Rusland en China hebben gelijk om deze week het testen van een INF-busting nieuwe raket door de VS te veroordelen. Washington brengt de wereldwijde veiligheid brutaal in gevaar onder het gebruikelijke cynische mom van ‘verdediging’.
Washington lanceerde een grondgebaseerde kruisraket voor de kust van Californië. Het was naar verluidt een kernkop van het Tomahawk-type, maar het Pentagon zei dat het conventioneel bewapend was. Het projectiel slaagde er blijkbaar in zijn doel te raken na meer dan 500 kilometer vliegen. Het testen van een dergelijke raket zou verboden zijn door het Intermediate-range Nuclear Forces (INF) -verdrag dat de VS zich officieel op 2 augustus terugtrok.
De INF, voor het eerst ondertekend in 1987, verbood het testen en inzetten van raketten binnen het bereik van 500-5.500 km.
Het is ondenkbaar dat het nieuwste wapen vóór de periode van drie weken sinds de afschaffing van het INF niet op de lange termijn in ontwikkeling kon zijn geweest voor ontwikkeling. Met andere woorden, de afschaffing van het verdrag was langverwacht door Washington, dat VS beweert dat het de afgelopen maanden beweert dat het uit de INF crashte vanwege vermeende Russische schendingen. De VS wilden het verdrag verlaten. Nu het van beperkingen is bevrijd, lijkt de snelle inzet van het cruisewapen buiten Californië de latere agenda te bevestigen.
Eerder gaf het hoofd van het Pentagon, Mark Esper, indirect deze bijbelse agenda toe toen hij de hoorzittingen van de Senaat vertelde dat het doel van de sloop van de INF was dat de VS China konden confronteren.
Deze week zei Esper dat het testen van raketten bedoeld was om Beijing een bericht te sturen dat de “VS in staat is China’s slechte gedrag af te schrikken”.
Laten we hier dus wat eerlijk zijn. Washington heeft zojuist een belangrijk wapenbeheersingsverdrag gescheurd voor wereldwijde veiligheid, niet vanwege vermeende Russische schendingen, maar eerder omdat de VS zichzelf de vrije hand willen geven om hun arsenaal op korte en middellange afstand uit te breiden om China uit te dagen.
Esper merkte tijdens een recente reis naar Australië inderdaad op dat de VS voornemens zijn grondraketten van het INF-type in Azië in te zetten.
Toegegeven, China heeft naar schatting een arsenaal aan raketten voor de korte en middellange afstand. Beijing was geen partij bij de INF, dus technisch gezien is het niet in strijd met zijn beperkingen. Maar een cruciaal onderscheid is dat dergelijke Chinese wapens geen bedreiging vormen voor het Amerikaanse vasteland. Terwijl de Amerikaanse intenties om soortgelijke ballistische kernkoppen te verplaatsen naar landbases in Azië een onmiddellijke dreiging vormen voor China en Rusland.
De VS en haar NAVO-bondgenoten beweren dat ze geen nieuwe wereldwijde wapenwedloop willen starten. Washington zegt dat het niet van plan is kernkoppen van het INF-type in Europa in te zetten. Het type lanceerinrichting dat deze week wordt gebruikt en dat nu al in Roemenië wordt gebruikt en waarvan wordt aangenomen dat het ook in Polen ergens in de nabije toekomst kan worden gebruikt om nucleaire raketten op Rusland af te vuren.
Washington verschuift zo roekeloos de machtsverhoudingen en ondermijnt de wereldwijde architectuur voor veiligheid tegen nucleaire oorlog.
Zowel Rusland als China hebben het risico van een nieuwe wapenwedloop door de VS betreurd.
Misschien is dit soort wapenwedloop precies wat Washington zoekt, ondanks het tegendeel. De snode berekening is dat Rusland en China zullen worden afgeleid van de economische ontwikkeling door gedwongen te worden in natura te reageren op nieuwe bedreigingen van de VS.
Immers, met zijn veronderstelde vergunning om eindeloze nationale schulden op te lossen, kunnen Amerikaanse strategische planners het gevoel hebben dat ze verlammende economische kosten kunnen opleggen aan geopolitieke rivalen Rusland en China.
De Chinese regering zei het deze week het beste toen ze opmerkte dat de VS “hun Koude Oorlog-mentaliteit moeten opgeven”.
Het endemische uitgangspunt in Washington is dat Rusland, China en andere staten dodelijke bedreigingen zijn voor de VS. De officiële Amerikaanse kijk op de wereld is meedogenloos paranoïde over vijandelijke staten, die naar verluidt kwaadaardige ontwerpen herbergen om de VS te vernietigen.
Natuurlijk is een dergelijk cynisch, nihilistisch denken noodzakelijk vanwege de fundamentele operationele behoefte van het Amerikaanse kapitalisme en zijn verslaving aan het militair-industriële complex. Oorlog is goed, vrede is slecht, zo luidt het Amerikaanse credo van de Orwell, zij het nooit als zodanig uitgesproken. Als de VS op de een of andere manier vrede zouden sluiten met de wereld en normale, vriendschappelijke internationale betrekkingen zouden aangaan, zouden haar jaarlijkse uitgaven van meer dan $ 700 miljard aan militairen ophouden te bestaan door gebrek aan ‘rechtvaardiging’, en daarmee zou de rampzalige implosie van haar gemilitariseerde kapitalistische economie.
Een wapenwedloop voor de Amerikaanse staatsplanners is als het vinden van een medicijn voor een junkie. Het is verdomd dat Washington verdragen over wapenbeheersing verscheurt en de wereldwijde veiligheid in gevaar brengt om zijn disfunctionele systematische afhankelijkheid van onveiligheid, spanning, conflict en uiteindelijk oorlog te bevredigen.
Het ongedaan maken van wapencontroles door de VS, eerst de ABM in 2002, vervolgens het INF dit jaar, daarna misschien het New Start-verdrag dat in 2021 afloopt, is verwerpelijk. Maar wat meer verwerpelijk is, is de onderliggende ideologie die dat drijft. Amerikaanse burgers moeten die fundamentele ideologische ziekte aanpakken, anders blijft de wereld oorlog voeren.