Indignatie redactie 
Speciaal aanklager Jack Smith heeft dinsdag een vervangende aanklacht ingediend in de staatsgreepzaak van Donald Trump. De voormalige president nam het nieuws niet goed op.
Donald Trump dacht misschien dat een uitspraak van het Hooggerechtshof, die presidenten verregaande immuniteit verleende voor officiële handelingen, hem beschermde tegen strafrechtelijke aanklachten in verband met zijn couppoging in 2020, maar speciaal aanklager Jack Smith en een federale grand jury lijken daar anders over te denken.
De federale aanklager heeft dinsdag een nieuwe aanklacht tegen Trump ingediend in een poging om te voldoen aan de historische uitspraak van het Hooggerechtshof en tegelijkertijd de voormalige president ter verantwoording te roepen voor de acties die hij ondernam om aan de macht te blijven na zijn verkiezingsnederlaag tegen Joe Biden.
“De vervangende aanklacht, die werd voorgelegd aan een nieuwe grand jury die nog niet eerder bewijsmateriaal in deze zaak had gehoord, weerspiegelt de inspanningen van de regering om de uitspraken en instructies van het Hooggerechtshof te respecteren en uit te voeren”, schreef Smith in een gerechtelijk document dat bij de aanklacht was gevoegd.
De nieuwe aanklacht, die u hier kunt lezen , is 36 pagina’s lang. Er staat specifiek dat het niet gaat om Trumps Grote Leugen dat de verkiezingen op de een of andere manier van hem zijn gestolen.
“Als kandidaat en burger had de beklaagde, net als iedere Amerikaan, het recht om in het openbaar over de verkiezingen te spreken en zelfs ten onrechte te beweren dat er tijdens de verkiezingen fraude had plaatsgevonden die de uitslag bepaalde en dat hij had gewonnen”, aldus het document. Ook had de toenmalige president het recht om juridische stappen te ondernemen om de uitslag aan te vechten, wat Trump (zonder succes) deed.
Maar hij deed meer dan dat.
“Kort na de verkiezingsdag heeft de verdachte ook onrechtmatige middelen ingezet om legitieme stemmen te negeren en de verkiezingsuitslag te ondermijnen”, aldus de aanklacht, die eraan toevoegt dat zijn acties neerkwamen op samenzweringen om de procedures te belemmeren die werden gebruikt om de winnaar van de presidentsverkiezingen te bepalen, om de certificering van de uitslag te belemmeren en om het recht van de bevolking om te stemmen en hun stem te laten tellen, te ondermijnen.
Het is niet verrassend dat Trump deze nieuwe ontwikkeling niet goed opvatte.
De voormalige president gaf aan dat hij van mening is dat zijn couppoging legaal zou moeten zijn, maar dat het ter verantwoording roepen van hem daarvoor neerkomt op ‘inmenging in de verkiezingen’.
“Dat ze dit doen direct na onze overwinning bij het Hooggerechtshof inzake immuniteit en meer, is schokkend”, schreef Trump in een reeks berichten op sociale media.
“De zaak heeft te maken met ‘samenzwering om de presidentsverkiezingen van 2020 te belemmeren’, terwijl zij degenen zijn die de verkiezingen hebben belemmerd, niet ik,” voegde Trump toe, terwijl hij ‘hen’ beschuldigde van vals spelen.
Hij merkte ook op dat de nieuwe aanklacht komt vlak nadat Meta CEO Mark Zuckerberg het Congres had geïnformeerd dat zijn platforms verhalen over een laptop van Hunter Biden hadden “gedegradeerd” vanwege zorgen dat het een ander Russisch complot zou kunnen zijn om Trump te helpen. Uiteindelijk was er geen bewijs dat deze verhalen door Moskou waren geplant. Ze leverden echter ook geen bewijs dat Joe Biden betrokken was bij een corruptieschandaal.
Dat maakt Trump natuurlijk niets uit… en ook niet dat hij president was toen deze vermeende inmenging plaatsvond , of dat zijn benoemingen toezicht hielden op het ministerie van Justitie.
“Wat ze nu doen is de grootste sabotage van onze democratie in de geschiedenis”, schreef Trump.
Dat lijkt een dubieuze bewering, aangezien Smith en zijn team geen enkele minister van Buitenlandse Zaken hebben gebeld om hen te helpen stemmen te ‘vinden’, noch met ‘nepkiezersplannen’ zijn gekomen, noch het Capitool hebben bestormd.
Wat de daadwerkelijke invloed op de verkiezingen betreft, lijkt het erop dat deze nieuwe aanklacht niet veel impact zal hebben. Het is namelijk onwaarschijnlijk dat de zaak voor de rechter komt vóór 5 november, de datum die Trump de belangrijkste datum in de Amerikaanse geschiedenis noemt.
Ook al heeft hij het mis, toch zou dit wel eens een cruciale dag voor hem kunnen zijn in zijn pogingen om de verantwoording voor zijn daden vóór, tijdens en na zijn presidentschap te ontlopen.
Trumps nieuwe aanklacht schudt zijn onlangs hervormde race tegen Kamala Harris op
Speciaal aanklager Jack Smith wierp op brutale wijze de vraag op of Donald Trump de verkiezingen van 2020 wil stelen, in het steeds intensievere eindspel van de race om het Witte Huis van dit jaar.
Door te proberen zijn zaak te redden nadat zijn eerste aanklacht door de immuniteitsbeslissing van het Hooggerechtshof was ontkracht, gaf Smith aan dat hij vastbesloten is om de voormalige president voor de rechter te brengen, ook al zal er vóór de verkiezingsdag geen proces plaatsvinden.
“Ik denk dat dit in feite Jack Smith is die zegt: ‘Ik heb het nog steeds'”, zei voormalig FBI-adjunct-directeur Andrew McCabe, een juridisch en nationaal veiligheidscommentator bij CNN, nadat de speciale aanklager dinsdag een aangepaste aanklacht had ingediend die werd onderschreven door een nieuwe grand jury.
Zijn zet onderstreept de enorme persoonlijke investering die Trump heeft in het winnen van het presidentschap in november: hij zou niet alleen terugkeren naar het hoogste ambt van het land, maar zou ook de bevoegdheid krijgen om deze en een andere federale rechtszaak tegen hem te stoppen en eventuele straffen te voorkomen die tot gevangenisstraf kunnen leiden als hij wordt veroordeeld.
“Dit is een heel groot jaar, het zijn heel belangrijke verkiezingen,” vertelde voormalig federaal aanklager Ankush Khardori dinsdag aan Alex Marquardt van CNN. “Deze zaak staat op het spel in de verkiezingen, want als Trump wint, verdwijnt het. Als Trump verliest van Harris, zal deze zaak tot een soort conclusie komen.”
De uitspraak van de conservatieve meerderheid eerder deze zomer dat Trump immuniteit tegen strafrechtelijke vervolging zou kunnen krijgen voor een aantal van zijn acties als president, vertegenwoordigde een van de meest belangrijke momenten in de geschiedenis van het Hooggerechtshof en heeft enorme implicaties voor het Amerikaanse regeringssysteem. Veel mainstream-geleerden bekritiseerden de beslissing als in strijd met de geest van de grondleggers van het land, omdat het leek alsof het de president aanzienlijke, ongecontroleerde bevoegdheden gaf.
De beslissing veroorzaakte ook schokgolven in een toch al tumultueuze presidentsrace, omdat het een ex-president die al geloofde dat hij almachtig was de kans leek te bieden om een sterke man te worden als hij de verkiezingen in november wint. De Democratische kandidaat Kamala Harris bekritiseerde de beslissing in haar toespraak op de conventie vorige week: “Bedenk eens hoeveel macht hij zal hebben … Stel je Donald Trump eens voor zonder beperkingen, en hoe hij de immense macht van het presidentschap van de Verenigde Staten zou gebruiken.”
De zet van Smith creëert ook andere ingrijpende politieke, juridische en constitutionele gevolgen op een cruciaal nationaal moment, tien weken voor de verkiezingen die het land ingrijpend kunnen veranderen en de instituties opnieuw tot het uiterste op de proef kunnen stellen.
Wat staat er in de nieuwe aanklacht?
De feiten en het bewijs van Smiths zaak zijn niet veranderd. De aanklacht beschuldigt Trump nog steeds van samenzweringen om het overheidssysteem dat de stemmen telt te bedriegen en om het proces van het certificeren van Joe Bidens overwinning te corrumperen en te belemmeren. Het beschuldigt hem er ook van een samenzwering te smeden tegen het fundamentele recht van burgers om hun stem uit te brengen en deze te laten tellen.
Maar uit respect voor de uitspraak van het Hooggerechtshof, verwijderde Smith de taal die beweerde dat Trump het ministerie van Justitie gebruikte om zijn beweringen over verkiezingsfraude te promoten. En hij probeerde een groot deel van het resterende vermeende gedrag te typeren als dat van een “kandidaat” in plaats van een president die in zijn officiële hoedanigheid handelt, om de kwestie te omzeilen die centraal stond in de uitspraak van het hof.
Maar zijn zaak stuit nog steeds op enorme obstakels. De presiderende districtsrechter Tanya Chutkan moet nu de uitspraak van het hooggerechtshof interpreteren om te beslissen welk bewijs nog toelaatbaar is. En het juridische team van de ex-president zal Smith op alle mogelijke manieren bestrijden en alle mogelijke opties voor hoger beroep gebruiken. Het juridische en campagneteam van Trump kan hem ervan beschuldigen dat hij de gewoonte van het ministerie van Justitie heeft geschonden om procedures tegen belangrijke politieke figuren zo dicht bij de verkiezingen te vermijden.
De reden dat de originele versie van de zaak niet lang voor de verkiezingen voor de rechter kwam, was natuurlijk deels vanwege de succesvolle vertragingstactieken van Trumps juridische team.
“Als Donald Trump het niet leuk vindt hoe laat dit gebeurt, had hij het niet vele, vele maanden moeten uitstellen en uitstellen”, zei Maryland Rep. Jamie Raskin, een Democraat die in de commissie van het Huis zat die de aanval op het Amerikaanse Capitool op 6 januari 2021 onderzocht, in CNN’s “The Situation Room”. “Jack Smith speelt de kaarten die hij heeft gekregen van Donald Trump en van Trumps aanhangers in het Roberts Court die dit zo langzaam mogelijk hebben laten verlopen. En ik denk dat er iets stilletjes heldhaftigs is aan Jack Smith die erop staat door te gaan om ervoor te zorgen dat dit complot aan het licht komt.”
Ondanks alle successen bij het vertragen van de eerste federale zaak van 6 januari, was het kamp van de ex-president niet in staat om Trumps veroordeling in een zwijggeldzaak met betrekking tot de verkiezingen van 2016 en een enorm fraudevonnis tegen hem, zijn bedrijf en zijn volwassen zonen in New York te voorkomen.
Trump werd ook aansprakelijk bevonden voor smaad in een andere zaak over beschuldigingen van seksueel misbruik door schrijver E. Jean Carroll. Maar een door Trump aangestelde rechter in Florida heeft onlangs Smiths zaak over geheime documenten tegen Trump afgewezen (de speciale raadsman is in beroep gegaan). En een andere zaak van verkiezingsinmenging, in Georgia, is geplaagd door meerdere vertragingen. De voormalige president heeft in alle zaken onschuldig gepleit aan alle aanklachten.
Onmiddellijke politieke weerklank
De politieke betekenis van Smiths nieuwe poging om Trump te dwingen verantwoording af te leggen voor zijn daden, voegt een nieuwe dimensie toe aan de confrontatie van de ex-president met de vervangende Democratische kandidaat Harris.
De herziene aanklacht zal de kwestie van Trumps vermeende criminaliteit en autocratische ambities in de hoofden van kiezers opfrissen, nadat zijn berg juridische problemen als drijvende kracht in de campagne verdween in de ophef over Bidens rampzalige debatprestaties, zijn daaropvolgende terugtrekking uit de race en Harris’ stormachtige start van haar eigen campagne.
Hoewel er geen kans is dat de zaak voor de verkiezingen voor de rechter komt, zou elke poging van Smith om de komende weken bewijsverhoren te houden een nieuwe golf van nieuwsverslaggeving over Trumps vermeende criminaliteit kunnen veroorzaken, aangezien de vroege persoonlijke en afwezige stemmingen beginnen.
Opnieuw aangeklaagd worden, midden in een presidentscampagne, zou een diskwalificerende schande zijn voor de meeste kandidaten. Toch heeft Trump zijn criminele problemen eerder gebruikt om zijn campagne nieuw leven in te blazen – vooral tijdens de Republikeinse voorverkiezingen. Zijn nieuwe aanklacht kwam bijna precies een jaar nadat hij opdook om te worden geboekt in een gevangenis in Atlanta en een arrestatiefoto indiende die zijn campagne omvormde tot een uitdagend embleem.
Trump heeft de afgelopen weken moeite gehad om grip te krijgen op zijn campagne tegen een nieuwe Democratische kandidaat. En de kwestie van de juridische problemen van de ex-president was de afgelopen maanden niet het centrale aandachtspunt van de verkiezingsrace.
Maar nauwelijks waren de nieuwe aanklachten tegen Smith ingediend, of het spiergeheugen van zijn team kwam terug, terwijl hij het kernverhaal van zijn bod voor een tweede termijn nieuw leven inblies — een valse bewering dat hij het slachtoffer is van verkiezingsinmenging door een bewapend Biden-ministerie van Justitie.
De ex-president beschuldigde Smith ervan te hebben geprobeerd om “een ‘dode’ heksenjacht in Washington, DC, nieuw leven in te blazen, in een wanhoopsdaad.” Hij beweerde ook dat de nieuwe aanklacht een nieuwe poging tot verkiezingsinmenging was om af te leiden van de “rampen die Kamala Harris onze natie heeft aangedaan.”
Het duurde niet lang voordat er een nieuwe inzamelingsactie op basis van de zaak in de e-mailinboxen verscheen.
Een nieuwe uitdaging voor Harris
De terugkeer van Trumps juridische moeras naar het middelpunt van de belangstelling brengt nieuwe uitdagingen voor Harris met zich mee. Ze heeft de eerste weken van haar Witte Huis-campagne gericht op de pijn die Amerikanen hebben ondervonden door de hoge prijzen van boodschappen om een politieke zwakte te verzachten en probeert zichzelf af te schilderen als een kandidaat van generatieverandering in vergelijking met Trump.
De vicepresident is niet zo openlijk als Biden geweest in het wortelen van haar campagne in een strijd om de ziel van de natie. Maar vorige week haalde ze Trumps juridische nachtmerries aan om hem af te schilderen als een “onserieuze man” die “extreem ernstige” consequenties zou veroorzaken als hij terugkeerde naar het Oval Office.
Veel aanhangers van Harris houden van het contrast tussen de vicepresident, een voormalig officier van justitie, en Trump, een veroordeelde crimineel en aangeklaagde verdachte. Deze dynamiek zal zich zeker afspelen op het debatpodium op 10 september.
De laatste aanklacht tegen Trump versterkt ook het Harris-thema dat Amerikanen een “kostbare, vluchtige kans” hebben om voorbij de bitterheid, het cynisme en de chaos van de Trump-jaren te komen en een optimistischere toekomst tegemoet te gaan. Toch moet haar campagne zorgen hebben dat sommige gematigde, zwevende kiezers nog een aanklacht tegen de voormalige president als overdreven zouden beschouwen.
Afgezien van de directe politieke en electorale implicaties van de nieuwe aanklacht, was Smiths laatste indiening een herinnering aan de surrealistische realiteit dat een voormalige en mogelijk toekomstige president wordt vervolgd voor een poging om de wil van de kiezers te negeren en aan de macht te blijven na het verliezen van de verkiezingen.
Bidens vertrek uit de campagne en de pracht en praal van de congressen hebben ervoor gezorgd dat Trumps bedreiging voor de democratie de afgelopen weken enigszins bijzaak was. Maar de vraag hoe een president die de Amerikaanse democratie probeerde omver te werpen, verantwoording kon ontlopen en toch opnieuw voor het Witte Huis kon strijden – en het potentieel kon winnen – zal toekomstige historici zeker bezighouden.
