Waarom wacht het 9/11 Mastermind nog steeds op een proces?

De proefdatum voor 9/11 meesterbrein Khalid Shaikh Mohammed en zijn cohorten voor hun rol in de aanslagen van 11 september 2001, die verantwoordelijk waren voor de dood van 2.976 mensen, is definitief vastgesteld.

Voor 11 januari 2021.

Denk eens even na. Kinderen die zijn geboren in het jaar van de ergste terreuraanslag op Amerikaanse bodem, vragen nu een hogeschool aan en melden zich aan voor Selective Service. Ze kunnen stemmen bij de volgende presidentsverkiezingen.

Voor degenen onder ons die het pijnlijke proces hebben doorlopen om de evolutie van het Amerikaanse militaire tribunaal in “Camp Justice” in Guantanamo Bay te bespreken, betekent  de aankondiging  dat een datum is “vastgesteld” heel weinig. De meeste waarnemers denken niet dat het zal gebeuren, niet in januari 2021 of ooit. Waarom?

Martelen.

Het Amerikaanse leger en de CIA namen KSM en andere gevangenen van hoog niveau over die later tijd doorbrachten bij de beruchte GTMO buiten het slagveld en naar ‘zwarte’ ondervragingsplaatsen die de meeste Amerikanen liever zouden vergeten ooit te hebben bestaan. Ze martelden deze personen voor informatie  voordat ze naar GTMO werden gebracht en martelden ze vervolgens nog  wat meer . Iedereen die niet gelooft dat de afgelopen 18 jaar in een politiek vervormde staat van ontkenning heeft geleefd.

Als het niet was gebeurd, had het Amerikaanse leger misschien veel meer dan een handvol veroordelingen gehad (van de honderden gevangenen die de gevangenis in en uit zijn gegaan). Uit het handjevol veroordelingen in Camp Justice zijn de meeste de afgelopen jaren vernietigd . Het verslag van dit tribunaal is zielig. Het enige dat hier echt wordt bereikt, is het militaire ecosysteem van de VS dat op korte afstand van het Cubaanse vasteland floreert. Wat tijdelijk moest zijn, is permanent gemaakt, zoals alle dingen in het Amerikaanse militaire industriële complex.

Maar terug naar de marteling. De reden waarom KSM en zijn vier cohorten nog niet zijn berecht, is omdat  er een geschil bestaat over de vraag of hun bekentenissen toelaatbaar zijn omdat ze werden opgedaan door martelsessies in CIA-gevangenissen.  Volgens de wet is elk onder deze voorwaarden verkregen bewijs niet-ontvankelijk. Advocaten in de verdediging in deze zaak, evenals in de andere grote zaak in Camp Justice – de  USS Cole-bomaanslag in 2000 – hebben de voortgang van beide zaken op deze basis kunnen handhaven. Als om welke reden dan ook deze mannen worden veroordeeld en ze de doodstraf krijgen, gebruiken hun advocaten ook marteling om dat proces te verlengen.

We weten nu dat veel van de gevangenen in Guantanamo  op het hoogtepunt  lage Taliban-jagers waren, Al Qaida mist of erger, ze waren onschuldige zielen die op het juiste moment op de verkeerde plaats waren. Velen werden ingeleverd voor geld of wraak. De meeste van die mannen zijn al lang gerepatrieerd. Vanaf 2018 zijn er nog 40 over.

Met de dood van Osama bin Laden blijft KSM de hoogste verdachte van 9/11. Hij wordt niet alleen beschuldigd van het orkestreren van de plots die de Twin Towers in New York City hebben neergehaald en een gat in het Pentagon hebben geschoten, maar wordt er ook van beschuldigd  persoonlijk   verslag te hebben uitgebracht aan Wall Street Journal- verslaggever Daniel Pearl in 2002. Maar toen hij werd gevangengenomen in Pakistan in 2003 werd hij maandenlang naar verschillende zwarte sites gebracht en onderworpen aan de extreme ondervragingstechnieken van de CIA die de regering Bush al vroeg in de oorlog had goedgekeurd. Naar verluidt zat hij 183 keer in het water.

Nu, bijna 17 jaar na zijn arrestatie, is er nog steeds geen sluiting voor de slachtoffers. Vergelijk dat met de nette veroordeling van Zacarias Moussaoui, die in 2006 werd berecht als de ’20e kaper’ op beschuldiging van samenzwering bij de federale burgerlijke rechtbank. Hij is nu weggestopt in een Supermax-gevangenis.

Maar de hardliners in de Bush-administratie  probeerden meer 9/11 verdachten voor civiele rechtbanken te berechten.  Ze zeiden dat Amerikanen niet veilig zouden zijn met verdachten zo dichtbij, dat de militaire tribunalen beter uitgerust waren om deze speciale terrorismegevallen af ​​te handelen. Ik weet zeker dat ze dachten dat de optica beter was: wie kan deze terroristenjagers beter wegzetten dan strenge militaire rechters op een eiland omringd door soldaten en prikkeldraad?

Blijkt op elk punt dat ze het mis hadden, enorm. Het achterwege laten van het wettelijke moeras en de bootload van andere administratieve kwesties die de rechtbank hebben geteisterd, is de grootste reden voor de impasse marteling. Dankzij hun ijver in het oefenen van extreme technieken die waarschijnlijk zijn afgeleid van een  60-jaar oud speelboek – zoals waterboarden, sensorische / slaapgebrek, slagen, elektrische schokken en meer – kunnen de Amerikaanse autoriteiten de deal nog steeds niet sluiten. En Amerikanen verliezen weer.