Van Afrika tot Duitsland -ontsnappingsroute Spanje – en het Rode Kruis helpt (video)
Indignatie redactie
3 min. lezen
Een van de belangrijkste routes naar Europa is via Spanje. Eigenlijk zouden de vluchtelingen daar asiel moeten aanvragen. Maar ze zullen worden doorgegeven. Het Rode Kruis helpt.
Het vluchtelingenkamp van het Rode Kruis in het zuidwesten van Spanje is niet gemakkelijk te vinden. Volg vanaf de snelweg drie kilometer langs een stoffige piste naar Campano. Drie jonge mannen komen naar ons toe. Het is begin augustus. “We komen uit Guinee in West-Afrika “, zegt Gassimou tegen het team van Frontal 21. Hij is 19 jaar oud, zegt hij, en stak enkele dagen geleden de Middellandse Zee over met de anderen. Maar geen van hen wil in Spanje blijven. “Mijn droom is om naar Duitsland te verhuizen om daar een beter leven te leiden”, zegt Gassimou. “Ik wil helemaal opnieuw beginnen en beter verdienen.” We zullen hem vergezellen op zijn reis naar Duitsland.
https://youtu.be/X2CR8u-xY0E
Hoofdvluchtroute over Spanje
Via Zuid-Spanje leidt een van de belangrijkste ontsnappingsroutes naar Europa. Afrika ligt op slechts 14 kilometer afstand. Duizenden migranten durven de gevaarlijke doorgang in houten en opblaasbare boten. Het Europese grensbeschermingsagentschap Frontex registreerde in 2018 57.000 aankomsten op deze route. Meer dan 500 mensen zijn verdronken, waarderen mensenrechtenorganisaties. In 2019 gingen de cijfers terug, maar brengen de oranje boten van de Spaanse staat Spanish Sea Rescue bijna dagelijks mensen aan wal. De meeste komen uit Noord- en West-Afrika – uit Marokko, Guinee, Mali en Algerije.
Maar slechts enkele migranten uit deze landen vragen asiel aan in Spanje. De meeste asielaanvragen kwamen in 2018 uit het Zuid-Amerikaanse crisisland Venezuela. Migranten moeten daadwerkelijk asiel aanvragen in het land waar ze voor het eerst de bodem van de Europese Unie binnenkomen. Dit is wat de Dublin-regels dicteren.
Maar velen zijn bang om als goedkope arbeidskrachten op de groenten- en fruitvelden te landen. “Ik wil asiel aanvragen in Duitsland”, zegt Gassimou. Hij en zijn vrienden hebben de YouTube-video’s van de kanselier thuis in Guinee bekeken. “Angela Merkel heeft veel gedaan voor illegale immigratie, ze heeft in 2015 bijna twee miljoen migranten aangenomen”, zegt Amadou, een vriendin van Gassimou. “Merkel is de moeder van alle Afrikanen, daarom gaan zovelen van ons naar Duitsland.”
Om daar te komen, vertrouwen Gassimou en vele anderen op de hulp van het Spaanse Rode Kruis. Enkele dagen nadat ze in Campano Camp zijn aangekomen, nemen ze minibussen naar de dichtstbijzijnde grote stad en nemen vervolgens een bus naar Irun, een klein stadje net buiten de grens met Frankrijk. Dus het Rode Kruis stuurt migranten naar de grens. De Spaanse regering ontkent dat ze iets te doen hebben op verzoek van Frontal 21. Het Rode Kruis verklaart daarentegen goed samen te werken met de regering. “We hebben een programma met de overheid waarmee we kaartjes voor allerlei plaatsen in Spanje kunnen financieren”, zegt Miguel Pradas van het Spaanse Rode Kruis. “Waar iemand asiel wil aanvragen, is zijn persoonlijke beslissing.”
Distributie van migranten niet geïmplementeerd
Spanje ondermijnt daarmee de regels van de EU. Omdat het land eigenlijk de migranten in de asielprocedure zou moeten opnemen of terug zou moeten sturen. Aan de andere kant is de verdeling van migranten uit de landen van aankomst Italië, Griekenland of Spanje , die al jaren gepland is , nog niet binnen de EU geïmplementeerd. Het verzet komt vooral uit Oost-Europa.
Armin Schuster, voorzitter van de CDU in de binnenlandse commissie, waarschuwt voor een nieuw “Durchwinke-beleid” in het Europa van open grenzen. “Schengen-partners die zoiets toestaan, lopen ook het risico dat we gedwongen worden om de hele Duitse grens opnieuw te controleren zoals momenteel aan de Beiers-Oostenrijks grens”, zei Schuster in een interview met Frontal 21.
Twee weken nadat we Gassimou in Spanje hebben ontmoet, antwoordt hij via de Facebook-messenger: “Ik ben voorbij, ik ben in Frankrijk, ik ben onderweg, ik ben uiterlijk rond het middaguur in Parijs.” Nog een maand later – eind september – krijgen we hem terug: “Hé Gassimou, waar ben je nu?” Hij antwoordt: “Ik ben in Franckur” en corrigeert onmiddellijk: “Frankfurt.”
