Het internetarchief bevat niet alleen miljarden websites, maar ook boeken, films, audiotracks en software. Het leeft van de betrokkenheid van zijn gebruikers en voorziet hen betrouwbaar van informatie. Een waardering.

Informatie moet voor iedereen overal ter wereld beschikbaar zijn – dat was de visie van de makers van het World Wide Web. Nu, meer dan dertig jaar later, is dat allesbehalve eenvoudig: er zijn miljarden websites, dus gebruikers vertrouwen vaak op tools zoals zoekmachines om te vinden wat hen interesseert. Tegelijkertijd geven ze steeds meer controle uit over hun surfgedrag, vooral op sociale media.

Het internet is ook niet meer zo gratis als de eerste ontwikkelaars hadden gepland: vooral in autocratische staten worden veel websites geblokkeerd. Maar ook zonder censuur verdwijnt er dagelijks talloze informatie van het internet of is deze niet meer te vinden.

Maar de afgelopen dertig jaar zijn miljarden pagina’s van de vergetelheid gered. Met dank aan het internetarchief . Weet u nog hoe de startpagina van Google er in 2000 uitzag? De Wayback Machine van het internetarchief weet het. En dat is niet alles om te vieren: het archief bewaart al 25 jaar informatie, gratis voor iedereen. Gefeliciteerd!

600 miljard websites al opgeslagen

Toen de Amerikaanse computerwetenschapper Brewster Kahle in 1996 in San Francisco het internetarchief oprichtte, was het zijn doel om een allesomvattende, openbaar toegankelijke digitale bibliotheek te bouwen . Of het echt allesomvattend is kan natuurlijk niemand zeggen, maar gigantisch is het altijd. Tot op heden zijn bijna 600 miljard websites gered.

Zoals het een goed gevulde online bibliotheek betaamt, kunnen ook andere media worden bekeken of geleend – veelal licentievrije producten. Onder andere 28 miljoen boeken, tijdschriften of teksten, zeven miljoen films en video’s, vier miljoen foto’s en 13 miljoen podcasts, luisterboeken, muziekbestanden en andere geluidsopnamen. Er is ook licentievrije software, concertopnames en tv-programma’s om te lenen. Alle bestanden samen zijn 70 petabyte groot. Dat is een getal met 16 nullen. gekheid!

Gebruikers uploadden zelf veel bestanden en website-kopieën. Ook Brewster Kahle en zijn collega’s zijn druk bezig met het digitaliseren van documenten. Sommige dateren uit de tijd dat er nog geen internet was. Zo vind je in Mesopotamië in de zevende eeuw voor Christus een boek over de oudste bibliotheek ter wereld.

In oktober wordt het jubileum gevierd

Voor het jubileum werden ook enkele verhalen achter de documenten gepubliceerd. Bijvoorbeeld een video met de toewijding van een gebruiker die gedeelde herinneringen met zijn overleden vrouw heeft geüpload omdat hij ze met het publiek wil delen. Of het verhaal van een vrouw die na jaren zoeken in het internetarchief ontdekte hoe de tango klinkt waarop haar moeder in de jaren dertig in haar thuisland Argentinië danste.

In oktober wordt de verjaardag van het Internetarchief gevierd, uiteraard digitaal. Op vrijdag 22 oktober vindt een virtueel evenement plaats. Daarna zal Brewster Kahle verslag doen van het begin van het internetarchief. Dan wil Cory Doctorow een kijkje in de toekomst nemen. Wat zullen we de komende 25 jaar te weten komen dankzij internet?

Dat hangt er ook van af of de gebruikers zich inzetten voor het onderhouden van het internetarchief. Of ze websites opslaan waar je informatie kunt vinden die niemand eigenlijk zou moeten zien. Het hangt er natuurlijk ook van af of het archief door miljoenen mensen gebruikt zal blijven worden. En het is ook belangrijk dat Brewster Kahle en zijn team door blijven gaan.

Websites kunnen met één klik worden opgeslagen

Degenen die het archief willen helpen, kunnen met één klik geld doneren of een kopie van een website opslaan. De eenvoudigste manier om dit te doen is met de Wayback Machine browserextensie . Als het is geïnstalleerd, verschijnt de knop “Pagina nu opslaan”. Druk eenmaal op en de pagina is opgeslagen.

De Wayback Machine laat ook zien dat de website van het Internet Archive in jaren niet veel veranderd is. Het ademt nog steeds de functionele charme van het begin van de jaren 2000: de achtergrond is overal grijs. Bovenaan staat de gebruikelijke kop met de verschillende categorieën, daaronder twee zoekvelden en dan zijn er veel uniforme tegels. Maar hoe lang de pagina er ook zo uitziet: het belangrijkste is dat het werkt.