In een filmpje dat de campagne van Walter De Donder zelf online zette, haalt de CD&V-voorzitterskandidaat fel uit naar het migratiebeleid.
Wat gebeurt er precies? De Donder is de burgemeester van Affligem, en een beetje de sensatie van de voorzittersverkiezingen bij CD&V. Daar zijn ze met zeven kandidaten, en niemand heeft echt een scherp profiel, of de steun van de top van de partij. Een open race dus, met daarin een outsider: De Donder. Iemand die als acteur naamsbekendheid verwierf (hij had rollen in Samson & Gert en Kabouter Plop), maar die vooral vanuit z’n lokaal mandaat “naar Brussel trekt”. Het beeld van “Mr. Smith goes to Washington”, de eerlijke outsider blijft hangen: bij het begin van de race omschreven we hem hier zo al. Andere media namen de gelijkenis met de film uit 1939 gretig over.
In het nieuws: Nu lanceert De Donder een filmpje op z’n social media account, dat op z’n minst opvalt. Want het snijdt het bij CD&V gevoelige thema van migratie aan. En De Donder neemt geen blad voor de mond.
De details: Volgende fragmenten vallen op:
- De Donder heeft het over zijn eigen partij met niet mis te verstane woorden. “Ik kom vaak in Antwerpen, en kom daar ook in regio’s die zwaar getroffen zijn door migratie, door een foute inburgering, dat is allemaal een beetje fout gelopen. En ik vind dat wij daar als CD&V altijd een beetje zijn rond gefietst.”
- Hij stelt dat het is mis gelopen door het probleem te ontkennen: “De grote fout die we gemaakt hebben, bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1994, de zogenaamde eerste ‘zwarte zondag’: men heeft het ontkent. Men zei ‘het is niet aan de orde, het multiculturele heeft voorrang. En we moeten iedereen omarmen’. Wel, men heeft op het terrein gezien dat dat niet werkt. Beleidsmensen hebben het ontkend. Het grootste probleem is dus niet dat het er is, maar dat het wordt ontkend. De beleidsmensen hebben altijd ontkend dat er een probleem is.”
- Hij hanteert daarbij een jargon dat toch wel controversieel is: hij heeft het over “onze eigen mensen“: “Er zijn wijken in Antwerpen die volledig ontvolkt zijn van onze eigen mensen. Die ingenomen zijn door andere groepen. Dat is in Brussel ook zo, dat is een stedelijk probleem.”
Het probleem van migratie durven erkennen en benoemen is een eerste stap. Naast kansen voor inburgering. pic.twitter.com/irf3kX0tAi
— walterdedonder (@walterdedonder) October 29, 2019
ussen de regels: Migratie is misschien wel hét thema dat CD&V intern scherp verdeelt. Een mondige, stedelijke vleugel van de partij, met kernen in Antwerpen en Brussel, duwt de partij behoorlijk naar links. In de Kamer kwam onder meer Nahima Lanjri (CD&V) de afgelopen jaren op dat thema telkens in botsing met toen nog coalitiepartner N-VA. En ook in Brussel staat bijvoorbeeld Bianca Debaets voor een progressieve, linksere aanpak. Maar de plattelands-CD&V heeft daar moeite mee: die willen de partij duidelijk terug meer naar rechts op dat thema. Dat was onder meer de analyse van Hendrik Bogaert en Pieter De Crem. Beide heren flirtten met een kandidatuur, maar stelden uiteindelijk “dat de partij er niet rijp voor was”. Nu lijkt De Donder dat terrein in te nemen.
De grote vraag? De Donder krijgt meteen forse kritiek op z’n uitspraken, zeker op de frasering “onze eigen mensen”. Maar wil hij doelbewust het kiespubliek van De Crem en Bogaert aanspreken? Hij trekt z’n voet alvast niet terug: het filmpje stond al een behoorlijke tijd online, ondanks een pak kritiek.
Om rekening mee te houden? Zeker wel. In een open speelveld, met zeven kandidaten, is het uitkijken wie de tweede ronde haalt. De Donder is zeker niet kansloos.
De essentie: CD&V is bezig met een strijd die toch een tikje existentieel kan worden. Helt de partij over naar links, naar het stedelijke, progressieve deel, of kantelt ze toch naar rechts, naar het platteland, haar burgemeesters, haar conservatievere deel. De Donder zet het alvast op scherp.