Indignatie redactie 
Wie de Amerikaanse presidentsverkiezingen gewonnen heeft weten we op dit moment nog niet. Wat wel duidelijk is, is dat Donald Trump niet zomaar zal weggaan. Dit is waarom:
Donald Trump leek tijdens de verkiezingsnacht op een ruime herverkiezing af te stevenen, met bijvoorbeeld driekwart miljoen stemmen voorsprong in Pennsylvania. In zijn toespraak riep Trump zich als overwinnaar uit en riep op om het stemmen te stoppen. Maar in die swing state Pennsylvania moet er geen postdatum op het stembiljet staan, terwijl stemmen tot nog dagen na de verkiezingen mogen binnenkomen. Volgens sommigen is stemmen per brief dan ook erg fraudegevoelig.
Meer zwarte kiezers voor Biden dan voor Obama
Naarmate er meer stemmen per post binnenkwamen en geteld werden, draaide de ene na de andere staat (Michigan, Wisconsin) van een overwinning naar een nederlaag. In Georgia, Pennsylvania en North Carolina daalt de grote voorsprong van Trump ondertussen ook als sneeuw voor de zon. We zien in elk van die staten eenzelfde reden daarvoor. Het gaat steeds over stemmen per brief uit urbane gebieden waar veel zwarten en andere minderheden wonen.
Zij stemmen historisch in meerderheid voor de Democratische partij. Dat doen ze nu opnieuw voor Biden, nog meer dan ze voor Obama stemden zelfs. Dat is allemaal hoogst eigenaardig en doet ook bij de neutrale observator de wenkbrauwen fronsen. Wie gewag maakt van verkiezingsfraude heeft elk recht dit onafhankelijke wijze te laten onderzoeken. Zo hoort dat in een democratische rechtstaat. Maar dat is niet wat er aan de hand is.
Trump 2016
Toen Trump eerst de voorverkiezingen in de Republikeinse Partij en dan ook nog eens het presidentschap binnenhaalde sloeg hij iedereen met verstomming. Hij werd namelijk al sinds zijn kandidatuurstelling systematisch geridiculiseerd door de media, tot uitlachartikels over zijn haartooi toe. Werkelijk niets bleek volgens de MSM goed te zijn aan die man.
Trump, de gekke en domme superslechterik tegenover Clinton de redelijke, intelligente betrouwbaarheid. In de peilingen stond hij dan ook steevast ver achter. Maar hij werd verkozen. De gewone doorsnee-Amerikaan uit kleinere steden en rurale gebieden gaf werkelijk massaal het vertrouwen aan Trump. Tientallen miljoenen hadden het helemaal gehad met een zoveelste inwisselbare kandidaat van het establishment, waarvan je het verschil niet kunt zien of het een Democraat of een Republikein is.
Het volk tegen het systeem
Dat is wat die verkiezingen van 2016 historisch maakten. Voorheen had het volk geen keuze. Verkiezingen waren een ritueel. Ze konden enkel voor meer van hetzelfde stemmen. En dus konden ze enkel voor de belangen van dezelfde groep uit de grootsteden (minderheden en hoogopgeleiden) en dezelfde politieke agenda stemmen (multiculturalisme en globalisme).
Met Trump kreeg het volk eindelijk wel die keuze. En met Trump vonden ze een kandidaat die ook nog eens voor hun belangen zou vechten tegen die van de leidende elite in. Dat hebben ze hem nooit vergeven. Vanaf de eerste dag van zijn presidentschap werd Trump continu en consistent gediaboliseerd door de media, in binnen- en buitenland. De desinformatie van de VRT en Björn Soenens in het bijzonder zijn hiervan een illustratie.
De strategie van het heersende systeem
Volgens Éric Zemmour is dit een doelbewuste strategie die zich op meerdere plaatsen voordoet: Brexit, verkiezingen Boris Johnson, etc. Ook bij ons zagen de peilingen het succes van Vlaams Belang in 2019 niet aankomen. Het heersende systeem diaboliseert volgens hem zijn politieke tegenstanders continu via de massamedia. Bedoeling hiervan is mensen te intimideren.
Zo durven die zich niet meer uit te spreken (in peilingen, tegen vrienden, familie, op het werk) en rekenen ze erop dat die mensen gedemotiveerd zijn om nog te gaan stemmen. Bovendien, door het continu over de vermeende ridiculiteit of eigenaardigheden van de politieke tegenstander te hebben (het kapsel van Boris Johnson, het vermeende narcisme van Trump, etc.) wordt niet meer gesproken over de werkelijke inzet. En dat is de strijd tussen conflicterende belangen van het volk en de elite die via de politiek gevoerd wordt. Het heersende systeem wil immers niet dat hun belangen en agenda uitgedaagd en mogelijk vervangen worden door die van het volk.
Trump tegen de ‘deep state’
Als Trump nu het resultaat van de verkiezingen nu wil laten onderzoeken, wordt hij vervolgens neergezet als een verliezende dictator die gevaarlijk is voor de democratie. Hij wil de macht zogezegd niet afgeven. Maar wie heeft eigenlijk de oorlog aan de democratie verklaard? Toen Trump in 2016 won, werd de legitimiteit hiervan systematisch en consequent betwist. Vanaf de eerste dag van zijn presidentschap werd hij bekampt door het systeem, geridiculiseerd en zoveel mogelijk stokken in de wielen gestoken.
James Comey, voormalig directeur van de FBI, verklaarde in zijn boek dat hij precies daarom op post gebleven was, om Trump tegen te houden. Rechters, mainstream media, politieke tegenstanders en finaal ook big tech, dat de censuur op sociale media bovenhaalde, verklaarden de totale oorlog aan Trump en daarmee eigenlijk aan de democratie en de samenleving.
Amerikaanse burgeroorlog
Toen Bush en Gore in 2000 een zeer nipte race voerden werden stemmen wekenlang minutieus herteld. Uiteindelijk won Bush de meerderheid. Dit werd erkend door de verliezende minderheid. Dat is noodzakelijk in een democratie omdat een minderheid daarmee aangeeft dat wat hen bindt met een meerderheid belangrijker is dan wat hen scheidt. Maar dat is precies wat de verliezende minderheid van 2016 weigerde te doen. Integendeel, ze pookten de polarisatie 24 uur per dag op waardoor die totaal werd.
Zo komen we in een Amerika terecht dat bestaat uit twee totaal tegengestelde werelden. Een progressieve stedelijke en multiculturele elite versus een landelijker conservatief diep Amerika. Deze werelden zijn steeds minder verzoenbaar omdat het globalistisch systeem nu eenmaal niet uitgedaagd wil worden en het diepe Amerika nu eenmaal niet wil verdwijnen. Trump heeft deze polarisatie helemaal niet veroorzaakt. Hij is het resultaat van de cultuuroorlog van de linkse elite sinds de jaren ’60 tegen de Amerikaanse way of life. Trump is gewoon de stem van het andere, diepe Amerika dat zich niet onderwerpt aan de culturele agenda van de linkse elite en zichzelf niet wil zien verdwijnen en terugvecht voor hun belangen tegen de economische onderdrukking door de globalistische elite. Daarom zal Trump niet weggaan. Mogelijk wel uit het Witte Huis. Maar zeker niet uit de huiskamer.
