Indignatie redactie 
Palestina
UNICEF Een grootschalige Israëlische aanval op de drukke stad in het zuiden van Gaza “zou een catastrofe brengen bovenop een catastrofe voor kinderen.”
“De kinderen in Gaza hebben een staakt-het-vuren nodig.”
Zo besloot Catherine Russell, uitvoerend directeur van het Kinderfonds van de Verenigde Naties (UNICEF), woensdag een korte video over de schrijnende omstandigheden in de Gazastrook, vooral in Rafah, waar ongeveer 1,5 miljoen van de 2,3 miljoen inwoners van de belegerde enclave hun toevlucht hebben gezocht. De verwoestende aanval van Israël.
De video werd bijna zeven maanden vrijgegeven als vergelding door Israël voor de door Hamas geleide aanval van 7 oktober – waarbij ten minste 34.596 Palestijnen in Gaza zijn omgekomen , nog eens 77.816 gewond zijn geraakt en nog eens duizenden vermist zijn geraakt – en terwijl een grootschalige Israëlische aanval op Rafah opdoemt. .
De oorlog heeft al ‘een onvoorstelbare tol geëist’, en een grote militaire operatie tegen de drukke stad in het zuiden van Gaza ‘zou een catastrofe brengen bovenop een catastrofe voor kinderen’, waarschuwde Russell. “Bijna alle van de ongeveer 600.000 kinderen die nu in Rafah zijn opgesloten, zijn gewond, ziek, ondervoed, getraumatiseerd of leven met een handicap.”
“Velen zijn meerdere keren ontheemd geraakt en hebben huizen, ouders en dierbaren verloren”, merkte het hoofd van UNICEF op. “Er is geen veilige plek om naartoe te gaan in Gaza. Huizen in de hele Gazastrook liggen in puin. Wegen zijn vernield en de grond is bezaaid met niet-geëxplodeerde munitie.”
“Rafah is ook het belangrijkste knooppunt voor de humanitaire respons, waaronder UNICEF, en de stad heeft enkele van de laatste functionerende gezondheidszorgvoorzieningen”, legde ze uit.
Israëlische troepen voerden tijdens de eerste zes maanden van de oorlog minstens 435 aanvallen uit op gezondheidszorgfaciliteiten of personeel, en volgens de Wereldgezondheidsorganisatie zijn slechts 10 van de 36 ziekenhuizen in de enclave nog gedeeltelijk functioneel. Zoals Common Dreams woensdag meldde , hebben duizenden Palestijnse geamputeerde kinderen moeite om te herstellen als gevolg van de vernietiging van het gezondheidszorgsysteem in Gaza.
“UNICEF blijft oproepen tot de bescherming van alle vrouwen en kinderen in Rafah en in de hele Gazastrook – en de bescherming van de infrastructuur, diensten en humanitaire hulp waarvan zij afhankelijk zijn”, aldus Russell. “Wij herhalen onze oproepen tot de onvoorwaardelijke vrijlating van alle gijzelaars in Gaza die thuis moeten zijn bij hun kinderen en families. Het geweld moet eindigen.”
De vijf kerneisen van het agentschap voor Gaza zijn:
- Een onmiddellijk en langdurig humanitair staakt-het-vuren;
- Veilige en onbeperkte humanitaire toegang;
- De onmiddellijke, veilige en onvoorwaardelijke vrijlating van alle ontvoerde kinderen, en een einde aan alle ernstige schendingen tegen alle kinderen;
- Respect en bescherming voor civiele infrastructuur; En
- Geef patiënten met urgente medische gevallen de mogelijkheid om veilig toegang te krijgen tot kritieke gezondheidszorgdiensten of te vertrekken.
Terwijl Russell in videovorm opriep tot vrede, schreef James Elder, de mondiale woordvoerder van UNICEF, woensdag een opiniestuk voor The Guardian naar aanleiding van zijn recente reizen naar Gaza. Hij begon met een verrassende anekdote:
De oorlog tegen de kinderen van Gaza dwingt velen hun ogen te sluiten. De ogen van de negenjarige Mohamed werden gedwongen gesloten, eerst door het verband dat een gapend gat in zijn achterhoofd bedekte, en ten tweede door de coma veroorzaakt door de ontploffing die zijn ouderlijk huis trof. Hij is negen. Sorry, hij was negen. Mohammed is nu dood.
“Van de dreigende hongersnood tot het stijgende dodental, de laatste angst is het veel bedreigde offensief in Rafah in het zuiden van Gaza”, schreef hij. ‘Kan het nog erger? Dat lijkt altijd zo te zijn.’
“Rafah zal imploderen als het militair wordt aangevallen”, benadrukt Elder. “Er is een wanhopig tekort aan water, niet alleen om te drinken, maar ook om sanitaire voorzieningen. In Rafah is er ongeveer één toilet op elke 850 mensen. De situatie is vier keer erger voor douches. Dat wil zeggen ongeveer één douche op elke 3.500 mensen. Probeer je eens voor te stellen , als tienermeisje, of oudere man, of zwangere vrouw, die een hele dag in de rij staat om te douchen.”
Op 31 oktober, slechts enkele weken na het begin van wat het Internationaal Gerechtshof sindsdien heeft vastgesteld als de plausibele genocidale aanval van Israël, noemde UNICEF Gaza een ‘kerkhof’ voor kinderen.
‘Kan het nog erger? Dat lijkt altijd zo te zijn.’
‘Vorige maand zag ik dat er in Rafah nieuwe begraafplaatsen werden aangelegd en gevuld’, schreef Elder. ‘Elke dag brengt de oorlog meer gewelddadige dood en vernietiging met zich mee. In mijn twintig jaar bij de Verenigde Naties heb ik nog nooit zo’n verwoesting gezien als in de steden Khan Younis en Gaza-stad in de Gazastrook. En nu wordt ons verteld dat we de hetzelfde via een inval in Rafah.”
Ouderling herinnerde zich dat ‘in het noorden van het gebied, dichtbij de plek waar vorige maand een UNICEF-voertuig onder vuur kwam te liggen, een vrouw mijn hand vastpakte en keer op keer smeekte dat de wereld voedsel, water en medicijnen zou sturen. Ik zal het nooit vergeten. hoe ik, terwijl ik haar greep voelde, probeerde uit te leggen dat we het probeerden, en ze bleef smeken.
‘Waarom? Omdat ze aannam dat de wereld niet wist wat er in Gaza gebeurde. Want als de wereld het wist, hoe konden ze dit dan laten gebeuren?’ hij ging verder. ‘Hoe inderdaad. De wereld is zeker gewaarschuwd voor Rafah. Het valt nog te bezien hoeveel ogen dicht blijven of gedwongen worden.’
