Helaas zijn de werkelijk grote westerse leiders van het type dat ooit het wereldtoneel domineerde verdwenen, en het lijkt erop dat dat geen toeval is.
Het westelijk halfrond lijdt onder een gebrek aan politiek talent in een tijd waarin een golf van cultureel-marxistische ideologie wordt opgedrongen aan de mensen, die al lijden onder de fysieke en mentale druk van een pandemie en de draconische reactie ervan.
Deze maand verwijderde de Nieuw-Zeelandse Groene Partij, die de macht deelt met de regerende Labour-partij van premier Jacinda Ardern, een portret van Winston Churchill, de beroemde Britse staatsman, uit een openbare ruimte in het Parliament House. Het lijkt erop dat de naar links neigende wetgevers niet konden omgaan met de dagelijkse herinnering aan hoe een toegewijde leider van het volk er werkelijk uitziet. Zo gingen ze verder met te doen waar links het beste in is, namelijk het gestoorde spel van annuleercultuur spelen met hun eigen geschiedenis.
Het linkse probleem met de ‘Britse Bulldog’ is dat hij imperialistische opvattingen promootte, evenals vijandigheid jegens het socialisme, dus blijkbaar moeten we vergeten dat de Britse staatsman hielp de wereld te redden van de plaag van nazi-Duitsland tijdens Wereld Oorlog II. Dus, zonder enig democratisch debat over de kwestie, werd Churchills gezicht snel verplaatst naar een minder opvallende plaats, anders zouden linkse gevoeligheden nog meer onder vuur komen te liggen. In de plaats van Churchill zeiden de Groenen dat ze “nieuwe kunst van een tangata whenua-kunstenaar” zullen tonen.
Wat de stompzinnige stunt van de Nieuw-Zeelandse linksen effectief aantoont, is de zielige diepten tot waar het staatsmanschap is gevallen. Zitten we tenslotte niet midden in een pandemie? Met het lot van de mensheid op het spel, hoe is het denkbaar dat het idee om het portret van een dode blanke man te verwijderen – en niet noodzakelijk de meest beruchte in de galerij van de schurk – iemands hoofd is binnengekomen? Wat is een betere manier voor deze politici om de aandacht af te leiden van hun eigen twijfelachtige leiderschapskwaliteiten dan door de tekortkomingen van vroegere staatslieden naar boven te halen?
Zoals te verwachten was, liet premier Jacinda Ardern een zeer goede gelegenheid voorbijgaan om de stoom uit de wereldwijde inquisitie van de ontwaakte beweging te halen, toen ze ambivalentie uitte over de verwijdering van Churchill.
“Persoonlijk maakt het me niet uit waar portretten in het parlement hangen – het maakt mij niet uit wat we hier doen”, zei ze tegen verslaggevers. “We hebben de verantwoordelijkheid om voor Nieuw-Zeelanders te zorgen in een enorme crisis waarmee we worden geconfronteerd.”
“Eerlijk gezegd, wie hangt er aan de muur op het moment dat we het doen – het kan me niet schelen.”
The Green Party’s hatred of Sir Winston Churchill is born out of a hatred of the western values and freedoms that he fought for: Democracy, Freedom of Speech, Freedom of Religion, Freedom of Association.
Looking fwd to welcoming Sir Winston Churchill to Nationals offices. https://t.co/CaAAw6vc7T
— Simeon Brown (@SimeonBrownMP) August 10, 2021
Hoe is het mogelijk dat het Ardern ‘niets kan schelen’ om een zeer nederig eerbetoon te brengen aan een getalenteerde staatsman die tijdens de Tweede Wereldoorlog hielp om samenwerking tussen Nieuw-Zeeland en Groot-Brittannië te smeden in hun wederzijdse poging om Hitler te verslaan? Churchill toonde, in het licht van een echte existentiële crisis, politieke scherpzinnigheid en bekwaamheid en geen moment te laat. Ardern, geconfronteerd met haar eigen crisis die Covid heet, kan helaas niet hetzelfde zeggen.
Hoewel haar eilandstaat met zo’n 5 miljoen inwoners slechts 26 Covid-gerelateerde sterfgevallen heeft geregistreerd sinds het begin van de pandemie en minder dan 3.000 bevestigde infecties, heeft Ardern zojuist aangekondigd dat Nieuw-Zeeland zijn grenzen gesloten zal houden voor internationale reizigers (met uitzonderingen gemaakt voor Google-oprichter , Larry Page, natuurlijk) tot het einde van het jaar.
In februari, nadat drie nieuwe lokale COVID-19-gevallen waren gemeld in Auckland, beval Ardern iedereen om thuis te blijven, behalve voor essentiële boodschappen en essentieel werk. In maart ging het hele land een hele maand in volledige lockdown. De boodschap is duidelijk: Nieuw-Zeelanders, net als andere plaatsen waar de eenvoudige geneugten van het leven – winkelen, reizen, eten in een restaurant – ernstig worden belemmerd door de introductie van vaccinpaspoorten, zullen gedwongen worden om hun levensplannen voor altijd daarmee af te stemmen van een virale uitbraak.
Is dat het soort actie dat een leider uit hetzelfde hout gesneden als Winston Churchill zou hebben geadviseerd onder vergelijkbare omstandigheden? Het is heel moeilijk voor te stellen. Helaas zijn de werkelijk grote westerse leiders van het type dat ooit het wereldtoneel domineerde verdwenen, en het lijkt erop dat dat geen toeval is. Terwijl het traject van de internationale politiek zich verplaatst van het nationale naar het mondiale, is het ergste type politicus – zwak, laf en meer onderdanig aan mondiale instellingen, zoals George Soros’ Open Society Foundations, en hun verwrongen ideologieën – in de schijnwerpers geschoven .
Deze nieuwe en zeer onderpresterende ‘ontwaakte’ leiders, getypeerd door de Amerikaanse president Joe Biden, de Canadese premier Justin Trudeau, de Franse president Emmanuel Macron en de Duitse bondskanselier Angela Merkel, zijn zeer slechte vervangers voor de leiders van gisteren, die de overtuiging, geest en en moed die nodig zijn voor het succes van de westerse democratie.
Hoewel ze hun gebreken hadden, is het erg moeilijk voor te stellen dat bijvoorbeeld de voormalige Duitse bondskanselier Gerhard Schröder en de voormalige Franse president Jacques Chirac – twee fel onafhankelijke Europese leiders die samen met de Russische Vladimir Poetin hun verzet tegen de VS en het VK uitten invasie van Irak in 2003 – het openen van de grenzen van Europa om miljoenen illegale vreemdelingen te huisvesten. Toch is dat precies wat Macron, de voormalige Rothschild-investeringsbankier, en Merkel gelukt zijn in Europa, waar alleen al in 2015 meer dan 1 miljoen illegale migranten binnenkwamen.verschillende Europese staten voor een door de belastingbetaler gesubsidieerde levensstijl. Die onverklaarbare beslissing heeft een Amerikaanse versie nu woedend op gang gebracht aan de Amerikaans-Mexicaanse grens – niet minder tijdens de piek van een pandemie – dankzij het destructieve beleid van de regering-Biden.
Tegelijkertijd heeft Brussel zich geëngageerd om de transgender-ideologie te promoten die eerst wortel schoot in de Verenigde Staten voordat hij zich over het westelijk halfrond verspreidde. Jacinda Arderns Nieuw-Zeeland heeft zelfs de twijfelachtige eer de thuisbasis te zijn van ’s werelds eerste transgender Olympiër. In de Tokyo Summer Games streden Laurel Hubbard voor Nieuw-Zeeland in het gewichtheffen evenement.
Nu wordt de Oost-Europese natie Hongarije, die zojuist kinderbeschermingswetten heeft aangenomen die vergelijkbaar zijn met die van Rusland en die seksuele propaganda in kleuterscholen, scholen, op televisie en in advertenties verbieden, geconfronteerd met strenge sancties van Brussel omdat ze het juiste durven te doen. De Hongaarse premier Viktor Orbán, die eigenhandig de stroom van illegale migratie naar het continent stopte met de bouw van een grenshek langs de Servische grens, zei dat hij het Hongaarse volk in een referendum over de kwestie zou laten beslissen .
Hongaren zal worden gevraagd of ze het onderwijzen van seksuele thema’s op scholen ondersteunen zonder ouderlijke toestemming, en of ze vinden dat geslachtsveranderingsprocedures, compleet met puberteitsblokkers, hormoonmedicijnen en radicale operaties, bij kinderen moeten worden gepromoot.
Nu de wereldwijde reguliere media grotendeels open grenzen, transgender-ideologie en elk ander links verhaal ondersteunen (wat trouwens de kwestie van opzettelijke collusie levensvatbaar maakt), is het belang van sterke en moedige leiders om op te staan tegen de waanzin is van het grootste belang. Maar voor elke Viktor Orbán en Vladimir Poetin, die lijken te regeren met het beste belang van hun volk en natie in het hart, zijn er honderd corrupte en slappe leiders die hun land en volk zouden verkopen voor een lied.
De reden voor de verwijdering van het portret van Winston Churchill uit het Nieuw-Zeelandse parlement had niets te maken met de tekortkomingen van de Britse staatsman, en alles met de flagrante tekortkomingen van de huidige matte liberale leiders die het niet konden verdragen elke keer aan hun middelmatigheid herinnerd te worden. keer kwamen ze langs de foto van de grote man in de hal.
Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, wil je ook onze berichten zoveel mogelijk delen dit is voor ons van levensbelang, hartelijke dank en veel leesplezier. Steun Indignatie via PayPal veilig en simpel.