Spread the love en help Indignatie
De door Iran gesteunde Hezbollah heeft verwoestende verliezen geleden tegen Israël, maar Iran heeft tot nu toe ‘gedwee’ gereageerd
Iran – Eerder vandaag waarschuwde het Witte Huis dat Teheran “binnenkort” een ballistische raketaanval op Israël voorbereidde. Het rapport komt terwijl Israël en de door Iran gesteunde militante groep Hezbollah lijken af te stevenen op een totale oorlog, waarbij hun langdurige conflict de afgelopen weken aanzienlijk is geëscaleerd.
Afgelopen vrijdag gaf Israël de “grootste klap” aan Hezbollah door zijn leider, Hassan Nasrallah, te doden in een enorme luchtaanval op Beiroet, aldus de BBC . De aanval volgde op weken van intensieve Israëlische operaties tegen Hezbollah, waarbij Israël naar verluidt “meer dan een dozijn topcommandanten” heeft gedood en “duizenden wapens” heeft vernietigd door middel van luchtaanvallen.
En terwijl Israël Beiroet en Zuid-Libanon blijft bombarderen, heeft het nu de lancering aangekondigd van “beperkte, lokale en gerichte grondaanvallen” op Hezbollah-troepen in Libanon.
Commentatoren vragen zich al weken af waarom Iran “zo onderdanig heeft gereageerd op recente aanvallen op zijn topfunctionarissen en naaste bondgenoten”, aldus David Leonhardt in The New York Times . “De grootste verklaring lijkt simpelweg te zijn dat Iran zwakker is dan het de wereld wil laten geloven”, aldus Leonhardt. “En zijn leiders beseffen misschien dat ze het slecht zouden doen in een bredere oorlog.”
Sterker nog, nog voordat Israël zijn grondoffensief in Libanon lanceerde, maakte de Israëlische premier Benjamin Netanyahu “duidelijk dat zijn uiteindelijke doel met de machtsverschuiving in de regio is om de autoriteit van de geestelijke leiders in Teheran te ondermijnen en de Iraniërs die de geldschieters, trainers en vermeende beschermers zijn” van zowel Hamas in Gaza als de Libanese sjiitische militie Hezbollah te ontwapenen, aldus Jamie Dettmer in Politico .
In een toespraak op maandag waarschuwde Netanyahu: “Er is geen plek in het Midden-Oosten die Israël niet kan bereiken”. Voor Iran “zal dat niet klinken als ijdele houding”. Israël “vecht niet alleen tegen Teheran door zijn bondgenoten en proxies te vernietigen”, maar door “zijn suprematie te tonen, zowel in termen van technologie als spionage op Iraanse bodem”.
In april nam Israël wraak op een mislukte Iraanse raketaanval door een luchtverdedigingsradar te vernietigen nabij Isfahan, wat werd gezien als een signaal dat Israël “naar believen Iraanse nucleaire faciliteiten kan uitschakelen”. En in juli doodden Israëlische aanvallen Hamas-leider Ismail Haniyeh in Teheran en Iraanse topcommandanten in Damascus en Beiroet. “Netanyahu’s boodschap over Israëls ‘bereik’ is duidelijk”, zei Politico, wat uiteindelijk “de bewegingsruimte van Iran beperkt”.
De Iraanse leiders weten dat ze “geen goede opties hebben”, zei Esfandyar Batmanghelidj in The Guardian , en “Iraanse besluitvormers zijn steeds risicomijdender geworden in een tijd waarin Israël de inzet blijft verhogen”. De voorzichtigheid van Iran “komt misschien als een verrassing, aangezien het land vaak wordt afgeschilderd als een land waar ideologie irrationaliteit voedt”. Maar het lijkt er nu op dat Iraanse leiders “gevangen zitten in hun rationaliteit terwijl ze tegenover een tegenstander aan tafel zitten die bereid is om steeds gewaagdere gokjes te wagen”.
Wat Iran nu gaat doen, is aan Opperste leider Ali Khamenei , zei Arash Azizi in The Atlantic . Hij heeft “zijn decennialange kruistocht tegen het Westen, Israël en de onvoldoende zuiverheid van zijn eigen volk niet opgegeven”, zei Azizi. “Maar hij heeft begrepen dat onverzettelijkheid zelfdestructief kan zijn voor zijn regime”, en laat daarmee de deur open voor “onderhandelingen met het Westen die kunnen helpen sancties op te heffen en het land te stabiliseren”.
Wat nu?
De Iraanse leiding lijkt tot nu toe “voorzichtigheid te hebben gekozen”, zei Leonhardt, “in de hoop dat gebeurtenissen in de toekomst betere kansen bieden”. De grondinvasie van Libanon die “Hezbollah verder zou kunnen verzwakken – maar ook Israëlische troepen kwetsbaar zou kunnen maken voor tegenaanvallen”. Ondertussen weet Iran “ook dat Israëls platwalsing van Gaza en zijn nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever de internationale reputatie van Israël hebben geschaad”. En zelfs als Iran “geen totale oorlog kan winnen”, is het niet waarschijnlijk dat zijn vazallen helemaal zullen verdwijnen.
Een andere mogelijkheid is dat Iran “agressief” zal reageren op deze tegenslagen; “maar dat heeft het nog niet gedaan”.