UK-Africa Summit: wereldwijd Groot-Brittannië, of nieuw kolonialisme?

De UK-Africa 2020 Summit werd gehouden in het VK op 20 januari. De Britse premier Boris Johnson en Prince Harry bezochten maandag het VK om zich voor te bereiden op wereldwijde veranderingen als gevolg van de Brexit.

PM @BorisJohnson met leaders from across Africa to discuss new and lasting partnerships that will deliver investment, jobs and growth. #InvestInAfrica pic.twitter.com/CvVxrlH0mY

— UK Prime Minister (@10DowningStreet) January 20, 2020

De UK-Africa Investment Summit maakt deel uit van een reeks ‘Africa-Plus-One’-toppen. De eerste dergelijke top werd in 1972 met Frankrijk gehouden.

Groot-Brittannië heeft zijn doel aangekondigd om in 2022 de grootste investeerder van Afrika in de G7-landen te worden, in de hoop de leidende ontwikkelingspartner van het continent te worden.

Lees meer over de mogelijkheid van het succes van het VK en zijn belangrijkste concurrenten op UWI.

Belangrijkste uitkomsten

Het Department for International Development (DFID) heeft programma’s aangekondigd voor in totaal £ 370 miljoen , inclusief ondersteuning voor Afrikaanse landen bij de ontwikkeling van groene energie, digitale technologieën (toegang tot internet, enz.) En infrastructuurprojecten, evenals financiering voor onderwijs en gezondheidszorg, enz. . “De aankondiging kwam toen Britse en Afrikaanse bedrijven vandaag voor £ 6,5 miljard aan commerciële deals aankondigden, waaronder: Een investering van £ 25 miljoen door Matalan in Egypte om elf nieuwe winkels te lanceren. GSK investeert nog eens £ 5 miljoen in hun activiteiten in Egypte. Diageo investeert £ 167 miljoen in Kenia en Oost-Afrika om de duurzaamheid van brouwerijen te ondersteunen. ”

https://www.instagram.com/p/B7i2Kc6C0Tq/?utm_source=ig_embed

Londen kondigde ook een nieuwe onderneming aan om een ​​rijke pijplijn van infrastructuurprojecten te creëren via de deelnemende partijen (Egypte, Ethiopië, Ghana, Kenia, Oeganda en de Afrikaanse Ontwikkelingsbank).

Tijdens de top werden 27 commerciële deals ondertekend . Een aantal massieve bedrijven waren aanwezig, waaronder Aggreko, Airbus en Rolls Royce. Olie- en gascontracten werden ook getekend.

Het VK heeft de ‘Growth Gateway’ aangekondigd, een dienst die Afrikaanse, Britse en andere internationale bedrijven /

Verklaring over kolen

Johnson kondigde aan dat Groot-Brittannië zijn promotie van thermische steenkoolmijnen en kolencentrales in het buitenland beëindigt. Londen zal zich in plaats daarvan concentreren op het ondersteunen van een overschakeling naar koolstofarme energiebronnen.

“We genereren regelmatig meer van onze elektriciteit uit hernieuwbare energiebronnen dan uit fossiele brandstoffen. En we hebben onszelf bijna volledig van kolen gespeend. Maar het heeft geen zin in het VK om de hoeveelheid kolen die we verbranden te verminderen als we vervolgens naar Afrika gaan en onze portemonnee vullen door Afrikaanse staten aan te moedigen er meer van te gebruiken. Is er?

We ademen allemaal dezelfde lucht in, we leven onder dezelfde hemel en we lijden allemaal wanneer de CO2-uitstoot stijgt en de planeet opwarmt. Dus vanaf vandaag zal de Britse regering niet langer nieuwe directe officiële ontwikkelingshulp, investeringen, exportkredieten of handelspromotie bieden voor thermische mijnbouw of kolencentrales in het buitenland. “

Hij stelde een overgang voor naar koolstofarme of koolstofarme alternatieven voor Afrika, die zal helpen “olie en gas op de schoonste, groenste manier te winnen en te gebruiken.”

Migratie

Johnson vertelde de Afrikaanse leiders dat Groot-Brittannië meer open zou staan ​​voor migranten van hun continent nadat de Brexit is afgesloten.
De partijen hebben ook gesproken over:

-Garbage deals

– Een investering van $ 53 miljoen in de haven van Mombasa

– Empowerment van vrouwen

Kolonialisme in nieuwe kleuren

Hoewel Johnson’s speech probeerde de mensen van Afrika als gelijken aan te spreken, kan de welsprekendheid van de spreker zelf worden getraceerd door de Britse kolonialistische arrogantie. Britse stortingsmodellen en handelspatronen weerspiegelen nog steeds een oude, paternalistische kijk op Afrika.

Johnson zei: “We hebben geen goddelijk recht op dat bedrijf. Dit is een competitieve wereld. Je hebt veel vrijers. Sommigen van jullie zijn misschien binnenkort op pad om de geneugten van Davos te proeven. Maar kijk vandaag naar wat we te bieden hebben, kijk vandaag de wereld rond en u zult snel zien dat het VK niet alleen de voor de hand liggende partner bij uitstek is. We zijn ook heel erg de partner van vandaag, van morgen en de komende decennia. Omdat de waarheid is, is het VK in 2020 de ultieme one-stop-shop voor de ambitieuze, groeiende internationale economie.

En natuurlijk willen we een nieuwe toekomst opbouwen als een wereldwijde natie voor vrije handel, dat is wat we nu doen en dat is waar we aan beginnen, op 31 januari deze maand. “

A warm welcome to the African leaders joining us at today’s UK-Africa Investment Summit as we mark a new era of partnership between our countries.#InvestinAfrica pic.twitter.com/V45dt2J6Rv

— DFID (@DFID_UK) January 20, 2020

Ondertussen beseft Groot-Brittannië dat het zijn invloed op het continent verliest in een zeer competitieve omgeving en heeft het besloten om te doen wat het kan om te profiteren van zijn exit uit de Europese Unie.

Johnson ging verder en zei: “Afrika is de toekomst en het VK heeft een grote en actieve rol te spelen in die toekomst.”

“We willen dat het VK de favoriete investeringspartner is voor Afrikaanse bedrijven en hun regeringen. Onze toonaangevende expertise op het gebied van financiën, technologie en innovatie moet ons de voor de hand liggende keuze maken en het VK en Afrika markeren als natuurlijke partners voor wederzijdse welvaart, “voegde International Trade Secretary Liz Truss eraan toe .

Tot de prioritaire landen van het Verenigd Koninkrijk na de Brexit behoren Nigeria, Egypte, Zuid-Afrika en Botswana, Ethiopië, Ghana, Kenia en Oeganda.

Wereldwijd Groot-Brittannië

Gezien het feit dat Groot-Brittannië tegenwoordig bijna niets produceert en meer een educatief en financieel centrum is geworden, vereist het middelen, voorraden en controle over voorwaardelijke ‘kolonies’. Achter de mooie woorden van de leiders van het land over partnerschap is er een wrede realiteit: Londen, vooral na Brexit, wil zichzelf versterken en opnieuw het rijke eiland van de mondiale oceaan worden.

De term ‘wereldwijd Groot-Brittannië’ is de laatste jaren populair geworden. Deze voorwaarden tonen de geopolitieke en economische strategie (in zijn puurste vorm globalistisch, terwijl ze tegelijkertijd isolationistisch en egoïstisch blijven) van het Verenigd Koninkrijk vandaag. Dit concept werd voor het eerst besproken in de nationale veiligheidsstrategie en de strategische defensie- en veiligheidsevaluatie in 2015 en is steeds relevanter geworden. Johnson maakte een onopvallende verwijzing naar het idee in zijn toespraak tot de Afrikaanse top.

Groot-Brittannië is bang dat het Afrika verliest … en om een ​​goede reden: het vertelt dat slechts 16 Afrikaanse leiders de Top hebben bijgewoond , op een mogelijke 54 (veel minder dan bij de Afrika-China-evenementen).

Het Verenigd Koninkrijk realiseert zich wat het te verliezen heeft sinds het referendum van 2016 en vergroot zijn diplomatieke aanwezigheid in Afrika: het openen van nieuwe ambassades, het repliceren van koninklijke familiebezoeken in de media, het mobiliseren van zachte macht, het uitbreiden van economische banden, het versterken van militaire aanwezigheid (zie andere UWI-artikelen voor meer informatie).

De nieuwe binnenlandse politieke realiteit van Groot-Brittannië zal waarschijnlijk een impact hebben op de geopolitiek. In de nieuwe wereld zal het geïsoleerde maar zelfvoorzienende land worden gescheiden van continentaal Europa en tegelijkertijd verbonden blijven door wereldwijde netwerken met andere regio’s van de wereld (sommige experts noemen dit netwerkbeleid “nieuw kolonialisme”).

Zachte kracht

De Britse regering zal Afrika niet hetzelfde niveau van financiële steun kunnen bieden als China of de VS, maar het kan zijn culturele banden optimaal benutten en ondersteuning bieden op belangrijke gebieden, waaronder bestuur en institutionele opbouw. De kracht van Groot-Brittannië ligt in soft power, inclusief diplomatieke aanwezigheid op het continent. Dat is de reden waarom de BBC in 2018 haar grootste kantoor buiten het Verenigd Koninkrijk in Nairobi opende, met een opbrengst van £ 289 miljoen van de overheid.

Het is belangrijk om rekening te houden met de taal en het onderwijs van veel Afrikaanse hoogwaardigheidsbekleders, van wie velen in het VK hebben gestudeerd en daarna zijn teruggekeerd naar hogere functies in het land. Bovendien was Engels gebruikelijk op het continent en waren rechtsstelsels gebaseerd op Engels recht.

De concurrentie van China

Londen beschouwt China als de belangrijkste concurrent in Afrika. China staat momenteel op de 5e plaats wat betreft investeringen in Afrika. Volgens het Britse ministerie voor Internationale Handel eindigde de bilaterale handel met Afrika in het tweede kwartaal van 2019 op $ 46 miljard. Tegelijkertijd bedroeg de bilaterale handel van Afrika met China, de grootste handelspartner van het continent, in 2016 $ 208 miljard.

Geen enkel aantal toppen zal Groot-Brittannië concurrerend maken met China. De laatste top in 2018 in Beijing werd bijgewoond door twee keer zoveel Afrikaanse presidenten als de Algemene Vergadering van de VN in New York.

In het afgelopen decennium waren de Chinezen ook actiever in diplomatie . Tussen 2008 en 2018 bezochten hun delegaties bijvoorbeeld 43 van de 55 Afrikaanse landen, terwijl het Britse leiderschap er slechts 23 bezocht. Voorafgaand aan de tour van Teresa May was het laatste grote bezoek van Londen in 2013.

Het geheim van China is dat het zijn visie niet oplegt aan de interne structuren van Afrikaanse landen over details zoals mensenrechten en empowerment van vrouwen. China handelt pragmatisch om overheidstransacties mogelijk te maken, het helpt zijn bedrijven zich veilig te voelen investeren in Afrikaanse landen, verlaagt de tarieven en voert binnenlandse hervormingen door.

Groot-Brittannië wil de Afrikanen vertellen hoe en wat ze moeten doen, terwijl China de handelsprocedures op regeringsniveau aanpast en vereenvoudigt.

De angst voor een ‘Chinese dreiging’ wordt vaak besproken, maar Londen is zijn andere grote concurrenten, met name Rusland, niet vergeten. Een recente top in Sochi bracht meer dan 40 leiders uit het hele Afrikaanse continent samen, waardoor de evenementen wereldwijd in de belangstelling stonden.

À quelques jours du #Brexit, opération séduction de @BorisJohnson auprès de plusieurs dirigeants africains #UKAfricaSummit #Londres pic.twitter.com/FVqpaux8PB

— Josly Ngoma (@josly_ngoma) January 20, 2020

conclusies

Over het algemeen neemt de Afrikaanse handel met het VK af. Tegenwoordig komt slechts 2% van de Britse invoer van goederen en diensten uit Afrika. Het feit dat zelfs de helft van de Afrikaanse leiders niet aanwezig was op de top in Londen spreekt voor zich.

Het Afrikaanse continent herbergt het grootste aantal arme mensen ter wereld: meer dan 700 miljoen. Onderzoekscentra wijzen erop dat tegen 2050 een kwart van de wereldbevolking in Afrika woont en dat het continent het afgelopen jaar is begonnen met groeien. Het continent wordt nog steeds door elkaar geschud door burgeroorlogen, de constante dreiging van staatsgrepen en humanitaire noodsituaties: toch heeft het materiële rijke continent een kans om economische welvaart te bereiken en een machtscentrum te worden in de opkomende multipolaire wereld. Daartoe is het in de eerste plaats tijd om ons te ontdoen van kolonialistische principes en diplomatie en handel op gelijke basis op te bouwen.

Dit omvat onder meer voorkomen dat Londen het continent als een winstgevende hulpbron beschouwt, terwijl de kinderen van het leiderschap van de landen (zowel in Afrika als over de hele wereld) naar prestigieuze scholen gaan waar ze de Angelsaksische cultuur absorberen.