Indignatie redactie 
Met gebeurtenissen zoals de mogelijke beschuldiging van president Trump en de handelsoorlog die de krantenkoppen domineert, is het gemakkelijk om enkele van de diepere economische trends te vergeten.
Een daarvan is de oorlog tegen contanten van de elites. Het gaat op volle snelheid vooruit.
De overgang naar een geldloze samenleving is niet nieuw. Het wint al jaren aan kracht en is een live gespreksonderwerp voor centrale bankiers, universitaire hoogleraren en andere leden van de internationale monetaire elite.
Enkele redenen hiervoor zijn duidelijk. Terwijl de wereldeconomie vertraagt en mogelijk in een recessie glijdt, verwachten centrale banken een breder gebruik van negatieve rentetarieven.
Tot nu toe zijn er negatieve rentetarieven in de eurozone, Zweden, Zwitserland en Japan.
De VS overwegen ze voor gebruik over ongeveer een jaar (wanneer de tarieven nul worden) maar hebben nog geen definitieve beslissingen genomen.
Toch zijn deze negatieve tarieven meestal een groot fenomeen op het werk tussen grote commerciële banken en centrale banken.
Ze zijn niet echt gefilterd tot op het niveau van de detailhandel, waar consumenten hun rekeningsaldi daadwerkelijk zien krimpen terwijl depots klanten vragen om het voorrecht hun geld te storten.
Toch komen we dichter bij dat punt.
Een eenvoudige manier om negatieve rentetarieven te voorkomen, is om uw geld als fysieke bankbiljetten uit de bank te halen, op een veilige plaats te bewaren en goed te zitten. U verdient geen rente, maar u betaalt ook geen negatieve rente. Je geld is veilig.
Het plan van de elites om dat soort opnames te stoppen is om fysiek geld volledig te elimineren en iedereen te dwingen tot digitale stortingen. Op die manier is er geen ontsnapping aan het negatieve tarief (eigenlijk een soort belasting of confiscatie).
Maar nu nemen ze hun toevlucht tot andere argumenten om het idee van de maatschappij zonder contanten te bevorderen.
Canada heeft bijvoorbeeld nu extra redenen aangevoerd om spaarders te dwingen tot digitale stortingen door contant geld te elimineren. Deze redenen omvatten digitaal toezicht op de activiteiten van gezagsgetrouwe burgers.
Als alle transacties digitaal zijn (inclusief creditcards en betaalkaarten), kunnen autoriteiten uw verblijfplaats, koopgedrag, restaurantkeuzes en nog veel meer volgen.
Een rapport voor de Bank of Canada zegt dat financiële informatie verzameld uit digitale transactierecords zou kunnen worden gebruikt voor het “delen van informatie met politie en belastingdienst.”
Vandaag is het Canada, maar morgen kunnen wij het zijn. Als het plan doorgaat, neemt u afscheid van wat er nog over is van uw financiële privacy.
Voordat varkens worden geslacht, worden ze in hokken gedreven. Voordat spaarders worden afgeslacht met negatieve tarieven, worden ze ondergebracht in digitale accounts waaruit geen ontsnapping mogelijk is. Er is op dat moment geen weg meer terug.
Het komt erop neer dat de oorlog tegen contant geld echt is en niet weggaat.
Als contant geld daadwerkelijk wordt geëlimineerd, is er nog steeds een plek waar spaarders naartoe kunnen gaan om confiscatie en staatstoezicht te voorkomen. Dat is fysiek goud.
Heb je er een? Zo niet, dan is dit het moment om wat in handen te krijgen terwijl de prijzen nog laag zijn. Als u te lang wacht, zijn de prijzen mogelijk buiten bereik.
De wereldwijde elites duwen negatieve rentetarieven en inflatie om uw geld te laten verdwijnen. Het hele idee van de oorlog tegen contant geld is om spaarders naar digitale bankrekeningen te dwingen zodat hun geld van hen kan worden afgenomen in de vorm van negatieve rentetarieven.
Natuurlijk worden deze inspanningen altijd in het meest gunstige licht weergegeven. Particulieren praten over gemak en lagere kosten. Regeringen praten over het uitoefenen van belastingdruk op cheats, terroristen en criminelen.
Regeringen gebruiken altijd het witwassen van geld, drugshandel en terrorisme als excuus om eerlijke burgers in de gaten te houden en hen de mogelijkheid te ontnemen om geldalternatieven te gebruiken, zoals fysiek geld, goud en tegenwoordig cryptocurrencies.
Maar de zogenaamde ‘cashless society’ is slechts een Trojaans paard voor een systeem waarin alle financiële rijkdom elektronisch is en digitaal wordt weergegeven in de archieven van een klein aantal megabanken en vermogensbeheerders.
Als dat eenmaal is bereikt, zal het voor de staatsmacht gemakkelijk zijn om de rijkdom te grijpen en te bevriezen, of deze te onderwerpen aan constante bewaking, belastingheffing en andere vormen van digitale confiscatie.
Dat zullen ze je niet vertellen.
De oorlog tegen contant geld heeft twee hoofdlijnen. De eerste is om het moeilijk te maken om contant geld te verkrijgen. Banken zullen melden dat iedereen die meer dan $ 3.000 contant neemt, een ‘verdachte activiteit’ uitvoert met behulp van Treasury Form SAR (Suspicious Activity Report).
De tweede stap is om grote bankbiljetten te elimineren. De VS heeft bijvoorbeeld zijn biljet van $ 500 kwijtgeraakt in 1969 en het biljet van $ 100 heeft sindsdien misschien 90% van zijn koopkracht verloren. Met een beetje meer inflatie, zal de rekening van $ 100 worden gereduceerd tot verandering.
De Europese Centrale Bank heeft de productie van nieuwe bankbiljetten van 500 euro al stopgezet. Bestaande bankbiljetten van 500 euro zijn nog steeds wettig betaalmiddel, maar er zijn geen nieuwe geproduceerd.
Dit betekent dat na verloop van tijd de bankbiljetten schaars zullen zijn en dat particulieren die grote coupures nodig hebben, de prijs boven de nominale waarde kunnen bieden en bijvoorbeeld 502 euro in kleinere rekeningen betalen voor een bankbiljet van 500 euro. De premie van 2 euro in dit voorbeeld is als een negatieve rente op contanten.
De echte last van de oorlog tegen contant geld ligt bij eerlijke burgers die kwetsbaar zijn gemaakt voor inbeslagname van welvaart door negatieve rentetarieven, verlies van privacy, vastlopen van accounts en limieten voor geldopnames of -overdrachten.
Het hele idee van de oorlog tegen contant geld is om spaarders naar digitale bankrekeningen te dwingen zodat hun geld van hen kan worden afgenomen in de vorm van negatieve rentetarieven. Een gemakkelijke oplossing hiervoor is om naar fysiek geld te gaan. En daarom willen ze die ontsnappingsroute afsluiten.
De oorlog tegen contant geld is een wereldwijde inspanning die op vele fronten wordt gevoerd. Mijn mening is dat de oorlog tegen contant geld gevaarlijk is in termen van verloren privacy en het risico van inbeslagname van rijkdom door de overheid.
Het goede nieuws is dat contant geld in veel landen nog steeds een dominante vorm van betaling is. Het probleem is dat naarmate digitale betalingen groeien en het gebruik van contant geld afneemt, een “omslagpunt” wordt bereikt waar het opeens geen zin heeft om contant geld te blijven gebruiken vanwege de kosten en de daarmee gepaard gaande logistiek.
Zodra het contante gebruik tot een bepaald punt daalt, gaan schaalvoordelen verloren en kan het gebruik bijna ’s nachts nul worden. Weet je nog hoe muziek-CD’s plotseling verdwenen toen MP3 en streaming formaten populair werden?
Dat is hoe snel contant geld kan verdwijnen.
Zodra de oorlog tegen contant geld dit soort vaart wint, zal het praktisch onmogelijk zijn om te stoppen. Daarom zeg ik altijd dat spaarders en mensen met een langetermijnvisie nu fysiek goud moeten krijgen, terwijl de prijzen nog steeds aantrekkelijk zijn en zolang ze dat nog kunnen.
Gezien deze mogelijke resultaten, zou men kunnen verwachten dat burgers zich zouden terugdringen tegen de oorlog tegen contant geld. Maar op sommige plaatsen lijkt het tegenovergestelde te gebeuren.
Als een voorbeeld van hoe een randidee bredere acceptatie kan beginnen te krijgen, kijk dan naar microchipping, waarbij mensen worden geïnjecteerd met een kleine microchips onder hun huid. Microchipping is in verband gebracht met een Orwelliaanse nachtmerrie waarin Big Brother voortdurend elke beweging volgt.
Maar meer dan 4.000 Zweden hebben zich al vrijwillig aangemeld om het voor elkaar te krijgen.
Naast andere persoonlijke informatie kunnen deze chips accountinformatie bevatten die de noodzaak om contant geld of creditcards te dragen om goederen te betalen, teniet doet. Gewoon een veeg van de hand en voila, je bent klaar. Het is allemaal vrij snel gebeurd. Slechts een paar jaar geleden zou het idee ervan de meeste mensen al rillingen bezorgen.
Trouwens, Zweden is goed op weg om cashloos te gaan, met contant geld en munten die nu slechts 1% van zijn economie uitmaken. Je kunt dus verwachten dat de trend doorzet.
Hoe lang duurt het voordat het zich verspreidt naar vele andere geavanceerde economieën?
Uit een enquête bleek dat meer dan een derde van de Amerikanen en Europeanen geen enkel probleem zou hebben om contant geld op te geven en volledig digitaal te gaan.
In het bijzonder toonde de studie aan dat 34% van de Europeanen en 38% van de ondervraagde Amerikanen liever cashless zou gaan.
Natuurlijk valt niet te ontkennen dat digitale betalingen zeker handig zijn. Ik gebruik ze zelf in de vorm van creditcards en betaalpassen, bankoverschrijvingen, automatische stortingen en factuurbetalingen.
De zekerste manier om iemand tot zelfgenoegzaamheid te sussen is om een ”gemak” te bieden dat snel een gewoonte wordt en onmogelijk om zonder te doen.
De gemaksfactor komt steeds vaker voor en consumenten gaan over van contant geld naar digitale betalingen, net zoals ze honderd jaar geleden overstapten van gouden en zilveren munten naar papiergeld. Kijk maar naar het Zweedse voorbeeld.
Maar wanneer de volgende financiële paniek komt, zullen degenen zonder tastbare rijkdom volledig overgeleverd zijn aan banken en overheden die precies zullen beslissen hoeveel van uw eigen geld u elke dag mag hebben.
Vraag het maar aan de burgers van Cyprus, Griekenland en India die deze ervaring de afgelopen jaren hebben doorgemaakt.
Andere gevaren komen voort uit het feit dat digitaal geld, overgemaakt door creditcards of betaalpassen of andere elektronische betalingssystemen, volledig afhankelijk is van het elektriciteitsnet. Als het elektriciteitsnet uitvalt door stormen, ongevallen, sabotage of cyberaanvallen, zal onze digitale economie volledig tot stilstand komen.
Daarom is het een goed idee om een deel van uw liquiditeit in papieren contanten te houden (zolang u kunt) en gouden of zilveren munten. Vooral de gouden en zilveren munten zullen in elke staat van de wereld goed zijn voor geld.
Voorlopig zijn Duitsers het best bestand tegen contant geld. Bijna 80% van de transacties in Duitsland gebeurt contant en veel Duitsers gebruiken nooit creditcards. De Duitse ervaring met hyperinflatie na WOI en extra monetaire chaos na WO II speelt zeker een rol in dit verzet tegen de geldloze samenleving.
Overigens betekent het Duitse woord voor schuld, schuld , ook schuld.
Andere landen, zoals Roemenië en Bulgarije, die recente ervaringen hebben met valuta- en financiële crises, gebruiken ook vaak contant geld.
Ik bezit een aanzienlijk deel van mijn rijkdom in niet-digitale vorm, waaronder onroerend goed, beeldende kunst en edele metalen in veilige, niet-bankopslag.
Wees voorbereid … de maatschappij zonder geld zou hier sneller kunnen zijn dan je denkt.
