De Joodse Virtuele Bibliotheek beweert dat “de relatie tussen de VS en Israël gebaseerd is op de twee pijlers van gedeelde waarden en gedeelde belangen. Gezien deze gemeenschappelijke belangen en overtuigingen zou het geen verrassing moeten zijn dat steun voor Israël een van de meest uitgesproken en consistente waarden van het Amerikaanse volk op het gebied van het buitenlands beleid is.” Dat is natuurlijk de grote leugen onder de vele leugens die de band vormen die de twee landen met elkaar verbindt.
De back-upleugens, die regelmatig in het Congres worden verkondigd, zijn dat Israël een democratie en een bondgenoot is. Dat is het natuurlijk ook niet, want het is een apartheidsregime dat alleen voor joden bestaat, zonder vaste grenzen en zonder wederzijdse veiligheidsregelingen met de VS. Israël en zijn voorstanders vertellen nooit de waarheid, vooral niet wanneer zij de Amerikaanse regering ertoe aanzetten meer geld en meer wapens te verstrekken, zoals de afgelopen acht maanden zowel openlijk als in het geheim is gebeurd tijdens de gruwelijke etnische zuivering van de Palestijnen.
Hoe gebeurt dat dan, vooral omdat Israël duidelijk slecht is in zijn behandeling van de Palestijnen, maar ook roekeloos is in zijn agressie tegen buurlanden als Libanon en Syrië. Dat het land niet ook Egypte en Jordanië bombardeert, is grotendeels toe te schrijven aan de miljarden dollars aan hulp die de VS aan die landen geeft, op voorwaarde dat zij een wankele modus vivendi handhaven ten opzichte van de agressieve en nucleair bewapende zionisten.
Gezien de prachtige comfortzone die Israël heeft gecreëerd, grotendeels dankzij de Amerikaanse bescherming in internationale instanties als de Verenigde Naties en de VN-Veiligheidsraad, maar ook ten opzichte van de diverse internationale gerechtshoven en humanitaire hulporganisaties, heeft Israël regelmatig aanvallen uitgevoerd en anderszins het vermoorden van zijn buren zonder ooit ergens verantwoordelijk voor te worden gehouden.
Het is een patroon dat vooral zichtbaar is nu de slachting onder Palestijnen in Gaza de grens van 50.000 mensen nadert, voornamelijk bestaande uit vrouwen en kinderen. De recente schandalige aanval op het vluchtelingenkamp Tal al Sultan in de buurt van Rafah, waarbij minstens 45 mensen om het leven kwamen en waarbij grafische fotografie van het lichaam van een brandend kind zonder hoofd en andere nog brandende en rokende lijken plaatsvond, was gericht tegen dakloze inwoners van Gaza die in tenten woonden. die eerder uit hun verwoeste huizen in het noorden van het land waren verdreven.
En tot eeuwige schande van Biden en consorten werd bij de slachting gebruik gemaakt van door de VS gemaakte en geleverde wapens.
Voeg aan het bloedbad de hongersnood toe die nu tienduizenden Palestijnen dreigt te doden doordat de Israëlische regering en haar extremistische kolonisten de toegang tot voedselvoorraden blokkeren, en de omvang van Israëls gekozen genocidale acties kan worden gewaardeerd. Netanyahu’s bewering dat het leger in Rafah slechts kleine munitie gebruikte en zich richtte op twee Hamas-functionarissen die zich tussen de burgers schuilhielden, was zoals gewoonlijk een leugen en het kamp had verder geen enkele betekenis als militair doelwit.
Israël heeft de aanval de volgende nacht opgevolgd met een nieuw bombardement op het nabijgelegen al-Mawasi, waarbij meer dan twintig mensen om het leven kwamen. De tanks van de Joodse staat dringen nu diep de stad binnen, ongetwijfeld voorafgaand aan een infanterie-aanval die nog eens tienduizenden mensen zou kunnen doden. Ze hebben ook de toegang afgesloten tot het toegangspunt van Egypte tot het zuiden van Rafah.
Een hoge Israëlische regeringsfunctionaris voorspelt nu dat de oorlog zal voortduren tot het einde van het jaar, nog eens zeven maanden, waarbij het succes blijkbaar wordt afgemeten aan het bereiken van een punt waarop Hamas en alle andere vijandige Palestijnen zullen worden gedood of gedeporteerd.
Na de slachting in Rafah heeft er ongetwijfeld het verplichte telefoongesprek plaatsgevonden tussen de spottende premier Benjamin Netanyahu en de grijnzende mentale reus president Joe Biden, ongetwijfeld inclusief de dankbetuiging van Bibi voor het Amerikaanse wapentuig dat naar verluidt bij de moord is gebruikt. Het is echt geweldig als je niet eens hoeft te betalen voor de wapens die worden gebruikt om iemand te vermoorden.
Om zijn waardering voor de Israëlische dankbaarheid te tonen mompelde Biden ongetwijfeld een zin die in zijn prefrontale kwabben was gegraveerd, namelijk: “Israël heeft het recht zichzelf te verdedigen!” De transnationale interactie veroorzaakte vermoedelijk ook de typische winderigheid die voortkomt uit de propagandamachine van het Witte Huis.
Biden had, in een poging om de indruk te wekken dat hij feitelijk Israël onder druk zette om het aantal burgerslachtoffers te verminderen, eerder gewaarschuwd dat een grootschalige invasie van Rafah moeilijk te ondersteunen zou zijn en als een ‘rode lijn’-kwestie zou worden beschouwd, maar dat was het geval. een politieke stunt die hij nooit van plan was uit te voeren, afgezien van een vertraagde aankomst van een lading superzware bommen van 2000 pond.
Veel Amerikanen, zelfs een meerderheid, zijn terecht diep ontsteld over de steun van het Amerikaanse leger en de Amerikaanse regering voor de laatste oorlog van Israël, en een verwarde Biden telt nu de stemmen terwijl hij doet alsof hij humanitaire zorgen heeft.
Toch ging het Witte Huis niet zo ver dat het de Israëli’s de schuld gaf van hun buitensporige bereik. Op een persconferentie verwoordde Biden’s National Security-communicatiefunctionaris John Kirby, die naar verluidt ooit admiraal was, mogelijk op de Good Ship Lollypop, hoe “Jullie allemaal de beelden hebben gezien, ze zijn hartverscheurend, ze zijn gruwelijk. . Er mogen hier geen onschuldige levens verloren gaan als gevolg van dit conflict. Israël heeft uiteraard het recht om achter Hamas aan te gaan… Als gevolg van deze aanval van zondag heb ik geen beleidswijzigingen om over te praten. Het is gewoon gebeurd. De Israëliërs gaan het onderzoeken.
We zullen grote belangstelling hebben voor wat ze in dat onderzoek vinden.” Natuurlijk bent u John, en het zal een groot en grondig onderzoek door Israël zijn, net zoals het was in de gevallen van de dode Amerikanen aan boord van de USS Liberty, vredesactiviste Rachel Corrie, journalist Shireen Abu Akleh en, meest recentelijk, de 80-jarige de oude Amerikaanse staatsburger Omar Abdalmajeed As’ad die werd doodgeslagen door elementen van Israëls “meest morele leger ter wereld” nadat hij was gearresteerd wegens de misdaad dat hij in zijn dorp op de Westelijke Jordaanoever had rondgelopen.
Waarom zijn Joe en zijn gezelschap zulke toegewijde leugenaars van de waarheid als het gaat om Israël en al zijn kwaadaardige werken? Het komt door een entiteit die eufemistisch bekend staat als de Israël Lobby, maar die ik liever nauwkeuriger omschrijf als de Jewish Money In Politics Entity (AIPAC, ADL en anderen), ondersteund door de Scofield Bible Zio-Christian Crowd onder leiding van clowns als House Speaker Mike Johnson. Ik weet dat het een mondvol is, maar dat is het wel.
Israël krijgt niet de onkritische en overweldigende steun van de VS omdat zijn gedrag dat verdient of omdat het de Amerikaanse belangen dient, maar eerder vanwege al dat geld dat op oordeelkundige wijze wordt aangewend om de regering op alle niveaus te corrumperen en om de boodschap van de media- en entertainmentindustrie te kopen en te controleren. Professor John Mearsheimer, co-auteur van The Israel Lobby uit 2007 , heeft lang beweerd dat “Israëls achterban iedereen het zwijgen op zal leggen die hun verhaal in twijfel trekt.” Maar volgens Mearsheimer is er sinds 7 oktober iets veranderd .
Het grote verschil is dat de activiteiten van de lobby vandaag volledig openbaar zijn. Ik denk dat maar weinig mensen destijds veel over de lobby wisten. En heel weinig mensen wisten veel over de invloed van de lobby op het Amerikaanse buitenlandse beleid, vooral als dit van toepassing is op het Midden-Oosten. En ik denk dat we hebben geholpen dat bloot te leggen en dat nu meer mensen begrijpen wat er aan de hand is. De lobby wordt nu gedwongen om veel meer in de open lucht te opereren.”
Pari passu , al die corruptie die oordeelkundig wordt toegepast, dient ertoe de Amerikanen te beroven van hun fundamentele rechten, in het bijzonder de vrijheid van meningsuiting, aangezien het binnenkort illegaal zal zijn om kritiek te leveren op de Joden of Israël. En verwacht geen verlichting van de nationale verkiezingen in november als er een overwinning van de Republikeinse Partij is in de vorm van Donald Trump en mogelijk Nikki Haley of iets dergelijks als vervangend onderdeel van Ziocon.
Trump verkocht in 2016-2020 elke denkbare kwestie voor Israël en zou het opnieuw doen. De Republikeinen hebben ernaar gestreefd de nieuwe partij van ‘Israel First’ te worden, omdat ze al dat geld en de mediasteun van de Democraten willen stelen. Senator Lindsey Graham uit South Carolina heeft opgeroepen tot kernwapens in Gaza, terwijl Nikki in Israël was om bommen te ondertekenen die op de Pals zouden worden gedropt met een paarse marker: “Maak ze af! Amerika [houdt van] Israël.”
Haar aandringen op een buitenlands leger, gefinancierd en bewapend door de Amerikaanse regering, om vluchtelingen die in tenten wonen te doden na de vernietiging van hun huizen, kan worden beschouwd als de wreedste manier om massamoord goed te keuren, maar ja, Israël komt altijd op de eerste plaats in het denken van de meeste Congresleden en degenen die helaas in het Witte Huis zitten.
Er zit ook wetgeving in de pijplijn die door de Republikeinen wordt gepusht en die zich verzet tegen elke poging van het Witte Huis om te proberen gedrag te conditioneren door de wapenleveringen aan goede vriend en bondgenoot Israël op te schorten, niet dat Biden echt die route zou volgen. Het Congres heeft ook grote druk uitgeoefend op universiteiten om pro-Palestijnse groepen op de campus onder druk te zetten door te beweren dat ze antisemieten zijn, terwijl ze niet hetzelfde doen tegenover de soms gewelddadige aanhangers van Israël. de graduatie van demonstranten of zelfs het verdrijven ervan.
Donald Trump heeft onlangs een grotendeels Joods publiek verteld dat hij alle anti-Israël demonstranten zal deporteren als hij president wordt, een interessant voorstel aangezien de meeste van degenen die demonstreren autochtone Amerikaanse burgers zijn en velen van hen Joods zijn. Hij heeft Israël ook opgeroepen om ‘af te maken’ met wat het de Palestijnen aandoet, waarmee hij duidelijk bedoelt dat ze moeten worden uitgeroeid of gedwongen te emigreren .”
Trump is niet langer de luidruchtige man die opriep tot het beëindigen van dwaze oorlogen, maar heeft nu bovendien gezegd dat als hij president was geweest toen de Russische interventie in Oekraïne had plaatsgevonden, hij ze zou hebben gebombardeerd. Hetzelfde geldt voor China als het Taiwan zou aanvallen. Beide stappen zouden vrijwel zeker het begin van de Derde Wereldoorlog betekenen, ook al zijn noch Oekraïne noch Taiwan een essentieel veiligheidsbelang voor de VS, maar Trump is te dom om dat te weten.
Minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken dringt er op zijn beurt op aan dat de VS geavanceerde raketsystemen vrijgeeft voor inzet in Oekraïne die diep in Rusland zouden kunnen toeslaan. Zoals domme ideeën gaan, is het zo dom als het maar kan, aangezien de Russen al hebben aangegeven dat ze zouden reageren met alles wat ze hebben, wat betekent dat Amerikaanse militaire doelen wereldwijd als een eerlijk spel voor vergelding zouden worden beschouwd, mogelijk met behulp van kernwapens.
We zijn echt iets begonnen dat de titel Psycho Zone zou kunnen heten als er een film van zou worden gemaakt. Oorlog wordt door de sociopaten in Washington, Israël en delen van Europa behandeld alsof het iets is dat je terloops in je vrije tijd kunt aangaan. Er wordt zelfs in zowel de VS en Groot-Brittannië als in sommige andere Europese hoofdsteden gesproken over het initiëren van actieve dienstplicht op een oorlogsniveau, zodat wij vrijheidsliefhebbers het goed en wel met die Russen en Chinks kunnen doen.
En wat het Palestijnse afval betreft: de Biden-pontonbrug, die 320 miljoen dollar heeft gekost, lijkt kapot te zijn, maar kan nog steeds worden gebruikt om Netanyahu’s plan uit te voeren om een stel schreeuwende Ay-rabs de Middellandse Zee in te duwen om ze voor een keer kwijt te raken. en voor iedereen. Hopelijk kunnen ze niet zwemmen en kunnen de Uitverkorenen weer bezit nemen van wat hun door Jahweh is gegeven. Of zoiets.