Wat de geschiedenis van de Ku Klux Klan ons kan leren over de oproer in het Capitool

‘Hiermee stopt het niet’, legt een historicus die de Klan bestudeert uit.

De menigte die zich afgelopen woensdag in Washington, DC verzamelde, culminerend in de bestorming van het Capitool en de dood van ten minste vijf mensen, werd aanvankelijk door sommigen afgedaan als een stel ‘supersnelle vaders, YouPorn-enthousiastelingen, langzame studenten en MMA fans. “

Het kan voor sommigen verleidelijk zijn om de relschoppers in het Capitool te zien als marginale elementen, afwijzingen en verliezers die zich al aan de rand van de samenleving bevinden. Maar dat was verre van het geval. Die dag, zo blijkt nu, waren verschillende politieagenten buiten dienst aanwezig . Er was de CEO van een technologiebedrijf in Chicago , de zoon van een rechter in Brooklyn en meer dan een dozijn staatswetgevers . En natuurlijk werd de menigte voorafgaand aan de rel aangemoedigd door leden van het Congres en president Trump zelf.

Het gaat allemaal terug op een grotere waarheid over blanke suprematiebewegingen in Amerika: ze zijn niet samengesteld, zoals sommigen beweren, uit arme blanke mensen die het recht hebben ontnomen door de samenleving. In plaats daarvan bevatten ze vaak veronderstelde pijlers van de gemeenschap – professionals, zakenmensen en vooral wetshandhavers.

Inderdaad, deze waren allemaal vertegenwoordigd in een van de bekendste blanke supremacistische groepen in de Amerikaanse geschiedenis, de Ku Klux Klan. Linda Gordon, een geschiedenisprofessor aan de New York University en de auteur van The Second Coming of the KKK: The Ku Klux Klan of the 1920s and the American Political Tradition, heeft de samenstelling van de groep bestudeerd, vooral in de jaren 1920 toen haar activiteiten veel openlijker en opener. En, zei ze tegen Vox, de Klan, die op een gegeven moment de betaling van aanzienlijke toegangsprijzen vereiste, ‘geen organisatie van arme mensen’ was.

De leden werden economisch niet benadeeld door de immigratiegolf waartegen ze zich verzetten. Evenmin waren ze, zoals sommige tegenstanders toen en nu beweerden, bijzonder ongeschoold of gewoon ‘dom’. De wortels van blanke suprematie, toen en nu, zijn eerder complexer, en om ze te begrijpen, moeten we kijken waar groepen zoals de Klan en de relschoppers van het Capitool hun informatie krijgen en waarom ze geloven wat ze geloven. En om dergelijke groepen te stoppen, is meer nodig dan hun intelligentie beledigen.

Ik sprak met Gordon, in een gesprek dat uitgebreid en duidelijk is bewerkt, over de Klan van de jaren 1920, de focus op immigranten en complottheorieën, en wat deze geschiedenis ons kan vertellen over waar we heen gaan als land in de nasleep van de oproer in het Capitool. Omdat, zoals Gordon het zegt, “hiermee niet stopt.”

Anna Noord

Kunt u ons een korte capsulegeschiedenis van de Ku Klux Klan geven?

Linda Gordon

De eenvoudigste manier om hierover na te denken, is te begrijpen dat er vier iteraties van de Klan waren.

De eerste ontstond in het zuiden, direct na de burgeroorlog. Het was een terroristische groepering, in de letterlijke zin van die term. Hun voornaamste activiteit was geweld tegen Afro-Amerikanen. Ze hebben in de loop van de tijd meer dan 4.000 zwarte mensen gelyncht, en ze hadden één eenvoudig doel: de blanke suprematie behouden en voorkomen dat zwarte mensen de rechten van een burger zouden kunnen genieten.

De tweede Klan, waar ik over schreef, was echt een heel ander beest. Het ontstond rond 1920. En het was een massabeweging van ergens tussen de 3 [miljoen] en 6 miljoen mensen. In tegenstelling tot de eerste Klan was het helemaal niet geheim wie er lid van was. Het adverteerde openlijk in kranten en organiseerde veel evenementen.

Het was ook anders omdat het 1,5 miljoen vrouwelijke leden had. En het was grotendeels in het noorden. En omdat het in het noorden was, en omdat er in die tijd eigenlijk maar heel weinig Afro-Amerikanen in het noorden woonden, begonnen de tweede Klan-leiders te begrijpen dat ze heel weinig grip zouden hebben door zich specifiek te concentreren op zwarte Amerikanen. In plaats daarvan reageerden ze heel erg op immigratie op grote schaal, en met een enorme vijandigheid jegens katholieken en joden.

De kern van de tweede Klan waren blanke evangelische protestanten. Dit was een tijd van massale immigratie die de Verenigde Staten binnenkwam vanaf ongeveer 1880. Er waren in die periode maar heel weinig immigranten protestants. Het waren katholieken uit Zuid-Europa of joden uit Oost-Europa.

De tweede Klan was overwegend geweldloos. Er was wat waakzaamheid, maar het was een organisatie die erachter kwam dat het verder kon komen door gebruik te maken van legale verkiezingsoperaties. Ze hadden een zeer effectieve lobbyoperatie – ze publiceerden meer dan 150 gedrukte publicaties, ze hadden twee radiostations.

We hebben het over een organisatie met veel macht, mede omdat ze hun leden relatief hoge contributie rekende. Je moest $ 10 inleidingskosten betalen, wat tegenwoordig waarschijnlijk ongeveer $ 125 waard zou zijn. Dit is geen organisatie van arme mensen. Het was een organisatie van mensen uit de middenklasse en de lagere middenklasse.

Een ding dat het tegenwoordig gemeen had met blanke supremacistische groepen, is dat waarschijnlijk de grootste beroepsgroep in de Klan de politie was, of andere officieren van justitie, zoals sheriff’s plaatsvervangers.

Om verschillende redenen ging de tweede Klan tegen het einde van de jaren twintig radicaal achteruit. En veel van zijn leden in de jaren dertig gingen naar de Amerikaanse nazi-groepen, die veel talrijker waren dan veel mensen weten.

De derde Klan was een reactie op de burgerrechtenbeweging. Het begon in de jaren ’50 en ’60 en de naam van de Klan werd niet zo vaak gebruikt. Maar ze organiseerden zogenaamde White Citizens Councils, en hun voornaamste drijfveer was om zich te verzetten tegen schoolintegratie. En ze waren tot op zekere hoogte gewelddadig. Ze bombardeerden mensen. Ze zijn erg beroemd omdat ze een kerk hebben opgeblazen en vier kleine meisjes hebben vermoord.

En nu komen we bij de vierde, dat is vandaag. Tegenwoordig is de Ku Klux Klan slechts een kleine groep uit vele, vele verschillende blanke supremacistische groepen. Er is geen overkoepelende grotere organisatie. Veel van deze groepen zijn volledig onafhankelijk. Wat echter anders is, is dat we leven in het tijdperk waarin sociale media veel ongelijksoortige groepen in staat stellen te communiceren en gemeenschappelijke plannen te maken, zoals hun plannen om het Capitool binnen te vallen. Met andere woorden, ze hebben gewoon een heel andere communicatiestructuur. En door die communicatiestructuur is het echt niet nodig dat ze één grote organisatie hebben.

Anna Noord

Zijn er nog officiële, actieve Klan-hoofdstukken? Bestaat de Ku Klux Klan tegenwoordig in naam?

Linda Gordon

Ja dat doet het.

Over het algemeen zijn er veel, veel van deze kleine blanke supremacistische groeperingen, en ze zijn niet allemaal precies identiek in hun ideologie. Een van de dingen die is gebeurd, is dat de Trump-regering en de Trump-persoonlijkheid hen enigszins hebben verenigd. Ze hebben nu een leider, of zo niet letterlijk een leider, dan zeker hun woordvoerder en enabler. En dat is anders dan alles wat ooit eerder is gebeurd. De enorme Ku Klux Klan van de jaren ’20 had nooit iemand aan de top van de regering die hen in staat stelde.

Anna Noord

Wat was de katalysator voor de tweede Klan-vorming?

Linda Gordon

Er waren verschillende soorten katalysatoren. Een daarvan was natuurlijk deze massale immigratie. In al dit soort extreemrechtse dingen – in elk geval, en dat is waar vandaag de dag – werken ze door mensen bang te maken. In de jaren twintig geloofden ze dat dit land, dat voorbestemd was om een ​​blank protestants land te worden, het gevaar liep te worden overgenomen door mensen die geen blanke protestanten waren en die in hun ogen heel, heel slechte mensen waren. Angst staat centraal.

De tweede grote kracht was de Eerste Wereldoorlog – omdat de Eerste Wereldoorlog, zoals alle oorlogen, een soort superpatriottisme had aangewakkerd. En na de oorlog was er een echte juridische onderdrukking van afwijkende meningen, waarbij veel mensen die zich tegen de oorlog hadden verzet, en andere mensen die gewoon als ontrouw werden beschouwd omdat ze in het buitenland waren geboren, feitelijk werden gedeporteerd. In die periode had je een regering die niet noodzakelijkerwijs katholieken en joden in het openbaar aanviel, maar zeker de angst deed toenemen door te suggereren dat er mensen waren die de Verenigde Staten infiltreren die niet echt patriottische of loyale Amerikanen waren.

En dan is er nog de invloed van de film The Birth of a Nation , die verscheen in 1915. Het was een film die heel, heel lelijke dingen liet zien – zwarte mensen werden gepresenteerd als deze vreselijke wilden die erop uit zijn blanke vrouwen te grijpen en te verkrachten. De algemene toon ervan ging opnieuw over toenemende angst.

Een ander ding dat veel gemeen heeft tussen de Klan uit de jaren ’20 en wat er vandaag gaande is, zijn complottheorieën. Neem een ​​voorbeeld: leden van de tweede Klan verspreidden de theorie dat de reden dat zoveel katholieken de Verenigde Staten binnenkwamen niet was omdat ze arm waren en op zoek waren naar een beter leven, maar omdat de paus hen beval te komen. En toen ze eenmaal kwamen, moesten ze ondergronds gaan, in afwachting van de tijd dat de paus het bevel zou geven voor een staatsgreep die de Amerikaanse regering zou overnemen en de Verenigde Katholieke Staten van Amerika zou vestigen.

Dat is gebaseerd op religie, maar ik ben er zeker van dat je de overeenkomsten kunt zien met deze blanke nationalisten die het vermogen lijken te hebben om volkomen bizarre theorieën te geloven zonder enig bewijs, zoals Hillary Clinton een enorme kring voor seksueel misbruik van kinderen exploiteert.

Anna Noord

Waarom waren mensen in het tijdperk van de tweede Klan zo bereid om dit soort complottheorieën te geloven? En wat zegt dat ons over de opkomst van dit soort theorie nu?

Linda Gordon

Ik kan u slechts enkele eenvoudige, gedeeltelijke antwoorden geven. Een daarvan is dat het afhangt van van wie je de theorieën hoort. In het geval van de tweede Klan werd een zeer grote rol gespeeld door ministers. De Klan beweerde 40.000 ministers te hebben. En ze waren niet alleen leden, het waren mensen die er door hun preken op aandrongen om zich bij de Ku Klux Klan aan te sluiten om de blanke protestantse overheersing van de Verenigde Staten te beschermen. En in het algemeen denk ik dat mensen geneigd zijn dingen te geloven, afhankelijk van van wie ze ze horen.

Er was ook een neiging om vijandig te staan ​​tegenover de wetenschap. De wetenschap leek hun deel uit te maken van deze samenzwering om Amerika weg te halen van de mensen die er echt bij horen. En ik denk dat dat achter het feit zit dat extreemrechts tegenwoordig vaak ook mensen zijn die geen maskers willen dragen. Ze willen de wetenschap gewoon niet geloven. En dat was waar in de jaren twintig. In de jaren 20 was het grote probleem de evolutie. De Klan zette alles op alles in zijn strijd tegen de evolutietheorie en het onderwijzen van evolutie op scholen.

Anna Noord

Waarom was de Klan zo bezorgd over evolutie?

Linda Gordon

Wel, het is goddeloos, toch? Dit zijn fundamentalistische christenen. Maar ik denk ook dat daarachter dit soort anti-elitisme schuilging waarin ze deze wetenschappers gewoon zien als een soort intellectuele snobs die geen respect hebben voor gewone mensen. En er is veel taal die tegenwoordig vergelijkbaar is over wie de echte Amerikaanse patriotten zijn. De Klan gebruiken deze taal die bijna identiek is aan wat je tegenwoordig ziet over mensen die 100 procent Amerikaans, echt Amerikaans zijn. En ze geloven dat ze de ware essentie vertegenwoordigen van wat goed is aan de Verenigde Staten.

Anna Noord

U zei dat met name de tweede Klan voornamelijk midden- en hogere arbeidersklasse was. Zien we vandaag klassenparallellen als het gaat om de relschoppers in het Capitool en de blanke racistische groeperingen in het algemeen?

Linda Gordon

Ik sta niet bovenop de demografie van de huidige blanke supremacisten, maar ik zal twee dingen zeggen die niet waar zijn. En dat is dat mensen in de jaren twintig, maar ook mensen nu, die het niet leuk vinden wat de blanke supremacisten doen, hen heel vaak als dom, ongeschoold, heel grof willen vinden. Met andere woorden, hun intelligentie echt beledigen. Dat zeiden mensen de hele tijd over de tweede Klan.

En we weten nu dat ze ongelijk hadden. De leden van de Klan uit de jaren twintig waren even opgeleid als de gemiddelde Amerikaan. Ze omvatten niet alleen veel bedienden, maar zelfs professionals, zakenmensen uit de middenklasse.

Dus één ding is dat het verkeerd is. Maar het andere is dat soort gepraat – dat dit gewoon een stel domme, ongeschoolde klootzakken was – dat alleen maar hun mening bevestigde dat de mensen die de elites waren, niets dan minachting hadden voor de mensen die het echte zout van de aarde waren. in Amerika.

Ik ervaar dat vandaag. Er zijn bijvoorbeeld veel aanvallen op Trump, alsof hij dom was. Ik heb geen idee of hij stom is of niet, maar ik weet niet zeker of die stompzinnigheid het probleem is. Er zijn duidelijk veel andere krachten, zoals het enorme verlangen naar macht.

Maar ik heb een sterk vermoeden dat als we ooit een echt systematisch overzicht zouden krijgen van wie er lid waren van deze blanke racistische groepen, het ons waarschijnlijk zou verbazen dat ze net zo goed opgeleid zijn als de gemiddelde Amerikaan.

Anna Noord

Ik ben blij dat je deze perceptie naar voren bracht dat mensen in de Klan of bij de Capitooloproer dom waren, of dat ze ongeschoold waren. Ik heb ook een beetje de perceptie gezien dat ze erg arm moeten zijn, of classistische taal die wordt gebruikt om ze te beschrijven. Ik ben benieuwd waar dit soort percepties vandaan komen, nu of in de jaren twintig. Waarom is er deze verkeerde veronderstelling dat mensen die betrokken zijn bij blanke suprematiebewegingen dom of ongeschoold of op de een of andere manier van lage klasse zijn?

Linda Gordon

Ik denk dat er een zekere mate van snobisme is onder de hoger opgeleide, centristische of liberale bevolkingsgroepen van Amerika.

Maar ik denk wel dat een van de dingen hierachter zit – als je kijkt naar wat er net is gebeurd, wat we zien, zijn mensen die bijna hysterisch van woede zijn en bereid zijn om dingen te doen, zelfs als ze zichzelf en anderen in gevaar brengen. Veel mensen zouden zeggen, nou ja, die woede komt voort uit het feit dat ze economisch lijden. Ze verliezen banen aan mensen die meer elite zijn. Maar voor de jaren twintig Klan was dat niet het geval.

Er waren geen aanwijzingen dat de mensen die tot de Klan werden aangetrokken, mensen waren die hun economische status aan het verliezen waren. Een van de bizarre dingen is dat de Klan, met zijn aanvallen op katholieken en joden, het sterkst was op plaatsen waar nauwelijks katholieken of joden waren. En bovendien was er geen bewijs dat deze jongens in de Klan economisch lijden. Er is dus geen eenvoudig verband tussen wat ze zeggen en het idee dat ze echt lijden en echte grieven hebben.

Anna Noord

Dus wat trok mensen naar de Klan uit de jaren twintig?

Linda Gordon

Je hebt bijna een soort psychologisch inzicht nodig. Ik denk dat mensen in de Klan, en mensen in deze groepen vandaag, net als mensen in de nazi-beweging, echt iets krijgen van hun betrokkenheid bij deze groepen. Ze krijgen een gevoel van gemeenschap, ze krijgen een gevoel van bevestiging.

Het is duidelijk dat miljoenen Amerikanen nu opnieuw kijken naar de vraag: wat is fascisme? En hoe komt het dat zeer, zeer grote populaties georganiseerd kunnen worden in dit soort hysterie, over mensen die de natie “stelen” van zijn ware bestemming. Ik denk dat je dat vaak hoort in blanke nationalistische groeperingen, dat iemand het land steelt, de verkiezingen steelt, het wegneemt van de mensen waartoe het rechtmatig behoort. En bewijs is gewoon niet relevant. De Klan gingen helemaal uit van dit idee van de bedreiging van de blanke protestantse overheersing in een tijd waarin blanke protestanten de economie, de regering en de cultuur volledig domineerden. Het zijn dus eigenlijk geen nauwkeurige percepties van echte veranderingen.

Anna Noord

Mijn laatste vraag is: wat kan de geschiedenis van de Klan en de geschiedenis van de tweede Klan ons in het bijzonder vertellen over de Capitoolrellen, de blanke suprematiebewegingen die vandaag aan de gang zijn, en waar gaan we als land vandaan?

Linda Gordon

Ik zal hier iets heel eigenwijs over aanbieden, waar niet iedereen het mee eens is. Maar als je kijkt naar een van de verschillen tussen bijvoorbeeld rechtse groepen en liberale groepen, dan zijn veel liberale groepen echt vastbesloten om te werk te gaan op een manier die objectief is, die naar beide kanten van een kwestie kijken. En daar heeft de rechtervleugel geen bijzonder belang bij.

En dus heb je daar een enorme onbalans. Ik denk dat het goed is om beide kanten te zien. Maar aan de andere kant denk ik dat we misschien een punt bereiken waarop mensen die deze blanke suprematie willen stoppen, we niet alleen op de wet kunnen vertrouwen om ze te vinden en te berechten en te veroordelen. Mensen moeten echt luider en actiever worden in het verdedigen van de waarden democratie en vrijheid, burgerlijke vrijheden en antiracisme. Of ze dat nu doen door de manier waarop ze praten of dat ze demonstraties op straat hebben – geweldloze demonstraties – ik hoop dat wat er net is gebeurd uiteindelijk een kracht kan zijn die mensen bij elkaar zal brengen en het belang inzien van het maken van zeer, zeer openbare standpunten voor wat zijn Amerikaanse waarden van het soort dat we steunen.

Een van de dingen die ik wel weet, is dat het hiermee niet stopt. Het zal doorgaan, en het zal nog een hele tijd doorgaan, en het wegwerken van Trump zal er zeker geen einde aan maken.