VS verhoogt de invoer van Russische olie en dringt er bij de wereld op aan om verwoestende sancties op te leggen

De tegenstellingen die voortkomen uit Amerikaanse en Europese arrogantie hebben eindelijk een breekpunt bereikt.

Volgens officiële cijfers van de Energy Information Administration zouden de Verenigde Staten vorige maand hun import van Russische olie hebben opgevoerd. Het extra geïmporteerde volume zorgde voor een stijging van 43 procent.

Dit ondanks een uitvoerend bevel van de Amerikaanse president Joe Biden op 8 maart om alle energie- en koolwaterstofgrondstoffen uit Rusland te verbieden. Die draconische maatregel werd afgekondigd naar aanleiding van de militaire interventie van Rusland in Oekraïne die op 24 februari werd gelanceerd.

Toegegeven, de Verenigde Staten zijn niet sterk afhankelijk van Rusland voor hun ruwe olievoorziening. Rusland staat volgens de EIA niet in de top vijf van leveranciers aan de VS. Desalniettemin raakt de schijnbare toename van de Amerikaanse aankoop van Russische olie een bizarre snaar.

Het komt op het moment dat Washington van Europese bondgenoten eist dat ze de energiehandel met Rusland stopzetten. En het zijn niet alleen de Europeanen die daartoe opdracht krijgen. India en andere Aziatische landen worden ook door de Amerikanen aangespoord om eveneens de invoer van Russisch gas, olie en aardolieproducten te verminderen.

Gezien de datum van vandaag, zou men kunnen denken dat dit een soort aprilgrap is. Het is niet. Maar het is een lachwekkende illustratie van hoe roekeloos en belachelijk Amerikaanse overmoed is geworden.

Washington wil dat zijn zogenaamde bondgenoten economische zelfmoord plegen door de vitale energiehandel met Rusland af te snijden, allemaal in een poging om te voldoen aan zijn feitelijke Koude Oorlog-agenda om Moskou te isoleren en alle landen onder Amerikaanse hegemonie te trekken. Dezelfde geopolitieke agenda is van toepassing op China, hoewel dat wat op de achtergrond is geraakt gezien de onmiddellijke spanningen met Rusland.

De VS zijn misschien niet erg afhankelijk van Russische olie en gas, maar veel andere landen wel. Rusland is een van de grootste wereldwijde leveranciers van gas, olie en aardolieproducten. Washington’s houding is er een van van anderen eisen dat ze hun neus eraf snijden om hun gezicht te haten, of anders gezegd, om zichzelf in de voet te schieten. Ondertussen denken de Amerikaanse heersers dat ze zichzelf kunnen beschermen tegen schade. Hoewel deze week, als teken van hoe zinloos dit alles is, Biden opdracht gaf tot de grootste vrijgave van Amerikaanse strategische oliereserves om de gekke Amerikaanse pompprijzen te verlagen.

Het is verbazingwekkend hoeveel arrogantie er onder Amerikaanse politici heerst. Als zogenaamde bondgenoten zich conformeren aan de dictaten van Washington, zou dit onmiddellijke verwoesting van hun economieën tot gevolg hebben. Op niet al te lange termijn zal ook de Amerikaanse economie desastreus worden beïnvloed door wereldwijde toeleveringsketens.

De wereldwijde energiecrisis en de algemene economische inflatie (of armoede in duidelijker taal) is het centrale politieke probleem geworden over de hele wereld. De Covid-19-pandemie maakt deel uit van de haastige oorzaak om de ondergang van het door de VS geleide mondiale kapitalisme te versnellen. De spanningen tussen het Westen en Rusland over het conflict in Oekraïne hebben het probleem verder vergroot. De oorlog in Oekraïne had voorkomen kunnen worden als de Verenigde Staten en hun NAVO-bondgenoten respectvol met Moskou waren omgegaan om de vaak herhaalde veiligheidsproblemen op te lossen. Maar de westerse mogendheden verwierpen de voorstellen van Rusland en riepen op tot echte diplomatie.

Er zijn voorzichtige tekenen dat verschillende onderhandelingsrondes tussen Oekraïne en Rusland – de laatste ronde die deze week door Turkije werd georganiseerd – vooruitgang zouden kunnen boeken. De Oekraïense zijde heeft naar verluidt de Russische eis van neutraliteit van de NAVO en erkenning van de historische claim van Moskou op de Krim en de onafhankelijkheid van de Russisch sprekende Donbass-republieken aanvaard. Die uitkomst is vergelijkbaar met wat Rusland had geëist in de maanden voordat de spanningen overgingen in oorlog. Het onnodige lijden is een tragedie die voorkomen had kunnen worden als de VS en de NAVO een redelijke houding hadden aangenomen.

Het valt echter nog te bezien of Washington een veto zal uitspreken over de voortgang van de besprekingen, aangezien het het regime van Kiev ondersteunt met wapens en financiële leningen. Men vermoedt dat vrede uiteindelijk niet is wat de Verenigde Staten willen. Het wil, inderdaad, permanente conflicten en spanningen, want dat is in wezen de manier waarop het de wereldwijde hegemonie van de VS handhaaft.

Voor alle anderen moet het echter duidelijk zijn dat een politieke regeling in Oekraïne en meer in het algemeen tussen het Westen en Rusland dringend nodig is voor vrede en veiligheid op de lange termijn.

Het is contraproductief dat Washington en zijn Europese bondgenoten aandringen op strengere sancties tegen Rusland in plaats van de grondoorzaken van de NAVO-expansie en de door de VS geleide trans-Atlantische dominantie aan te pakken. Dit leidt alleen maar tot een neerwaartse spiraal in de wereldeconomie op historische schaal die gevolgen zal hebben voor elk land, met name de armste en meest kwetsbaren, voor prijsschokken.

Amerikaanse overmoed en Europese slaafsheid lijken geen grenzen te kennen. De westerse landen bevroor de buitenlandse activa van Rusland voor een bedrag van $300 miljard. Nu heeft de Russische president Vladimir Poetin bepaald dat alle toekomstige gasaankopen in roebels moeten worden gedaan in plaats van dollars of euro’s. Als Rusland niet aan de eisen van Rusland voldoet, zal de gasexport worden stopgezet. De wederzijdse stap van Moskou is gerechtvaardigd. Als de westerse mogendheden het recht voelen om de handelsvoorwaarden eenzijdig te wijzigen, waarom zou Rusland dat dan niet doen?

Het is ongelooflijk dat sommige Europese regeringen bereid lijken de Amerikaanse lijn te volgen, zelfs als die lijn hen over de afgrond leidt. De economische gevolgen van dit masochistische beleid ontketenen sociale chaos, aangezien burgers in Europa en de VS de dupe worden van de ondraaglijke kosten van levensonderhoud. De regering-Biden en zijn Democratische Partij worden geconfronteerd met een electoraal verzet bij de komende tussentijdse verkiezingen dit najaar.

Maar het gevoel is dat de politieke gevolgen veel groter zijn dan het verzet bij de verkiezingen. Het Amerikaanse beleid van confrontatie met Rusland en China en anderen herschept een wereldorde uit de Koude Oorlog die volkomen onhoudbaar is en snel aan het afbrokkelen is. Europese lakeienregeringen gaan mee met deze zelfvernietigende ideologie uit lafheid of gebrek aan begrip. Ook al is het resultaat de ondergang van hun economieën en samenlevingen.

De Verenigde Staten doen door hun streven naar hegemonie de fundamenten van hun eigen macht instorten. Europese bondgenoten die deze waanzin volgen, veroorzaken hun eigen ondergang door economische verwoesting. De politieke elites in het Westen zaaien sociale chaos in hun eigen naties.

De stap van Rusland om zijn gas en andere grondstoffen in roebels te prijzen, is een tastbare stap verwijderd van het tijdperk van reservevaluta’s van de dollar en de euro. China, India en andere landen beginnen een wereld te omarmen zonder westers financieel dictaat. Er ontstaat een nieuwe mondiale multipolaire orde waarin westerse mogendheden niet langer als bevoorrecht worden getolereerd.

De tegenstellingen die voortkomen uit Amerikaanse en Europese arrogantie hebben eindelijk een breekpunt bereikt. Hun houding van: “Doe wat we zeggen, niet wat we doen”, is de verdomdste aprilgrap van vandaag.