Waarom Volodymyr Zelensky slechts de laatste is in een lange rij marionettenleiders

Zelensky kan alleen aan de macht blijven dankzij de steun van westerse landen die zijn buitensporige en niet te winnen oorlog in stand houden.

Zelensky  Vooral de Verenigde Staten, maar ook het Verenigd Koninkrijk, hebben sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog een voorliefde getoond voor het helpen van marionettenleiders om aan de macht te blijven. Zelensky is slechts de laatste in een lange lijst.

Grootmachten hebben door de eeuwen heen hard gewerkt om meegaande leiders in andere, zwakkere staten te installeren. Vaak met de bedoeling om te voorkomen dat een grotere rivaal voet aan de grond kreeg.

Zelensky werd niet per se geïnstalleerd door westerse regeringen. Het project om Oekraïne opnieuw te creëren in een westers liberaal jasje was al begonnen in februari 2014 met de omverwerping van voormalig president Viktor Janoekovitsj. De meegaande president Petro Porosjenko werd in westerse hoofdsteden net zo hartelijk verwelkomd als Zelensky sinds 2022. Na zijn verkiezing in 2019 waren er serieuze vragen in de Britse regering of ze Zelensky serieus moesten nemen als politieke speler. Hij heeft de endemische corruptie niet aangepakt, zoals hij had beloofd. Hij was niet democratischer of liberaler dan zijn voorgangers in die rol.

Dat veranderde radicaal toen de oorlog in Oekraïne in februari 2022 begon. Zoals een commentator het verwoordde, de oorlog wierp de donkere wolken boven Zelensky opzij en stelde hem in staat om te draaien in een gefabriceerde rol als de ‘heroïsche oorlogspresident en wereldwijd symbool van verdediger van de vrije wereld’. Zeker, gedurende de eerste zes maanden van de oorlog werkte dat imago goed voor Zelensky en hij heeft zelfs vandaag de dag nog steeds een blijvende aantrekkingskracht onder westerse politieke figuren en in de reguliere media.

Maar naarmate de tijd verstreek, heeft Zelensky laten zien dat hij lemen voeten heeft. Hij is duidelijk geen democratisch ingestelde liberaal, aangezien hij sinds maart 2024, toen de presidentsverkiezingen zouden plaatsvinden, niet is gekozen.

Zijn regering lijkt net zo corrupt als elke andere Oekraïense regering sinds de val van de Sovjet-Unie. Een peiling in 2023 suggereerde dat 77% van de ondervraagde Oekraïners Zelensky verantwoordelijk achtte voor corruptie.

Hij wist al anderhalf jaar dat Oekraïne een oorlog tegen Rusland niet kon winnen. Dat besef leidde tot het ontslag van de populaire voormalige legerleider Valeri Zaluzhniy, toen hij dit in een veelbesproken interview aangaf .

En toch heeft Zelensky er alles aan gedaan om de oorlog voort te zetten, om druk uit te oefenen op westerse landen om meer steun te bieden aan de oorlogvoering en om een ​​onwrikbaar bezwaar te maken tegen het aangaan van directe gesprekken met Rusland om een ​​einde te maken aan de gevechten.

Nu Trump aan de macht is, heeft Zelensky de afgelopen dagen geprobeerd zijn standpunt over gesprekken te finesseren en terug te draaien. Voor veel onpartijdige buitenstaanders kan de reden achter Zelensky’s standpunt echter alleen door twee overwegingen zijn ingegeven.

De bewuste hoop dat de NAVO uiteindelijk in een strijd met Rusland verwikkeld raakt die Oekraïne niet alleen kan winnen.

Hij geloofde dat de westerse mogendheden zijn regering ook zonder NAVO-interventie met externe hulp zouden blijven steunen.

Omdat het er nooit op lijkt dat de NAVO zich rechtstreeks bij de strijd tegen Rusland zal aansluiten, lijkt Zelensky op een marionettenleider die er alles aan zal doen om aan de macht te blijven, totdat hij door zijn westerse sponsors in de steek wordt gelaten.

Puppet leadership is een lucratieve business. Uw land zal miljarden dollars aan hulp ontvangen van de landen die uw bestaan ​​sponsoren. Aan elk woord van u zullen journalisten uit sponsorende landen vasthouden, die wanhopig willen geloven dat u de wederkomst van Christus bent in liberaal-democratische witte gewaden. Mensenmassa’s zullen zich verzamelen om u te applaudisseren en vol verbazing naar uw geweldigheid te staren wanneer u hun landen bezoekt.

Omdat u een vriend bent, zult u niet worden bekritiseerd voor corruptie en slecht leiderschap, op de manier waarop vijanden dat wel worden bekritiseerd. Het grootste probleem is dat u vervangbaar bent, en wanneer uw tijd erop zit, zult u worden verbannen, aan de kant worden gezet, gevangen worden gezet of worden vermoord.

Laten we eens naar een paar voorbeelden kijken.

Nguyen Van Thieu was de voormalige legerofficier die aan de macht kwam in Zuid-Vietnam na de door de CIA gesteunde staatsgreep die Ngo Dinh Diemh in 1963 ten val bracht. Hij was president van 1967 tot 1975, kort voor de verovering van Saigon door Noord-Vietnam. Zijn meest opmerkelijke prestatie was het toezicht houden op een regering van monumentale corruptie. Zelfs in de jaren 60 en 70 ontving het kleine land gemiddeld $ 1,5 miljard per jaar van de VS , ongeveer 15% van zijn BBP.

Een groot deel daarvan werd opgestreken door corrupte ambtenaren in Thieu’s regering. Maar hij zei wat de Amerikanen wilden horen en hield Zuid-Vietnam voor als een bolwerk tegen het communistische noorden. Totdat duidelijk werd dat de VS thuis niet de politieke wil had, noch de militaire vaardigheden in het theater om Noord-Vietnam te verslaan, waarop Thieu het toneel ontvluchtte en zich vestigde in weelderige ballingschap in Taipei.

Hamid Karzai van Afghanistan is een modernere manifestatie van de door de VS opgelegde marionettenleider, na zijn benoeming tot president van Afghanistan in 2002 na de nederlaag van de Taliban. Natuurlijk heeft Afghanistan een moderne geschiedenis van moderne supermachten die marionettenregimes installeren, en dit gold ook voor de installatie van Mohammed Najibullah door de Sovjet-Unie in 1986, na een bloedeloze staatsgreep. Karzai werd door de westerse media en politici breed geprezen als de redder van Afghanistan en hield toezicht op een regering die werd gekenmerkt door ongekende niveaus van omkoping en corruptie.

Afghanistan ontving miljarden dollars aan westerse hand-outs die het niet kon absorberen, waardoor volgens de Washington Post ongeveer ‘veertig procent van het geld in handen kwam van opstandelingen, criminele syndicaten of corrupte Afghaanse functionarissen’. Karzai werd in 2014 bij verkiezingen omvergeworpen en is nu een grotendeels vergeten figuur in de annalen van het westerse poppentheater.

Hoewel ze geen marionettenleider is in de conventionele zin, is Aung San Suu Kyi uit Myanmar een klassiek voorbeeld van een buitenlandse oppositiefiguur die door westerse, met name Britse, diplomaten wordt verheerlijkt, gezien de historische koloniale band met het land dat vroeger Birma heette. Ze studeerde in Oxford, trouwde met een Brit (inmiddels overleden) en kreeg in 1990 de Nobelprijs voor de Vrede voor het winnen van een verkiezing in Myanmar die prompt door het leger werd onderdrukt.

Toen ik in 1999 bij de Britse diplomatieke dienst ging werken, was het hoofd van de afdeling Zuidoost-Azië constant gefixeerd op haar welzijn en zag ze haar als de enige echte leider van haar land. Na jaren onder huisarrest te hebben doorgebracht, won Aung San Suu Kyi uiteindelijk een overweldigende algemene verkiezing in 2015. Ze bezocht het VK in 2016 en ik sloot me aan bij hordes aanbiddende Britse diplomaten die haar begroetten in het grote koloniale vierkant van het Durbar Court in King Charles Street.

Zacht gesproken met een ingetogen elegantie, was ze premier van Myanmar tijdens een vermeende genocide op moslim Rohingya’s in het westen van het land, en verdedigde ze de acties van haar leger met klem. Ze staat nu onder huisarrest nadat ze is veroordeeld voor mogelijk verzonnen beschuldigingen van corruptie door het nog steeds machtige leger en komt misschien nooit meer vrij. Maar de westerse aanbidding is vervaagd en ze haalt zelden de Britse media.

Benazir Bhutto, een knappe, glamoureuze, aan Harvard en Oxford opgeleide premier van Pakistan, twee keer in de jaren tachtig en negentig, stond bij het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken bekend als hopeloos corrupt. En toch werd ze gevierd als een wereldwijde superster van westerse liberale democratische waarden omdat ze onze taal sprak.

Haar moord door een zelfmoordterrorist in 2007 bracht de aanhoudende vragen over haar nalatenschap tot zwijgen. Hoewel haar echtgenoot Asif Ali Zardari – over wie het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken ernstige bedenkingen had over vermeende corruptie – op dit moment de president van Pakistan is.

Het is vandaag de dag duidelijk dat Volodymyr Zelensky alleen aan de macht blijft met de steun van westerse landen die zijn exorbitante en onwinbare oorlog in stand houden. Wanneer die eindigt, wat zeker zal gebeuren, suggereert de geschiedenis dat hem hetzelfde lot zal worden beschoren als de marionetten die hem voorgingen; verbannen, opzijgezet, gevangengezet of vermoord.