Indignatie redactie 
15 jaar geleden, op 4 oktober 2006, werd WikiLeaks opgericht door de Australische uitgever Julian Assange. Sindsdien is het kleine mediabedrijf, dat zijn werk begon met bescheiden middelen, synoniem geworden met de moedige ontmaskering van de misdaden van staten en bedrijven en de steeds brutalere pogingen van overheidsinstanties en de heersende elite om het internet te censureren en onafhankelijke journalistiek te onderdrukken .
Zoals met alle recente WikiLeaks- en oprichtergerelateerde jubilea, kan Assange deze mijlpaal niet vieren met collega’s, vrienden en familie. In plaats daarvan zit hij al meer dan twee jaar in de Belmarsh-gevangenis van Londen, die wordt beschouwd als het Britse Guantanamo Bay – een groot deel van die tijd zonder schuldig te zijn bevonden aan enig vergrijp.
De reden voor de opsluiting van Assange, een uitleveringsverzoek van de regering-Trump, blijft van kracht onder zijn opvolger, Joe Biden. Zowel Democraten als Republikeinen zijn vastbesloten om Assange aan te klagen op grond van de draconische Spionagewet voor publicaties van WikiLeaks, waaronder het blootleggen van oorlogsmisdaden, mensenrechtenschendingen en wereldwijde diplomatieke intriges.
De Britse justitie heeft de uitlevering van Assange aan de VS in januari verhinderd omdat hij vermoedelijk zou overlijden in Amerikaanse hechtenis, maar heeft hoger beroep toegestaan. Dit zal later deze maand worden gehoord tijdens de hoorzittingen van het Hooggerechtshof.
De Amerikaanse aanklacht is altijd een transparante poging geweest om Assange en WikiLeaks te vernietigen en de persvrijheid te onderdrukken. De hoorzitting in hoger beroep zal echter plaatsvinden onder omstandigheden waarin de Amerikaanse operatie volledig is ontmaskerd als een criminele onderneming waarin de meest flagrante schending van het internationaal recht en de Amerikaanse grondwet is begaan.
Yahoo News bracht vorige maand een gedetailleerd rapport uit dat de regering-Trump en haar toenmalige CIA-directeur Mike Pompeo sinds begin 2017 plannen hadden om Assange te ontvoeren en zelfs te vermoorden terwijl hij als politiek vluchteling in de Ecuadoraanse ambassade in Londen woonde. Voormalige regeringsfunctionarissen vertelden de nieuwssite dat zowel Trump als Pompeo vergaderingen bijwoonden die de moord op Assange bespraken. Ook werd de mogelijkheid besproken om andere WikiLeaks-medewerkers in Europa te vermoorden.
De plannen voor een buitengewone uitlevering of CIA-moord, evenals de daaropvolgende pseudo-legale pogingen om Assange uit te leveren en te vervolgen, werden uitdrukkelijk ontwikkeld als reactie op de onthulling van waarheidsgetrouwe en nieuwswaardige informatie.
De directe aanleiding voor beide was dat WikiLeaks in 2017 CIA-documenten publiceerde die de CIA ontmaskerden als ’s werelds grootste distributeur van malware. De beelden van “Vault 7”, zoals het werd genoemd, legden enkele van de best bewaarde vuile trucs van de CIA bloot, waaronder technieken waarmee buitenlandse mogendheden zoals Rusland verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor hun eigen hackactiviteiten; daarnaast massale surveillance door smartphones en smart-tv’s en pogingen tot inbraak in computersystemen van auto’s.
In reactie op de onthullingen beschreef Pompeo WikiLeaks als “vijandige niet-statelijke inlichtingen”. Deze definitie zou de Amerikaanse staat in staat moeten stellen zijn hele onderdrukkende apparaat tegen Assange in te zetten. De Amerikaanse autoriteiten wisten dat hun eigen bewering dat WikiLeaks samenwerkte met Russische inlichtingendiensten een ongegronde suggestie was. In plaats daarvan richtten ze zich nu op de nieuwe categorie, volgens welke een mediabedrijf dat in conflict komt met de Amerikaanse regering gelijkgesteld wordt met terroristen.
Terwijl de besprekingen over de moord op Assange in het geheim werden gehouden, werden plannen voor buitengewone maatregelen tegen WikiLeaks openlijk uitgevoerd. In feite hebben het Amerikaanse Congres en de Senaat de nieuwe definitie van de organisatie als “vijandige niet-statelijke inlichtingen” aangenomen in de Fiscal Year 2018 Intelligence Authorization Act – met de overweldigende goedkeuring van Democratische en Republikeinse parlementsleden.
In de weken sinds het Yahoo News- rapport werd gepubliceerd, is de waarheid ervan vrijwel bevestigd door degenen die betrokken zijn bij de beschreven misdaden. Pompeo verklaarde publiekelijk: “Delen ervan zijn waar.” Tegelijkertijd riep hij op tot een zaak tegen de 30 voormalige functionarissen op wie het rapport is gebaseerd wegens “praten over vertrouwelijke activiteiten binnen de CIA”.
Bidens perssecretaris Jen Psaki weigerde vorige week vragen over de onthullingen te beantwoorden en adviseerde journalisten om in plaats daarvan contact op te nemen met de CIA. De bij het moordcomplot betrokken Britse autoriteiten zwijgen. Ook Australische politici zwijgen erover of verwijzen naar een hoogst twijfelachtig gebrek aan kennis.
De mainstream media bagatelliseren of marginaliseren de zaak, ondanks het feit dat de persvrijheid en de fundamentele mediarechten op het spel staan. Hoewel de onthullingen sensationeler zijn dan de onthullingen die leidden tot het aftreden van Richard Nixon, worden ze behandeld als volledig secundair nieuws. Een voorbeeld van de algemene trend is de door de staat gerunde BBC, die alleen een artikel in het Yahoo News- rapport op zijn Somalisch-talige site publiceerde .
Deze reactie laat maar weer eens zien dat de officiële pers een centrale rol speelt in de vervolging van Assange. Na jarenlang de WikiLeaks-oprichter te hebben belasterd en bijgedragen aan de voorwaarden van zijn illegale arrestatie in 2019, heeft ze het onderwerp laten vallen, vooral omdat het criminele karakter van de Amerikaanse campagne naar voren is gekomen. Het gedrag van de reguliere media jegens Assange is geenszins het resultaat van persoonlijke afkeer, maar een teken van hun transformatie tot een arm van de staat en een bereidwillige medeplichtige aan het escalerende oorlogsverloop en de daarmee gepaard gaande aanvallen op democratische rechten.
WikiLeaks is opgericht als een antithese van de door de staat en het bedrijfsleven gecontroleerde media en hun regelmatige censuur van informatie, wat in strijd is met de belangen van de heersende machten.
In 2007, kort na de oprichting van WikiLeaks, publiceerde Assange een verklaring waarin hij zijn missie samenvatte: “Autoritaire regimes creëren krachten die zich tegen hen verzetten door zich te verzetten tegen de wil van het volk voor waarheid, liefde en zelfexpressie. Plannen die een autoritair bewind dienen, zullen na ontdekking nog meer weerstand oproepen. Dat is de reden waarom dergelijke plannen worden verborgen door succesvolle autoritaire krachten totdat verzet zinloos is of wordt gecompenseerd door de efficiëntie van pure kracht.”
Assanges maakte dezelfde missie populairder toen hij in 2011 de gouden medaille van de Sydney Peace Foundation ontving:
“Ik zal nooit vergeten wat de grote dichter en auteur May Sarton ooit zei: je moet denken als een held als je je gewoon als een fatsoenlijk persoon wilt gedragen …
We zijn objectief, maar niet neutraal. We staan aan de kant van justitie. Objectiviteit is niet hetzelfde als neutraliteit. We zijn objectief met de feiten als het gaat om rapportage in plaats van ze te verdraaien. Maar we zijn niet neutraal over wat voor wereld we willen. We willen een eerlijkere wereld.
Voor mij en mijn medewerkers zal WikiLeaks altijd een geheime dienst voor de mensen zijn. En we zullen altijd – zolang klokkenluiders bereid zijn om als helden op te treden – optreden als fatsoenlijke mensen.”
Om deze doelen te bereiken, introduceerde WikiLeaks eerst innovaties die sindsdien op grote schaal zijn overgenomen, ook door de reguliere media, zonder naar hun oorsprong te wijzen. Dit omvatte de ontwikkeling van een digitale dropbox om lekken te ontvangen en een samenwerkingsmodel waarbij tal van journalisten en mediaorganisaties over de hele wereld zijn betrokken die materiaal van klokkenluiders onderzoeken en voorbereiden voor publicatie.
In de jaren sinds 2006 heeft WikiLeaks zijn gestelde missie vervuld en is het verantwoordelijk geweest voor meer explosieve onthullingen dan enige andere publicatie. Het volledige scala aan publicaties van de organisatie omvat miljoenen documenten en tientallen publicaties over het politieke en economische leven in alle delen van de wereld.
Een van de belangrijkste zijn degenen voor wie Assange wordt aangeklaagd, inclusief de oorlogsdagboeken van de oorlogen in Irak en Afghanistan. Ze onthulden duizenden verborgen burgerdoden en ontmaskerden de door de VS geleide invallen als de meest meedogenloze neokoloniale operaties sinds de misdaden van de nazi’s.
Honderdduizenden Amerikaanse diplomatieke telegrammen hebben de betrokkenheid van het Amerikaanse imperialisme bij het beramen van staatsgrepen, politieke corruptie en ondemocratische samenzweringen over de hele wereld onthuld.
Gedetineerdendossiers van de Amerikaanse militaire gevangenis in Guantanamo Bay onthulden een wereldwijde trawlzoektocht waarbij de Amerikaanse regering willens en wetens onschuldige mensen vasthield en martelde.
De invloed van WikiLeaks kwam overeen met het belang van zijn publicaties en verklaart de vastberaden inspanningen van de Amerikaanse staat en zijn bondgenoten om de organisatie te ontmantelen. De video “Collateral Murder”, waarop Amerikaanse soldaten te zien zijn in een Apache-aanvalshelikopter tijdens een massamoord op burgers en journalisten, werd een symbool van de misdaad van de oorlog in Irak. De diplomatieke verzendingen gaven een ongekend beeld van kapitalistische politiek achter gesloten deuren en droegen bij aan de revoluties in Egypte en Tunesië in 2011.
De groeiende vervolging van WikiLeaks en zijn oprichter valt samen met, en is een van de hardste uitingen van, regeringen over de hele wereld die zich tot autoritarisme en dictatuur wenden. Zoals Leon Trotski ooit zei: “Te midden van de overdreven spanning van klassen- en internationale tegenstellingen, klappen of exploderen de veiligheidsschakelaars van de democratie. De dictatuur is kortgesloten.”
De zaak van Assange heeft duidelijk aangetoond dat er in het politieke establishment geen steun is voor het verdedigen van democratische rechten. Alle officiële partijen in de VS, het VK en Australië steunen zijn vervolging. De vakbonden en pseudo-linkse organisaties die ooit sympathie voor hem veinsden, hebben hem allang laten vallen.
Dit illustreert het bankroet van groepen zoals de officiële Don’t Extradite Assange-campagne, die degenen die vechten voor de vrijheid van Assange aanspoort zich te beperken tot beleefde morele oproepen aan figuren als Trump en Biden.
De strijd voor de vrijheid van Assange is inderdaad onlosmakelijk verbonden met de strijd tegen de imperialistische oorlog, het autoritarisme en het verouderde kapitalistische systeem dat aan beide ten grondslag ligt. De arbeidersklasse moet, in de strijd tegen het criminele kudde-immuniteitsbeleid van de heersende klasse en de aanval op de sociale omstandigheden, erkennen dat de strijd voor hun eigen democratische rechten verbonden is met die voor Assange’s vrijheid.
