Plots is alles niet zo erg: nadat de Europese Commissie vorig jaar de toenmalige Italiaanse regering scherp had aangevallen vanwege geplande hogere uitgaven, wil ze dit jaar geen blauwe brief naar Rome sturen.
Er is geen feitelijke rechtvaardiging hiervoor, omdat de nieuwe linkse regering van de Vijfsterrenbeweging en de sociaal-democratische PD, die vorig jaar door de kiezers was gestraft en bijna zeven procentpunten verloor, ook alle Brusselse begrotingsdoelstellingen scheurt.
Niet zo erg meer: de schuldenberg in Italië groeit
Volgens plannen van de Italiaanse minister van Financiën zal de regering in Rome volgend jaar een nieuwe schuld van 2,2 procent van de economische productie oplopen. De economen van de Commissie verwachten zelfs een tekort van 2,3%, waardoor de totale schuldenlast van Italië zou toenemen tot 137% van de economische productie; een waarde die veel verder gaat dan het overeenkomstige EU-convergentiecriterium.
Het is duidelijk dat dit geen probleem meer is voor de Brusselse commissarissen, aangezien de sociaal-democraten nu mede-regeren in Rome, terwijl dezelfde EU-bureaucraten een jaar geleden het Italiaanse ontwerp in een historisch unieke stap hadden verworpen en teruggestuurd naar Rome voor revisie.
Het alomtegenwoordige scepticisme van de EU moet alleen nog worden versterkt door dergelijk gedrag vanuit Brussel. In een echte juridische gemeenschap zou dezelfde wet op iedereen van toepassing moeten zijn en de handhaving ervan zou niet afhangen van het feit of de respectieve regering wordt gevormd door vertegenwoordigers van het gevestigde partijkartel of door patriottische politici.
Oettinger kondigde de ongelijke behandeling aan
Helaas was deze ontwikkeling te vrezen. Al in de late zomer had EU-commissaris voor begroting Günther Oettinger, wiens ambtstermijn in de komende maand afloopt, gejubeld in het programma “Tagesgespräch” van de SWR over de recente regeringswisseling in Italië.
Het was “een goede ontwikkeling”, als nu in Italië “een pro-Europese regering” op de baan komt, omdat “een Populisten, die in het zwembroekbeleid een grens aangeeft, wordt aangegeven”, rommelde Oettinger op dat moment.
Toen deed de voormalige CDU-premier van Baden-Wuerttemberg een aankondiging die ervoor zorgde dat men rechtop ging zitten: “Men zou nu zeker bereid zijn alles te doen om het werk van de nieuwe Italiaanse regering te vergemakkelijken en te belonen”.
Een EU-begrotingscommissaris sprak aldus in de stijl van een feodale heer en kondigde aan dat hij nu op een speciale manier voorstander zou zijn van een politiek ingestelde regering en deze zou belonen voor de loyale diensten die zij in de toekomst zal bieden.
En zo is het eigenlijk gebeurd. Brussel probeert het Italiaanse binnenlandse beleid te maken door een daadwerkelijk oppositieregering te bestraffen en een handvol regeringen toe te staan regelovertredingen te doorlopen. De Italiaanse kiezers zullen het zeker kunnen achterhalen.