Indignatie redactie 
Het is een stelregel van de Amerikaanse statecraft dat Washington “geen permanente vrienden of vijanden heeft, alleen belangen.” Dat stelregel, toegeschreven aan Henry Kissinger, werd deze week duidelijk aangetoond toen de Amerikaanse president Donald Trump Turkije groen licht gaf om een militair offensief te lanceren op Noord-Syrië, gericht op Koerdische militanten.
Het Turkse offensief begon op woensdag met lucht- en grondaanvallen tegen Koerdische posities in het noordoosten van Syrië. Het is nog niet duidelijk hoe ver de operatie van Turkije zal doorgaan, maar er zijn al berichten over burgerslachtoffers en duizenden mensen die vluchten voor artillerie en luchtaanvallen, en mogelijk een grote grondinvasie door Turkse troepen in Syrië.
De Syrische regering heeft de militaire aanval veroordeeld als “agressie”. Iran heeft eveneens veroordeeld. Rusland waarschuwde Turkije om de soevereiniteit en territoriale integriteit van Syrië te respecteren. Europese staten censureerden ook de Turkse inval en verzochten om een spoedvergadering van de VN-Veiligheidsraad. Rusland heeft een veto uitgesproken tegen een door Europa geleide resolutie omdat deze volgens Moskou niet breed genoeg was om alle illegale buitenlandse militaire aanwezigheid in Syrië te dekken.
President Trump noemde de operatie Turk, genoemd met Orwelliaanse duplicatie Operatie Peace Spring, een ‘slecht idee’. Hoe belachelijk en cynisch over Trump. Slechts enkele dagen eerder in een telefoongesprek met de Turkse president Recep Tayyip Erdogan stemde hij in met het verwijderen van Amerikaanse troepen en een veiligheidsgarantie voor Koerdische militanten, die Washington heeft gebruikt als een “geallieerde” proxy-kracht in de oorlog van Syrië.
Trump kwam in Washington voor veel tweeledig en media-luchtafweer omdat hij “onze Koerdische bondgenoten verraadde”. Maar zoals de stelregel luidt, heeft het Amerikaanse imperialisme geen bondgenoten, alleen ‘belangen’. De Koerden kwamen er deze week op de meest wrede en eeltige manier achter dat ze slechts ‘belangen’ zijn voor Washington, om weggegooid te worden als pionnen van een schaakbord.
Het cynisme in Washington is verbazingwekkend. Het etnische Koerdische volk dat zich uitstrekt over Turkije, Syrië, Irak en Iran, wordt al vele decennia door het VS-imperialisme uitgebuit om als proxy’s voor Amerikaanse belangen te fungeren, maar wordt verlaten als hun waargenomen nut afloopt.
Het cynisme van Turkije’s Erdogan kent ook geen grenzen. Hij verklaarde dat het offensief tegen Syrië een antiterreuroperatie was, om “vrede en veiligheid in de regio te brengen … We zullen de territoriale integriteit van Syrië beschermen en de mensen in de regio redden van de klauwen van terreur.”
Dit is brutaal dubbelzinnig door de Amerikanen en mede-NAVO-lid Turkije.
Washington kan de Koerden niet schelen, die het heeft bewapend en getraind voor het vermeende doel van ’terrorismebestrijding’ in Syrië. De realiteit is dat de Amerikanen de Koerden hebben gemobiliseerd om als volmachten op te treden om het Syrische grondgebied te delen met een oneerlijke belofte om hen regionale autonomie te bieden. Het echte doel voor Washington was altijd om Koerdische separatistische ambities te benutten om Syrië uiteen te halen voor zijn grotere plan om regimeverandering in Damascus te bereiken. Dat plan mislukte, mede dankzij de militaire interventie van Rusland vanaf eind 2015 om Syrië te verdedigen.
Nu zijn de Koerden weggelaten om op te hangen en te sterven door Washington vanwege een bevlieging door president Trump. Trump heeft de escalatie van het geweld tegen Syrië in Turkije ontketend en is duidelijk aan het ronddwalen om de aanval te verzachten en dreigt economische sancties op te leggen aan Ankara om zijn economie kapot te maken. Het is een komedie van fouten, die beslist niet grappig is gezien het humanitaire gevolg van Trump’s ham-vuist dumpen van de Koerden.
Wat kan er worden gedaan om het geweld te de-escaleren? Ten eerste moet Turkije zijn verklaarde inzet voor het Astana-proces respecteren, samen met Rusland en Iran, waarin het belooft de soevereiniteit en de territoriale integriteit van Syrië te respecteren. Er is geen excuus voor het lanceren van militaire aanvallen op Syrië, ongeacht claims over “het bevrijden van een terreurcorridor”.
Ten tweede moeten, zoals Syrië, Rusland en Iran herhaaldelijk hebben verklaard, alle onwettig aanwezige buitenlandse troepen onmiddellijk het land verlaten in overeenstemming met het internationale recht. Amerikaanse, Britse, Franse en Turkse troepen, speciale troepen en oorlogsvliegtuigen hebben Syrië al te lang geschonden met een grove schending van het internationale recht. Die NAVO-staten zijn schuldig aan oorlogsmisdaden en agressie. Europese aanklachten van Turkije deze week zijn hypocriete onzin.
De harde waarheid is dat Koerdische leiders hun volk hebben toegestaan pionnen te worden in criminele intriges door NAVO-machten tegen de natie Syrië. Men zou zeker denken dat de Koerden lessen moeten hebben getrokken uit meerdere verraden in het verleden door Washington. Ze bevinden zich – opnieuw – in een meedogenloze situatie omdat ze hun belangen dwaas aan die van Washington hebben onderworpen.
Koerdische militanten – die paradoxaal genoeg effectief hebben gevochten tegen de andere volmachten van Washington, verschillende jihadistische terreurgroepen – hebben slechts één keuze. Ze moeten zich op de een of andere manier verzoenen met hun Syrische Arabische broers en het Syrische Arabische leger om hun gemeenschappelijke natie Syrië te verdedigen. Dat betekent een afwijzing van de imperialistische vuile spellen van Amerika.
Rusland, met zijn principiële staat van interventie om de oorlog in Syrië te beëindigen, kan een rol spelen bij het faciliteren van een nieuwe alliantie tussen de Syrische regeringstroepen en de Koerdische militie. In een nieuwe grondwet waarover Syriërs onderhandelen, kunnen de Koerden misschien uiteindelijk een zekere mate van regionale autonomie worden geboden. Maar eerst moeten ze dat recht verdienen door de natie te verdedigen en zichzelf te bevrijden van de snode imperialistische plannen van Washington en andere NAVO-machten, die erop uit zijn Syrië te vernietigen.
