Ursula von der Leyen geconfronteerd met corruptieonderzoek over Pfizer-contracten

Ursula von der Leyen De EU kan toch niet haar eigen marionetten hebben die het hoge leven roekelozer maken en hun eigen ding doen?

Is het mogelijk dat de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, niet zo brandschoon is als sommigen misschien denken? Zullen zulke lichtgewichten, die zichzelf definiëren door hoeveel ze niet bereiken, die uit de ingewanden van de politieke obscuriteit in Duitsland komen, zo op de voorgrond treden zonder een beetje hulp van machtige elites, maçonnieke banden en corrupte bedrijven?

Het antwoord is natuurlijk. In feite is dit binnen de reikwijdte van de Europese Unie en haar instellingen in Brussel en Luxemburg grotendeels de traditie: ofwel marionetten installeren die machtige regeringen en hun corrupte belangen dienen, ofwel de gigantische industrie zelf. Regels voor corruptie.

En dus zou het geen verrassing moeten zijn dat Ursula betrokken is bij het spelen van een duistere rol in een vaccindeal van 35 miljard euro, die zo stinkt dat de zeer duistere machten in Brussel in de loop van de tijd werken aan een plan om de schade te beperken om het collectief te redden nek van de EU op weg naar de afgrond: zijn eigen verkiezingen in 2024, die naar verwachting een ongekende opkomst zullen hebben met extreemrechtse groeperingen die een moord plegen in het Europees parlement.

Het Europees Openbaar Ministerie heeft een “onderzoek” geopend naar de aankopen van vaccins tegen het coronavirus in de EU, een aankondiging die het vreemde gedrag van Ursula von der Leyen op dat moment in de schijnwerpers zal zetten, volgens Politico, waarschijnlijk de meest pro-gevestigde media in Brussel.

Het mediakanaal is zo ondersteunend en volgzaam voor de EU dat het feit dat haar journalisten het verhaal vertellen belangrijk is, omdat het aangeeft dat het de verborgen machten van de EU zijn, de kliek in Brussel en Luxemburg die zich nooit in de mediasfeer bevinden, die zijn bezorgd over Von der Leyen en haar duistere deals.

Het is onduidelijk waarom het Europees Openbaar Ministerie (EPPO), dat beweert een onafhankelijk EU-orgaan te zijn dat verantwoordelijk is voor het onderzoeken en vervolgen van financiële misdrijven, waaronder fraude, het witwassen van geld en corruptie, de zaak behandelt terwijl het traditioneel OLAF zou zijn – het eigen orgaan van de EU interne fraudebestrijdingseenheid. In het verleden is OLAF er altijd van beschuldigd niet objectief genoeg te zijn in zijn onderzoeken en vaak hoge EU-ambtenaren te beschermen. Zijn de machten die proberen werkelijk het ondenkbare te doen en Von der Leyen oprecht te onderzoeken op corruptie?

Tot nu toe is het hele verhaal ondoorzichtig, zonder zelfs maar de contouren van een zaak.

Het EOM specificeerde niet wie er werd onderzocht, of welke contracten het onderwerp waren van onderzoek. Maar dat gezegd hebbende, hebben twee andere waakhondagentschappen de aandacht gevestigd op de von der Leyen-Pfizer-deal, waarschijnlijk een daarvan is OLAF.

Toch zijn OLAF of het EOM, zoals alle EU-instellingen, niet vrijgesteld van manipulatie door de belangen van de nationale lidstaten en in dit geval lijkt het erop dat de Belgen een bijl hebben om te slijpen, met in dit stadium alleen onderschepte sms-berichten te gaan Aan.

Belgisch socialistisch lid van het Europees Parlement (MEP) Kathleen van Brempt zei dat “verschillende aspecten” van het Pfizer-contract moeten worden onderzocht, waaronder “de sms-berichten tussen de voorzitter van de Commissie en het feit dat er geen papieren spoor is van de voorbereidende onderhandelingen in eerste instantie.” Van Brempt doelt op sms’jes aan de topman van Pfizer.

In april 2021 berichtte de New York Times voor het eerst over deze berichten die werden uitgewisseld tussen Von der Leyen en Albert Bourla, CEO van Pfizer, in de aanloop naar het grootste contract voor de aankoop van vaccins in de EU – voor maximaal 1,8 miljard doses BioNTech/Pfizer-vaccin, mogelijk tot 35 miljard euro toen alles was afgerond.

In januari van dit jaar beschuldigde de ombudsman van de EU de Commissie vreemd genoeg van wanbeheer omdat ze niet naar de sms-berichten had gezocht in antwoord op een verzoek om vrijheid van informatie. De commissie speelde kat en muis en deed alsof dergelijke berichten niet meer bestonden.

De hele oude garde van de EU cirkelt rond Von der Leyen, wat erop zou wijzen dat ze de huisregels heeft overtreden door haar hand in de kassa te steken.

Vorige maand publiceerde de Europese Rekenkamer het bovengenoemde rapport waarin zij zei dat de Commissie transparantie weigerde met betrekking tot de details van Von der Leyen’s persoonlijke rol in het Pfizer-contract .

Daarin ontdekte de begrotingswaakhond dat de EU-chef schurkenstaten was om persoonlijk een voorlopige deal met Pfizer tot stand te brengen , in plaats van te vertrouwen op gezamenlijke onderhandelingsteams.

Dit alles wijst erop dat het establishment ervoor wil zorgen dat het imago van de EU behouden blijft. Het is heel goed mogelijk dat de ongelukkige Commissiebaas tot zondebok wordt gemaakt, maar tot 2024 in functie mag blijven.

Corruptie, zelfs op hoog niveau, binnen de EU is natuurlijk niets nieuws. In 1999 werd een heel kabinet van de Europese Commissie van 20 leden gedwongen af ​​te treden onder een wolk van beschuldigingen van corruptie, waarbij een Franse commissaris haar tandarts enorme EU-contracten ter waarde van honderden miljoenen euro’s gaf, andere commissarissen vrienden en familieleden in dienst namen en een commissaris leiding geven aan onbeheerste verduistering van het humanitair fonds van de EU.

Corruptie op hoog niveau binnen de wandelgangen van EU-instellingen is een traditie die grotendeels wordt beschermd door EU-instellingen die zogenaamd zijn opgericht om dergelijke omkoping te voorkomen. In het geval van Ursula lijkt ze schurkenstaten te zijn geworden en de huisregels niet te respecteren, dus zal ze een voorbeeld moeten worden gesteld. De EU kan toch niet haar eigen marionetten hebben die het hoge leven roekelozer maken en hun eigen ding doen?