Waar zit het ‘Grote Geld’? Er is volop direct, of indirect gesubsidieerd werk, maar het meeste werk is uitzichtloos door de nu in ijltempo voortschrijdende ontwikkelingen, van automatisering en robotisering, tot de geld vretende ‘Eindeloze Oorlogen’, en wat daar allemaal mee samenhangt, bij een ‘instroom’ van spotgoedkope arbeidskrachten via de open grenzen, en dodelijke regelgeving die ondernemers teveel kost, tegen een achtergrond van blijvende onzekerheid door ‘virusangst’, en oplopende inflatie.
Dat neemt niet weg dat er mensen zijn die ‘slapend’ rijk worden. Vooralsnog zit er geld in de ‘tussenhandel’. De ‘Amazon’s’, de ‘Bol.com’s’, maar dan moeten de van subsidie afhankelijke consumenten wel geld blijven krijgen, en hoe gaat dat werken als de subsidiegevers al bulken van de schulden, en de geldpers roodgloeiend aanloopt?
Op dit moment valt er goed geld te verdienen met ‘filantropie’, ‘activisme’, ‘anti-Russische en Chinese propaganda’, in de ‘politiek’, of iets wat daar tegenaan schurkt, zoals de ‘media’, iets in een ‘thinktank’, de ‘sociale media’ en als ‘Influencer’, en speculatie in ‘Digitaal Geld’, oftewel ‘gebakken lucht’. Dat alles komt dan weer bijeen in de ‘Eindeloze Oorlogen’, daarmee direct samenhangende opzettelijk falende ‘diplomatie’, en de niet aflatende stroom schandalen die hele volksstammen een dik belegde boterham opleveren. Voor zolang die kruik nog te water gaat. En als je goed kunt zwemmen kun je ook ’strandwacht’ worden in de Verenigde Staten, en $392.000 op jaarbasis verdienen. Hoe gek wil je het hebben?
Terugkerend thema op dit blog is dat de individuele inkomensstroom uiteraard belangrijk is, maar dat die kurk drijft op de ‘Wealth of the Nation’. Het is, tot op zekere hoogte, waar dat het niet betekent dat je als land de productieve sector goed in de gaten moet houden. Je kunt die ‘Wealth’ ook roven, of regelen dat andere landen jou betalen voor ‘veiligheid’ of iets in die geest, zoals ‘surveillance‘, of ‘vaccins‘. Het hele volk van een land kan leven als een Vorst door de verdiensten elders af te romen. Dat is de strategie van de ‘belastingparadijzen’. Maar ook de landen die leven van de ‘handel’, waar ze de ‘doorvoer’ benutten om ‘tol’ te heffen, al wordt het dan verkocht als ‘kosten’. Maar als de handel stilvalt, of landen voor wie je de ‘veiligheid’ wilt regelen tekenen het contract niet, en laten je zitten met je wapens, je ‘surveillance-apparatuur’ en je ‘vaccins‘, omdat ze wel voor zichzelf kunnen zorgen, dan wordt het spannend. Het enige wat je dan nog kunt doen, is kinderachtig de markt verpesten, en driftig gaan stampvoeten.
Mijn stelling hier is dat we al geruime tijd boven onze stand leven in het westen, maar inplaats van de tering naar de nering te zetten, zijn we collectief op zoek gegaan naar mogelijkheden om niet terug te hoeven keren naar zelf produceren en innoveren, en dat gaat ons lelijk opbreken. Echter, en dat moet er wel met de nodige nadruk bijgezegd worden, productie en innovatie zijn als zodanig ook minder lucratief door automatisering en robotisering. De gedachte dat ‘dienstverlening’ belangrijker zou worden was op zich nog niet zo gek. Maar wélke ‘dienstverlening’? De vreedzame? Of de cynische?
Om voor mij onbegrijpelijke redenen werd dat de cynische ‘dienstverlening’. Ik begrijp wel waarom bepaalde vileine machten daar een voorkeur voor hadden, en hebben. Maar ik begrijp niet waarom wij als burgers daarin zijn meegegaan. Hoe dom kun je zijn? Het begon met ‘financiële dienstverlening’, waar nu met een bijl wordt gewerkt om de ondernemingen ‘af te slanken’. Die hele ‘dienstverlening’ dreef, en drijft, op ‘balletje-balletje’, en in 2008 viel het doek met de ‘Kredietcrisis’, maar met kunst-en-vliegwerk werd voorkomen dat het ons ‘Waterloo’ werd. Uitstel van executie, nu de productieve landen afscheid nemen van de ‘PetroDollar’ als ‘wereldhandelsmunt’. Inplaats van nog eens goed nadenken over de wereld van de toekomst, gooiden we nog wat kolen op het vuur, en staken we wereldwijd de boel in brand om de vraag naar ‘veiligheid’ aan te jagen, waarmee we ons ‘Glazen Huis’ bouwden, dat ironisch genoeg werd gepresenteerd als een poging uiteenlopende ‘Glazen Plafonds’ te slechten, die in landen als China en Rusland een eeuw geleden, onder het communisme al werden gesloopt.
In ons deel van de wereld hebben we inmiddels de mond vol over ‘innovatie’ en de ‘Groene Agenda’, maar in landen als China en Rusland doen ze het gewoon. Terwijl het bij ons met elke nieuwe dag meer en meer een ‘verdienmodel’ voor ‘activisten’ wordt zonder dat er veel gebeurt. Hele volksstammen lopen binnen op ‘rapporten’, ‘processen’, ‘procedures’, ‘plannen’, ‘studies’, ‘opleidingen’, ‘wet-en regelgeving’, ‘subsidies’ en ‘activisme’ of ‘filantropie’ en ‘politieke besluitvorming’. Maar het zijn evenzovele druppels op gloeiende platen als er al iets wordt gerealiseerd, en dat hele tenenkrommende circus wordt betaald door de ‘belastingbetaler’ die in toenemende mate zijn geld krijgt van de overheid. Denk nou even na. Dat gaat toch niet werken? Dat eindigt toch in tranen?
Het begint meer en meer een ‘Belgenmop’ te worden: ‘Hoeveel Belgen heb je nodig om een lamp in een fitting te draaien? Twee. Eén gaat op de stoel staan, en de ander draait de stoel in het rond.’ Ik las in Trouw een ‘opiniestuk’ over de ‘vriendelijke mensen’ op de ‘priklocatie’, wat bedoeld was als een argument om mensen te motiveren die injectie te gaan halen. Zo aardig! Zo behulpzaam! Zoveel aandacht! Zo duur…..!!! Maar ondertussen blokkeert ons land in Europa de gratis ‘PCR-test’ om reizen te faciliteren, waar ook die ‘scam’ weer een goudmijn is voor de visieloze ‘afromers’ die in ‘Den Haag’ de dienst uitmaken.
We zijn gaandeweg zo verknocht geraakt aan het idee dat elke verandering een kwestie is van de ‘Lange Adem’ en ‘Kleine Stapjes’, gekoppeld aan manipulatieve technieken, en ‘complotten’ in de vorm van ‘geheimen’ die we met alles wat we hebben dienen te bewaken, terwijl we mensen op het verkeerde been zetten, voor hun eigen bestwil, dat de hele samenleving geestesziek is, zoals ik gisteren schreef. Of een bepaalde gebeurtenis toevallig goed uitkomt, of dat het bedacht is, weten we niet, en geen journalist die u wijzer maakt, uit vrees om de cel naast Julian Assange, Craig Murray, of Chelsea Manning te mogen betrekken. En ondertussen rekt ‘Amnesty’ haar principes op om de wegens corruptie, en het niet opvolgen van de voorwaarden van het vonnis dat hem buiten de gevangenis hield veroordeelde Navalny te kunnen aanmerken als ‘gewetensbezwaarde’.
Ondertussen gaat de Amerikaanse ‘Ontwikkelingshulp’ naar ‘Regime Change’ operaties (buitenlandse inmenging), die bedoeld zijn om ‘klanten’ te werven voor het ‘veiligheidsapparaat’, onze ‘surveillance‘, en onze ‘vaccins‘, waarvoor in de buurt van Schotland, en in de Zwarte- en Oost-Zee een miljoenen vretende, ‘vlootschouw’ werd georganiseerd, waar het klimaat en het milieu niet beter van worden, en wij alleen maar armer. Want die ‘klanten’ komen er niet, en waar de Amerikanen hun eigen sancties opschorten omdat het tekort aan ‘microchips’ nijpend is, en de voedselproductie in de Verenigde Staten heeft bereikt, houd ik vol dat we het niet verdienen om als een Vorst te leven, als we er niet voor willen werken. En dat het eind van de productielijn van het ‘Mickey Mouse-geld’ in zicht is.