De lockdown in de nasleep van de coronaviruspandemie heeft de uitvoering versneld van lang gekoesterde plannen om een zogenaamde nieuwe wereldorde te vestigen. Onder auspiciën van het World Economic Forum ( WEF ) pleiten mondiale beleidsmakers voor een “ Great Reset ” met de bedoeling een wereldwijde technocratie te creëren. Het is geen toeval dat het WEF op 18 oktober 2019 in New York City deelnam aan “ Event 201 ” tijdens de pandemieoefening op hoog niveau, georganiseerd door het John Hopkins Center for Health Security .
Bij deze komende technocratie gaat het om een nauwe samenwerking tussen de leiders van de digitale industrie en van overheden. Met programma’s zoals een gegarandeerd minimuminkomen en gezondheidszorg voor iedereen, combineert het nieuwe soort bestuur strikte maatschappelijke controle met de belofte van alomvattende sociale rechtvaardigheid.
De waarheid is echter dat deze nieuwe wereldorde van digitale tirannie gepaard gaat met een uitgebreid sociaal kredietsysteem . De Volksrepubliek China is de pionier van deze methode van bewaking en controle van individuen, bedrijven en sociaal-politieke entiteiten.
Voor het individu wordt de identiteit gereduceerd tot een app of chip die bijna elke persoonlijke activiteit registreert. Om een paar individuele rechten te verwerven, en al is het maar om naar een bepaalde plaats te reizen, moet een persoon dergelijke schijnbare privileges in evenwicht brengen met zijn onderwerping aan een web van voorschriften die in detail definiëren wat ” goed gedrag ” is en als gunstig wordt beschouwd voor mens en milieu. Tijdens een pandemie zou dit soort controle zich bijvoorbeeld uitstrekken van de verplichting om een masker te dragen en sociale afstand te nemen tot het hebben van specifieke vaccinaties om te solliciteren of te reizen.
Het is, kortom, een vorm van social engineering die het tegenovergestelde is van een spontane ordening of van ontwikkeling. Net als de werktuigbouwkundige met een machine, behandelt de sociaal ingenieur – of technocraat – de samenleving als een object. Anders dan de brute onderdrukking door het totalitarisme van vroeger, zal de moderne social engineer proberen om de sociale machine op zichzelf te laten werken volgens het ontwerp. Voor dit doel moet de sociaal ingenieur de wetten van de samenleving toepassen zoals de werktuigbouwkundige de wetten van de natuur volgt. De gedragstheorie heeft een kennisstadium bereikt dat de dromen van social engineering mogelijk maakt. De machinaties van social engineering werken niet door brute kracht, maar subtiel door nudge .
In de volgorde die de Grote Reset voor ogen had, is de vooruitgang van de technologie niet bedoeld om de omstandigheden van de mensen te verbeteren, maar om het individu te onderwerpen aan de tirannie van een technocratische staat. “De experts weten beter” is de rechtvaardiging.
De agenda
Het plan voor een revisie van de wereld is het geesteskind van een elitegroep van zakenlieden, politici en hun intellectuele entourage die elkaar elk jaar in januari in Davos, Zwitserland, ontmoetten. Het World Economic Forum, opgericht in 1971 , is sindsdien uitgegroeid tot een megaglobaal evenement. Meer dan drieduizend leiders van over de hele wereld woonden de bijeenkomst in 2020 bij .
Onder leiding van het WEF zegt de agenda van de Great Reset dat de voltooiing van de huidige industriële transformatie een grondige herziening van de economie, politiek en samenleving vereist. Zo’n alomvattende transformatie vereist de verandering van menselijk gedrag, en daarom maakt ‘ transhumanisme ‘ deel uit van het programma.
The Great Reset wordt het thema van de eenenvijftigste bijeenkomst van het World Economic Forum in Davos in 2021 . De agenda is de inzet om de wereldeconomie te bewegen in de richting van “een meer eerlijke, duurzame en veerkrachtige toekomst”. Het programma roept op tot “een nieuw sociaal contract” dat gericht is op rassengelijkheid, sociale rechtvaardigheid en de bescherming van de natuur. Klimaatverandering vereist dat we “de economie koolstofarm maken” en menselijk denken en gedrag “in harmonie brengen met de natuur”. Het doel is om “meer gelijke, inclusieve en duurzame economieën” op te bouwen. Deze nieuwe wereldorde moet “dringend” worden geïmplementeerd, beweren de promotors van het WEF, en zij wijzen erop dat de pandemie “de onhoudbaarheid van ons systeem heeft blootgelegd”, dat geen “sociale cohesie” heeft.
Het grote resetproject van het WEF is social engineering op het hoogste niveau. Voorstanders van de reset beweren dat de VN er niet in is geslaagd om orde in de wereld te scheppen en haar agenda voor duurzame ontwikkeling – bekend als Agenda 2030 – niet krachtig kunnen bevorderen vanwege haar bureaucratische, trage en tegenstrijdige manier van werken. De acties van het organisatiecomité van het World Economic Forum zijn daarentegen snel en slim. Wanneer een consensus is gevormd, kan deze door de mondiale elite over de hele wereld worden geïmplementeerd .
Social engineering
De ideologie van het World Economic Forum is noch links noch rechts, noch progressief of conservatief, het is ook niet fascistisch of communistisch, maar ronduit technocratisch . Als zodanig bevat het veel elementen van eerdere collectivistische ideologieën.
In de afgelopen decennia is op de jaarlijkse Davos-bijeenkomsten de consensus ontstaan dat de wereld een revolutie nodig heeft en dat hervormingen te lang hebben geduurd. De leden van het WEF voorzien op korte termijn een ingrijpende omwenteling. De tijdspanne moet zo kort zijn dat de meeste mensen nauwelijks zullen beseffen dat er een revolutie gaande is. De verandering moet zo snel en dramatisch zijn dat degenen die erkennen dat er een revolutie gaande is, niet de tijd hebben om zich ertegen te mobiliseren.
Het basisidee van de Grote Reset is hetzelfde principe dat de radicale transformaties van de Franse naar de Russische en Chinese revoluties leidde. Het is het idee van constructivistisch rationalisme dat in de staat is verankerd. Maar projecten zoals de Great Reset laten de vraag onbeantwoord wie de staat regeert. De staat zelf regeert niet. Het is een machtsinstrument. Het is niet de abstracte staat die beslist, maar de leiders van bepaalde politieke partijen en van bepaalde sociale groepen.
Eerdere totalitaire regimes hadden massale executies en concentratiekampen nodig om hun macht te behouden. Nu wordt aangenomen dat met behulp van nieuwe technologieën andersdenkenden gemakkelijk kunnen worden geïdentificeerd en gemarginaliseerd. De non-conformisten zullen het zwijgen worden opgelegd door uiteenlopende meningen te diskwalificeren als moreel verachtelijk.
De lockdowns van 2020 bieden mogelijk een voorproefje van hoe dit systeem werkt. De afsluiting werkte alsof het was georkestreerd – en misschien was het dat ook. Alsof ze een enkel bevel volgden, voerden de leiders van grote en kleine landen – en van verschillende stadia van economische ontwikkeling – bijna identieke maatregelen uit. Niet alleen handelden veel regeringen eensgezind, ze pasten deze maatregelen ook toe met weinig oog voor de gruwelijke gevolgen van een wereldwijde lockdown.
Maanden van economische stilstand hebben de economische basis van miljoenen gezinnen vernietigd. Samen met social distancing heeft de lockdown geleid tot een massa mensen die niet voor zichzelf kunnen zorgen. Eerst vernietigden regeringen het levensonderhoud, daarna kwamen de politici opdagen als de redder. De vraag naar sociale bijstand is niet langer beperkt tot specifieke groepen, maar is een behoefte geworden van de massa.
Ooit was oorlog de gezondheid van de staat . Nu is het angst voor ziekte. Wat ons te wachten staat, is niet de schijnbare gezelligheid van een welwillende alomvattende verzorgingsstaat met een gegarandeerd minimuminkomen en gezondheidszorg en onderwijs voor iedereen. De lockdown en de gevolgen daarvan hebben een voorproefje gegeven van wat komen gaat: een permanente staat van angst, strikte gedragscontrole, massaal banenverlies en een groeiende afhankelijkheid van de staat.
Met de maatregelen die zijn genomen in de nasleep van de pandemie van het coronavirus, is een grote stap gezet om de wereldeconomie te resetten. Zonder volksverzet betekent het einde van de pandemie niet het einde van de lockdown en de sociale afstand. Op dit moment hebben de tegenstanders van de nieuwe wereldorde van digitale tirannie echter nog steeds toegang tot de media en platforms om te protesteren. Toch raakt de tijd op. De daders van de nieuwe wereldorde hebben bloed geroken. Het uitroepen van het coronavirus tot pandemie is goed van pas gekomen om de agenda van hun Great Reset te promoten. Alleen massale oppositie kan de uitbreiding van de machtsgreep van de tirannieke technocratie die in opkomst is, vertragen en uiteindelijk stoppen.