Van Genocide Joe tot Trumps Israel First: wat is de toekomst voor Palestina?

Terwijl president Biden in zijn laatste dagen in functie nog eens 8 miljard dollar aan wapens aan Israël toekent en minister Blinken een afsluitend interview met de New York Times geeft waarin hij ontkent dat er een genocide plaatsvindt in Gaza, tellen veel pro-Palestijnse activisten met spanning de dagen af ​​totdat “Genocide Joe” en zijn team het Witte Huis verlaten. Maar waar krijgen activisten mee te maken onder het presidentschap van Trump?

Donald Trump bewees zijn pro-Israëlische agenda in zijn eerste termijn door de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem te verplaatsen, nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever te steunen , de Golanhoogten als onderdeel van Israël te erkennen, zich terug te trekken uit de nucleaire deal met Iran en de Abraham-akkoorden in te voeren om de relaties tussen Israël en Arabische staten te normaliseren, terwijl hij de benarde situatie van de Palestijnen negeerde. Onlangs zei Trump dat de VS Israël ” de klus” moet laten klaren , waarschuwde dat er ” de hel zal zijn om te betalen ” als de gijzelaars niet worden vrijgelaten tegen de tijd dat hij aantreedt, en dreigde Iran aan gruzelementen te slaan.

Trump heeft zijn intenties deze keer kenbaar gemaakt door de mensen die hij heeft geselecteerd voor sleutelposities. Mike Huckabee, zijn keuze voor de Amerikaanse ambassadeur in Israël, is een religieuze fanaticus die niet denkt dat Israëlische nederzettingen illegaal zijn en zegt : “Er bestaat niet zoiets als een Westelijke Jordaanoever. Het is Judea en Samaria [de bijbelse naam van het gebied, nieuw leven ingeblazen in Israëlische propaganda].” Hij houdt zelfs vol dat er niet zoiets bestaat als een Palestijn. Elise Stefanik, Trumps keuze voor de Amerikaanse ambassadeur bij de VN, gebruikte haar positie in het Congres om de vrijheid van meningsuiting op universiteitscampussen te onderdrukken en pleit voor het deporteren van pro-Palestijnse demonstranten met een studentenvisum.

En het Congres? Terwijl het 118e Congres overweldigend pro-Israël was, zal het nieuwe Congres, met zowel de Senaat als het Huis onder Republikeinse controle, nog agressiever bevooroordeeld zijn. Leden willen een reeks afschuwelijke wetsvoorstellen aannemen die de banden van de VS met de Israëlische regering verder zullen verstevigen, internationale actoren zullen straffen die het aandurven Israël ter verantwoording te roepen en de binnenlandse beweging voor Palestijnse rechten zullen onderdrukken.

Deze wetgeving omvat een wetsvoorstel dat kritiek op Israël gelijkstelt aan antisemitisme, een wetsvoorstel dat het ministerie van Financiën de bevoegdheid geeft om non-profitorganisaties te onderzoeken op banden met “terrorisme” en ze vervolgens te sluiten, een wetsvoorstel om het Internationaal Strafhof te straffen voor het uitvaardigen van een arrestatiebevel voor Benjamin Netanyahu, een wetsvoorstel om het Amerikaanse verbod op financiering van de hulporganisatie UNRWA permanent te maken en een wetsvoorstel om handelsovereenkomsten met Zuid-Afrika te annuleren vanwege de genocidezaak tegen Israël bij het Internationaal Gerechtshof.

En natuurlijk kunnen we de uitdagingen van drie machtige krachten niet buiten beschouwing laten: AIPAC, christenzionisten en militaire contractanten. Het meest bekend is de lobbygroep AIPAC, die zijn financiële spierballen gebruikte bij de recente verkiezingen om twee van de meest pro-Palestijnse leden van het Congres, Cori Bush en Jamaal Bowman, uit te schakelen, waardoor anderen doodsbang werden om doelwit te worden van AIPAC.

Minder bekend maar enorm invloedrijk zijn de tientallen miljoenen christenzionisten, die worden gedreven door het radicale geloof dat Israël de sleutel is tot de terugkeer van Jezus op aarde na een bloedige laatste slag van Armageddon, waarin alleen degenen die Jezus als hun redder accepteren, zullen overleven. Christenzionisten, die al talrijk zijn in het Congres, het Witte Huis en zelfs het leger, zullen door Trump worden aangemoedigd.

De derde machtige lobbygroep zijn de militaire contractanten, die meer lobbyisten hebben dan congresleden. Dankzij de $ 18 miljard die het congres in 2024 aan Israël heeft toegewezen, zijn wapenvoorraden het afgelopen jaar enorm gestegen , waarbij ze de belangrijkste aandelenindexen dramatisch hebben overtroffen.

Maar er zijn ook tegenkrachten. Het Amerikaanse publiek is steeds sympathieker geworden voor de Palestijnen. Een opiniepeiling in november toonde aan dat, ondanks de pro-Israëlische vooringenomenheid van onze regering en de bedrijfsmedia, de meeste Amerikanen (63 procent) een staakt-het-vuren willen , en 55 procent vindt dat de VS geen onbeperkte financiële en militaire hulp aan de Israëlische regering moet verlenen .

Dit geldt vooral voor jongeren en Democraten. En met een Republikein in het Witte Huis zouden meer Democraten in machtsposities bereid moeten zijn om zich te verzetten tegen de acties van Israël, aangezien ze niet langer de president van hun eigen partij zullen trotseren. En het zijn niet alleen Democraten. Veel Trump-aanhangers zijn tegen Amerikaanse betrokkenheid bij overzeese oorlogen, en Trump zelf beweerde tijdens de campagne herhaaldelijk dat hij vrede wil brengen in het Midden-Oosten.

Wereldwijd stemmen meer landen niet alleen voor een staakt-het-vuren bij de VN, maar nemen ze ook concrete maatregelen om Israël ter verantwoording te roepen. De lange lijst van landen en partijen die hun intentie hebben ingediend of aangekondigd zich bij de zaak van Zuid-Afrika aan te sluiten bij het Internationaal Gerechtshof omvat België, Bolivia, Brazilië, Chili, Colombia, Ierland, Jordanië, Libië, de Malediven, Mexico, Namibië, Nicaragua, Palestina, Spanje, Turkije en de Arabische Liga. Landen die wapens aan Israël hebben verboden, beperkt of aangekondigd dat ze een wapenembargo willen opleggen, zijn onder andere Italië, Spanje, het Verenigd Koninkrijk, Canada, België, Nederland, Turkije, Rusland en China.

In het komende jaar moet de solidariteitsbeweging voor Palestina de scheuren in de pro-Israëlische oorlogsmachine vinden en uitbreiden. Ze moet de ruggengraat versterken van Democraten die bang zijn voor AIPAC en contact zoeken met Republikeinen die zich verzetten tegen de financiering van buitenlandse conflicten. Dezelfde argumenten die veel Republikeinen aanvoeren over het stopzetten van de financiering van Oekraïne, moeten ook op Israël worden toegepast.

Activisten moeten campagnes uitbreiden tegen bedrijven die de genocide in Israël steunen, evenals inspanningen op staats-, stads-, arbeids-, universiteits-, geloofs- en sectorniveau om de acties van Israël te veroordelen en desinvestering te bevorderen . De recente resolutie van de American Historical Association waarin “scholasticicide” wordt veroordeeld, is een goed voorbeeld.

Terwijl activisten zich schrap zetten voor een stortvloed aan Trump-beleid dat nog meer wereldwijde en binnenlandse chaos zal creëren, inclusief toegenomen aanvallen op pro-Palestijnse organisaties en individuen, moet de Amerikaanse beweging net zo vastberaden zijn als de Palestijnen zelf, die hebben laten zien dat ze, ongeacht wat Israël doet om hen te vernietigen, vastbesloten blijven om weerstand te bieden. Het jaar 2025, met Donald Trump in het Witte Huis, zal geen tijd zijn voor wanhoop of terugtrekken uit angst, maar een tijd voor actie.

Medea Benjamin is medeoprichter van CODEPINK en auteur van Kingdom of the Unjust: Behind the US-Saudi Connection . Haar nieuwe boek is Inside Iran: The Real History and Politics of the Islamic Republic .