Vragen blijven over vermeende dood van leider van de islamitische staat

Het Russische ministerie van Defensie zei deze week dat het geen geloofwaardig bewijs had gezien dat Abu Bakr al-Baghdadi, de leider van de terreurgroep van de Islamitische Staat (IS), afgelopen weekend was vermoord in Noord-Syrië, naar verluidt in een gedurfde Amerikaanse militaire operatie.

De Amerikaanse president Donald Trump pochte afgelopen zondag dat de Amerikaanse Special Forces een basis hebben overvallen in de provincie Idlib, wat zou hebben geleid tot de dood van al-Bagdad door een zelfmoordexplosie. Het Pentagon zei dat zes andere mensen werden gedood tijdens de operatie. Bovendien werden twee van de kinderen van al-Bagdad vermoord toen de IS-leider zichzelf opblies toen Amerikaanse troepen naderden, volgens Trump’s eigen dramatische verhaal over de gebeurtenis.

Vreemd genoeg heeft Trump Rusland bedankt voor zijn hulp bij de logistiek van het uitvoeren van de aanval.

De Russische MOD-woordvoerder majoor-generaal Igor Konashenkov heeft vervolgens verklaard dat Rusland niet betrokken was bij de aanval, zoals Trump had beweerd. Hij zei dat Russische vluchtgegevens aangaven dat er geen Amerikaanse luchtaanvallen in de buurt van de verklaarde overval waren. De woordvoerder ging verder en merkte op dat er geen twijfel bestond over de vraag of de moordmissie zelfs plaatsvond op de manier waarop Washington in het openbaar beweert.

Een andere anomalie in het officiële Amerikaanse account is dat de basis waar al-Baghdadi zich naar verluidt had verstopt op een locatie die bekend staat als een bolwerk voor een ander filiaal van Al-Qaida dat een gezworen vijand is van hun vermeende rivaliserende jihadisten die behoren tot IS. Waarom en hoe kon de IS-leider dan een basis handhaven omringd door vijandige jihadisten?

Volgens de New York Times wordt beweerd dat al-Baghdadi $ 67.000 heeft betaald aan de rivaliserende terreurgroep, Hurras al-Din, voor bescherming. Op de een of andere manier klinkt dat een dubieuze verklaring.

Een opvallende omissie in Amerikaanse berichtgeving over de vermeende moord op al-Baghdadi is de historische achtergrond over wie hij was en hoe zijn voormalige zogenaamde kalifaat ontstond over Irak en Syrië.

Er is overvloedig bewijs dat in Irak geboren Al-Baghdadi door Amerikaanse inlichtingendiensten werd aangeworven terwijl hij tijdens de Amerikaanse oorlog tegen Irak halverwege de jaren 2000 gevangen werd gezet. Hij werd vastgehouden in de beruchte door de VS gerunde martelgevangenis in Abu Ghraib, maar werd vervolgens door de Amerikanen vrijgelaten ondanks zijn bekende jihadistische verleden. Het was rond 2012 dat de regering Obama heimelijk jihadistische middelen mobiliseerde en bewapende om haar clandestiene oorlog voor regimewisseling tegen de Syrische regering uit te voeren. Er wordt aangenomen dat al-Baghdadi een belangrijk CIA-middel was voor de Amerikaanse vuile oorlog in Syrië, hoewel Washington beweerde dat zijn betrokkenheid in Syrië was om “IS” te verslaan en andere terreurgroepen.

Het is volkomen aannemelijk dat Amerikaanse inlichtingenmiddelen worden “beëindigd” wanneer dit politiek handig is en wanneer wordt berekend dat hun bruikbaarheid is verstreken.

Trump en de mainstream Amerikaanse media-weergave van een spectaculair succes bij het uitroeien van een gevreesde terreurchef is vrijwel zeker een verstoring van de realiteit en gebeurtenissen.

Vooral de manier waarop Trump zich druk maakt over de vermeende operatie, suggereert dat hij zijn kansen op herverkiezing volgend jaar wil vergroten. De boze retoriek van het vermoorden van de IS-leider “als een hond” riekt naar Trump die probeert een beeld van een taaie president te projecteren.

Meer in het algemeen heeft het evenement Amerikaanse media de mogelijkheid geboden om de deugd van Amerikaanse militaire macht te verkondigen door blijkbaar een beruchte afvallige “voor het gerecht te brengen”.

De timing kan niet belangrijker zijn. De bijna acht jaar durende oorlog in Syrië heeft de criminaliteit van Washington en zijn NAVO-partners blootgelegd voor het voeden van bloedbad. De Syrische regering en haar Russische en Iraanse bondgenoten zijn daarentegen gerechtvaardigd in hun lang gekoesterde beweringen dat een door de VS gesteunde agressie met behulp van terroristische proxy’s is gedwarsboomd.

Toen Trump vorige maand de Koerdische militanten in de steek liet, werd de beweging veroordeeld voor het in verder beroering brengen van Syrië. Het was de behendige diplomatie van Rusland die de situatie wist te beheersen. Op dat moment schraapte Washington’s internationale geloofwaardigheid het vat van dubbelhartigheid en kwaadaardige verantwoordelijkheid voor conflict en chaos in Syrië.

Daarom was een sensationele operatie die leek op “een film” – zoals Trump het uitdrukte – een tijdige remedie voor public relations voor het ernstig aangetaste imago van Washington. Ogenschijnlijk geeft het ‘uitschakelen’ van een terroristische leider de VS de middelen om zijn propaganda-verhaal te vernieuwen dat het ’tegen terrorisme vecht’ in plaats van de realiteit van het gebruik van terrorisme voor zijn oorlogen tegen regimeverandering en andere imperialistische doelstellingen.

Is Abu Bakr al-Baghdadi afgelopen weekend vermoord? Het is niet de eerste keer dat zijn ‘dood’ is gemeld door Amerikaanse troepen die in de afgelopen jaren soortgelijke claims hebben gedaan. Er zijn te veel vragen en discrepanties om Washington’s versie van de gebeurtenissen als accuraat te beschouwen. Meer aannemelijk was het een zorgvuldig uitgedachte propagandastunt om het schandelijke imago van Washington te verbranden.

Eén ding is echter zeker dat de VS in de toekomst terreurvolmachten en -middelen zullen blijven gebruiken om zijn pernicieuze geopolitieke doelstellingen te bereiken. Er zijn nog veel meer ‘al-Bagdadi’s’ die door Washington moeten worden gecultiveerd en georkestreerd, omdat het chaos en vernietiging zaait in het Midden-Oosten en daarbuiten vanwege zijn zelfzuchtige belangen.