeeld PayPal, hartstochtelijke deelnemers zijn aan dit programma. Big Brother komt met rasse schreden dichterbij!

Het “Global partnership for financial inclusion” (wereldwijde partnerschap voor financiële integratie) van de G20-landen, beter bekend als de “War on Cash”, werkt uitstekend.

De regering in Japan heeft het btw-tarief verhoogd en tegelijkertijd besloten dat degenen die met een betaalpas betalen in plaats van contant geld, door de staat gecompenseerd worden voor een deel van het aankoopbedrag. Hiervoor werd een budget van $ 2,6 miljard uitgetrokken. Het verklaarde doel van de overheid is om het contante geld, wat erg populair is in Japan, terug te dringen.

De redenering verschilt van het gebruikelijke voorwendsel om belastingontduiking (ook in Japan) te bestrijden, evenals het zwartgeldcircuit te verkleinen en de daling van de beroepsbevolking tegen te gaan. Dat de technologiebewuste Japanse meerderheid liever contant betaalt dan dat zij zich digitaal laten monitoren, toont aan dat de gehate achteruitstelling van contant-betalers door de overheid technisch wordt doorgedrukt

In haar ontwerp-begroting van 15 oktober heeft de Italiaanse regering maatregelen ingevoerd om digitale betalingen te subsidiëren en contant geld te discrimineren. Of dit te wijten was aan de druk van Brussel, of dat de regering alleen verwacht dat de begrotingstoezichthouders van de Europese Commissie genadig zullen zijn met dergelijke anti-cash maatregelen, is onduidelijk.
De nieuwe regering van Italië staat voor de moeilijke taak om een begroting op te stellen die voldoet aan de soberheidgestuurde EU-commissie, zonder zichzelf te impopulair te maken bij het Italiaanse volk dat genoeg heeft van alle bezuinigingsmaatregelen.

Daardoor is het voor de Italiaanse regering zinvol om extra inkomsten te plannen, via maatregelen die overeenkomen met de voorkeuren van Brussel. Dan wordt er bij twijfel niet zo nauw gekeken of de extra inkomsten ook plausibel zijn.

Deze tactiek lijkt momenteel Rome na te streven. Wetende dat de voormalige EU-commissaris Mario Monti, geïnstalleerd door Berlusconi als opvolger van de regering in 2011, een contant plafond van € 1.000 introduceerde als één van zijn eerste handelingen, en dat de trojka van de Europese Commissie, de Europese Centrale Bank en het Internationaal Monetair Fonds de neokoloniale op afstand bestuurde Griekse regering allerlei hondsdolle maatregelen dicteerde (ook om contante betalingen tegen te gaann en kaartbetalingen te subsidiëren), werd nu kennelijk gedacht dat met dergelijke maatregelen Brussel een genadig voorstander zal zijn. Of je zou van Brussel bruikbare tips kunnen krijgen hoe de bevolking eronder te krijgen en te houden.

In ieder geval staat in de begroting dat burgers die kunnen aantonen dat ze in 2020 veel met digitaal geld gekocht en betaald hebben, het volgende jaar een premie moeten ontvangen. Bedrijven die alleen contant geld accepteren, moeten worden gestraft. De bovengrens voor contante betalingen, die Monti’s opvolger tot 3.000 euro had verhoogd, zou opnieuw naar 2.000 euro moeten worden verlaagd. Twee jaar later zou het dan moeten dalen tot 1.000 euro. Het maandcijfer van 7,2 miljard euro meer inkomsten, door minder belastingontduiking dankzij deze maatregelen, heeft de overheid alvast in haar begroting verankerd.

De Griekse regering heeft onlangs een wetsvoorstel ingediend dat particulieren verbiedt een rekening van meer dan 300 euro te betalen met de enige wettelijke munteenheid van de Europese Monetaire Unie (eurobankbiljetten). Griekenland heeft onder de paraplu van de trojka van de EU-Commissie, de Europese Centrale Bank en het Internationaal Monetair Fonds enkele van de meest uitgebreide anti-cash-regels ter wereld ingevoerd. Wie zijn digitale betalingsdoel niet haalt, krijgt een belastingboete. De meeste professionals worden gedwongen om verschillende creditcards en betaalpassen te accepteren en contant geld, goud en sieraden die ze thuis bewaren, moeten vanaf een bepaalde waarde aan de autoriteiten worden gemeld.

In Duitsland begin de cashloze samenleving ook al bescheiden voet aan de grond te krijgen. Het blijft nog wel iets achter wat betreft de hierboven genoemde maatregelen, maar haalt het snel in. Bij de implementatie van een vrijheid-vijandige EU-regelgeving wordt het dealers verboden om kaartkosten door te belasten aan de kaartbetaler. Berlijn heeft alle taxichauffeurs verplicht – niet alleen degenen die vanaf de luchthaven of het centraal station willen reizen – om ten minste drie soorten kaarten te accepteren. Veel autoriteiten in Berlijn weigeren contant geld te accepteren.

Wat betreft ons eigen land en dan in het bijzonder koningin Máxima in haar functie van speciale pleitbezorgster van de secretaris-generaal van de Verenigde Naties voor inclusieve financiering voor ontwikkeling (UNSGSA).

Het feit dat dergelijke (hierboven genoemde) maatregelen in strijd zijn met de Europese wetgeving, heeft tot nu toe noch de EU-Commissie, noch de Europese Centrale Bank als beweerde bewaker van de euro verstoord. Artikel 128 van het EU-Verdrag definieert eurobankbiljetten als het enige wettige betaalmiddel van de monetaire unie. Dit betekent dat u – tenzij anders overeengekomen op vrijwillige basis – elke schuld met eurobankbiljetten kunt terugbetalen. Een nationale overheid heeft niet de bevoegdheid om dat te veranderen. Het betekent ook dat de staat niet moet discrimineren tegen degenen die het wettig betaalmiddel gebruiken.

En nu zien we dan ook dag één van de grootste, zo niet de toonaangevende internetbetalingsdiensten, PayPal, een dienst van het pornoplatform Pornhub heeft losgekoppeld van betalingstransacties zonder waarschuwing of aanwijsbare oorzaak.

Weinig mensen zullen hiervan publiekelijk overstuur raken. Wat maakt het uit. Dat was ook het geval met onthullingskanalen zoals Wikileaks, die haar geldstromen zag opdrogen door de weigerende opstelling van internetbetalingsdiensten.

Is in dit alles nu een patroon te herkennen?

Pornhub is een advertentie-ondersteunde pornostreamingdienst. Velen zullen beweren dat de wereld, vooral voor vrouwen en meisjes, beter af zou zijn als dergelijke diensten niet beschikbaar zouden zijn. Maar het platform is legaal. De Amerikaanse internetbetalingsdienst PayPal heeft nu besloten geen betalingen meer uit te voeren voor het “modelprogramma” van Pornhub.

Volgens Pornhub kunnen acteurs hun eigen video’s uploaden en verkopen, of delen in de advertentie-inkomsten. Om de exacte redenen van het staken van betalingen heeft PayPal geen commentaar gegeven. De gebruiksvoorwaarden van Paypal zijn vaag voor de seksindustrie. Een aantal grote Amerikaanse banken en de creditcardbedrijven Visa en Mastercard verbieden dergelijke betalingen over het algemeen, dus er zijn geen gemakkelijke alternatieven voor Pornhub en haar “artiesten”.

Op dezelfde manier heeft de Amerikaanse regering – niet het Congres – met een paar telefoontjes een verbod op online gokken doorgedrukt om legale Amerikaanse casino’s wereldwijd te beschermen. Dichter bij huis brengen zelfs Duitse banken hoge speciale kosten in rekening voor creditcardbetalingen bij gokken, wat we al in 2017 in de FRankfurter Allgemeine Zeitung konden lezen.

Het Wikileaks-onthullingsplatform, dat onder meer informatie over de oorlogsmisdaden van Amerikaanse soldaten publiceerde, werd door de Amerikaanse regering ook in de ban gedaan, ten koste van alle belangrijke donatiemogelijkheden via internet. Zelfs de Amerikaanse Bitcoin-burs Coinbase doet mee.

In Australië is een programma aan de gang om betalingen aan uitkeringstrekkers via een speciale creditcard uit te voeren om hun uitgavenpatronen te volgen en te beheren. Dit wordt trouwens al lang gedaan met vluchtelingen in kampen in Jordanië en andere landen. Daar kunnen en moeten vluchtelingen die zijn geregistreerd met hun biometrische gegevens in centrale databases, betalen met irisscans en dergelijke.

We vroegen net of er een patroon herkenbaar is. Welnu, het patroon is zelfs duidelijk zichtbaar. De monitoring en gedragscontrole van de bevolking(en) wordt geïntroduceerd, door regeringen en via randgroepen met een slechte reputatie of op zijn minst geen sterke lobby. Op deze manier worden de burgers alvast “klaargestoomd” voor een cashloze samenleving en bewegen vervolgens dit soort maatregelen zich steeds verder naar het centrum en de massa van de bevolking.

Het is hetzelfde als het experiment met de kikker, die niet merkt dat het water waarin hij zit, langzaam wordt verwarmd tot het kookpunt en hij daarom blijft zitten tot hij dood is.