Veel presidenten hebben momenten van chaos en wanorde meegemaakt: geen enkele heeft het ooit slechter aangepakt
Indignatie redactie
6 min. lezen
Bijna elke naoorlogse president heeft met een binnenlandse crisis te maken gehad. Geen van hen heeft het opzettelijk ontstoken – tot nu toe
Voor al het vermeende merkgenie van Donald Trump lijkt hij nooit iets origineels te verzinnen. In het bedrijfsleven klopte hij gewoon zijn naam op elk consumentenartikel dat hem een paar dollar zou betalen voor het voorrecht. In de politiek heeft hij zijn slogans van vorige presidenten gestolen. Zijn beroemdste, ” Make America Great Again “, was de campagneslogan van Ronald Reagan in 1980. En hij lijkt de indruk te hebben dat deze twee, die hij eerder met tussenpozen gebruikte maar opnieuw wordt uitgerold, originelen van Trump zijn. Het zijn eigenlijk gepatenteerde Richard Nixon-lijnen :
LAW & ORDER!
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) May 31, 2020
SILENT MAJORITY!
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) June 2, 2020
Op een onbewust niveau sluiten deze uitdrukkingen aan bij ideeën die Trump eerder heeft gehoord, maar zijn narcisme vereist dat hij zichzelf ervan overtuigt dat hij er echt aan heeft gedacht. Had hij maar een goed begrip van de geschiedenis en hetzelfde niveau van bekwaamheid als zelfs de ergste en domste van zijn voorgangers, dan zou het land zich misschien niet in de situatie bevinden waarin het zich nu bevindt. Door zijn aanpak van deze laatste crisis lijken ze allemaal op genieën in vergelijking.
Nadat hij het weekend doorbracht in het Witte Huis, tv keek en onzin tweette, hoorde Trump dat mensen zeiden dat hij laf was omdat hij reageerde op de protesten in Washington door naar de bunker van het Witte Huis te rennen en de lichten uit te doen, als een oude man het vermijden van trick-or-treaters op Halloween-avond. Hij raakte van streek en maakte zich zorgen dat dit zijn herverkiezingscampagne zou beïnvloeden, dus projecteerde hij zijn eigen tekortkomingen door de gouverneurs van de staat aan de lijn te krijgen zodat hij tegen hen kon schreeuwen, hen ‘zwak’ noemde en erop stond dat ze hun burgers moesten ‘domineren’. Hij liet zien wie de baas is door te dreigen de hel te ontketenen door het leger in te zetten op iedereen die de controle niet over de protesten kreeg.
Blijkbaar voelde hij zich hierdoor beter omdat hij vervolgens zijn adviseurs bijeenbracht om te beslissen hoe de onrust te kalmeren door zijn heroïsche mannelijkheid verder aan de wereld te tonen. Volgens verschillende rapporten kwam hij of zijn dochter Ivanka op het idee van een crackerjack om een Rose Garden-verklaring te geven en vervolgens naar de dichtgetimmerde kerk aan de overkant te lopen om te poseren voor een foto met een bijbel .
Blijkbaar wilde de onverschrokken leider niet in de buurt komen van een van de demonstranten die in het nabijgelegen park waren verzameld, dus procureur-generaal Bill Barr, blijkbaar met de indruk dat hij rechtstreeks de leiding heeft over de federale politie, beval de verzamelde troepen in Robocop-uniformen om zich te verspreiden de demonstranten zodat Trump zijn fotoshoot kon houden. We hebben allemaal gezien wat er gebeurde toen ze groepen geweldloze demonstranten agressief wegjaagden , rookbommen en peperbollen inzetten en iedereen die hen in de weg stond, neerhalen, inclusief leden van de pers.
Trump hield zijn toespraak en dreigde dat als de staten de National Guard en quell-stoornis niet zouden inschakelen, hij eenzijdig de Insurrection Act zou inroepen – een wet die zelden is gebruikt en nooit voor dit doel – om het leger in te sturen. Geflankeerd door de minister van defensie, de procureur-generaal, zijn nationale veiligheidsstaf en de voorzitter van de Joint Chiefs (onverklaarbaar gekleed in volledige strijdkleding) sjokte hij naar de St. John’s Episcopal Church om zijn foto te krijgen .
Het was een PR-ramp van epische proporties.
The New York Times verklaarde dat “wanneer de geschiedenis van het presidentschap van Trump wordt geschreven, de botsing op Lafayette Square kan worden herinnerd als een van de bepalende momenten”, een daad van niet-uitgelokt geweld tegen vreedzame demonstranten met als doel “een ham-hand fotomoment.”
Dinsdag keerde Trump terug naar het tweeten van de gebruikelijke babbelende onzin, beweerde dat “Mijn Admin meer heeft gedaan voor de Zwarte Gemeenschap dan welke president dan ook sinds Abraham Lincoln” en klaagde dat “Democraat” -gezette steden samenspanden met Antifa-demonstranten (of wie dan ook) om zijn herverkiezingskansen schaden.
Amerikaanse presidenten hebben vaak te maken gehad met protesten en burgerlijke onrust. Het maakt deel uit van onze politieke cultuur en het recht om uw grieven in het openbaar te uiten wordt gegarandeerd door de grondwet. Je zou een heel eind terug moeten gaan om een president te vinden die eenzijdig het leger gebruikt om een opstand te onderdrukken:
After President Hoover in 1932 ordered US Army to disperse unarmed vets marching in DC to demand their World War I bonuses, Washington Daily News (Republican) said, “If the Army must be called out to make war on unarmed citizens, this is no longer America”: pic.twitter.com/P9OOw52ZAv
— Michael Beschloss (@BeschlossDC) June 2, 2020
Die operatie, geleid door de favoriete generaal van Trump, Douglas MacArthur, omvatte de toekomstige president Dwight Eisenhower.
Als president gebruikte Eisenhower ook militaire troepen voor een binnenlands doel toen hij in 1957 de 101st Airborne naar Little Rock, Arkansas stuurde. Dat was om de rechten te beschermen van negen Afro-Amerikaanse studenten die werden geblokkeerd voor het bijwonen van een voorheen geheel blanke high school, in weerwil van een beslissing van het Amerikaanse Hooggerechtshof. Het is moeilijk om een reden hiervoor te bedenken die minder gemeen heeft met de dreigementen en eisen van Trump voor ‘dominantie’.
In de daaropvolgende jaren was er enorme sociale onrust met grote anti-oorlogsprotesten en demonstraties voor burgerrechten. President Lyndon B. Johnson reageerde op de massale vreedzame burgerlijke ongehoorzaamheid en protesten onder leiding van ds. Martin Luther King door zich in te zetten voor de goedkeuring van de wetgeving inzake burgerrechten. Bill Moyers, destijds de perssecretaris van het Witte Huis, heeft vaak gezegd dat LBJ King tijdens hun privévergadering vertelde dat de dreiging van een burgerlijke wanorde noodzakelijk was om actie van het Congres uit te lokken.
Toen de oorlog in Vietnam ook mensen op straat bracht en de “lange hete zomer” van 1967, gevolgd door de moord op de koning in 1968, leidde tot de grootste golf van stedelijke “rellen” vóór de protesten van deze week, werd Johnson gedwongen om aan te kondigen dat hij zou niet lopen voor een andere termijn bij de verkiezingen van 1968.
Zoals ik al zei, heeft Richard Nixon vervolgens met succes de slogans ‘Law and order’ en ‘de stille meerderheid’ ingezet. Maar zoals historicus Rick Perlstein in Mother Jones opmerkt , hielpen die slogans de Republikeinen niet bij de tussentijdse verkiezingen van 1970. Kiezers hebben de neiging om gevestigde verantwoordelijken verantwoordelijk te houden voor alle sociale onrust die op hun horloge gebeurt, en tegen die tijd bezat Nixon er veel van. Iemand zou Trump misschien een woord aan de wijzen willen geven.
George HW Bush had de “Rodney King-rellen” van 1992. Bill Clinton kreeg te maken met een golf van rechtsgeweld . George W. Bush had 9/11 en de massale oorlogsdemonstraties in Irak . Barack Obama probeerde met gratie en waardigheid een land te helen dat verscheurd was door gruwelijke massaschietpartijen en het verergeren van racistisch geweld .
Die presidenten hebben die crises misschien goed of slecht aangepakt. Geen van hen was perfect. Maar niemand reageerde door publiekelijk te zeuren dat het allemaal een samenzwering was om hen politiek schade toe te brengen. Goed of fout, geen van hen gebruikte de crisis als excuus om een foto te maken voor een campagneadvertentie.
Trump weet alleen hoe hij een show moet neerzetten, en dat is alles wat hij doet. Maar het is een gevaarlijke show. Hij zet zijn eigen kiezers aan met dit losse praatje over ‘overheersing’ en creëert opzettelijk een omgeving die tot een ramp kan leiden als iemand ergens een tragische fout maakt. Echte leiders proberen in deze situaties het water te kalmeren om dat risico te verminderen. Hij doet het tegenovergestelde.
Je kunt mensen in het hele land zien proberen het goede te doen, ondanks de contraproductieve agressie van Trump. De politie in het hele land neemt, althans in sommige gevallen, een knie en neemt deel aan protesten om de spanning te verminderen. Mensen aan beide kanten proberen met elkaar te praten. Er is een weg voorwaarts als iedereen een gemeenschappelijke basis kan vinden.
Maar verwacht niet dat deze president voorop loopt. Dat Trump zoiets doet, is net zo waarschijnlijk als het uitnodigen van Colin Kaepernick en Barack Obama naar het Witte Huis en met zijn drieën een knie in de Rozentuin nemen. Die foto-op kan misschien iets betekenen. Maar Donald Trump is veel te zwak om zoiets sterks te doen.
