Indignatie redactie 
De moord door de Verenigde Staten van generaal Qassem Soleimani, het hoofd van de elite Quds Force in Iran, nabij de luchthaven van Bagdad, zal wijdverspreide vergeldingsaanvallen ontbranden tegen Amerikaanse doelen van Sjiieten, die de meerderheid vormen in Irak. Het zal door Iran gesteunde milities en opstandelingen in Libanon en Syrië en in het hele Midden-Oosten activeren.
De bestaande chaos, geweld, mislukte staten en oorlog, het resultaat van bijna twee decennia Amerikaanse blunders en misrekeningen in de regio, zullen een nog bredere en gevaarlijkere vuurzee worden. De gevolgen zijn onheilspellend. Niet alleen zullen de VS snel worden belegerd in Irak en misschien het land uit worden verdreven – er is slechts een schamele kracht van 5.200 Amerikaanse troepen in Irak, alle VS burgers in Irak is verteld om het land “onmiddellijk” te verlaten en de ambassade en consulaire diensten zijn gesloten – maar de situatie kan ons ook rechtstreeks in een oorlog met Iran brengen. Het Amerikaanse rijk, zo lijkt het, zal niet sterven met een gejammer maar met een knal.
Het richten op Soleimani, die werd gedood door een MQ-9 Reaper-drone die raketten in zijn konvooi afvuurde toen hij de luchthaven van Bagdad verliet, nam ook het leven van Abu Mahdi al-Muhandis, de plaatsvervangend commandant van door Iran gesteunde milities in Irak bekend als de Popular Mobilization Forces, samen met andere Iraakse sjiitische militieleiders. De staking kan tijdelijk het politieke fortuin versterken van de twee belegerde architecten van de moord, Donald Trump en de Israëlische premier Benjamin Netanyahu, maar het is een daad van imperiale zelfmoord door de Verenigde Staten. Er kan geen positief resultaat zijn. Het opent de mogelijkheid van een scenario van het Armageddon-type dat wordt vertrouwd door de waanzinnige randen van het christelijke recht.
Een oorlog met Iran zou ertoe leiden dat het zijn door China geleverde anti-scheepsraketten, mijnen en kustartillerie gebruikt om de Straat van Hormuz te sluiten, de gang voor 20% van de olievoorraad in de wereld. De olieprijzen zouden verdubbelen, misschien wel verdrievoudigen, waardoor de wereldeconomie wordt verwoest. De wraakacties door Iran op Israël, evenals op Amerikaanse militaire installaties in Irak, zouden honderden, misschien duizenden doden veroorzaken. De sjiieten in de regio, van Saoedi-Arabië tot Pakistan, zouden een aanval op Iran zien als een religieuze oorlog tegen het sjiisme. De 2 miljoen sjiieten in Saoedi-Arabië, geconcentreerd in de olierijke oostelijke provincie, de sjiitische meerderheid in Irak en de sjiitische gemeenschappen in Bahrein, Pakistan en Turkije zouden woedend worden op ons en onze slinkende bondgenoten. Er zou een toename zijn van terroristische aanslagen, ook op Amerikaans grondgebied, en wijdverspreide sabotage van olieproductie in de Perzische Golf. Hezbollah in Zuid-Libanon zou de aanvallen op Noord-Israël hernieuwen. Oorlog met Iran zou een lang en groter regionaal conflict veroorzaken dat, tegen de tijd dat het klaar was, het Amerikaanse rijk zou beëindigen en hopen van lijken en smeulende ruïnes zou achterlaten. Laten we hopen op een wonder dat ons terugtrekt van deze dr. Strangelove zelfverbranding.
Iran, dat ‘harde vergelding’ heeft gezworen, wankelt al onder de verlammende economische sancties die door de regering Trump zijn opgelegd toen het zich in 2018 eenzijdig terugtrok uit de Iraanse nucleaire wapenhandel. De spanningen in Irak tussen de VS en de sjiitische meerderheid zijn tegelijkertijd toegenomen. Op 27 december werden Katyusha-raketten afgeschoten op een militaire basis in Kirkuk, waar Amerikaanse troepen zijn gestationeerd. Een Amerikaanse civiele aannemer werd gedood en verschillende Amerikaanse militairen raakten gewond. De VS reageerde op 29 december door bombardementen op sites van de door Iran gesteunde Kataib Hezbollah-militie. Twee dagen later vielen door Iran gesteunde milities de Amerikaanse ambassade in Bagdad aan, waarbij delen van het gebouw werden vernield en vernield en het gebouw werd gesloten. Maar deze aanval zal binnenkort uitzien als kinderspel.
Irak na onze invasie en bezetting van 2003 is vernietigd als een verenigd land. De eens moderne infrastructuur ligt in puin. Elektrische en waterdiensten zijn op zijn best grillig. Er is een hoge werkloosheid en onvrede over wijdverbreide overheidscorruptie die tot bloedige straatprotesten heeft geleid. Strijdende milities en etnische facties hebben concurrerende en vijandige enclaves uitgehouwen. Tegelijkertijd is de oorlog in Afghanistan verloren, zoals de Afghanistan Papers gepubliceerd door The Washington Post detail. Libië is een mislukte staat. Jemen na vijf jaar niet aflatende Saoedische luchtaanvallen en een blokkade ondergaat een van de ergste humanitaire rampen ter wereld. De ‘gematigde’ rebellen die we in Syrië hebben gefinancierd en gewapend voor een bedrag van $ 500 miljoen, na het aanzetten tot een wetteloos schrikbewind, zijn geslagen en het land uit verdreven.
Dus waarom zou je oorlog voeren met Iran? Waarom weglopen van een nucleaire overeenkomst die Iran niet heeft overtreden? Waarom een regering demoniseren die de dodelijke vijand van de Taliban is, samen met andere jihadistische groepen, waaronder Al-Qaida en de Islamitische Staat? Waarom zou de de facto alliantie die we met Iran in Irak en Afghanistan hebben verbroken? Waarom een regio die al gevaarlijk volatiel is verder destabiliseren?
De generaals en politici die deze oorlogen hebben gelanceerd en vervolgd, staan niet op het punt de schuld op zich te nemen van de moerassen die ze hebben gecreëerd. Ze hebben een zondebok nodig. Het is Iran. De honderdduizenden doden en verminkten, waaronder minstens 200.000 burgers, en de miljoenen die vanuit hun huizen zijn verdreven in vluchtelingen- en vluchtelingenkampen, kunnen niet het gevolg zijn van ons mislukte en verkeerde beleid. De proliferatie van radicale jihadistische groepen en milities, waarvan we veel aanvankelijk hebben getraind en bewapend, samen met de voortdurende wereldwijde terroristische aanslagen, moet de schuld zijn van iemand anders. De generaals, de CIA, de particuliere aannemers en wapenfabrikanten die rijk zijn geworden van deze conflicten, de politici zoals George W. Bush, Barack Obama en Donald Trump,
De chaos en instabiliteit die we hebben losgelaten in het Midden-Oosten, vooral in Irak en Afghanistan, verliet Iran als het dominante land in de regio. Washington bekrachtigde zijn nemesis. Het heeft geen idee hoe het zijn fout kan omdraaien, behalve door Iran aan te vallen.
Trump en Netanyahu, evenals Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman, zijn verwikkeld in schandalen. Ze geloven dat een nieuwe oorlog de aandacht zou afleiden van hun buitenlandse en binnenlandse crises. Maar ze hebben geen rationeler strategie voor oorlog met Iran dan voor de oorlogen in Afghanistan, Irak, Libië, Jemen en Syrië. Europese bondgenoten, die Trump vervreemdde toen hij wegliep van het Iraanse nucleaire akkoord, zullen niet samenwerken met Washington als de VS oorlog voert met Iran. Het Pentagon mist de honderdduizenden troepen die het nodig zou hebben om Iran aan te vallen en te bezetten. En het standpunt van de regering Trump dat de marginale en in diskrediet gebrachte Iraanse verzetsgroep Mujahedeen-e-Khalq (MEK), die samen met Saddam Hoessein vocht in de oorlog tegen Iran en door de meeste Iraniërs wordt gezien als samengesteld uit verraders,
Het internationale recht, samen met de rechten van 80 miljoen mensen in Iran, wordt genegeerd, net zoals de rechten van de volkeren van Afghanistan, Irak, Libië, Jemen en Syrië werden genegeerd. De Iraniërs, wat ze ook vinden van hun despotische regime, zouden de Verenigde Staten niet als bondgenoten of bevrijders zien. Ze willen niet bezet zijn. Ze zouden zich verzetten.
Een oorlog met Iran zou in de hele regio worden gezien als een oorlog tegen het shiïsme. Maar dit zijn berekeningen die de ideologen, die weinig weten over het instrument van oorlog en nog minder over de culturen of volkeren die ze willen domineren, niet kunnen doorgronden. Het aanvallen van Iran zou niet succesvoller zijn dan de Israëlische luchtaanvallen op Libanon in 2006, die er niet in slaagden Hezbollah te breken en de meeste Libanezen achter die militante groep verenigden. Het Israëlische bombardement pacificeerde 4 miljoen Libanezen niet. Wat gebeurt er als we een land beginnen te beuken van 80 miljoen mensen met een landmassa die drie keer zo groot is als Frankrijk?
De Verenigde Staten zijn, net als Israël, een paria geworden die zichzelf scheurt, schendt of zich onttrekt aan het internationale recht. We lanceren preventieve oorlogen, die volgens het internationale recht worden gedefinieerd als een “misdrijf van agressie”, gebaseerd op gefabriceerd bewijs. Wij, als burgers, moeten onze regering verantwoordelijk houden voor deze misdaden. Als we dat niet doen, zullen we medeplichtig zijn aan de codificatie van een nieuwe wereldorde, die angstaanjagende gevolgen zou hebben. Het zou een wereld zijn zonder verdragen, statuten en wetten. Het zou een wereld zijn waar elke natie, van een schurkenstaat tot een grote imperiale macht, zijn nationale wetten zou kunnen inroepen om zijn verplichtingen jegens anderen te annuleren. Zo’n nieuwe orde zou vijf decennia van internationale samenwerking ongedaan maken – grotendeels opgezet door de Verenigde Staten – en ons in een nachtmerrie van Hobbes stuwen. Diplomatie, brede samenwerking,
