Vrouw die president Trump van verkrachting beschuldigt, zoekt zijn DNA
Indignatie redactie
4 min. lezen
FILE - In this June 23, 2019, file photo, E. Jean Carroll poses for a photo in New York. Lawyers for Carroll who accuses President Donald Trump of raping her in the 1990s are asking for a DNA sample, seeking to determine whether his genetic material is on a dress she says she wore during the encounter. (AP Photo/Craig Ruttle, File)
(NEW YORK) – Advocaten voor een vrouw die president Donald Trump ervan beschuldigt haar in de jaren negentig te hebben verkracht, vragen om een DNA-monster, om te bepalen of zijn genetisch materiaal op een jurk zit, zegt ze dat ze droeg tijdens de ontmoeting.
De columnist van de adviescolumnist E. Jean Carroll diende donderdag een Trump-advocaat in voor Trump om op 2 maart in Washington een monster in te dienen voor “analyse en vergelijking met niet-geïdentificeerd mannelijk DNA op de jurk.”
Carroll diende in november een laster tegen Trump in nadat de president haar aantijging had ontkend. Haar advocaat, Roberta Kaplan, liet vervolgens de zwarte wollen jasachtige jurk testen. Een laboratoriumrapport met de juridische kennisgeving zegt dat DNA op de mouwen een mix was van ten minste vier mensen, waarvan minstens één man.
Verschillende andere mensen werden getest en geëlimineerd als mogelijke bijdragers aan de mix, volgens het laboratoriumrapport, dat werd verkregen door The Associated Press. Hun namen zijn bewerkt.
Hoewel de kennisgeving een eis is, zijn dergelijke eisen vaak aansporingsgevechten waarbij een rechter moet afwegen of ze worden toegepast.
De advocaat van het Witte Huis en Trump reageerde niet op een verzoek om commentaar.
Carroll beschuldigde Trump afgelopen zomer van verkrachting in een kleedkamer in een luxe warenhuis in het midden van de jaren negentig.
In een tijdschriftstuk uit New York in juni en een boek dat de volgende maand werd gepubliceerd, zeiden Carroll dat zij en Trump elkaar toevallig ontmoetten, babbelden en gingen naar de lingerie-afdeling voor Trump om een cadeau te kiezen voor een onbekende vrouw. Ze zei een grapje over het passen van een bodysuit eindigde in een kleedkamer, waar ze zei dat Trump onder haar zwarte wollen jurk reikte, haar panty’s naar beneden trok en haar verkrachtte toen ze hem probeerde te bestrijden, uiteindelijk ontsnapte.
“De jasjas van Donna Karan hangt nog steeds aan de achterkant van mijn kastdeur, sinds die avond ongedragen en niet gewassen”, schreef ze. Ze trok hem aan voor een foto bij het tijdschriftstuk.
Trump zei in juni dat Carroll ‘helemaal loog’ en hij ‘deze persoon nog nooit in mijn leven had ontmoet’. Terwijl een foto uit 1987 hen en hun toenmalige echtgenoten toont tijdens een sociaal evenement, verwierp Trump het als een moment waarop hij ‘ staande met mijn jas in een rij. ‘
“Ze probeert een nieuw boek te verkopen – dat moet haar motivatie aangeven,” zei hij in een van de verschillende uitspraken over de kwestie, eraan toevoegend dat het boek “in de fictie-sectie zou moeten worden verkocht.”
Carroll klaagde Trump in november aan en zei dat hij haar had gesmeerd en haar carrière als een lange tijd columnist van het tijdschrift Elle had verwond door haar een leugenaar te noemen. Ze streeft naar niet-gespecificeerde schadevergoeding en een intrekking van de verklaringen van Trump.
“Niet-geïdentificeerde mannelijke DNA op de jurk kan bewijzen dat Donald Trump niet alleen weet wie ik ben, maar ook dat hij me gewelddadig heeft aangevallen in een kleedkamer in Bergdorf Goodman en me vervolgens heeft belasterd door erover te liegen en mijn karakter te betwisten,” zei Carroll in een verklaring donderdag.
Haar advocaat, Kaplan, zei dat het een ‘standaardprocedure’ was in een onderzoek naar seksuele mishandeling om een verdacht DNA-monster aan te vragen.
“Als gevolg hiervan hebben we een eenvoudig speekselmonster van Mr. Trump gevraagd om zijn DNA te testen, en er is echt geen geldige basis voor hem om bezwaar te maken,” zei ze.
De advocaat van Trump heeft geprobeerd de zaak eruit te gooien. Een rechter in Manhattan weigerde dit eerder deze maand te doen en zei dat de advocaat zijn argumenten dat de zaak niet thuishoorde in een rechtbank in New York, niet naar behoren had onderbouwd.
De Associated Press noemt meestal geen mensen die zeggen dat ze seksueel zijn misbruikt, tenzij ze publiekelijk naar voren komen.
Carroll zei dat ze dit al tientallen jaren niet deed, omdat ze onder andere vreesde voor juridische vergelding van Trump en schade aan haar reputatie. Maar toen de #MeToo-beweging lezersvragen om advies over seksueel geweld aanspoorde, zei ze, besloot ze dat ze haar eigen account moest vrijgeven.
Trump, een Republikein, is niet de eerste president die het vooruitzicht krijgt op een DNA-test met betrekking tot de jurk van een vrouw.
Voormalig president Bill Clinton, een democraat, onderging een dergelijke test tijdens een onafhankelijk raadsonderzoek naar de vraag of hij een seksuele relatie had met de stagiaire Monica Lewinsky van het Witte Huis en loog toen dat hij het onder ede ontkende.
Nadat het DNA van Clinton op de jurk was gevonden, erkende hij een ‘ongepaste intieme relatie’ met Lewinsky.
Clinton werd in december 1998 door het Huis beschuldigd en later vrijgesproken door de Senaat.
Ik vind het een zeer ongeloofwaardig verhaal dat meer naar een politieke hitjob ruikt. We moeten dus geloven dat deze dame dertig jaar jang de jurk netjes in haar kast bewaart (maar niet heft gewassen) nadat ze die aan had tijdens een traumatische gebeurtenis als een verkrachting.
Ze heeft eerder geen aangifte gedaan zogenaamd uit schrik voor represailles. Hoewel Trump toen wel een rijke en publieke figuur was had ze toen wel schrik, maar die heft ze nu niet, terwijl Trump nu de machtigste man ter wereld is, namelijk de president van de US.
Zoals we bij de gebeurtenissen tijdens de justice Kavenaugh hoorzittingen hebben gezien, wil men ons overtuigen dat enkel en alleen beschuldigen van een individu genoeg is om hem schuldig te verklaren. Ook al komen zulke beschuldigingen tientallen Jaren na datum, is er geen enkel bewijs en gebeuren ze op een moment waarop zeer belangrijke politieke beslissingen worden genomen en beinvloed kunnen worden. Als de beslismomenten voorbij zijn, verdwijnen ook de beschuldigers als sneeuw voor de zon.