Wanhoop, waanzin en gewetenloosheid: de oorlog in Oekraïne dreigt te ontaarden in een kernoorlog

Woensdag kondigde de Russische president Vladimir Poetin de gedeeltelijke mobilisatie van het Russische leger aan en riep zo’n 300.000 reservisten op. Dit markeert een nieuwe en gevaarlijke fase in de zeven maanden durende oorlog tussen de VS en de NAVO tegen Rusland in Oekraïne.

Onder vermelding van “de verklaringen van enkele hooggeplaatste vertegenwoordigers van vooraanstaande NAVO-landen over de mogelijkheid en toelaatbaarheid van het gebruik van massavernietigingswapens – kernwapens – tegen Rusland”, zei Poetin:

Ik zou degenen die dergelijke uitspraken over Rusland doen eraan willen herinneren dat ons land ook verschillende soorten wapens heeft, en sommige daarvan zijn moderner dan de wapens van NAVO-landen. In het geval van een bedreiging voor de territoriale integriteit van ons land en ter verdediging van Rusland en ons volk, zullen we zeker alle wapensystemen gebruiken die tot onze beschikking staan. Dit is geen bluf.

De verwijzing naar “alle wapensystemen die voor ons beschikbaar zijn” is onmiskenbaar. Poetin dreigt met een nucleaire oorlog.

In zijn toespraak zei Poetin: “Het doel van dit deel van het Westen is om ons land te verzwakken, te verdelen en uiteindelijk te vernietigen. Ze zeggen nu openlijk dat ze erin geslaagd zijn de Sovjet-Unie in 1991 op te breken en dat het nu de tijd is om hetzelfde te doen met Rusland, dat moet worden verdeeld in talloze regio’s die dodelijke ruzie met elkaar hebben.”

Poetin beweerde dat de NAVO het Oekraïense volk tot kanonnenvlees had gemaakt en hen in oorlog met Rusland had geduwd. Hij zei dat het Oekraïense leger “getraind is volgens NAVO-normen” en “bevelen krijgt van westerse adviseurs”, eraan toevoegend dat “onze strijdkrachten vandaag vechten” tegen “de hele militaire machine van het collectieve Westen”.

Over het algemeen is Poetins verslag van de doelen van de Verenigde Staten en hun NAVO-bondgenoten correct. Het Oekraïense leger is een volledige dochteronderneming van de NAVO geworden. De Verenigde Staten trainen, leiden en bewapenen het land rechtstreeks met als doel Rusland te destabiliseren en uiteindelijk te fragmenteren.

Poetin reageerde waarschijnlijk op het artikel in de New York Times over een “debat” in het Amerikaanse politieke establishment over het verstrekken van langeafstandsraketten aan Oekraïne die het Russische grondgebied kunnen bereiken. Voormalig commandant van het Amerikaanse leger Europa, Ben Hodges, bevestigde vorige week dat de VS ernaar streeft “ons land te verzwakken, te verdelen en uiteindelijk te vernietigen”. Hodges zei: “We staan ​​misschien aan het begin van de ineenstorting van de Russische Federatie.”

Deze verklaring kwam na de militaire ramp van Rusland in het noorden van Oekraïne. Daar hadden Oekraïense troepen in enkele dagen tientallen kilometers grondgebied veroverd. Na het Kharkiv-debacle schreef de WSWS :

Niemand kan uitsluiten dat het Kremlin geen vergaande conclusies zal trekken uit deze militaire catastrofe. Hij zou een massale militaire escalatie nodig kunnen achten, die op zijn beurt zou leiden tot een escalatie van de kant van de NAVO. Dus, paradoxaal genoeg, leiden de wanhopige pogingen van het Kremlin om zich te verenigen met het imperialisme tot bewegingen die zouden kunnen leiden tot thermonucleaire oorlog.

Dit is precies wat er nu gebeurt. In reactie op de waarschuwing van Poetin dat het huidige conflict een nucleaire vuurzee zou kunnen veroorzaken, voegde Biden slechts enkele uren na de toespraak van Poetin brandstof toe aan het vuur. Tijdens een toespraak bij de Verenigde Naties zei Biden over de grootste landoorlog in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog: “Het is een oorlog van één man.” En hij beweerde dat de angsten van Poetin louter verbeelding waren. “Poetin beweert dat hij moest handelen omdat Rusland werd bedreigd”, zei Biden. “Maar niemand bedreigde Rusland, en niemand anders dan Rusland zocht het conflict.”

Biden gelooft deze beweringen duidelijk zelf niet, en talloze verklaringen van Amerikaanse politici en militaire functionarissen spreken ze tegen.

In zijn toespraak combineerde Biden een leugenachtig verslag van de oorzaken van oorlog met de schaamteloze hypocrisie die het Amerikaanse imperialisme kenmerkt. Hij hekelde Rusland voor “een flagrante schending van de fundamentele beginselen van het Handvest van de Verenigde Naties”. “Het belangrijkste principe is het duidelijke verbod voor staten om het grondgebied van hun buren met geweld in te nemen.”

Biden wil dat de wereld vergeet dat de VS zelf herhaaldelijk en schaamteloos het VN-handvest hebben geschonden, dat het gebruik van oorlog om politieke doeleinden te bereiken verbiedt. De meest gruwelijke van de vele voorbeelden was de invasie van Irak in 2003, die toenmalig VN-secretaris-generaal Kofi Annan “niet in overeenstemming met het VN-Handvest” en “illegaal” noemde. Irak is slechts een van de vele landen die door het Amerikaanse leger zijn vernietigd. Dit geldt ook voor Joegoslavië, Afghanistan, Libië en Syrië; de door de VS gesteunde oorlogen van Saoedi-Arabië tegen Jemen en Israël tegen Palestina moeten hier ook worden genoemd.

Geconfronteerd met de duidelijke uitspraak van Poetin dat deze ernstige internationale crisis tot een kernoorlog leidt, veinst Biden morele bedenkingen. Hij wil verdoezelen dat hij niets te bieden heeft om deze ramp af te wenden.

Op het hoogtepunt van de Koude Oorlog in de jaren zestig verklaarde de Amerikaanse president John F. Kennedy: “Laten we nooit onderhandelen uit angst. Maar laten we ook nooit bang zijn om te onderhandelen.” Toen de Cubacrisis uitbrak, werkten zowel Kennedy als Sovjetleider Nikita Chroesjtsjov samen om te voorkomen dat de mensheid in de afgrond viel. Ze zijn er net in geslaagd een nucleaire oorlog af te wenden.

De VS en hun bondgenoten reageren daarentegen heel anders: geconfronteerd met de meest open en expliciete dreiging van het gebruik van kernwapens sinds de Koude Oorlog, verwerpen ze elke uitkomst van de oorlog die niet volledig beantwoordt aan de militaire doelstellingen van Oekraïne. Dit kan alleen worden verklaard door de crisis en de wanhoop van de heersende klasse.

Poetin, de vertegenwoordiger van de Russische heersende klasse, vertegenwoordigt het historisch failliete beleid van het Russische nationalisme. De Russische oligarchie, die de rampzalige gevolgen van de ontbinding van de Sovjet-Unie onder ogen ziet met de illusie dat de “internationale gemeenschap” Rusland met open armen zou verwelkomen, wordt nu geconfronteerd met de ware aard van het imperialisme.