Er lopen in Nederland heel enge mensen rond. Deze mensen vinden dat zij het recht hebben om ándere medelanders — mensen die trouw ieder jaar belasting betalen en dat in veel gevallen zelfs decennialang gedaan hebben — te vertellen dat, als zij ziek worden, zij geen recht op zorg hebben. Want ze zijn te oud, te dik, te rokerig, te ziekerig, of te gehandicapt. En trouwens, zegt dit tuig, de mensen die overlijden aan het nieuwe coronavirus zijn toch alleen maar dikke, rokende 80-jarige nietsnutten (Kelder). Ophouden met die ”lockdown,” alles gewoon onmiddellijk open gooien. Laat die oudjes maar sterven.
En dan niet op de IC, natuurlijk, want dat kost veel te veel tijd en geld. Nee, ze kunnen prima thuis stikken — letterlijk, want dat is hoe mensen overlijden aan de COVID-19 ziekte. Dat heeft één van die klootzakjes (Zwagerman) ertoe verleid om deze arme mensen in een column voor BNR te vergelijken met een gestrande walvis.
Die houding is sowieso al ziek, maar het wordt nog erger als je bedenkt dat er iedere dag jonge mensen overlijden aan dit Chinese horrorvirus. Een voorbeeld is Aimee O’Rourke. Deze dame was 39 jaar oud. Ze werd ziek omdat ze in het ziekenhuis als verpleegster werkt. Ze legde haar gezondheid dus in de waagschaal om voor anderen te zorgen en moest dat uiteindelijk met de dood bekopen. Ze laat drie kinderen achter.
Eén van haar dochters, Megan, schreef in een post op Facebook: “Het was ons 4-en tegen de wereld. Nu zullen wij 3-en een hechter team vormen dan ooit. Kijk naar al de levens die je verzorgd hebt en al de gezinnen die je troostte toen patiënten stierven. Je bent een engel en je zult je zorg-kroon voor altijd dragen omdat je die kroon verdiende vanaf de eerste dag dat je met dit werk begon.”
“Je Meggy mist je ongelooflijk. Op een dag, wanneer ik zelf kinderen hebben, zal ik je kleinkinderen vertellen dat ze een Glamoreuze Grootmoeder hadden, en dat je ook iedere dag zo genoemd wilde worden.
“Ik kan het nauwelijks bevatten dat ik op een dag zal moeten bevallen van dat kind zonder mijn mama!!! Ik kan de hele dag doorgaan met dingen die ik je wil vertellen, maar ik moet sterk zijn. Rust zacht, mama.”
Aimee wilde van jongs af aan verpleegster worden, maar werd het pas nadat ze haar kinderen had grootgebracht. Ze ging er een tijdje tussenuit toen haar eigen moeder kanker kreeg. Die verzorgde ze toen zelf. Daarna ging ze weer hard aan het werk.
Aimee’s dood werd bekendgemaakt kort nadat een andere verpleegster, van 36 jaar oud, ook was overleden aan dit coronavirus. Ook haar verhaal is schrijnend: 16 jaar geleden begon ze in haar ziekenhuis te werken als een schoonmaakster. Ze vond het zo belangrijk om mensen te helpen dat ze tijdens haar werk een opleiding besloot te volgen om verpleegster te worden. In januari vorig jaar rondde ze die opleiding af en werd ze door haar ziekenhuis meteen fulltime in dienst genomen als verpleegster. Iets meer dan een jaar later overleed ze dus aan COVID-19. Ook deze verpleegster was nog geen veertig en voor ze besmet raakte met het coronavirus kerngezond.
Misschien dat de ‘het is maar een griepje’ en ’80-jarige dikzakken’-klootzakjes dit verhaal even kunnen lezen.