Washington: “Rage Against the War Machine”-rally propageert alliantie tussen “linkse” en extreemrechts
Indignatie redactie
10 min. lezen
Op 24 februari is het de eerste verjaardag van het begin van de oorlog in Oekraïne. In de weken voorafgaand aan het jubileum hebben de Amerikaanse en Europese mogendheden het conflict meedogenloos geëscaleerd. Dit omvat het sturen van gevechtstanks en het plannen om straaljagers naar Oekraïne te sturen ter bevordering van wat nu duidelijk een NAVO-oorlog tegen Rusland is. Achter de schermen bespreken de regering-Biden en Europese regeringen plannen om troepen in te zetten. Het risico dat de logica van de escalatie zal leiden tot een nucleaire uitwisseling van slagen is extreem groot.
Gezien deze ontwikkeling is de oprichting van een anti-oorlogsbeweging dringend nodig. De kern van zo’n beweging – en van een beweging tegen alle catastrofale omstandigheden die het kapitalisme voortbrengt – is de politieke verlichting en onafhankelijke mobilisatie van de internationale arbeidersklasse. Socialisten baseren hun strijd tegen het imperialisme op het besef dat dezelfde tegenstellingen die oorlog veroorzaken, ook de impuls voor revolutie voeden.
In 2016 vatte het Internationaal Comité van de Vierde Internationale (ICFI) zijn analyse van de voortschrijdende ontwikkeling naar een derde wereldoorlog samen in de verklaring “Socialism and the Fight Against War” . Dit legde ook de fundamentele programmatische basis van een nieuwe anti-oorlogsbeweging. De verklaring zei:
- De strijd tegen de oorlog moet komen van de arbeidersklasse, die als revolutionaire sociale kracht alle progressieve delen van de bevolking achter zich verenigt.
- De nieuwe beweging tegen oorlog moet antikapitalistisch en socialistisch zijn, omdat men oorlog niet serieus kan voeren zonder te streven naar een einde aan de dictatuur van het financierskapitaal en het economische systeem dat de oorzaak is van militarisme en oorlog.
- Om deze reden is het absoluut noodzakelijk dat de nieuwe anti-oorlogsbeweging volledig onafhankelijk is van en gekant is tegen alle politieke partijen en organisaties van de kapitalistische klasse.
- Bovenal moet de nieuwe anti-oorlogsbeweging internationaal zijn en het imperialisme confronteren met de enorme macht van de arbeidersklasse in een verenigde wereldwijde strijd.
De ontwikkeling van een arbeidersbeweging tegen de imperialistische oorlog is geen utopische droom. De opkomst ervan wordt vandaag al aangegeven in de toename van de klassenstrijd over de hele wereld. Deze omvatten de demonstraties van miljoenen arbeiders in Frankrijk tegen pensioenverlagingen, de stakingen van honderdduizenden in Groot-Brittannië tegen bezuinigingen, en de aanhoudende demonstraties van honderdduizenden in Israël tegen premier Benjamin Netanyahu en zijn coalitie, waartoe extreemrechtse en fascistische krachten.
In de Verenigde Staten neemt het verzet van de bevolking tegen inflatie en de stijgende kosten van levensonderhoud toe, wat slechts in beperkte mate tot uiting kwam in de sterke toename van stakingen te midden van de systematische pogingen van het vakbondsapparaat om de klassenstrijd de kop in te drukken. De Amerikaanse samenleving bevindt zich in een diepe sociale en politieke crisis die de samenleving in haar kern treft, en een sleutelfactor in de oorlogsinspanningen is een poging om spanningen naar buiten af te leiden en een revolutionaire beweging tegen het kapitalisme te voorkomen.
De politiek bewuste oppositie tegen de oorlog vindt haar meest geconcentreerde en progressieve uitdrukking van de wereldwijde strijd van de Amerikaanse en internationale arbeidersklasse tegen kapitalisme en imperialisme.
Bovendien is de strijd tegen ongelijkheid en uitbuiting onlosmakelijk verbonden met de strijd tegen massaal misbruik van sociale middelen en de voorbereidingen van de heersende klasse op een derde wereldoorlog.
Alle beweringen over anti-oorlogs- en anti-oorlogsvoorstellen die het feit verdoezelen dat oorlog gebaseerd is op het kapitalistische systeem, zijn even onjuist als hypocriet.
De demonstratie, gepland voor 19 februari in Washington DC, onder de slogan “Rage Against the War Machine”, staat haaks op een socialistisch en oprecht anti-oorlogsperspectief. Uit een zeer kortzichtige, pragmatische en opportunistische berekening pleit dit evenement voor alliantie en samenwerking met politiek rechtse en zelfs openlijk fascistische krachten.
De belangrijkste organisatoren van de rally zijn de Libertarian Party, geleid door Angela McArdle, en Nick Brana’s People’s Party.
Het programma van de rechtse Libertarische Partij is om het volledige en onbeperkte recht van de kapitalisten op te eisen om de arbeidersklasse uit te buiten. De partij is niet alleen een fervent tegenstander van het socialisme, maar van alle sociale hervormingen. Een van de hoofdsprekers op de bijeenkomst is voormalig presidentskandidaat van de Libertarische Partij, Ron Paul, die campagne voert voor de afschaffing van inkomstenbelastingen, minimumloonwetten, werkloosheidsverzekeringen en sociale zekerheid.
Angela McArdle is lid van de Mises Caucus van de Libertarische Partij. Vernoemd naar de fanatiek antisocialistische econoom Ludwig von Mises, pleit deze groep fel voor het absolute recht op privébezit.
Onder leiding van McArdle en de Mises Caucus sloten de libertariërs zich rechtstreeks aan bij de fascistische rechtse en antisemitische groeperingen die betrokken waren bij de Unite the Right-bijeenkomst van 2017 in Charlottesville, Virginia. Begin 2021 verdedigde McArdle de uitnodiging van een antisemitische provocateur voor de Mises Caucus-conventie in Californië. McArdle schreef dat een “waarheidszoeker” die “de vraag stelt of Hollywood al dan niet door joden wordt geleid” geen antisemiet is.
De Volkspartij vindt zijn oorsprong in de “Beweging voor een Volkspartij” (MPP), die in augustus 2020 haar oprichtingscongres hield. Zoals de naam al doet vermoeden, is het doel ervan de organisatie van de arbeidersklasse als een onafhankelijke politieke kracht te bestrijden. De specifieke sociale identiteit en belangen van de arbeidersklasse worden opgelost in de amorfe categorie van ‘het volk’. Het programma van deze ‘volkspartij’ is nationalistisch en antisocialistisch. Het WSWS wees destijds op de extreemrechtse oriëntatie van de MPP, die de afgelopen tweeënhalf jaar steeds duidelijker zichtbaar werd.
Voor hun eigen doeleinden hebben de Libertariërs en de Volkspartij een aantal “linkse” sprekers geselecteerd om de bijeenkomst bij te wonen. Ze omvatten komiek Jimmy Dore en hoofdredacteur Max Blumenthal van The Grayzone. Zowel Dore als Blumenthal hebben eerder campagne gevoerd voor een alliantie met die extreemrechtse krachten die zich verzetten tegen alle essentiële gezondheidsmaatregelen om de coronapandemie in te dammen. Ze hebben ook de betekenis van de staatsgreep van 6 januari gebagatelliseerd. Dore reageerde op de staatsgreep door te pleiten voor een alliantie met de fascistische militie Boogaloo Boys.
Hoewel de bijeenkomst een extreemrechtse oriëntatie heeft, put ze ook uit veel concepten van het stalinistische Volksfrontbeleid en de ondergeschiktheid van de politieke oppositie aan de Democratische Partij. Dit wordt vertegenwoordigd door figuren als voormalig presidentskandidaat van de Democratische Partij Dennis Kucinich en politici van de Groene Partij Jill Stein en Cynthia McKinney. Aan het woord zal ook voormalig congreslid van de Democratische Partij Tulsi Gabbard zijn, die momenteel dienst doet als luitenant-kolonel in het Amerikaanse leger.
Het meest weerzinwekkende element van de rally is de directe betrokkenheid van fascisten. Sprekers zijn onder meer Jackson Hinkle, een Trump-aanhanger en pleitbezorger van “MAGA Communism” (MAGA naar Trumps slogan “Make America Great Again”). Hinkle zei dat het zijn doel is om “het werk van Donald Trump af te maken” door “het liberalisme uit Amerika te elimineren” en “de globalisten uit de MAGA-beweging te verwijderen”. Een andere deelnemer is Jordan Page, een libertariër die in 2015 het volkslied van de fascistische militie Oath Keepers getiteld Arm Yourselves schreef.
Gezien de aanwezigheid van extreemrechtse elementen bij de bijeenkomst, weigerden verschillende groepen deel te nemen, waaronder Veterans for Peace en Code Pink.
De pacifistische columnist en auteur Chris Hedges, die ook op de bijeenkomst zal spreken, probeert zijn eigen deelname te rechtvaardigen en te verdedigen. De verklaring, die hij deze week uitbracht op online platform Substack, is getiteld: “Er zijn geen permanente bondgenoten, alleen permanente macht” .
Hedges staat bekend als een radicale criticus van het Amerikaanse imperialisme. Sterk beïnvloed door Noam Chomsky, vervangt hij burgerlijke moralisering door academische politieke analyse. Hedges verwerpt het marxisme en is een onvermurwbare vijand van de ’trotskisten’, een element van zijn politiek dat steeds duidelijker wordt. Zijn geschriften worden gekenmerkt door een gedemoraliseerd, zelfs obsessief pessimisme en een expliciete afwijzing van de organisatie van de arbeidersklasse als een onafhankelijke politieke kracht. Hij is niet noodzakelijkerwijs tegen deelname van de arbeidersklasse aan een volksbeweging, maar hij wil wel dat deze slechts een ondergeschikte politieke rol speelt. Dit heeft hem nu zover gebracht dat hij een totaal gewetenloos en reactionair bondgenootschap met extreemrechts eist en rechtvaardigt.
Hedges schrijft: “We zullen de macht van het bedrijfsleven en de oorlogsmachine niet alleen omverwerpen. Er moet een links-rechts-coalitie zijn met daarin mensen wier mening niet alleen onaangenaam maar zelfs weerzinwekkend is – anders worden we gemarginaliseerd en ineffectief. van het politieke leven”, aldus Hedges.
Hedges stelt dat het mogelijk is om een anti-oorlogsbeweging op te bouwen in alliantie met extreemrechts, onafhankelijk van standpunten over andere sociale of politieke kwesties.
“De rally van 19 februari gaat niet over het afschaffen van sociale zekerheid en Medicare of het afschaffen van het minimumloon, wat veel libertariërs voorstellen”, schrijft hij. “Het is geen bijeenkomst om de rechten van de LGBTQ-gemeenschap aan de kaak te stellen, die werd aangevallen door ten minste één van de sprekers. Het is een bijeenkomst om de permanente oorlog te beëindigen. Mochten deze rechtse deelnemers zich op andere punten organiseren, dan sta ik aan de andere kant van de barricades.”
Hoe te beginnen met een antwoord op deze politieke onzin?
De bewering van Hedges dat het enige schijn van geloofwaardigheid verlenen aan hun beweringen anti-oorlog te zijn deze extreemrechtse krachten op geen enkele manier helpt bij hun antidemocratische en anti-arbeidersklasse sociale en politieke agenda, is een politieke absurditeit. Natuurlijk helpt het politiek rechts. De aanwezigheid van Hedges en anderen die zich voordoen als linksen helpt de rechtse organisatoren om arbeiders en jongeren in verwarring te brengen en te misleiden, en geeft een frauduleuze “progressieve” dekmantel voor hun reactionaire beleid. Wat zijn persoonlijke bedoelingen ook mogen zijn, de publieke boodschap van Hedges is dat libertair rechts en fascistisch rechts zo slecht nog niet zijn – ze hebben hun goede punten en ze zijn op gemeenschappelijke grond te vinden.
De bewering van Hedges dat hij “aan de andere kant van de barricades” is wanneer zijn extreemrechtse medewerkers “zich over andere kwesties organiseren”, is theatrale demagogie en pure drogredenen. Als zijn huidige rechtse vrienden hun kritiek op Oekraïne combineren met Amerikaans nationalisme, antisemitisme, verzet tegen zelfs de meest beperkte sociale hervormingen, het promoten van de anti-vaccinatiegekte en ander ronduit reactionair beleid, wat doen ze dan anders dan praten “op andere zaken organiseren”?
Bovendien spreekt Hedges zijn eerdere bewering tegen dat een “links-rechts-coalitie” een noodzakelijk “feit van het politieke leven” is, niet alleen om de “oorlogsmachine” het hoofd te bieden, maar ook om “de macht van het bedrijfsleven te breken”.
Ten slotte is de bewering van Hedges dat de politieke krachten waarmee hij verbonden is, tegen de ‘oorlogsmachine’ zijn, een oefening in politieke dekmanteltactieken. Hun meningsverschillen met het oorlogsbeleid van de regering-Biden zijn uiteindelijk puur tactisch. Er is een lange geschiedenis van anti-oorlogsoppositie door rechtse demonstranten in de Verenigde Staten onder de vlag van America First. Het meest beruchte voorbeeld van deze tendens was de politieke beweging van vóór de Tweede Wereldoorlog onder leiding van Charles Lindbergh, een fervent bewonderaar van Adolf Hitler.
Uiteindelijk komt de rechtse pseudo-oppositie tegen de oorlog voort uit een dispuut binnen de heersende klasse over bepaalde aspecten van het buitenlands beleid. Er zijn tal van fascistische ex-militairen online die geloven dat de huidige oorlog in Oekraïne een afleiding is van andere dringende problemen waarmee de Amerikaanse heersende klasse wordt geconfronteerd, zoals de meedogenloze deportatie van immigranten zonder papieren uit de Verenigde Staten en de voorbereidingen voor een toekomstige oorlog met China.
De rol van de Rage Against the War Machine-bijeenkomst is niet om een beweging tegen de imperialistische oorlog op te bouwen, maar om jonge mensen in verwarring te brengen en te desoriënteren. Het feit dat de oorlog van de VS en de NAVO tegen Rusland openlijk wordt gesteund door de Democratische Socialisten van Amerika en andere pseudo-linkse groeperingen, heeft het voor de rechtervleugel gemakkelijk gemaakt om zichzelf frauduleus af te schilderen als anti-oorlog met de hulp van Hedges en Co.
En ondanks al het gekruip voor extreemrechts en hun demagogische oproep om “te woeden tegen de oorlogsmachine”, promootten de organisatoren van de bijeenkomst van 19 februari uiteindelijk een perspectief van absolute onderwerping. De rally zal eindigen met een mars naar het Witte Huis om de eisen te overhandigen aan niemand minder dan president Joe Biden, die de oorlog tegen Rusland leidt.
Op die basis komt er geen weg vooruit. De taak van de arbeidersklasse en de jeugd is niet om samen met de fascisten “te woeden tegen de oorlog”, maar om een internationale anti-oorlogsbeweging op te bouwen op basis van een socialistisch programma. Dit perspectief werd gepresenteerd door de International Youth and Students for Social Equality tijdens hun online evenement van 10 december , dat een campagne lanceerde voor een wereldwijde beweging die pro-werkende klasse is en gebaseerd is op een socialistisch en revolutionair programma.
In haar verklaring waarin werd opgeroepen tot deelname aan het evenement, schreef de IYSSE: “Het was de Russische Revolutie – de grootste interventie van de arbeidersklasse in de wereldgeschiedenis – die een einde maakte aan de eerste wereldwijde massamoorden van de Eerste Wereldoorlog. Evenzo zal het vandaag de tussenkomst van de internationale arbeidersklasse zijn die de escalatie naar een derde wereldoorlog zal stoppen. “
Het is deze enorme sociale kracht die zich al in de strijd begeeft en die de oorlogsstokers in Washington en de hoofdsteden van de NAVO-landen wegvaagt, die zich verzetten tegen de imperialistische oorlog gebaseerd op de internationale eenheid van de arbeidersklasse en het kapitalistische winstsysteem dat de grondoorzaak van oorlog is. een einde aan kan maken.
