Indignatie redactie 
Voordat ik uitleg waarom de religieuze rechts niet moreel en juridisch kan winnen tegen de islam, moet de lezer begrijpen wat ik bedoel met ‘religieuze rechts’. Ik verwijs naar het joodse en christelijke religieuze recht. Ik zal een enkelvoudig voorbeeld geven, maar een grondig relevant exemplaar.
In 2017 had Ilhan Omar [de moslimcongresvrouw die asiel kreeg als kind uit Somalië] gemengde gevoelens over een wetsvoorstel in het Minnesota State House. De wetgeving zou het “een misdrijf voor ouders om hun dochters aan de procedure [genitale verminking van vrouwen] te onderwerpen en pleit voor verlies van hechtenis en gevangenisstraffen van vijf tot 20 jaar, afhankelijk van de omvang van de verwondingen,” met een toename van “Sancties voor degenen die de procedure uitvoeren.”
Omar werd geciteerd: “Ik wil niet dat we wetten maken omdat we in de media willen komen en omdat we een flitsende kop willen.” Een heen en weer tussen de leden van de civielrechtelijke commissie van Minnesota vindt u hier . Niettemin was Ilhan Omar het ermee eens dat de praktijk van genitale verminking van vrouwen “afschuwelijk” was en stemde voor het wetsvoorstel. Maar het lot van die rekening was contra-intuïtief. De door de republikeinen gedomineerde senaat in Minnesota verwierp de wetgeving. Let wel, dit wetsvoorstel tegen genitale verminking van vrouwen is alleen geschreven door Republikeinen.
Republikeinse afgevaardigde van Minnesota, Mary Francon, zei: ‘
‘ We moeten een einde maken aan de identiteitspolitiek en doen wat goed is. FGM [genitale verminking van vrouwen] is een kwestie van de mensenrechten, een gezondheidsprobleem van vrouwen en een kwestie van gendergeweld. Het heeft geen plaats in de Verenigde Staten van Amerika. ‘Franson introduceerde het wetsvoorstel in reactie op berichten dat een arts in de regio Detroit een dergelijke [genitale verminking van vrouwen] procedure had uitgevoerd bij twee meisjes, 7-jarigen uit de staat Minnesota . Mary Franson was teleurgesteld over het besluit van de [Republikeinse gecontroleerde] Senaat om haar wetsvoorstel te verwerpen. “Als we het over een ander lichaamsdeel hadden, zou de senaat misschien genitale verminking van vrouwen serieus nemen. Het lijkt er echter op dat misogynie dit jaar [2017] heeft gewonnen, ‘zei Franson.
Een jaar later verwierp een federale rechter [een libertariër benoemd door president Ronald Reagan] in Michigan federale strafrechtelijke aanklachten tegen een groep islamitische beklaagden die FGM op jonge meisjes hadden uitgevoerd, en oordeelde een federaal verbod [op de praktijk] ongrondwettelijk.
Laten we nu teruggaan naar de scriptie van het artikel. Waarom religieus recht niet tegen de islam kan winnen. Allereerst delen ze een gemeenschappelijke voorouder – ze zijn alle drie Abrahamitische religies. In de VS is de praktijk van besnijdenis wijdverbreid, niet alleen onder joden, maar ook onder christenen. In 1997 werd in de VS de grote meerderheid van de pasgeboren jongens besneden. In Europa is neonatale besnijdenis daarentegen een zeldzaamheid. De niet-religieuze rechtvaardiging voor het onderwerpen van een kind aan besnijdenis zegt dat het leidt tot een betere genitale reinheid en dus een betere genitale gezondheid, minder risico op kanker, enz. Ik geloof dat het BS is. Ik weet zeker dat mijn tegenstanders snel een groot aantal papieren zullen aanhalen om me te bewijzen dat ik ongelijk heb. Ik zeg dit alleen over het medische aspect,
Eindelijk naderen we de conclusie. De wet kan vrouwelijke genitale verminking niet bestraffen zonder de jure en de facto hypocriet te zijn en een dubbele standaard te creëren – want de wet staat mannelijke genitale verminking toe. Besnijdende babyjongens IS genitale verminking, en zowel ouders als artsen zijn er verantwoordelijk voor. Opdat we het niet vergeten, vermeldde de anti-VGV-wet eerder gestrafte artsen die de daad ook uitvoerden.
Ik zal bot zijn, de religieuze rechts is, op vele punten [binnenlandse en buitenlandse] synoniem met christelijk zionisme en joods zionisme impliciet. Daarom kan het belang van kinderen [meisjes en jongens] niet de hoogste prioriteit krijgen, omdat het belang van de Abrahamitische religies oppermachtig is in een land dat lui zou zijn. Besnijdenis wordt verdedigd als een verbond tussen God en Abraham, en besnijdenis wordt wijdverbreid toegepast in de moslimwereld naast FGM. Dit laatste wordt gedaan om ‘seksueel verlangen / genot van vrouwen’ te minimaliseren, in de logica van het verminderen van de trouweloosheid van de vrouw – hoewel het volgens de shariawetgeving de jure en de facto ongeloofwaardig is om een verkrachtingssituatie te bewijzen [tenzij de misdaad werd waargenomen door veel mensen, beschouwd als eervol in de gemeenschap; en het getuigenis van een vrouw is slechts de helft van een man waard].
De christelijke en joodse rechterkant staan voor een dilemma. Ze hebben geen morele munitie tegen de islam – want als ze een echt niet-hypocriete houding tegenover de islam nastreven, nodigen ze moslims uit om dezelfde argumenten tegen hen te gebruiken. Het is een zelfvernietigende oefening. Idem voor de seculiere stemmen die de islamitische gewoonten willen zien verdwijnen uit hun samenlevingen. Als ze het jodendom en het christendom doorgeven, zullen ze huichelaars zijn. Aan de andere kant, als ze niemand een pas geven, worden ze aangevallen als zijnde onwetend, omdat individuen en gemeenschappen het recht hebben om zich te organiseren en een geloof na te streven, met alle rituelen die eraan verbonden zijn. En dan groeit de hele zaak en verandert in gerelateerde argumenten: interventionistische sociale autoriteiten versus passieve sociale autoriteiten? wat zijn rechten? waar komen rechten vandaan? wat een vrijheid zou moeten zijn, wat zou een recht moeten zijn? waar en wanneer schenden iemands rechten en vrijheden de rechten van iemand anders? Enzovoort.
Christelijk rechts heeft ook een probleem met zijn eigen geschiedenis in de Verenigde Staten. Ze hebben een romantisch, zij het onwaar verhaal over de stichting van het land. De VS is gesticht als een vrijmetselaarsstaat, geen christelijke staat. Negen van de 56 mannen die de Onafhankelijkheidsverklaring ondertekenden, waren vrijmetselaars, en ongeveer 13 van de 39 die de Amerikaanse grondwet ondertekenden, waren dat ook. Veel van de elites van de vroege republiek [verhuurders, financiers, advocaten, rechters, industriëlen en politici] stonden onder maçonnieke trouw. De eerste president van de VS was een vrijmetselaar en 1/3 van alle Amerikaanse presidenten waren vrijmetselaars. Als een interessante, historische observatie werd de vrijmetselarij verboden in nazi-Duitsland, in fascistisch Italië [hoewel velen in de Grand Lodge fascisten waren en hielpen om Mussolini aan de macht te brengen], en in alle communistische staten [met uitzondering van Cuba].
Door het aanvallen van Ilhan Omars sentimenten voor Somalië – een land met een rijke traditie in de Islamitische Slavenhandel [een fenomeen dat 13 eeuwen omspant], in het onderdrukken van vrouwen en niet-moslims, zoals animisten en christenen – ziet rechts er alleen hypocriet uit. Want Rechts valt nooit die politici aan met een dubbele nationaliteit in de top van de staat, die Israel-Firsters die controle houden over het binnenlandse verhaal en vooral over het buitenlandse beleid van de VS – het Amerikaanse leger ertoe brengen het vuile werk van Israël te doen. En nee, dit gaat niet over het ‘bestaansrecht’ van Israël of ‘het recht om zichzelf te verdedigen’ – het gaat over het Greater Israel-project, dat alleen kan worden bereikt door dubbele handel, uitbuiting, diefstal, geweld en oorlog.
Je verzet je ofwel tegen politici met dubbel burgerschap om overal in belangrijke staatsinstellingen te komen, of je bent bevooroordeeld [je geeft de voorkeur aan sommige andere landen boven andere buitenlandse landen en impliciet ten opzichte van de VS] en je verliest het morele hoge terrein. Wat zegt de Bijbel? Men kan geen twee heren dienen.
