Een NGO in Zuid-Afrika heeft via een rechtbank de publicatie van de contracten voor de aanschaf van vaccins tegen Corona verkregen. Hieruit bleek dat de fabrikanten het land dwongen hogere prijzen te betalen dan de EU.
Vier mondiaal actieve aanbieders van gangbare coronavaccins hebben het opkomende land Zuid-Afrika gedwongen buitensporige prijzen te betalen. Tegelijkertijd werden garanties met betrekking tot de leveringshoeveelheid aan het land ontzegd. Dit blijkt uit de onverkorte vaccincontracten, waarvan de publicatie door de NGO ‘Health Justice Initiative’ (HJI) juridisch werd afgedwongen.
Hebben vaccindistributeurs hun marktmacht uitgebuit?
De HJI en andere niet-gouvernementele organisaties spreken van een ‘wrede farmaceutische chantage’, meldt ‘Politico’. Het land, met een bbp van 337,5 miljard dollar in 2020, moest voor sommige vaccins meer betalen dan de EU. Ter vergelijking: dit leverde in het eerste coronajaar een bbp op van 13,3 biljoen euro.
Volgens de bevindingen uit de gepubliceerde contracten zouden niet alleen farmaceutische bedrijven als Pfizer en Johnson & Johnson (J&J) hun marktmacht hebben uitgebuit. Het Serum Institute of India en de ‘non-profit’ Gavi Foundation zouden ook buitensporige prijzen uit Pretoria hebben afgeperst.
Ruim tweemaal de prijs voor een AstraZeneca-product dat later uit de gratie raakte
Volgens de inhoud van de gepubliceerde contractteksten bracht het Indian Serum Institute Zuid-Afrika $ 5,35 per dosis in rekening. Volgens gelekte informatie betaalde de EU slechts het equivalent van 2,17 dollar. De fabriek produceerde het AstraZeneca-vaccin. Dit veroorzaakte al vroeg opschudding in de EU vanwege de frequente bijwerkingen . De vraag naar vaccinaties met de voorbereiding in Europa kelderde vervolgens.
Ook Zuid-Afrika betaalde meer dan de EU voor het coronavirusvaccin van Johnson & Johnson. De prijs van 10 dollar per dosis was 15 procent hoger dan de bekende prijs die de EU betaalde. De regering in Pretoria betaalde slechts 10 dollar minder dan Brussel voor het vaccin van BioNTech/Pfizer.
De EU betaalde 15,50 euro per dosis, wat overeenkwam met ongeveer 19 dollar op het moment dat het contract werd gesloten. Volgens de NGO’s ontving de Afrikaanse Unie (AU) echter voorbereidingen tegen een kostprijs van 6,75 dollar. Eind 2020 had persbureau ‘Reuters’ al documenten gelekt waarop de door Brussel overeengekomen prijzen te zien waren.
HJI: Farmaceutische bedrijven ‘chanteerden’ Zuid-Afrika
Fatima Hassan van de HJI sprak met ‘Politico’ over ‘ongelooflijk eenzijdige contracten en overeenkomsten ten gunste van multinationale bedrijven’. Maar het waren niet alleen de prijzen die internationaal gezien schandalig waren. Fabrikanten als J&J legden ook exportbeperkingen op. Pfizer verbood het land ook om vaccindoses te doneren of te exporteren zonder toestemming van het bedrijf.
“Simpel gezegd: de farmaceutische bedrijven hebben ons gechanteerd”, zei Hassan tegen Al-Jazeera. In totaal was Zuid-Afrika aansprakelijk voor betalingen van ten minste 734 miljoen dollar en betaalde het bijna 95 miljoen dollar vooruit. Er was echter geen garantie op tijdige levering. HJI noemde deze praktijk ‘gewetenloos, imperiaal en onethisch’. Foster Mohale, een woordvoerder van het Zuid-Afrikaanse ministerie van Volksgezondheid, wilde deze uitdrukking niet gebruiken tegenover de omroeporganisatie. Niettemin gaf hij toe:
We bevonden ons in een moeilijke situatie toen we tegen alle verwachtingen in de levens van Zuid-Afrikanen probeerden te redden.”
Zuid-Afrika kreeg geen garanties over de leveringsdatum en hoeveelheid van de vaccins
Ook de vaccinatiealliantie Gavi, die zich inzet voor een eerlijke mondiale verdeling van de toegang tot coronavaccins, krijgt kritiek. De stichting, die eveneens door Duitsland werd gesteund met 600 miljoen euro , wilde vaccins leveren als onderdeel van het mondiale toegangsprogramma COVAX. Ze wilden echter geen garanties geven over het aantal of de leverdatum van de blikjes.
Naast het afzien van garanties moest de Zuid-Afrikaanse regering ook uitgebreide disclaimer- en schadeloosstellingsverbintenissen ondertekenen. In de overeenkomst met Pfizer staat bijvoorbeeld dat de inspanningen om het vaccin te ontwikkelen en te produceren ‘gericht zijn en onderhevig zijn aan aanzienlijke risico’s en onzekerheden’.
Op het moment dat het contract werd ondertekend, bevond het vaccin zich nog in fase twee van drie klinische onderzoeken. Ondanks de uitgebreide inspanningen van de fabrikant erkenden de partijen ook dat het vaccin “mogelijk niet succesvol zal zijn vanwege technische, klinische, regelgevende, productie- of andere uitdagingen of mislukkingen.”
“Bijwerkingen die momenteel onbekend zijn”
Zelfs als het vaccin met succes werd ontwikkeld, hebben de contractpartijen elke aansprakelijkheid van Pfizer of BioNTech voor het niet respecteren van de leveringsdata uitgesloten. Er was ook een passage waarin het Zuid-Afrikaanse ministerie van Volksgezondheid erkende dat het vaccin vanuit een noodsituatie snel werd ontwikkeld.
De effecten zouden onderwerp zijn van verder onderzoek, zelfs nadat het op de markt was gebracht. Het ministerie moest daarom ook erkennen dat “de langetermijneffecten en effectiviteit van het vaccin momenteel onbekend zijn”. Er werd ook gezegd dat “er mogelijk ongewenste effecten van het vaccin zijn die momenteel onbekend zijn.”
Omdat de autoriteiten, zich bewust van deze omstandigheden, streefden naar een noodgoedkeuring van het vaccin, moest Pretoria een uitgebreide aansprakelijkheidsbescherming tegen de groep op zich nemen. De staat moest garanderen dat hij over de noodzakelijke bevoegdheden en financiële middelen beschikte om volledig aan eventuele compensatieverplichtingen te kunnen voldoen.
J&J en Gavi ontkennen de beschuldigingen
J&J ontkende de aantijgingen tegen het bedrijf tegenover Al Jazeera. Woordvoerder Kafi Mojapelo benadrukte dat “geen enkele klant meer dan 7,50 dollar heeft betaald voor ons enige vaccin.”
Het bedrijf leverde zijn vaccin aan Zuid-Afrika “tegen onze uiteindelijke mondiale prijs van 7,50 dollar per dosis.” De technologie werd ook geleverd aan “Aspen Pharmacare” in Gqeberha. Dit bedrijf vulde en verwerkte het vaccin lokaal. Vervolgens produceerde, bracht het bedrijf zijn eigen vaccin “Aspenovax” op de markt en verkocht het.
Gavi vertelde Politico dat Zuid-Afrika meer dan negen miljoen vaccindoses had gekregen als onderdeel van het COVAX-programma. Acht miljoen hiervan waren gratis donaties. Terwijl lage-inkomenslanden de doses gratis ontvingen, nam Zuid-Afrika als hogere-middeninkomensland deel aan COVAX. Deze zouden als zelffinancierend zijn beschouwd. Er zijn nog geen reacties gekomen van de andere deelnemers aan de mondiale distributie van de vaccins.