Voor digitaal euro & sociaal kredietsysteem: België verplicht alle winkels om met kaart te betalen

Deze week is in België een wet van kracht geworden die elke winkel verplicht om kaartbetalingen te accepteren. Een puur contante betaling is niet meer mogelijk. De verantwoordelijken stellen dat er op middellange termijn geen contant geldverbod is gepland. 

Critici in België vertrouwen deze rust niet en maken zich ook zorgen over een mogelijke poging om consumptie- en bewegingsprofielen te creëren. Het is waarschijnlijk ook de volgende stap voor de landelijke invoering van de digitale euro – en daarmee totale controle over de burgers

Belgische winkels moeten contante alternatieven aanbieden

Corona als springplank voor een gedigitaliseerde wereldtransformatie: nauwelijks op enig ander gebied was dit aan het begin van de “pandemie” zo duidelijk als bij contant geld. Uit angst voor een zogenaamd “killer-virus” werden mensen het geld als vies verkocht . In sommige gevallen droegen winkels hun klanten op om met de kaart te betalen als anticiperende gehoorzaamheid. Het te betalen bedrag zonder code in te voeren is in Oostenrijk verdubbeld tot 50 euro. De waarschuwingen bleken vals te zijn, maar in veel landen is de sluipende verschuiving van contant geld nu de rigueur.

Eigenlijk zijn de Belgen van mening: alleen contant geld is waar. Driekwart van hen wijst een geldverbod streng af. Maar de overheid doet de dingen niet voor de helft. Zogenaamd om fraude te voorkomen, moet elke winkel op de hoek en frituur nu een alternatief voor giraal betalen aanbieden. Vooral in de hoofdstad Brussel zijn er tal van winkels die sowieso alleen kaartbetalingen accepteren. Maar een ander wetsontwerp, dat ook het accepteren van contant geld wil verplichten, staat in de ijskast – waarschijnlijk buiten de berekening om.

Over tactisch afstand nemen van het geldverbod

Het argument met de strijd tegen fraude en witwassen is altijd hetzelfde. Zo beperkte Italië bijvoorbeeld al de bovengrens voor contante betalingen tot 1.000 euro. Een paar jaar geleden was er in Griekenland zelfs sprake van een drempel van 70 euro – in tijden van torenhoge inflatie zou voortzetting van dergelijke plannen een nog dreigender gebaar zijn. Officieel wil niemand een verbod op contant geld – maar niemand wilde een muur bouwen in Berlijn of verplichte vaccinaties invoeren in Oostenrijk (wat uiteindelijk jammerlijk mislukte).

Zogenaamde pre-teaching: het is een psychologische truc die de communicatie-expert Dr. Braun legde in een AUF1-interview uit : “Ik zal het scenario dat ik later wil implementeren naar voren brengen, maar ik neem er nog steeds afstand van.” Zo betreedt een concept de gedachten- en gevoelswereld van mensen die qua uitvoering geen nieuw terrein meer is . Als je mensen bijvoorbeeld zou vertellen dat ze zich nu niet een roze olifant moeten voorstellen die door een groene woestijn loopt, is dat precies wat ze zich zouden voorstellen.

Sociaal kredietsysteem via digitale rekening van de centrale bank

De situatie is vergelijkbaar met de digitale euro, die de Europese Centrale Bank (ECB) promoot. Haar baas Christine Lagarde is ook bestuurslid van het World Economic Forum (WEF) rond “Great Reset”-architect Klaus Schwab. Op de top in mei was het geplande digitale geld van de centrale bank een groot onderwerp. De mantra is altijd hetzelfde: de digitale euro zou alleen contant geld moeten aanvullen. Maar een blik op Zweden is voldoende om te zien dat het verbod ook kan door middel van bewustmaking van de klant. Contant geld is daar een zeldzaam gezicht. Volgend jaar wordt het helemaal afgeschaft.

Als dergelijke plannen werden uitgevoerd, zou het volk plotseling onder de totale controle van de machtigen komen. Je kon niet eens een saucijzenbroodje kopen zonder een digitale geldrekening. Het is goed mogelijk dat de dreiging van een accountverbod wordt ingezet als gericht middel tegen dissidenten. Een combinatie met een sociaal kredietsysteem met beloning voor “goed gedrag” en straf voor koppigheid is ook denkbaar. En dat is niet eens het enige controlemechanisme dat de elites dan te bieden hebben.

Consumptieprofielen voor onteigening en einde van de democratie

Want inmiddels heeft zelfs de staatsradio er al op gewezen dat dataprotectors waarschuwen voor de mogelijkheid dat op deze manier bewegings- en consumptieprofielen kunnen ontstaan. Al tijdens de eerste lockdown gebruikten overheden deze tool via gsm-operators om te begrijpen of burgers zich beleefd hielden aan de totalitaire voorschriften van de Corona-dictatuur. In de hyperverbonden slimme stad waar de heersers de voorkeur aan geven, zou het beheersen van onderwerpen als onderdanen echter veel angstaanjagender eigenschappen kunnen aannemen.

Een voormalige Deense minister van Milieu droomde bijvoorbeeld van een leven waarin je geen auto, geen huis, geen apparaten en geen kleding had. Een wereld waar je “niets kunt bereiken zonder geregistreerd te zijn”. De lezing van een Finse activist haalde in 2017 het “Smart City Charter” van het Duitse Ministerie van Milieu. Hij sprak over een toekomst waarin gegevens “geld als valuta zouden kunnen aanvullen of vervangen”. In de laatste fase zullen zelfs vrije verkiezingen verdwijnen: “ Behavioural data can Replace democratie as the social feedback system.”