Een nieuwe interactieve VN-atlas onthult hoe klimaatverandering het weer over de hele wereld zal beïnvloeden.

Sinds het begin van de industrialisatie in de 19e eeuw hebben mensen de planeet met gemiddeld 1,2 graden Celsius opgewarmd . Deze klein klinkende verandering heeft geleid tot ernstige bosbranden , recordbrekende hittegolven , overstromingen en een steeds groter wordende lijst van andere rampen.

Wat verontrustend is, is dat de aarde zal blijven opwarmen – waarschijnlijk meer dan 1,5 graad – zelfs als mensen de uitstoot van fossiele brandstoffen onmiddellijk verminderen, volgens een historisch VN-klimaatrapport dat deze week is vrijgegeven . Betekent dit dat het weer ook slechter zal worden?

Nu kunt u het zelf zien. Deze week lanceerde het Intergouvernementeel Panel over klimaatverandering (IPCC) van de VN, naast zijn rapport, een nieuwe kaarttool die laat zien hoe het weer over de hele wereld zal veranderen onder verschillende scenario’s voor de uitstoot van broeikasgassen.

Hoewel de IPCC Interactieve Atlas niet zoveel aandacht kreeg als schrijnende nieuwsberichten over het rapport zelf , is het een opvallend hulpmiddel dat regionale temperatuur, regenval, sneeuwval en zelfs zeespiegelstijging projecteert. Het wordt aangedreven door dezelfde modellen die gegevens voor het rapport produceerden en vertegenwoordigt enkele van de beste klimaatwetenschap die er zijn in visuele vorm.

De technologie achter de kaart is ook indrukwekkend. Het duurde drie jaar om de atlas te maken en “meer dan 1,5 miljoen uur rekentijd” op een supercomputer, volgens Juan José Sáenz de la Torre, een woordvoerder van Predictia, het bedrijf dat hielp bij het bouwen van de atlas.

De kaart probeert een evenwicht te vinden tussen de eenvoud van bijvoorbeeld Google Maps en een zeer gespecialiseerd wetenschappelijk hulpmiddel. Het IPCC heeft feedback gekregen dat het “te dom” is, dus het kan de gebruikersinterface bijwerken, zei Linda Mearns, een senior wetenschapper bij het National Center for Atmospheric Research die betrokken was bij de ontwikkeling van de tool. Tegelijkertijd zijn de functies mogelijk te beperkt voor de meest geavanceerde gebruikers, zei Michael E. Mann, een professor in atmosferische wetenschappen aan de Pennsylvania State University. De atlas geeft bijvoorbeeld geen gegevens weer over de frequentie en intensiteit van extreme weersomstandigheden zoals branden en overstromingen.

Desalniettemin is het een grote stap verder dan de statische afbeeldingen in het IPCC-rapport. En als je het eenmaal onder de knie hebt, kun je duidelijk de rampzalige impact van klimaatverandering op alle uithoeken van de planeet zien – van stijgende temperaturen tot stijgende zeeën – als landen en fossiele brandstofbedrijven niet snel hun ecologische voetafdruk verkleinen.

Hier leest u hoe u de atlas gebruikt en enkele van de inzichten die deze onthult.

Hoe de IPCC-atlas te gebruiken

De basis

Ga naar deze website en klik op het vakje ‘regionale informatie’. Dat brengt je op de kaart.
Standaard zie je de wereld onder een gemiddelde opwarming van 2 °C, vergeleken met een historische basislijn (1850 tot 1990). Je zult merken dat het Noordpoolgebied en het Amerikaanse Westen bijvoorbeeld donkerdere tinten rood hebben, wat aangeeft dat ze in dit scenario waarschijnlijk sneller zullen opwarmen dan andere gebieden.
Vanaf daar heb je veel verschillende functies om mee te spelen. Bekijk het tabblad “variabele”, waarmee u kunt kiezen wat er op de kaart wordt weergegeven: verandering in gemiddelde temperatuur, neerslag, sneeuwval, enzovoort. U kunt ook zeespiegelstijging en andere oceaanvariabelen selecteren.
Om verschillende klimaatscenario’s in te delen, kunt u het tabblad “waarde en periode” gebruiken. Nogmaals, de standaard is een wereld met een opwarming van minder dan 2°C, maar om rekening te houden met de mogelijkheid dat mensen hun uitstoot drastisch verminderen (of niet), kun je dit veranderen in 1,5, 3 of 4°C. U kunt het scenario ook instellen op basis van een tijdsperiode (zoals 2081 tot 2100) onder een van de vier scenario’s voor de uitstoot van broeikasgassen die zijn vastgelegd in het IPCC-rapport .
Als u meer regionale informatie wilt, bijvoorbeeld om te zien wat er in het westen van de VS gebeurt, zijn er een paar dingen die u kunt doen naast inzoomen. Kies eerst onder het tabblad “gegevensset” een “CORDEX” voor het gebied waar u zich bevindt geïnteresseerd in (zoals CORDEX Noord-Amerika). CORDEX-modellen zijn nauwkeuriger op regionale schaal dan het standaardmodel, dat wereldwijd is. Klik dan op een bepaalde regio en er verschijnt onderaan de kaart een venster met allerlei informatie voor dat gebied.

Andere handige functies

Er zijn een paar extra kenmerken die het vermelden waard zijn, zoals de side-by-side-functie, die twee verschillende klimaatscenario’s naast elkaar op een kaart laat zien. U kunt bijvoorbeeld de waarschijnlijke verandering in regenval vergelijken onder 1,5 vs. 3°C opwarming. Om deze functie te gebruiken, klikt u op de knop “kaart dupliceren” aan de rechterkant van het scherm.

Er is ook een handige grafische tool genaamd seizoensstrepen, die weers- en klimaatveranderingen per seizoen uitsplitst. U kunt deze functie vinden door op een regio te klikken en het tabblad “seizoensstrepen” te selecteren. (Het tabblad links ervan is ook netjes. Elke rij vertegenwoordigt de resultaten van een ander model.)

Bekijk ten slotte de knop “puntinformatie” aan de rechterkant van de kaart. Hiermee kunt u informatie krijgen over elke variabele die u hebt geselecteerd door ergens in de atlas te klikken. Er zijn een heleboel andere functies, die je kunt leren over hier .

Wat de kaart ons vertelt over ons toekomstige klimaat

Het IPCC-rapport onthult in nieuw detail hoe extreem weer en klimaatverandering werkelijk met elkaar verbonden zijn. De kans op intense hittegolven, stortregens en droogte zal waarschijnlijk toenemen met elke graad dat de planeet opwarmt, schreven de auteurs.

Denk aan het Amerikaanse Westen. Het zal veel, veel warmer worden naarmate de wereldwijde temperaturen stijgen, laat de kaart zien. Het wordt ook droger, zei Mearns, en samen verhogen die veranderingen het risico op ernstige bosbranden.

california — De verandering in de maximale dagelijkse temperatuur, ten opzichte van een historische basislijn, onder verschillende opwarmingsscenario’s voor de continentale VS. Van boven naar beneden: 1,5, 2, 3 en 4 ° C opwarming.

De bovenstaande grafiek toont de continentale VS onder 1,5, 2, 3 en 4 ° C opwarming. Rood geeft de verandering aan in de gemiddelde dagelijkse maximumtemperatuur ten opzichte van een historische basislijn.

Als je kijkt naar opwarming onder verschillende emissiescenario’s, is het ook moeilijk om de dieprode tinten in het noordpoolgebied te negeren. De temperaturen stijgen daar ongeveer drie keer sneller dan de gemiddelde opwarming van de aarde, constateert het IPCC-rapport.

Screen Shot 2021 08 11 at 7.45.55 AM — Verandering in de gemiddelde jaartemperatuur, ten opzichte van een historische basislijn onder de 2 ° C opwarming.

Al die opwarming is het krimpende poolijs, zoals je zou verwachten. Het is verontrustend dat het noordpoolgebied volgens het IPCC-rapport waarschijnlijk minstens één keer vóór 2050 (in de maand september) “praktisch ijsvrij” zal zijn, zelfs onder de minst ernstige emissiescenario’s.

Screen Shot 2021 08 11 at 7.44.53 AM — Verandering in de concentratie van zee-ijs onder 2 ° C opwarming, ten opzichte van een historische basislijn. Donkerder groen duidt op een groter verlies van zee-ijs.

De kaart laat ook de verwachte afname van de regenval zien. De Middellandse Zee, bijvoorbeeld, zal tegen het einde van de eeuw veel droger worden in het scenario met hoge emissies – vooral in de zomer – zoals je kunt zien in de seizoensstreepkaart hieronder. Donkerdere kleuren duiden op minder regenval.

Screen Shot 2021 08 10 at 3.53.32 PM — Toekomstige verandering in regenval per maand in een scenario met hoge emissies, ten opzichte van een historische basislijn, voor het Middellandse-Zeegebied. Donkerdere kleuren duiden op minder regenval.

Delen van West-Azië daarentegen, waaronder Saoedi-Arabië en Iran, zullen waarschijnlijk veel natter worden, volgens het CORDEX-model voor de regio. (Het wereldwijde model suggereert dat Noord-Centraal-Afrika ook meer regen zal krijgen.)

Verschillende emissiepaden leiden tot drastisch verschillende uitkomsten

Een ding dat zo handig is aan de IPCC-atlas, is dat het laat zien wat er gebeurt als mensen – vooral regeringen en producenten van fossiele brandstoffen, zoals olie- en gasbedrijven – er niet in slagen de CO2-uitstoot te verminderen.

De twee onderstaande kaarten tonen de verandering in zeer warme dagen (boven 35 ° C of 95 graden Fahrenheit). De bovenste is een wereld waarin we de CO2-uitstoot relatief snel verminderen, en de onderste toont een scenario met hoge emissies. Hoe donkerder het rood, hoe meer warme dagen.

Untitled collage2 — De verwachte toename van het aantal dagen boven de 35 ° C (95 graden Fahrenheit) bij een scenario met lage emissies (boven) en een scenario met hoge emissies (onder), ten opzichte van een historische baseline. Donkerdere tinten duiden op een grotere verandering.

Dit toont aan dat hoewel de temperaturen zelfs in scenario’s met lage emissies zullen stijgen, ze veel erger kunnen zijn als de emissies blijven stijgen. En vrijwel elke variabele die u aansluit, vertoont even verbluffende contrasten in scenario’s met hoge en lage emissies, zoals deze kaarten van zeespiegelstijging. Net als bij de bovenstaande afbeeldingen, tonen de bovenste en onderste kaarten respectievelijk scenario’s met lage en hoge emissies. Hoe donkerder de kleur, hoe meer de zeespiegel stijgt.

sea level rise — De verwachte verandering van de zeespiegel bij een scenario met lage emissies (boven) en een scenario met hoge emissies (onder), ten opzichte van een historische baseline. Donkerdere tinten duiden op een grotere stijging van de zeespiegel.

Als er één afhaalpunt is uit de atlas, en de terabytes aan gegevens die erin zijn gegaan, is het dit: het verminderen van emissies zal de planeet tijdens ons leven aanzienlijk bewoonbaarder maken.

“Het geeft kracht om de dramatische verschillen tussen verschillende toekomstige koolstofemissiescenario’s te kunnen onderzoeken,” zei Mann, “en te zien dat we echt een verschil kunnen maken door onze acties.”