US Mideast Menace Gaat Nucleair

Amerikaanse mediaberichten hebben beweerd dat China bijdraagt ​​aan de uitbreiding van het ballistische arsenaal van Saoedi-Arabië. De implicatie van de Amerikaanse media is dat Peking roekeloos spanningen veroorzaakt in het Midden-Oosten tussen Saoedi-Arabië en Iran.

China heeft ontkend dat het betrokken is bij het leveren van ballistische technologie aan de Saoedi’s. Verschillende Amerikaanse ‘experts’ worden echter aangehaald door Amerikaanse media , die beweren dat satellietbeelden aangeven dat vermeende ballistische raketlocaties in Saoedi-Arabië afkomstig lijken te zijn van China.

Gezien de gebombardeerde geloofwaardigheid van Amerikaanse media, zoals aangetoond door een groot aantal onderwerpen, van vermeende Irakese massavernietigingswapens tot hysterische, ongefundeerde beweringen over “Russische bemoeienissen” bij verkiezingen, is het wachtwoord hier “sceptisch” tegenover Amerikaanse media. rapporten.

Wat meteen in strijd lijkt te zijn met de vermeende Chinese ballistische raketten naar Saoedi-Arabië, is het feit dat Peking zich in de afgelopen jaren anders een trouwe bondgenoot van Iran heeft getoond. China is een belangrijke importeur van Iraanse olie en investeert ook in het verkennen van de enorme aardgasreserves van Iran. Met het oog op de toekomst beschouwen China en Iran elkaar als strategische partners voor wederzijdse ontwikkeling. Iran heeft het Chinese “Belt and Road Initiative” dat de Euraziatische economieën met elkaar verbindt, omarmd en zal een centrale speler zijn in het bestrijken van de nieuwe zijdehandelsroutes tussen Azië en Europa.

Nadat de regering-Trump unilateraal het internationale nucleaire akkoord van 2015 met Iran heeft verwoest, is China, samen met Rusland, een fervent pleitbezorger geweest voor het handhaven van het verdrag. China blijft Iraanse export van ruwe olie kopen ondanks de dreigementen van sancties door Washington.

In deze geopolitieke context lijkt het daarom twijfelachtig, zo niet onwaarschijnlijk, dat China zijn strategische relatie met Iran in gevaar zou brengen door naar verluidt ballistische raketten te leveren aan de Iraanse aartsvijand Saoedi-Arabië. Peking zou zich goed realiseren dat Teheran zo’n ontwikkeling als een vorm van verraad zou beschouwen, waardoor het strategische partnerschap tussen Iran en China in gevaar zou komen.

Het is waar dat Saudi-Arabië ook een belangrijke olie-exporteur is van de vraatzuchtige consumentenmarkt van China. Alles is eerlijk in zaken, kunnen we veronderstellen. Maar voor Beijing om ballistische raketten te leveren aan de Saoedi’s, vooral in zo’n precaire tijd voor Iran, lijkt het een te ver doorgevoerde conceptuele brug.

Het andere is dat de Iraniërs niet publiekelijk hun twijfels hebben geuit over de rapporten over China’s steun voor de ontwikkeling van Saoedische raketten. Dat suggereert dat de rapporten ongegrond zijn, precies zoals de Chinese regering heeft aangedrongen.

Wat is hier aan de hand?

Het lijkt veelbetekenend dat Washington zich midden in een handelsoorlog confrontatie met China bevindt. De handelsoorlog maakt slechts deel uit van een grotere geostrategische confrontatie tussen het tanende Amerikaanse imperium en opkomende mogendheden zoals China en Rusland.

Trump eist dat China grote concessies doet ten voordele van de Amerikaanse economie.

Het is dus in het belang van Washington om elke smerige slag te gebruiken als een manier om China te ondermijnen, net zoals het met Rusland heeft gedaan over een aantal lasterlijke claims.

China wordt beschuldigd van het stoken van de spanningen in het Midden-Oosten tussen Saoedi-Arabië en Iran en zou de rekening passen voor een campagne van media-laster.

De ironie hiervan is natuurlijk dat het Washington is, de partij die de spanningen in de regio feitelijk aanwakkert.

Niet alleen dat, maar het bestuur van Trump stapt miljarden dollars wapens in Saoedi-Arabië, in weerwil van het Amerikaanse Congres dat beperkingen oplegt als gevolg van de gruwel van de Saoedische luchtoorlog in Jemen en afschuwelijke mensenrechtenomstandigheden in het koninkrijk.

Bovendien – en dit is verbluffend in zijn roekeloosheid – lijkt het Trump-bestuur Saoedi-Arabië te helpen nucleaire wapens te ontwikkelen. Er zijn geloofwaardige berichten dat president Trump toestaat dat Amerikaanse kerncentrales gevoelige technologie delen met de Saoedi’s die in de toekomst kunnen worden gebruikt om massavernietigingswapens te bouwen. Een dergelijke stap is in strijd met het non-proliferatieverdrag van 1970 (NPV) dat verbiedt dat kernwapenmachten dit wapen uitdragen.

(Houd ook in gedachten dat dit dezelfde Amerikaanse regering is die het nucleaire-verdrag tussen kernraketten met Rusland heeft verworpen en dat hetzelfde zal doen met het nieuwe START-verdrag dat intercontinentale wapens regelt.)

Dit is het echte schandaal over de spanningen in het Midden-Oosten. De regering-Trump verandert opzettelijk en illegaal het strategische evenwicht in de regio door schijnbaar de weg vrij te maken voor Saoedi-Arabië om kernwapens te verkrijgen. Als dat gebeurt, moet Iran mogelijk afzien van zijn niet-nucleaire doctrine en uiteindelijk de bom opbouwen als een kwestie van overleven gezien de existentiële dreiging van het Wahhabi Saoedische regime en de irrationele vijandigheid jegens Shia Iran.

De recente afstemming tussen Saoedische heersers en het historisch door de VS bewapende Israël, gecementeerd door het Witte Huis van Trump, is verder reden tot bezorgdheid in Teheran.

De regering-Trump voedt crimineel een wapenwedloop en zelfs nog meer conflicten in het Midden-Oosten aan; mogelijk een cataclysmische oorlog. Maar in werkelijkheid is dit altijd de verderfelijke rol geweest van de VS in deze verwoeste regio. Het Midden-Oosten is door oorlog verscheurd en door conflicten geteisterd als een direct gevolg van het bemoeizuchtige VS-imperialisme gedurende zeven decennia sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog. Onder Trump gaat de gebruikelijke Amerikaanse roekeloosheid nucleair.