Ukrainegate: Is het Waterloo voor Trump, of voor Amerika’s ‘Nieuws’-media?

Dit artikel is in tegenspraak met Amerikaanse en aanverwante verslagen van gebeurtenissen en is daarom gekoppeld aan documentatie bij elke bewering die in het bijzonder in tegenspraak is met die ‘reguliere’ rekeningen (of anderszins onvoldoende gepubliceerd in het Westen).

In februari 2014 werd de Democratisch gekozen president van Oekraïne, Viktor Janoekovitsj omvergeworpen. Zoals alle Oekraïense post-Sovjetpresidenten was hij corrupt. Maar dat is niet de reden waarom hij werd omvergeworpen. En hij werd niet omvergeworpen door Oekraïense kiezers. Hij werd omvergeworpen omdat hij het aanbod van de democratisch gekozen president Barack Obama van Amerika om Oekraïne bij de NAVO te brengen, had afgewezen. En hij werd omvergeworpen door agenten van Obama. Het was een Amerikaanse staatsgreep , hoewel niet als zodanig vertegenwoordigd in het Westen.

Janoekovitsj had Obama verschillende keren in het Witte Huis ontmoet, beginnend in april 2010 , om voornamelijk de wederzijdse bezorgdheid over de nationale veiligheid en het energiebeleid te bespreken. Zijn grootste meningsverschil met Obama lijkt te gaan over het al lang bestaande Amerikaanse beleid om Oekraïne in de anti-Russische militaire alliantie, de NAVO, te brengen. Ten tweede was er een bijkomend probleem om Oekraïne ook in de door de VS geïnitieerde (als onderdeel van de Koude Oorlog tegen de Sovjet-Unie) EU (die westers is gelieerd, en natuurlijk ten westen van Oekraïne) te brengen. Janoekovitsj wilde eigenlijk lid worden van de EU, zolang dit niet vereist dat hij de bestaande handel van Oekraïne met Rusland (ten oosten) zou verlaten. Amerika, en zijn EU , als onderdeel van hungeheime voortzetting van de Koude Oorlog nadat Rusland het in 1991 aan zijn kant had beëindigd , maakte het lidmaatschap van Oekraïne afhankelijk van het feit dat Oekraïne zijn handel met Rusland stopzette. Het aanbod van de EU aan Oekraïne omvatte echter geen compensatie voor Oekraïne voor de nettokosten van $ 160 miljard voor Oekraïne die zouden voortvloeien uit het verlies van Oekraïne aan zijn Russische handel en toetreding tot de EU. De EU was niet bereid dat te betalen, omdat ze niet echt naar Oekraïne verlangden ; en de VS hadden een goedkopere manier om dat te doen, namelijk die staatsgreep , om Oekraïne eerst in de EU te brengen, en vervolgens uiteindelijk in de NAVO – het EU-lidmaatschap was de voorbereiding op de acceptatie van Oekraïne in de NAVO. Janoekovitsj, publiekelijk en herhaaldelijk, verklaarde dat zijn positie was“We zullen een neutrale status behouden” voor alle VS-versus-Rusland-aangelegenheden, en hij bleef eraan vasthouden. Dit is de reden waarom hij werd omvergeworpen. Hij weigerde het aanbod van de EU, dat Obama probeerde Janoekovitsj te laten accepteren. Vanaf 2011 bereidde de Obama-regering een staatsgreep voor (op basis van corruptie-beschuldigingen tegen hem) om Janoekovitsj te vervangen en een hondsdolle anti-Russische Oekraïense regering te installeren die 100% toegewijd zou zijn aan de Amerikaanse regering en haar bondgenoten. Deze staatsgreepDe huidige Amerikaanse president, Donald Trump, bevindt zich nu in een positie waarin hij dit alles aan het Amerikaanse volk moet uitleggen (waarvoor hij moed en intelligentie nodig heeft), anders wordt hij gedwongen afgezet en vervangen door zijn vice-president Mike Pence, vanwege de voortdurende mythe, over hoe en waarom de Oekraïense regering in februari 2014 veranderde.

De dreiging van de Democratische Partij om Trump uit zijn ambt te dwingen en Mike Pence in te schakelen als de Amerikaanse president, zou kunnen worden gereageerd door een dreiging van Trump om het Amerikaanse volk uit te leggen en te documenteren wat de ‘nieuws’-media van Amerika – zowel Democratisch als Republikeins – hebben hebben zich verstopt (en gelogen over) de omverwerping van Janoekovitsj en de nasleep van die daadwerkelijke staatsgreep door Obama, waarnaar de ‘nieuws’-media van Amerika blijven verwijzen als zijnde in plaats daarvan een’ democratische revolutie ‘in Oekraïne. Om Trump in staat te stellen de Oekraïense aanklacht van de Democratische Partij tegen zichzelf te veranderen in een mes dat het hart van het leiderschap van de Democratische Partij doorboort, moet hij agressief achter de Oekraïense belangrijkste Oekraïense oligarch Ihor Kolomoysky aan gaan weldoener van de zoon van Joe Biden, Hunter Biden, en van wie Joe Biden, en de hele Democratische Partij, hebben zich verstopt voor het Amerikaanse publiek. Ze verbergen het niet zozeer om Joe Biden te beschermen, maar om Barack Obama te beschermen, wiens reputatie het leiderschap van de Democratische Partij tegenwoordig koste wat kost beschermt, omdat de misdaden van Obama met betrekking tot Oekraïne ook hun eigen misdaden met betrekking tot Oekraïne waren. Ihor Kolomoysky was de man van Obama, en dus was Kolomoysky ook de man van het Democratische Nationale Comité, de belangrijkste Oekraïense oligarch voor hun neoconservatieve agenda, en – aangezien hij een neoconservatief was – niet een persoon die zelfs Republikeinenwillen blootstellen. Bijgevolg: voor Trump om hem te ontmaskeren zou ook tegen het Republikeinse Nationale Comité ingaan.

Alle ‘nieuws’-media van Amerika – van beide politieke partijen – verbergen de waarheid over Ukrainegate, door ten onrechte te beweren dat de Janoekovitsj-supporter Mykola Zlochevsky de controlerende eigenaar is van Burisma Holdings (die Joe Biden’s zoon Hunter Biden betaalde), en door verbergen dat de Obama-supporter Ihor Kolomoysky eigenlijk de controlerende en beslissende eigenaar was van Burisma Holdings en verreweg de belangrijkste oligarchen van Oekraïne was die de staatsgreep van Obama steunden en hielpen deze te laten slagen. De baas van Hunter Biden was niet de pro-Janoekovitsj Zlochevsky, zoals Amerika’s ‘nieuws’-media ten onrechte beweren; het was in plaats daarvan de pro-Obama Kolomoysky, die de bloedige staatsgreep had geholpen dat die ‘nieuws’-media een’ democratische revolutie ‘blijven noemen. Maar zelfs Trump heeft hier nog niets van onthuld. Waarom? Zal hij het alleen doen als en wanneer het Democratische Huis Trump daadwerkelijk beschuldigt en vervolgens zijn beschuldiging naar de Republikeinse Senaat stuurt voor de definitieve beslissing – hoewel er zelfs in dat Republikeinse forum overweldigende steun bestaat voor de uitbreiding van de NAVO met Oekraïne?

Ihor Kolomoysky reed hoog, als de favoriete Oekraïense oligarch van de Obama-administratie, de man die, net als Obama zelf, voorvechtte om de president van Oekraïne te worden, de dolle anti-Russische en pro-privatisering, neoliberale / libertaire, voormalige gasminister van Oekraïne, Joelia Timosjenko . Op 16 januari 2008 zei de Republikeinse Amerikaanse senator Richard Lugar (een vriend van Obama ) in Kiev, “Oekraïense president Viktor Joesjtsjenko, premier Joelia Timosjenko en parlementair voorzitter Arseniy Yatsenyuk hebben de verklaring ondertekend waarin wordt opgeroepen tot overweging van de toetreding van Oekraïne tot het NAVO-lidmaatschapsactieplan.” Hoewel Timosjenko kortstondig premier van Oekraïne werd onder Joesjtsjenko, heeft haar levensambitie zelf president geweest zijn. Ze steunde het idee van toetreding van Oekraïne tot de NAVO, zelfs toen (zoals het geval was tot 2014) uit alle peilingen bleek dat slechts ongeveer 25% van de Oekraïners steun verleende aan de NAVO. Oekraïne sluit zich aan bij de NAVO is een hot-buttonprobleem, niet alleen in Rusland maar in Oekraïne zelf. Voor Oekraïne om toe te treden tot dat militaire bondgenootschap tegen de aangrenzende natie van Oekraïne, Rusland, zou – maar omgekeerd – hetzelfde zijn als in de Cubaanse rakettencrisis van 1962, Nikita Chroesjtsjov van de Sovjet-Unie was doorgegaan met zijn plan om nucleaire raketten nabij de Amerikaanse grens te plaatsen, maar de toetreding van Oekraïne tot de NAVO zou eigenlijk nog meer een provocatie tegen Rusland zijn dan de Cubaanse raketdreiging van Chroesjtsjov was kort tegen Amerika geweest, omdat dit Amerikaanse raketten zou kunnen betreffen wordt gestationeerd langs de Russisch-Oekraïense grens van 1.625 mijl, niet 94 mijl van Amerika, op slechts een eiland. Maar dit is wat Obama in het geheim vastbesloten was te doen, en wat Timosjenko zelfs publiekelijk was voor uitvoering. Ze vermeed het echter 625-mijl Russisch-Oekraïense grens, niet 94 mijl afstand van Amerika, op slechts een eiland. Maar dit is wat Obama in het geheim vastbesloten was te doen, en wat Timosjenko zelfs publiekelijk was voor uitvoering. Ze vermeed het echter 625-mijl Russisch-Oekraïense grens, niet 94 mijl afstand van Amerika, op slechts een eiland. Maar dit is wat Obama in het geheim vastbesloten was te doen, en wat Timosjenko zelfs publiekelijk was voor uitvoering. Ze vermeed het echteraandringen , omdat de NAVO te impopulair was in Oekraïne, en ze wist dat het als een echte campagnekwestie haar presidentiële kansen zou vernietigen. Alleen als president van Oekraïne kon ze zo’n initiatief daadwerkelijk uitvoeren. Daarom wilde Obama dat ze de president van Oekraïne zou worden.

Kolomoysky steunde haar niet alleen vroeg in haar politieke carrière, maar deed dat ook in de nieuwste Oekraïense presidentiële wedstrijd, waarbij hij haar zelfs boven Kolomoysky’s eigen werknemer verkoos, die uiteindelijk de verkiezing won, Volodmyr Zelensky, die Kolomoysky ‘mijn zakenpartner’ noemt . Dus: in de Oekraïense politiek is Kolomoysky extreem krachtig, en er is zelfs een groot “Kolomoysky-blok” in de Rada of het parlement van Oekraïne.

In de periode 2003-2009 wilde slechts ongeveer 20% van de Oekraïners het NAVO-lidmaatschap, terwijl ongeveer 55% zich hiertegen verzette. In 2010 ontdekte Gallup dat terwijl 17% van de Oekraïners de NAVO beschouwde als ‘bescherming van uw land’, 40% zei dat het ‘een bedreiging voor uw land’ was. Oekraïners beschouwden de NAVO voornamelijk als een vijand, niet als een vriend. Maar na februari 2014 Oekraïense coup van Obama – “de meest flagrante staatsgreep in de geschiedenis” – een enquête bleek dat “het NAVO-lidmaatschap van Oekraïne 53,4% van de stemmen, een derde van de Oekraïners (33,6%) zou krijgen zou verzetten.” Obama’s Oekraïense coup gemaakt het verschil. Het was volkomen illegaal, maar het veroorzaakte de plotselinge en verbluffende transformatie, van Oekraïne, in een Amerikaanse satellietstaat, bang voor Rusland en enthousiast om lid te worden van de NAVO.

De persoon die Obama’s beleid ten aanzien van Oekraïne organiseerde en leidde was Victoria Nuland, die nominaal werkte onder minister van Buitenlandse Zaken John Kerry maar haar instructies rechtstreeks van Obama nam ; en op 27 januari 2014 droeg ze de Amerikaanse ambassadeur in Oekraïne op om “Yats” te hebben, Arseniy Yatsenyuk – een lid van de binnenste cirkel van Timosjenko – benoemd om Oekraïne te leiden zodra de democratisch gekozen president van Oekraïne zou worden omvergeworpen, wat toen gebeurde tijdens 18-24 februari 2014; en “Yats” ontving formeel de benoeming op 26 februari en verving onmiddellijk de top generaals van Oekraïne om een ​​etnische zuiveringscampagne voor te bereiden om de verre oostelijke districten van Oekraïne te doden en af ​​te schrikken (voornamelijkin aangrenzend Rusland ) voldoende pro-Russen in Oekraïne om die kiezers uit te schakelen en daarmee de kans aanzienlijk te verkleinen dat Oekraïne ooit een regering kiest die, net als de omvergeworpen regering, niet brutaal anti-Russisch was. Het doel daar is de inwoners, de burgerbevolking, om hen te terroriseren om te vertrekken , omdat 90 +% van de mensen die daar wonen tegen Janoekovitsj tegen Timosjenko hadden gestemd. Alleen met een anti-Russisch electoraat zou Oekraïne zelfs lid kunnen worden van de NAVO; en onder Yatsenyuk raakte Oekraïne toegewijd aan toetreding tot de NAVO. Niet alleen was Janoekovitsj omverwerpen de meest flagrante coup in de geschiedenis , maar het werd gevolgd door een van de meest flagrante etnische zuiveringen in de geschiedenis, en het waszelfs openlijk geïnspireerd door Hitler’s voorbeeld ; en of veel van de meer dan 2,5 miljoen vluchtelingen ooit terug willen gaan, valt redelijk te betwijfelen. Dus het plan van Obama is tot nu toe uiterst succesvol geweest.

Op donderdag 7 februari 2019 heeft de Voice of America met trots “Oekraïne wijzigt grondwet aan Cement EU, NAVO-cursus” en meldde dat “Oekraïne op donderdag ‘historische’ wijzigingen in zijn grondwet heeft aangenomen, wat de ambities van het voormalige Sovjetland beschrijft om toe te treden de EU en de NAVO twee maanden voor een cruciale presidentiële stem. ”Bovendien, de man die de Oekraïense leider van de staatsgreep van Obama was geweest (en die om 2:40 uur wordt getoond in deze BBC-video van 12 februari 2015 ontkennen dat er een dergelijke staatsgreep was) , en wie was een van de twee mede-oprichters van de Social Nationalist Party of Ukraine (de belangrijkste nazi-partij van Oekraïne), Andrei Parubiy– die nu de voorzitter van de Oekraïense Rada was – kondigde ‘de onomkeerbaarheid van onze Europese keuze’ aan. Deze stemming maakte elke toekomstige Oekraïense president een misdrijf om zich tegen de toetreding van Oekraïne tot de NAVO te verzetten. Ongeacht wat de oorlogsvermoeide kiezers van Oekraïne denken, hun natie was nu wettelijk toegewijd aan een grotere oorlog, tegen de gigantische natie over hun langste grens.

De NAVO-campagne om Oekraïne als lid te winnen was eigenlijk begonnen in 1991 toen de Sovjetunie en haar Warschaupact en het communisme allemaal eindigden en Rusland de Koude Oorlog aan zijn kant beëindigde, maar de Amerikaanse regering bleef in het geheim nog steeds vastbesloten Rusland te veroveren. Op 14 april 2010 had de man die Obama in 2014 omver wierp hem in het Witte Huis ontmoet om te bespreken wat de VS zouden aanbieden om hem over te halen actief naar Oekraïne te dringen om lid te worden van de NAVO, maar er werd geen deal gesloten; en tegen 2011 begon de Obama-administratie in het geheim actief zijn staatsgreep te plannen om hem omver te werpen.

Kolomoysky was zeer actief betrokken bij die staatsgreep, en dit is een van de redenen waarom de Obama-regering hem had aangesteld om begin 2014 de gouverneur te worden van de regio Dnjepetrovrovsk in Oekraïne, die onmiddellijk grenst aan de oostelijke districten in Oekraïne waar gas werd gezegd om overvloedig te zijn maar vijandigheid tegen Rusland ontbrak opvallend. Kolomoysky was de grootste particuliere eigenaar van gasrechten in Oekraïne in Oekraïne, en zijn land lag in precies die aangrenzende regio’s.

Kolomoysky sloot zich aan bij de nieuw geïnstalleerde minister van Binnenlandse Zaken van de regering Yatsenyuk, Arsen Avakov, voor het plannen en organiseren van de verbranding tot leven van een ontelbaar aantal mensen in de vakbonden van Odessa die zich hadden verspreid in folders van Odessa tegen staatsgreep; en, zoals ik al zei en documenteerde in dat rapport, dat 16 dagen later was gedateerd, was Kolomoysky zelf de grootste van de “Koningen van Oekraïens gas” en bezat hij het controlerende belang in het grootste particuliere Oekraïense gasexploratiebedrijf, Burisma Holdings , die slechts drie dagen eerder, op 13 mei, publiekelijk had aangekondigd dat hij in de raad van bestuur van het bedrijf Hunter Biden had benoemd, de zoon van Joe Biden. (Op dat moment bezat Kolomoysky het meerderheidsbelang in Burisma, enZlochevsky had slechts een minderheidsbelang in het bedrijf .)

Dus: Obama, die deze hevig anti-Russische regering aan de macht had gebracht, had nu in zijn eigen Amerikaanse regering de intens nepotistische Joe Biden, die gedurende zijn lange carrière een openbaar ambt had gebruikt om zijn zonen te verrijken en daardoor te creëren en te vestigen een dynastie van rijkdom, op basis van de praktijk van Biden van vriendjeskapitalisme, die de Obama-regering publiekelijk veroordeelde tegen de democratisch gekozen president van Oekraïne, die Obama had omvergeworpen omdat hij beweerde dat hij nepotisme had beoefend in Oekraïne. (Obama eiste niet van zijn vice-president dat hij niet deed wat de Oekraïense president ervan beschuldigde te hebben gedaan. In plaats daarvan hebben Amerikaanse ‘nieuws’-media zich verstopt en blijven verbergen, de Bidens hebben het gedaan. Ze verbergen het doorblijft weigeren te melden dat de werkelijke baas van Hunter Biden Kolomoysky was , en dat Joe Biden daarom Hunter hielp door Oekraïne te verplichten de pro-Janoekovitsj Zlochevsky te vervolgen in plaats van de nieuw geïnstalleerde junta-ondersteunende Kolomoysky.)

Zoals ik onlangs heb gedocumenteerd , is de manier waarop de ‘nieuws’-media van Amerika dit verbergen, door te verbergen dat de controlerende eigenaar van Burisma Holdings Kolomoysky is – en sinds 2011 – en door in plaats daarvan Mykola Zlochevsky de schuld te geven, die dat controlerende had verkocht interesse voor Kolomoysky PrivatBank in 2011. Zoals ik daar heb aangetoond, is die duidelijk opzettelijke en voortdurende, verkeerde identificatie van de werkelijke man die de baas van Hunter Biden was, cruciaal voor de voortdurende verkeerde voorstelling van waarom Hunter Biden was ingehuurd door Burisma. Alleen als Zlochevsky zijn baas was geweest, had Hunter Biden niet kunnen werken voor de gangster Kolomoysky, die die tegenstanders van het door Obama geïnstalleerde regime had afgeslacht en wiehoudt nu zijn voormalige werknemer en de nieuw gekozen president van Oekraïne, Volodmyr Zelensky, vast om de Poroshenko-IMF (enz.) dispositie en nationalisatie van de PrivatBank van Kolomoysky, die was opgelegd vanwege Kolomoysky’s massale diefstallen van de Oekraïense regering, terug te draaien . En deze verkeerde identificatie van de baas van Hunter Biden is op zijn beurt cruciaal voor het verbergen van de schuld van Barack Obama in de hele zaak – inclusief dat de omverwerping van Janoekovitsj in februari 2014 een staatsgreep was en geen ‘democratische revolutie’ zoals de Verenigde Staten en de Verenigde Staten de pers meldt het te zijn geweest – (wat zelfs de ‘nieuws’-media van de Republikeinse Partij nog steeds verbergen, aangezien de Amerikaanse campagne om Rusland te veroveren tweepartij is).

Bovendien hebben verschillende sluipschutters die aan de staatsgreep van Obama hadden deelgenomen (hoewel niemand van hen wist dat het van Obama kwam), het sindsdien vrijwillig bekendgemaakt, eerst in die BBC-video van 12 februari 2015 , waarnaar ik eerder verwees, en vervolgens in deze tweedelige Italiaanse tv- documentaire .

Op 8 oktober 2014 plaatste ik een verklaring per verklaring volledig gekoppeld aan bronnen disproof van Joe Biden’s toespraak van 3 oktober 2014 over Unkraine op de Kennedy School of Government van Harvard. Hij liegt minstens zo flagrant als onze huidige president. In feite was de Amerikaanse president Obama zelf achter de vernietiging van het Maleisische passagiersvliegtuig MH17 door Oekraïne door de Oekraïense luchtvaartmaatschappij op 17 juli 2014, en ook dat het de schuld was van de Russische regering .

Sommige mensen zeggen dat Donald Trump niets meer is dan een domme psychopaat, maar anderen zeggen dat hij superintelligent is en een meester in het spelen van politiek multidimensionaal schaken. De uitkomst van de huidige beschuldigingsprocedure tegen hem zal duidelijk laten zien of hij dom of slim is, want als hij slim is, zal hij op een geschikt moment laten zien dat de werkelijke baas van Hunter Biden (samen met Arsen Avakov) het brein van de 2 was Uitroeiing van mei 2014, in het gebouw van de vakbonden van Odessa, van tegenstanders van het Obama-staatsgreepsysteem van februari 2014 en een fel anti-Russisch Oekraïens regime. Dat zou moed nodig hebben om te doen – en het zou zijn eerste serieuze uitdaging zijn tegen de liegende pers van Amerika, en zou volkomen buiten zijn karakter vallen voor hem om te doen – maar zijn enige alternatief is om Obama’s werkelijke schuld in de hele Oekraïense kwestie te verbergen. Trump heeft Oekraïne niet laten verdwijnenfascistisch en zelfs nazi ; Obama deed; maar tot nu toe heeft Trump het Oekraïense beleid van Obama voortgezet, en hij zou in 2020 kunnen verslaan als hij daarmee doorgaat. Dat zou aantonen dat hij het tegenovergestelde is van briljant en moedig en niet in de buurt van zelfs fatsoenlijk. Het is misschien zijn laatste kans om zichzelf te redden; maar vanaf nu is er geen aanwijzing dat hij zoiets zal doen. Dit is waar de Amerikaanse regering nu op neerkomt.