Indignatie redactie 
Libanon Hezbollah
Het is ongelooflijk moeilijk om de recente gebeurtenissen in Libanon te ontcijferen. Eerst waren het ontploffende piepers en daarna, meer recent, walkietalkies met nu 20 doden en meer dan 500 gewonden. Hoewel Israël de operatie niet toegeeft, is het duidelijk dat hun vingerafdrukken overal op de operaties zitten en dus zou het gemakkelijk zijn om aan te nemen dat dit een enorm succes was voor Netanyahu.
Libanon – Het heeft Hezbollah geschokt en zijn communicatie uitgeschakeld, zij het tijdelijk, en zowel de Libanezen als de wereld laten zien dat Israël de door Iran gesteunde proxy voor is. Het was sluw, origineel en ingenieus in zijn eenvoud en effectiviteit. En zo’n aanval heeft de verbeelding van de westerse media gevangen, die overboord gingen met hun verslaggeving.
Natuurlijk kunnen media-experts en de commentatoren waar ze naar toe gaan niet voorspellen wat er daarna gebeurt. Velen speculeren echter dat dit een voorbode is van een aanval, een totale oorlog tussen Israël en Hezbollah die in Zuid-Libanon wordt uitgevochten. De verwijfde en egocentrische Tom Fletcher, die voorheen de Britse ambassadeur in Libanon was, bood geen voorkennis of inzicht, maar herhaalde gewoon de oude clichés op de BBC-radio. Jeremy Bowen, een doorgewinterde BBC Middle East-hack, bood meer.
Bowen waarschuwt dat de retoriek van Israël de afgelopen dagen is opgevoerd met nog meer militair materieel dat naar de Libanese grens is verplaatst – wat aangeeft dat een invasie op handen is. Hij waarschuwt echter ook dat Israël een geschiedenis heeft van het binnenvallen van Libanon en altijd met een bloedneus vertrekt, wat het cliché van over de rand van de afgrond gaat, creëert.
Het is inderdaad een zorg voor zowel Israël als de VS dat Israël in zijn eigen zwaard valt.
Bowen is ook voorzichtig om zichzelf in te dekken en voegt eraan toe dat de gadgets-aanval wellicht deel uitmaakt van een intimidatiestrategie die geen volledige invasie omvat. Niemand weet het echt. Een landinvasie tot aan de Litani-rivier moet echter wel in Netanyahu’s gedachten zitten. Nog één keer om de vloek te verbreken, denkt hij misschien. Zijn generaals zullen ook enthousiast zijn over zo’n onderneming, wat de gadgets-aanval zou verklaren, aangezien veel Hezbollah-strijders blind of gedeeltelijk blind zijn geworden.
Er is echter nog een andere theorie, die niet door de BBC wordt aangedragen, namelijk dat de pagers en portofoons lang geleden zijn onderschept ter voorbereiding op een aanval op een dag – maar dat Israël informatie heeft ontvangen dat Hezbollah de list heeft ontdekt, of op het punt staat dat te doen. In zo’n scenario zou het logisch zijn om ze allebei tot ontploffing te brengen om te profiteren van de overwinning en te hopen op het maximale aantal slachtoffers.
Maar zelfs op dit niveau is het mogelijk dat het niveau van explosief dat aan beide gadgets is toegevoegd, verkeerd is ingeschat, aangezien de explosies zelf, in militaire termen, resulteerden in zeer weinig doden. Voor een paar gram meer, hadden er misschien honderden Hezbollah-strijders gedood kunnen worden.
Libanon zit vol met zowel Israëlische spionnen als informanten. De Israëliërs hebben doorgaans uitstekende inlichtingen van daar en weten veel meer dan Hezbollah wil toegeven. Het lijdt geen twijfel dat dit een nederlaag is voor Hezbollah, omdat het lijkt alsof het veel veiligheidslekken heeft waar Mossad doorheen kan springen wanneer het maar wil. Natuurlijk zal dit nu worden aangescherpt, maar de stunt van Israël was geniaal en heeft de Hezbollah-leider er gefrustreerd en ongevoelig voor zijn dreigementen uit laten zien. Iran is echter een groter beest met meer op het spel. Hoe groter je bent, hoe harder je valt, geldt zeker voor Teheran.
De Iraniërs zijn vernederd doordat hun hoogste commandant door Trump werd vermoord tijdens een reis; recenter werd een Palestijnse leider, die Teheran bezocht, ook vermoord; en te veel Hezbollah-commandanten zijn de afgelopen maanden gedood door IDF/Mossad-operaties in Libanon. Elke keer praten doorgewinterde hackers in de regio over Hezbollah en Iran die hun tijd nemen om hun koude gerecht van wraak aan het Westen en Israël te serveren, maar het lijkt erop dat Teheran koste wat kost een totale oorlog met het Westen wil vermijden.
Vreemd genoeg is dit ook het doel van Biden, maar als deze recente aanvallen deel uitmaken van een gepland grondoffensief, zoals zelfs IDF-commandanten suggereren, een offensief dat “naar Libanon neigt”, dan heeft Teheran geen andere keuze dan de inzet te verhogen.
Hoewel het waar is dat de gadgets-aanval indrukwekkend was met zijn originaliteit, mogen we de zetten die Iran in petto heeft voor Israëls onopvallende infanterie op het slagveld in Libanon of zelfs binnen Israël nooit onderschatten. De IDF heeft nog nooit iets bereikt dat zelfs maar als een overwinning kan worden opgehemeld met zijn invasies in 1982 en recenter in 2006. Hezbollah gaf de IDF destijds een vernederende pak slaag in Libanon en Israël zou er goed aan doen om op te merken dat zijn leger van Libanese strijders vandaag de dag nog beter is dan voorheen.
Het is een wrede ironie voor Israël, maar zijn invasies dienden alleen om Hezbollah’s vermogen als gedisciplineerd leger om de IDF in oorlogstijd te verlammen, te vergroten. In zo’n scenario zou zo’n nederlaag vrijwel zeker het einde betekenen van elke politieke heerschappij van de elite in Tel Aviv, maar kan het ook het einde betekenen van Israël zoals wij dat kennen. Is Netanyahu zo misleid dat hij zo’n zet zou riskeren?
