Indignatie redactie 
Lichamen van Palestijnen gedood door een Israëlische luchtaanval op het Al-Ahli Arab Baptist Hospital worden verzameld in de voortuin van het Al-Shifa Ziekenhuis in Gaza-stad, centraal in de Gazastrook, op dinsdag 17 oktober 2023. (AP Photo/AbedKhaled)
Gaza Negeer het nepnieuws. Israël verdedigt zichzelf niet. Het dwingt zijn recht af om door te gaan met het etnisch zuiveren van Palestijnen
De ontbrekende context voor wat er in Gaza gebeurt, is dat Israël dag en dag heeft gewerkt om het Palestijnse volk etnisch te zuiveren van hun thuisland, zelfs voordat Israël een staat werd – toen het nog bekend stond als de zionistische beweging.
Israël zuiverde niet alleen de Palestijnen in 1948, toen het werd opgericht als een westers koloniaal project, en opnieuw onder de dekmantel van een regionale oorlog in 1967. Het werkte ook om de Palestijnen tussen die data en daarna elke dag etnisch te zuiveren. Het doel was om hen uit hun historische gebieden te verwijderen, en hen ofwel buiten de nieuwe, uitgebreide grenzen van Israël te verdrijven, ofwel hen te concentreren in kleine getto’s binnen die grenzen – als een maatregel totdat ze buiten de grenzen konden worden verdreven.
Het ‘settler’-project, zoals wij het noemen, is een verkeerde benaming. Het is in werkelijkheid het etnische zuiveringsprogramma van Israël. Israël heeft er in het Hebreeuws zelfs een speciaal woord voor: ‘Judaïsering’, oftewel het land joods maken. Het is officieel overheidsbeleid.
Gaza was het grootste van de Palestijnse reservaten die door het Israëlische etnische zuiveringsprogramma waren ontstaan, en het meest overbevolkte. Om te voorkomen dat de inwoners naar buiten zouden stromen, bouwde Israël begin jaren negentig een hekwerk om ze op te sluiten. Toen de politie vanuit de gevangenis te streng werd, trok Israël zich in 2005 terug naar de buitenste perimeterbarrière.
Dankzij nieuwe technologie kon Israël in 2007 Gaza op afstand belegeren over land, over zee en door de lucht, waardoor de toegang van voedsel en essentiële goederen zoals medicijnen en cement voor de bouw werd beperkt. Geautomatiseerde geschutstorens schoten iedereen neer die in de buurt van het hek kwam. De marine patrouilleerde op zee en hield boten tegen die meer dan een kilometer of twee uit de kust afdwaalden. En drones keken 24 uur per dag vanuit de lucht.
De bevolking van Gaza werd opgesloten en grotendeels vergeten, behalve toen ze een paar raketten over het hek gooiden – tot internationale verontwaardiging. Als ze te veel raketten afvuurden, bombardeerde Israël ze genadeloos en lanceerde af en toe een grondinvasie. De raketdreiging werd steeds meer geneutraliseerd door een raketonderscheppingssysteem, betaald door de VS, genaamd Iron Dome.
De Palestijnen probeerden vindingrijker te zijn in het vinden van manieren om uit hun gevangenis te ontsnappen. Ze bouwden tunnels. Maar Israël vond manieren om degenen die dicht bij het hek renden te identificeren en vernietigde ze.
Palestijnen probeerden de aandacht te trekken door massaal te protesteren bij het hek. Israëlische sluipschutters kregen de opdracht hen in de benen te schieten, wat leidde tot duizenden geamputeerden.
De ‘afschrikking’ leek te werken. Israël zou opnieuw achterover kunnen leunen en de Palestijnen in Gaza kunnen laten wegrotten. De ‘stilte’ was hersteld.
Totdat Hamas afgelopen weekend kortstondig uitbrak en amok maakte, waarbij zowel burgers als soldaten omkwamen.
Israël heeft nu dus een nieuw beleid nodig. Het lijkt erop dat het etnische zuiveringsprogramma opnieuw op Gaza wordt toegepast. De helft van de bevolking in het noorden van de enclave wordt naar het zuiden gedreven, waar niet de middelen zijn om ermee om te gaan. En zelfs als dat wel zo zou zijn, heeft Israël voedsel, water en stroom voor iedereen in Gaza afgesloten.
De enclave wordt snel een snelkookpan. De druk is bedoeld om Egypte op te bouwen om de Palestijnen op ‘humanitaire’ gronden de Sinaï binnen te laten.
Wat de media je ook vertellen, het ‘conflict’ – dat wil zeggen het etnische zuiveringsprogramma van Israël – begon lang voordat Hamas op het toneel verscheen. In feite kwam Hamas pas heel laat op de proppen, als voorspelbare reactie op Israëls gewelddadige kolonisatieproject.
En een week geleden werd geen keerpunt bereikt. Dit speelt zich allemaal al meer dan 100 jaar in slow motion af.
Negeer het nepnieuws. Israël verdedigt zichzelf niet. Het dwingt zijn recht af om door te gaan met het etnisch zuiveren van Palestijnen.
