Viel Glück, Dr. Fuellmich!

De virtuele verdwijning van de griep (hoe dan ook uit de officiële rapportage) kan de stelling van Dr. Fuellmich bevestigen dat zijn patiënten eenvoudigweg opnieuw zijn geclassificeerd als Covid-slachtoffers, schrijft Stephen Karganovic.

De Covid 19 class-action rechtszaak die door het kantoor van de Duits-Amerikaanse Göttingen gebaseerde advocaat, Dr . Reiner Fuellmich , moet opnieuw worden bezocht . In de herfst van vorig jaar, voorafgaand aan de uitsluiting van de meeste internetplatforms van gegevens en analyses die ongemakkelijk waren voor het Covid-paniekverhaal, was er aanzienlijke discussie over en interesse in de baanbrekende juridische actie van Dr. Fuelmich. Het zou worden ondernomen tegen de Wereldgezondheidsorganisatie en verschillende andere grote spelers (waaronder dr . Christian Drosten, de favoriete viroloog van de Duitse regering van de Charité-universiteit in Berlijn, verbonden aan het ziekenhuis met dezelfde naam van Navalny-faam) vanwege zijn betrokkenheid bij de enscenering van de wereldwijde crisis. De inzending beschuldigt de beklaagden van een arsenaal aan breed opgevatte misdaden tegen de menselijkheid . Voor pedanten moet erop worden gewezen dat dit slechts de algemene strekking van de rechtszaak is, duidelijk bedoeld om de schakeringen van Neurenberg op te roepen. Maar naast de strafrechtelijke dimensie bevat het ook elementen van uitgesproken onrechtmatige daad (burgerlijk onrecht).

De class action van Dr. Fuellmich is in wezen gebaseerd op de volgende kwesties :

“Eén: is er een coronapandemie, of is er alleen een PCR-testpandemie? Betekent een positief PCR-testresultaat dat de geteste persoon besmet is met COVID-19, of betekent het helemaal niets in verband met de COVID -19 infectie;

“Twee, doen de zogenaamde anticoronamaatregelen, zoals de lockdowns, gezichtsmaskers, sociale distantiëren en quarantainevoorschriften om de wereldbevolking te beschermen tegen corona, of dienen ze alleen om mensen in paniek te brengen, zodat ze geloven zonder te vragen eventuele vragen, dat hun leven in gevaar is, zodat de farmaceutische en technologiebedrijven uiteindelijk enorme winsten kunnen genereren uit de verkoop van PCR-tests, antigeen- en antilichaamtests en vaccins, evenals het verzamelen van onze genetische vingerafdrukken; en

“Ten derde, is het waar dat er bij de Duitse regering intensief gelobbyd werd, meer dan bij welke andere regering dan ook, door de hoofdrolspelers van de zogenaamde coronapandemie? Duitsland staat bekend als een bijzonder gedisciplineerd land en zou daarom een ​​rolmodel worden voor de rest van de wereld, vanwege de strikte en daardoor succesvolle naleving van de coronamaatregelen. “

De meeste van degenen die het afgelopen jaar huisarrest en andere ontberingen van de ‘oorlog tegen Corona’ hebben moeten doorstaan, en die terecht denken dat ze in deze crisis bijkomende schade waren, zullen het er meteen mee eens zijn dat deze scherpe vragen bij uitstek logisch zijn en zou onverwijld moeten worden berecht. Helaas is de welsprekende redenering van Dr. Fuellmich voor zijn juridische initiatief grotendeels op feiten gecontroleerd via internet. Zijn uiteenzetting van ongeveer een uur waarin de juridische gronden voor de class-action-rechtszaak uiteen werden gezet, werd door YouTube vernietigd in zowel de Franse als de Spaanse versie, een ontroerend gebaar om intellectueel kwetsbare geesten in die vrij grote taalzones te behoeden voor verwarring door ongecontroleerde feiten. Wonder boven wonder, het Engels – taal versie , vreemd genoeg uitgerust met Spaanse ondertitels, overleeft tot op de dag van vandaag feitencontrole en kan nog steeds worden gezien voordat onvermijdelijk wordt verwijderd als iemand er snel op klikt om erop te klikken.

Er lijkt voldoende voorlopig bewijs te zijn om de zaak van Dr. Fuellmich te ondersteunen. De virtuele verdwijning van de griep (hoe dan ook uit de officiële rapportage) kan de stelling van Dr. Fuellmich bevestigen dat zijn patiënten eenvoudigweg opnieuw zijn geclassificeerd als Covid-slachtoffers. Het feit dat de Duitse regering kennelijk wetenschappers had ingehuurd (of ‘verleid’) om haar egoïstische Covid-verhaal te steunen, suggereert zeker een PR-dimensie die niet vaak wordt aangetroffen in discussies over de volksgezondheid. De statistisch overweldigende aanwezigheid van comorbiditeitenin Covid toegeschreven sterfgevallen roept legitieme vragen op over de ware oorzaak van de meeste dodelijke gevolgen. Vreemd genoeg voor zo’n enorme bedreiging voor de volksgezondheid, blijkt dat CDC ( Center for Desease Control in Georgia ) zelf toegeeft dat het niet in staat is om het virus te isoleren dat zo’n enorme wereldwijde verwoesting veroorzaakt. Zoals voor de PCR-test, afgezien van de irrelevante controverse of er al dan niet aan zijn uitvinder Kary Mullis echt zei dat het nutteloos was als een Covid 19 diagnose-instrument, wordt wetenschappelijk vaststaat dat zij genereert valse positieve resultaten , afhankelijk van hoe cyclus drempels hebben is ingesteld . Ongeacht zijn status als diagnostisch instrument, het feit dat de PCR-test kan worden gekalibreerd om het gewenste aantal positieve resultaten te produceren, paniek opwekt en verdere beperkende maatregelen rechtvaardigt, zou het zeker tot een politiek instrument bij uitstek maken.

De wijdverbreide scepsis in professionele kringen over de grondgedachte en de doeltreffendheid van Covid 19-preventiemaatregelen zou de kritische geest zeker moeten aanzetten. Wat betreft agressief gepromoot vaccin behandelingen, voormalig Pfizer vice-voorzitter Dr . Michael Yeadon ‘ s publiekelijk wantrouwt de Pfizer vaccin , geproduceerd door het farmaceutische bedrijf dat hij gebruikt om te werken voor. Met betrekking tot de anti-pandemische strategie van de Britse regering sloot Yeadon duidelijk de gevoelens van Dr. Fuellmich aan toen hij tweette: “I Have Read The  Consultation Document​ Ik ben zelden zo geschokt en overstuur geweest. Ik geloof dat ontvangers crimineel worden misleid. ” Disturbing na – vaccinatie dood en side – effect statistieken (ook hier en hier) lijken hem zeker te ondersteunen. Niet te vergeten: er was een massale bijwerking na gedwongen vaccinatie tegen Pfizer op 3 januari 2021 in het bejaardentehuis Bethanien Havelgarten in Berlijn, waarbij 31 senioren betrokken waren (13 stierven binnen enkele dagen en de meeste van de rest hadden ernstige bijwerkingen). Ze werden zonder geïnformeerde toestemming ingeënt door geüniformeerde Bundeswher-soldaten die voor dat specifieke doel naar de faciliteit waren gebracht. De tragedie zou waarschijnlijk onopgemerkt zijn gebleven als een klokkenluider van het personeel het kantoor van Dr. Fuellmich er niet van op de hoogte had gebracht, dat prompt strafrechtelijke klachten had ingediend waarvan de juridische uitkomst nog te bezien valt.

Moeten we het bovenstaande uitbreiden door toe te voegen dat gerechtelijke precedenten, voor wat ze ook waard zijn, al in ten minste twee jurisdicties zijn geschapen? Een Portugees hof van beroep heeft geoordeeld dat de PCR-test niet betrouwbaar is voor het diagnosticeren van Covid en dat daarom elke afgedwongen quarantaine op basis van dergelijke testresultaten onwettig is. De Peruaanse rechtbank veroordeelde een naar haar mening een gekunstelde pandemie voor het ‘belemmeren van … alle economische, sociale en culturele activiteiten, ook in ons land’, maar legde de verantwoordelijkheid voor het organiseren van de wereldwijde chaos recht aan de voeten van ’s werelds belangrijkste plutocraten, die het niet schuwde om expliciet te benoemen in zijn oordeel.

Voor eenvoudige geesten lijkt het erop dat Dr. Fuellmich, met massaal indirect bewijs, en zelfs een paar gerechtelijke uitspraken, die hem bevoordelen, een vlotte vaart door het gerechtelijk systeem zou moeten verwachten voor zijn class-action-rechtszaak. Maar helaas, dat zou helaas een te zelfverzekerde beoordeling zijn. Met alle feiten en overtuigende argumenten die hij tot zijn beschikking heeft gesteld, zal Dr. Fuellmich in de post-alles-normale en fatsoenlijke wereld van vandaag nog steeds, zoals de titel suggereert, een enorme hoeveelheid geluk nodig hebben, veel meer dan enig hulpmiddel uit het arsenaal van zijn advocatuur. Als een zittende president van de Verenigde Staten er niet in slaagt een behoorlijke hoorzitting te krijgen voor zijn grieven, welke hoop van beter doen zou dan een gewone advocaat en de veelheid van gekrenkte “kleine mensen” die zijn cliënten realistisch gezien zijn, koesteren?

Maar God zegene en in ieder geval veel geluk voor hen.