Indignatie redactie 
Islam – Het religieuze landschap in Japan is getuige van een ontwrichtende en gevaarlijke verschuiving, voornamelijk toegeschreven aan het toenemende aantal migranten uit islamitische staten en gemengde huwelijken tussen moslims en Japanse burgers.
Het religieuze landschap in Japan is getuige van een ontwrichtende en gevaarlijke verschuiving, voornamelijk toegeschreven aan het toenemende aantal migranten uit islamitische staten en gemengde huwelijken tussen moslims en Japanse burgers. Temidden van de snelgroeiende moslimbevolking in Japan ontstaat een samenloop van uitdagingen en spanningen, gedreven door de inherente onverenigbaarheid tussen de islam en de inheemse Shinto-religie. Met de niet-aflatende bewering van de islam over het monotheïsme botst het frontaal met het polytheïstische en animistische weefsel van het shintoïsme en werpt het formidabele barrières op voor harmonieus samenleven. De onverzettelijke houding van de islam dicteert de uitsluiting van elke rivaliserende bron van goddelijkheid of religieus gezag. Deze spanning laat geen ruimte voor compromissen of accommodatie buiten het domein van Mohammed en Allah.
Historische en culturele context
Shinto, de inheemse religie van Japan, heeft diepe wortels in de folklore, rituelen en animistische overtuigingen van het land. Het wordt gekenmerkt door eerbied voor kami, de goddelijke geesten of krachten die in de natuur aanwezig zijn, en verschillende aspecten van het leven. In tegenstelling tot de islam heeft Shinto geen specifieke grondlegger, een enkele gezaghebbende geschriften of een alomvattende reeks doctrines. In plaats daarvan benadrukt het zuiverheid, dankbaarheid en leven in harmonie met de natuurlijke wereld.
Shinto heeft historisch gezien een neiging getoond om andere religies te omarmen, waaronder het boeddhisme. Het naast elkaar bestaan van shintoïsme en boeddhisme gedurende meer dan een millennium is een voorbeeld van het inclusieve karakter van Japanse religieuze praktijken. De compatibiliteit tussen shintoïsme en islam is echter onmogelijk vanwege hun uiteenlopende theologische perspectieven. Islamitische leringen benadrukken de eenheid van Allah en verbieden de aanbidding van andere entiteiten, wat in strijd is met de polytheïstische aard van Shinto.
Stijgende moslimbevolking en veranderend religieus landschap
In de afgelopen twee decennia is Japan getuige geweest van een aanzienlijke toename van de moslimbevolking, voornamelijk als gevolg van gemengde huwelijken en immigratie. Schattingen suggereren dat het aantal moslims in Japan is gegroeid van 10.000 tot 20.000 in 2000 tot meer dan 200.000 vandaag, een vertienvoudiging in minder dan één generatie. Deze demografische verschuiving heeft geleid tot de oprichting van talloze moskeeën in het hele land, die ooit een zeldzaam gezicht waren.
De bouw van moskeeën, zoals de Masjid Istiqlal Osaka, gefinancierd door donaties van Indonesiërs, benadrukt de groeiende aanwezigheid van moslims in Japan. Deze groeiende diversiteit begint echter voor dezelfde uitdagingen en wrijving te zorgen tussen de islam en elke andere religieuze gemeenschap in Japan.
Samenleven als gelijken was iets dat de profeet Mohammed van de islam alleen promootte als hij niet de macht had om te overwinnen. In de volledige context van de koran betekent ‘vrede’ onderwerping, en ’tolerantie van andere religies’ betekent het niet doden van die leden die ermee instemmen te leven in een onderworpen status aan de islamitische heerschappij.
Uitdagingen en wrijving
Een recente aanval in een shintoschrijn door een moslimmigrant benadrukt de uitdagingen van vreedzaam samenleven tussen de islam en shintoïsme. Het incident, dat op camera werd vastgelegd en op grote schaal online werd gedeeld, leidde tot publieke verontwaardiging en veroorzaakte bezorgdheid onder Japanse gebruikers van sociale media. Helaas krijgt hetzelfde roekeloze immigratiebeleid met open deuren, dat een enorme golf van misdaad en jihadaanvallen naar Europa heeft gebracht, nu vorm in Japan.
De meeste Japanse burgers begrijpen niet dat het doel van islamitische migratie, bekend als hijrah , het starten van de jihad is en dat het doel van de jihad het invoeren van de sharia (islamitische wet) is. Zoals vermeld in het boek “Refugee Resettlement and the Hijra to America” van vluchtelingenexpert Ann Corcoran, “blijft Hijra tot op de dag van vandaag het model voor jihadisten die nieuwe landen willen bevolken en domineren.” Emigreren voor de zaak van Allah wordt in de islam beschouwd als een zeer verdienstelijke daad.
“Ik belast je met vijf van wat Allah mij heeft opgedragen: verzamelen, luisteren, gehoorzamen, immigreren en Jihad voeren omwille van Allah” – Citaat uit de Hadith
Met de instroom van islamitische migranten in Europa zijn we getuige van een resolute vastberadenheid onder moslims om hun religieuze tradities hoog te houden en tegelijkertijd hun invloed op de gastlanden uit te oefenen. Hun aspiraties omvatten een scala aan eisen, variërend van het verstrekken van halal voedsel en de oprichting van sharia-rechtbanken tot het uitsluiten van niet-islamitische feestdagen en het aan banden leggen van onderwijspraktijken. Ingebed in deze eisen ligt een overkoepelend doel: de metamorfose van hun geadopteerde landen tot islamitische enclaves.
Het nastreven van deze doelen door moslimmigranten hangt niet af van het gebruik van geweld. In plaats daarvan zijn alleen hun migratiepatronen en hoge geboortecijfers voldoende geweest om het demografische landschap van Europa opnieuw vorm te geven. De samenvloeiing van afnemende bevolkingsgroepen, tekorten aan arbeidskrachten, de heerschappij van politieke correctheid en een last van schuldgevoelens voortkomend uit de koloniale geschiedenis heeft een klimaat gecreëerd waarin kritiek op immigratie wordt gesmoord.
Helaas stuit Europa op culturele vergetelheid, en het lijkt erop dat Japan op het punt staat een soortgelijk pad van zelfveroorzaakte culturele achteruitgang te bewandelen.
