Wat een smerig spel – Iedereen die wijst op stijgende prijzen wordt al beschouwd als een “vijand van de staat”

Voor Herbert Reul (CDU), de minister van Binnenlandse Zaken van Noordrijn-Westfalen, is het duidelijk wat ons in de herfst te wachten staat: complottheoretici en staatsvijanden graven hun gevaarlijke verhalen uit om de arme mensen te vangen die vallen voor hen als rattenvangers. We moeten ons niet laten afschrikken door deze interpretatie.

Reul staat niet alleen met deze interpretatie . Het is des te belangrijker om je als burger niet te laten intimideren. Recentelijk is wijzen op stijgende prijzen een complottheorie geworden. 

En het maakt ook duidelijk dat deze prijsverhogingen niet uit de lucht komen vallen, maar de verantwoordelijkheid zijn van de federale overheid, die volledig uit de hand is gelopen. Dit is interessant in zoverre het benoemen van feiten nu ook is verschoven naar het domein van de theorieën.

Het zou meer een complottheorie zijn als je zou nadenken over de doelen en de betrokkenen die absoluut niet willen afwijken van dit krankzinnige beleid van economische oorlogsvoering. Men zou veel te doen hebben, en de stellingen die uit dergelijke overwegingen zouden kunnen voortkomen, zouden – om de woorden van Thomas de Maizière te gebruiken – delen van de bevolking van streek maken. 

Zulke complottheorieën zouden altijd de moeite waard zijn, want als je gezond verstand volgt en bedenkt dat de politiek eigenlijk is gekozen om schade van de bevolking af te wenden en hun welvaart te vergroten, zijn hun destructieve acties nog minder logisch.

Wij “vijanden van de staat”

Het zijn niet de prijsstijgingen die politici verontrusten. Het zijn eerder degenen die wijzen op de verantwoordelijkheid hiervoor, ze worden gezien als een doorn in het oog. Minister van Binnenlandse Zaken Nancy Faeser (SPD) handelde met twee vormen van tactiek. Slechts twee weken geleden had ze  verklaard :

“Vijanden van de democratie wachten gewoon om crises te misbruiken om fantasieën van onheil, angst en onzekerheid te verspreiden.”

Jörg Müller, hoofd van het Brandenburgse Bureau voor de Bescherming van de Grondwet, ging nog verder en herkende een soort amusement onder de demonstranten:

“Extremisten dromen van een Duitse woedende winter.”

Müller ging verder met te verzinnen dat “vijanden van de staat” uit de “laterale denkersscene” zelfs hoopten dat zoveel mogelijk mensen hard zouden worden getroffen door de energiecrisis in de herfst en winter,

“om de stemming op te pikken en reclame te maken voor hun anti-staatsaspiraties”.

Andreas Zick, hoofd van het Instituut voor Interdisciplinair Onderzoek naar Conflict en Geweld aan de Universiteit van Bielefeld, legt nog een verband dat al buitengewoon effectief is gebleken. De professor, door ZDF aangeduid als een “extremisme-onderzoeker”, is van mening dat de “laterale denkersscene” niet echt verdwenen was, maar bezig was zichzelf te reorganiseren. Zick waarschuwt:

“Naar aanleiding van de hoge fase in de lockdowns vindt er momenteel een reorganisatie plaats, die zich in het najaar zal laten voelen.”

Dergelijke formuleringen klinken eigenlijk als vijandigheid jegens de staat, ze brengen het gevoel over van een georganiseerde groep die niets goeds van plan is en niet indruk maakt met argumenten maar met vijandbeelden die vroeger Merkel, Lauterbach en Drosten heette, maar nu een “update”. Tegenwoordig is het Habeck en iedereen die op de een of andere manier ruikt naar elites die het object van verlangen worden voor georganiseerde “laterale denkers”.

Maar Zick had niet genoeg. Volgens ZDF ziet hij “extremistische allianties” aan het werk die “nationalistisch georiënteerd” zijn en afgewisseld met “alledaagse haat” en vooral “ideologisch gemotiveerde alledaagse agressie”. Het is duidelijk dat “politiek gemotiveerde misdaden uit de anti-coronascène” ook zouden toenemen.

De ZDF is representatief voor tal van andere media, Herbert Reul belichaamt de wijdverbreide mening van veel politici. Je moet rekening houden met wat hier wordt beschreven als voorbereidend werk, omdat de strategie recentelijk is gewijzigd.

Geen “boze burgers” in de herfst

Zoals hierboven aangegeven, volgt minister van Binnenlandse Zaken Faeser een andere tactiek. Na de waarschuwingen over ‘vijanden van de staat’, die ook door Reul waren opgepakt, volgde het ‘all-clear’. Ze geloven niet in zoiets als boze burgers, gele hesjes of zelfs volksopstanden. Slechts een kleine groep is sowieso echt radicaal:

“Bij twijfel trekken ze zich niets aan van de coronamaatregelen of de ontwikkeling van de energieprijzen.”

Bij het protesteren moet je oppassen dat je niet wordt meegesleept door de radicalen die “uit de extreem rechtse hoek” komen. Helaas krijgt deze minderheid veel aandacht die de zwijgende meerderheid niet krijgt.

Dit betekent dat de “educatieve maatregel” voorlopig voorbij kan worden verklaard. De vijandbeelden zijn met alle macht geconstrueerd en gesorteerd, ze zijn rechts, anti-state en niet geïnteresseerd in feiten. 

De zwijgende meerderheid zou gewoon met hun handen van hen af ​​moeten blijven. Maar aangezien ‘zijdenkers’ nu al de schuld krijgen van de komende protesten, is het beter – men kan het niet helpen, maar de indruk krijgen – om thuis te blijven. De rechtsextremisten en hun vrienden krijgen immers de meeste aandacht en als goede, protesterende burger kom je al snel in de knel.

Het wordt een hete mediaherfst

Naarmate de herfst nadert, zal de pers radicaler worden. Nikolaus Blome laat al zien waar de hamer hangt door burgers (voornamelijk die uit Oost-Duitsland) “gepeupel “ te noemen :

“Voor de derde keer in zeven jaar rijst de vraag hoe we deze mensen kunnen bereiken die alle menselijke gematigdheid opgeven. Vluchtelingen, Corona en nu inflatie of ‘Winter of Anger’.”

De achtergrond van zijn tekst is de gebeurtenis in Neuruppin waarbij bondskanselier Scholz massaal werd uitgejouwd. ‘Burgers’, vervolgde Blome, is geen beschermde term, en men moet nadenken over de grens waarboven men beter kan stoppen met spreken. En verder:

“(…) er is ook een grens waarboven bepaalde burgers niet langer bezorgd, maar dom zijn, en het zou tijd zijn om het hardop te zeggen. Ik ben in ieder geval niet bereid te geloven dat deze groep uiteindelijk vrij klein om te dicteren naar welke vorm van samenleving als geheel we moeten overschakelen. Niet weer.”

Er zit zoveel minachting in die zin dat je er ziek van wordt. En we kennen al de verscheidenheid aan nare beledigingen uit de tijd van de Corona-protesten. Maar iedereen die met het idee speelt om de straat op te gaan tegen de waanzin van het economisch beleid van de federale regering, moet precies dergelijke aanvallen verwachten. 

Blome spreekt de minachting voor de menselijkheid uit die uitgaat van de Duitse media, en hij zal geen op zichzelf staand geval blijven, maar zich voegen in de gelederen van degenen die zich al opwarmen om de angst voor stijgende prijzen en de existentiële zorgen van talloze mensen in diskrediet te brengen.

Dus laten we onszelf niet voor de gek houden: de herfst zal heet zijn ondanks de kou, en politici en de media zullen geen enkele kans voorbij laten gaan om de mensen die terecht bezorgd zijn in diskrediet te brengen. 

Dit zal waarschijnlijk ook gebeuren met de hulp van de politie en mogelijk zelfs de Bundeswehr, want Nancy Faeser had al gezegd dat men op alles voorbereid was, ook een nieuw opgerichte Bundeswehr-eenheid die onder meer tot taak zou hebben Corona te bestrijden. Het is onwaarschijnlijk dat ze discussiegroepen en rondetafelgesprekken bedoelde.

Voor de mensen in het land is het enige dat nu gezegd kan worden een dikke huid te krijgen. De beledigingen zullen aanzienlijk zijn en de kans op staatsgeweld is groot. Maar we staan ​​op een keerpunt, ja inderdaad. In een keerpunt dat het verdere sociale, politieke en economische pad van het land zal bepalen.

 De federale regering lijkt niet klaar om van koers te veranderen, ze gaat verder op het destructieve pad dat ons allemaal in een volledig nieuwe en beangstigende situatie zal brengen.

Het kan dus alleen de burger zijn die aan de zogenaamde representatieve democratie duidelijk maakt dat zij hem niet vertegenwoordigt. En de burger moet weten dat de door de politiek veroorzaakte schade zal worden gevolgd door de strijd om de soevereiniteit van de interpretatie. 

Dit wordt met hand en tand uitgevoerd en het is een natuurlijk onderdeel van het repertoire van de machtigen om het in een hokje te plaatsen als ‘vijanden van de staat’, ‘complottheoretici’ en ‘rechts-extremisten’.

Maar uiteindelijk blijft de burger een burger, ongeacht welk etiket van belediging er op hem wordt aangebracht.