Waarom maskers? Controle, macht en inkomsten

 Sommige mensen zeggen dat ze maskers niet erg vinden. Ik dus wel.

In normale situaties van het commerciële leven beroven ze mensen van hun persoonlijkheid en duidelijke tekenen van menselijke verschillen. Ze nemen een groot deel van de non-verbale communicatie weg. Trouwens, ze smoren verbale verbindingen tussen mensen. Ik heb anderhalf jaar geprobeerd om vaag de betekenis van mompelen door maskers te ontcijferen en mijn eigen stembanden te spannen door door papier te praten. Leg een vel plexiglas op en het wordt bijna onmogelijk.

Ik dacht dat ik iemand op het vliegveld zag die ik herkende, maar die ik niet zeker kon zien op basis van oren, haar, lengte en kleding alleen. Wat te doen? Ik tikte hem op de schouder en trok mijn masker naar beneden: “Herken je me?” De licht gealarmeerde persoon schudde nee en bleef in beweging. Oh nou ja.

Het is allemaal gek. Alles in naam van virusbeheersing, maar 20 maanden ervaring over de hele wereld heeft geen bewijs opgeleverd dat het ook maar iets betekent.

Ja, maskers kunnen nuttig zijn. In mijnen. Bij chirurgie. In brandende gebouwen. Toen ik op een dag in Seoul, Zuid-Korea, aan het wandelen was, was de lucht tijdelijk zo slecht dat ik wenste dat ik er een had. Veel mensen deden dat. Dat vastbinden is niet iets dat iedereen verwelkomt, maar als het helpt om smog te filteren, doe je het. Smog is één ding; een virus is een heel andere zaak.

Ik zal je eindeloze links besparen naar het ontbreken van duidelijk bewijs dat deze papieren omslagen viruscontrole bereiken [ok, hier is een goede discussie ]. Zelfs als ze dat deden, hebben we een groot deel opgegeven van wat het leven geweldig maakt, door ons vermogen om te communiceren, te herkennen en te verbinden, verborgen. Ze werden een ding in de lente van 2020, simpelweg omdat onze leiders niets anders konden bedenken om mensen te vertellen wat ze moesten doen om de ziekteverwekker onder controle te krijgen. Ze gaven ons een talisman. En ze creëerden een visual om iedereen eraan te herinneren in paniek te raken.

Het was altijd dwaas: de mensheid heeft lang geleden ontdekt hoe ze naast ziekteverwekkers kan bestaan ​​terwijl ze het normale leven voortzet, en anderszins medische diensten inschakelt en afhankelijk is van de verbazingwekkende schaalbaarheid van het menselijke immuunsysteem. Deze afhankelijkheid van ontmenselijkende edicten is nieuw en heeft gefaald.

Dus waarom blijven de maskermandaten bestaan? Er zijn veel theorieën. De heersende klasse is niet bereid om fouten toe te geven, dus blijft ze absurditeiten verdubbelen en verdrievoudigen. Misschien zijn ze sadistisch geworden. Maskers werken ook om politieke gehoorzaamheid te signaleren en vijanden van de staat op te sporen die niet meegaan. Als de overheid een onderworpen populatie van ongedifferentieerde automaten wil, zetten universele maskermandaten een stevige stap in die richting.

En toch ontdekte ik net een andere reden: inkomsten. Ik zal het uitleggen.

Ik was laatst in een winkel toen de eigenaar zijn masker opzette toen ik binnenkwam. Ik was de enige in de winkel. Ik zei dat hij zijn masker mag afzetten. Hij zei dat hij een hekel heeft aan maskers, maar als hij zijn maskers afdoet, zou hij een boete krijgen van duizenden dollars, net als de koopman hiernaast.

Hij zei dat hetzelfde geldt als hij het maskermandaat tegen mij niet afdwingt. Ik heb geen problemen met de politie. Hij doet. Ik vroeg hoe in de wereld iemand dat zou weten. Hij zei dat er twee manieren zijn. Een andere persoon zou langs de winkel kunnen lopen en mij zonder masker kunnen zien en de volksgezondheid kunnen bellen, die dan de politie zou bellen. Hij mocht een foto maken en de koopman zou een boete krijgen.

Hij zei dat een tweede manier is dat de politie dit direct afdwingt. Ze komen op de parkeerplaatsen zitten, soms in burgerkleding, kijkend naar werknemers die de mandaten niet naleven. Als ze ze zien, lopen ze een paar minuten later binnen en geven allerlei citaten uit. Ze doen dit op elk moment, elke dag.

Waar ze op uit zijn, is geen volksgezondheid. Ze willen geld. De gemiddelde lokale overheid verloor in 2020 6% van hun inkomsten na jarenlang te hebben geanticipeerd op een stijging van de inkomsten van 3-5% jaar na jaar. Ze zijn nu wanhopig om het goed te maken. Lokale en deelstaatregeringen hebben geen kleine Federal Reserves om geld voor hen te drukken. Ze kunnen alleen uitgeven wat ze kunnen belasten of ophalen via de verkoop van obligaties.

Dus Covid-nalevingshandhaving is tot op zekere hoogte een vorm van belastingheffing geworden in naam van de volksgezondheid. Ook op federaal niveau. “Als je de regels overtreedt”, zegt Biden, “wees dan bereid te betalen.” Vorige maand kondigde het Witte Huis een verdubbeling van de boetes aan voor niet-nalevingen, tot $ 1.000 voor de eerste overtreding en $ 3.000 voor de tweede overtreding.

Op dit moment doet bijna niemand echt alsof deze dingen de verspreiding op de een of andere manier vertragen of stoppen. Ze doen niets, maar ze bieden de overheid geweldige mogelijkheden om het particuliere bedrijfsleven verder te plunderen. Het is een opmerkelijk voorbeeld van hoe een neppraktijk die in naam van de gezondheid werd uitgebroed, werd veroverd door speciale belangen die hoopten geld te verdienen.

Waar het hier om gaat, is dat de handelaren niet echt in deze mandaten hoeven te geloven. Het kan ze echt niks schelen. Ze zien vooral de gezichten van de klanten en willen waarschijnlijk genieten van de vrijheid om te ademen. Maar ze maskeren zich liever en laten anderen hetzelfde doen om de belasting te ontwijken.

Mijn punt is dat voor deze handelaren die te midden van maskermandaten leven, het ingewikkelder is dan het op het eerste gezicht lijkt. Ze kunnen niet zomaar burgerlijke ongehoorzaamheid begaan, omdat dit hun voortbestaan ​​bedreigt. Ze houden het amper vol zoals het is. En als ze je vertellen om er een op je gezicht te binden, zelfs als je weet dat het dom is, is het niet alleen een kwestie van je recht om te ademen te doen gelden. De handelaar wordt bedreigd en gechanteerd om uw naleving af te dwingen.

Elke wet- en regelgeving biedt een mogelijkheid om geld te innen uit compliance. Hoeveel geld heeft de lokale overheid ingezameld? Ik vind daar geen cijfers over, alleen anekdotes . De Metropolitan Transportation Authority is slaat aan en uitzetten van een “masker blitz” deze maand.

Overheden over de hele wereld hebben deze fondsenwervingstool ontdekt: 11.000 mensen in Nederland hebben een boete gekregen.

Tot begin september hadden de Nederlandse autoriteiten 11.600 boetes uitgedeeld aan burgers die zich niet hielden aan de mondkapjesregel voor het openbaar vervoer . 

De verplichte mondkapjesregel voor het openbaar vervoer is op 1 juni 2020 door de Nederlandse overheid ingevoerd en ondanks de recente versoepelingen van een aantal coronavirusbeperkingen blijft de regel van kracht. 

Sinds de inwerkingtreding van afgelopen zomer hebben handhavers van het openbaar vervoer ( handhavers ) en community service officers (BOA’s) 11.600 boetes uitgedeeld voor het niet dragen van een gezichtsmasker, en hebben 5.600 incidenten gemeld met weerbarstige of agressieve passagiers die het niet eens waren met de regel (bijv. leden van het publiek die medepassagiers hebben aangevallen). 

Wie in Nederland met het openbaar vervoer reist en weigert een mondkapje te dragen, riskeert een boete van 95 euro. BOA’s hebben afgesproken dat boetes pas worden uitgedeeld als een burger al één officiële waarschuwing heeft gekregen. 

Hoe langer de maskermandaten bestaan, hoe meer geld de overheid inzamelt en hoe minder stimulansen de autoriteiten hebben om ze te versoepelen of ongedwongen toe te staan. Bedenk hoe de 100 dagen van Biden voor altijd in maskers veranderden, of in ieder geval totdat een nieuwe president dapper genoeg is om de absurditeit van dit alles op te roepen.

Op de een of andere manier vat deze hele puinhoop alles samen over het Covid-beleid. Wat begon als een symbool waarvan iedereen wist dat het grotendeels ineffectief was, eindigt als een pesterij-inkomstenracket.