Waarom verwerp ik de islam?

Ik wijs de islam en moslims niet af omdat ze mij vreemd zijn. Ik wijs moslims ook niet af omdat ze een andere huidskleur hebben. Nee, de reden waarom ik de islam en moslims als volgers van dit wereldbeeld verwerp, is anders.

Het gaat niet om vreemdelingenhaat of racisme

Ik wijs de islam en moslims niet af omdat ze mij vreemd zijn . Pizza en internet waren vroeger onbekend voor mij, vandaag hou ik van hen. Ik wijs moslims ook niet af omdat ze een andere huidskleur hebben. Er zijn ook in Duitsland geboren moslims die dezelfde huidskleur hebben als ik, maar ik weiger nog steeds. En ik wijs Japanse of Koreaanse boeddhisten niet af, hoewel ze een andere huidskleur hebben.

Zullen morgen buitenaardse wezens, zo volkomen vreemden, niet alleen een ander ras, maar zelfs een andere soort, op onze planeet landen, maar die mentaal, in het bijzonder moreel-moreel duizend keer superieur aan ons is, wat ons zou kunnen helpen in onze mentale en spirituele ontwikkeling, de We wilden onszelf niet domineren en onderdrukken of marginaliseren, maar hebben onszelf geleerd betere mensen te worden die in staat zijn tot vrijheid en autonomieIk zou de eerste zijn om hen met open armen te begroeten en dit te erkennen en te erkennen, en precies dat gepromoot in ons dat ons niet terug wilde brengen naar de donkere vroege middeleeuwen, maar zou kunnen leiden tot een stralende, ja, stralende toekomst. Kortom, ik wacht op zulke aliens, zo vreemdelingen sinds ik een kleine jongen was. Ik ben gewoon bang dat ze niet zullen komen.

Dus moeten we onze mentaal-spirituele ontwikkeling in eigen handen nemen. Daar draait het bij de mens om : de schepper van jezelf zijn . Dit kan geen enkel dier en wezen zijn: om een ​​ontwerp te maken van hoe men wil zijn en hoe niet te zijn en dit zelfgekozen ontwerp van zichzelf in zeer kleine stappen te benaderen.

Een deel van deze ontwikkeling van jezelf is om jezelf te beschermen tegen degenen die ons op vele manieren duizend jaar of langer terug zouden gooien, dat creatieve, goddelijke moment in ons en onze zelfbeschikking en zelfbeschikking negeren, en dienaren worden van een (ingebeelde) hogere Wiens wetten en regels niet verder gaan dan de spirituele horizon van een vroege middeleeuwse Arabier.

Ik verwerp dit wereldbeeld en dit mensbeeld. vooral

• de systematische ongelijke behandeling van het vrouwelijk geslacht, die feitelijk op niets is gebaseerd,
• de legitimiteit en heiliging van de macht om de islam te handhaven en te verspreiden,
• de vaak brutale, oneerbiedige behandeling van dierlijke medeschepselen,
• het middeleeuwse strikt patricische denken,
• het geloof in dogma’s en immunisatie tegen elke kritiek, tegen elke vraag naar de principes van het geloof, die wordt bedreigd met drastische represailles,
• de minachting voor (zelf) kritisch-reflexief denken, dat de mens van dieren onderscheidt,
• het onvermogen om zelfbepaalde burgerlijke burgermaatschappijen te creëren
• de autoriteit,
• de discriminatie van homoseksueel en bi-seksueel
• evenals alle andere wereldbeelden (volledige intolerantie) en alle niet-moslims, vooral de niet-gelovigen,
• het gebrek aan respect voor het kind (gedwongen kind waken) als in staat tot zelfbeschikking en gewoon om opgevoed te zijn.

Ik verwerp dat allemaal.

De intrinsieke ontwikkelingsbarrière van het islamitische onderwijs

Bovenal verwerp ik deze kijk op de wereld omdat de islamitische doctrine, in tegenstelling tot het christendom, een ontwikkelingsbarrière heeft ingebouwd , zodat iedereen die dit wereldbeeld wil ontwikkelen het risico loopt op godslastering . Omdat dit de diepere reden is voor de spiritueel-morele achterlijkheid van de door de islam gedomineerde wereld.

En met het religieus-politiek-totalitaire wereldbeeld, wijs ik ook al diegenen af ​​die volgelingen zijn van deze inferieure, intolerante, anti-ontwikkelingsleer en deze aan ons willen verspreiden, in de gekke overtuiging dat dit beeld van de wereld en van de mens dat van een verlichte, kritisch zou zijn – superieur aan emancipatorische, beschaafde, moderne mensen.