Wat klimaatactivisten bedoelen als ze zeggen ‘maak een einde aan fossiele brandstoffen’

Fossiele brandstoffen – De gedurfdere, smallere boodschap van de klimaatbeweging uitgelegd.

“We zijn hier allemaal om één reden: om een ​​einde te maken aan fossiele brandstoffen over de hele planeet”, vertelde vertegenwoordiger Alexandria Ocasio-Cortez (D-NY) zondag aan een juichende menigte. Ongeveer 75.000 mensen waren zondag bijeengekomen tijdens de New York March to End Fossil Fuels, waar Ocasio-Cortez aandrong: “We moeten te groot en te radicaal zijn om te negeren.”

Terwijl de wereldleiders in New York City zijn voor de jaarlijkse Algemene Vergadering van de Verenigde Naties en de Climate Ambition Summit, gaan demonstranten de straat op. Leden van Extinction Rebellion, een klimaatgroep die zich inzet voor ontwrichtende burgerlijke ongehoorzaamheid, organiseerden demonstraties in het Museum of Modern Art om de banden van een bestuurslid met projecten op het gebied van fossiele brandstoffen onder de aandacht te brengen .

Bijna 150 activisten werden gearresteerd omdat ze de Federal Reserve in New York blokkeerden om financiële instellingen op te roepen te stoppen met het financieren van bedrijven die steenkool, olie en gas winnen. Demonstranten kampeerden ook buiten de Bank of America om kritiek te uiten op de 280 miljard dollar aan leningen die zij sinds 2016 aan oliemaatschappijen heeft verstrekt .

Deze demonstraties zijn de grootste klimaatprotesten in jaren. Maar ze zijn ook stoutmoediger, hebben een meer unieke focus en hebben hun aanval op de fossiele-brandstofindustrie in het bijzonder beperkt. Fossiele brandstoffen – en de bedrijven die enorm hebben geprofiteerd van de winning ervan – zijn lange tijd de centrale schurken geweest in de klimaatcrisis, maar de afgelopen tien jaar is de boodschap van de beweging diffuser geweest.

Neem bijvoorbeeld de People’s Climate March van 2014, die zich niet specifiek richtte op het beëindigen van fossiele brandstoffen, maar eerder op brede mondiale actie en het vergroten van het bewustzijn over de potentieel verwoestende gevolgen van de opwarming van de aarde. De huidige activisten zijn boos. Ze willen benoemen en beschamen.

“Veel mensen leggen niet echt een verband tussen fossiele brandstoffen en de noodsituatie op het gebied van het klimaat”, zegt Jean Su, mede-organisator van de klimaatmars en advocaat voor energierechtvaardigheid bij het Center for Biological Diversity. “Het doel van de mars was om die boodschap glashelder te maken.”

Wat bedoelen de demonstranten precies als ze oproepen tot een einde aan fossiele brandstoffen , in de geest van het nog duidelijker maken van de doelstellingen van de beweging ?

Wat demonstranten willen, uitgelegd

Demonstranten hebben geëist dat president Joe Biden , de Verenigde Naties en bedrijven de federale goedkeuringen voor projecten op het gebied van fossiele brandstoffen stopzetten, het boren op openbaar terrein geleidelijk stopzetten en investeringen in vuile energie in het buitenland stopzetten.

Activisten proberen gevestigde financiële en politieke belangen ertoe aan te zetten de productie van fossiele brandstoffen, de belangrijkste oorzaak van klimaatverandering, in toom te houden . Milieugroeperingen vertrouwen traditioneel op een mix van aandringen op verandering van buitenaf en het hervormen van financiële en overheidsinstanties van binnenuit, en protesten zijn slechts een deel van de organisatie die vervolgens het klimaatbeleid tot stand brengt.

De gebeurtenissen van deze week in New York – de protesten, blokkades en demonstraties – zijn een blijk van de kracht die van plan is druk uit te oefenen van buitenaf en een herinnering dat de klok loopt.

De eisen van de mars van zondag omvatten onder meer het verzoek aan Biden om de olie- en gasboringen op openbare gronden geleidelijk stop te zetten, vergunningen voor nieuwe infrastructuur voor fossiele brandstoffen af ​​te wijzen en de olie- en gasexport stop te zetten. Veel van deze eisen zijn moeilijk te verwezenlijken, niet alleen om politieke redenen, maar ook omdat de leasepraktijken van de overheid waarschijnlijk zouden vereisen dat het Congres zou veranderen.

Het onderliggende morele argument hier is dat de wereld moet stoppen met het bouwen van nieuwe infrastructuur voor fossiele brandstoffen en moet beginnen met het uitfaseren van steenkool, olie en gas vóór het einde van dit decennium om de ergste scenario’s van opwarming van de aarde te voorkomen. Bovendien heeft de technologische vooruitgang van de afgelopen jaren de transitie van winningsenergie naar hernieuwbare energie veel toegankelijker gemaakt.

Er zijn veel complicaties om daar te komen, maar veel politici en leiders uit het bedrijfsleven willen nog steeds niet toegeven aan het fundamentele punt dat het de energie-industrie is die de uitstoot van broeikasgassen veroorzaakt, waardoor de hitte in de atmosfeer van de aarde wordt vastgehouden. Zelfs tijdens mondiale klimaatconferenties hebben de VS en andere van olie afhankelijke landen, zo recent als vorig jaar, de taal geblokkeerd waarin werd aangedrongen op een geleidelijke afschaffing van fossiele brandstoffen.

Ook de klimaatbeweging is hierop geëvolueerd. Sinds 2014 zijn er bijna jaarlijkse klimaatmarsen geweest, en in die tijd is het doel verschoven van simpelweg proberen het bewustzijn over de klimaatcrisis te vergroten naar het eisen dat de wereld stopt met het verbranden en het ontwikkelen van nieuwe fossiele brandstoffen.

Jarenlang organisator en klimaatjournalist Bill McKibben zegt dat fossiele brandstoffen altijd een belangrijk aandachtspunt van de beweging zijn geweest, waarbij hij zich herinnert dat activisten president Obama eisten ‘fossiele brandstoffen in de grond te houden’. Maar hij denkt wel dat er een verandering is in wie het opmerkt.

“Het idee baant zich een weg omhoog in de voedselketen,” vertelde McKibben aan Vox, erop wijzend dat steeds meer Amerikaanse politici bedrijven op het gebied van fossiele brandstoffen beschuldigen en beschamen. Daartoe behoorde onlangs de rechtszaak van de gouverneur van Californië, Gavin Newsom, tegen oliemaatschappijen wegens klimaatmisleiding, een belangrijke rechtszaak van de staat die de grootste olie- en gasconsument van het land is.

Maar Biden besteedt minder aandacht aan fossiele brandstoffen dan activisten zouden willen. Hoewel zijn regering een historische klimaatwet heeft aangenomen, moet Biden zelf, zoals Su uitlegt, “ook zijn uitbreiding van fossiele brandstoffen stoppen.”

Een ander voorbeeld van Biden die voorstander is van de banenscheppende component van klimaatactie is zijn aankondiging woensdag dat zijn regering vooruitgang boekt met een Civilian Conservation Corps , een groen banenprogramma gemodelleerd naar de oorspronkelijke New Deal. De schone energie-economie kan politieke punten scoren, maar het betekent weinig voor de klimaatverandering als de fossiele brandstoffenindustrie blijft groeien.

De olie- en gassector breiden zich inderdaad uit, ondanks de toezeggingen van de VS op het gebied van de klimaatverandering. De VS hebben dit jaar een nieuw record voor de aardolie-export gevestigd en zijn de grootste aardgasexporteur ter wereld. Oliemaatschappijen brengen grote nieuwe uitbreidingen op openbare gronden in kaart, waaronder het Willow Project van ConocoPhillips in Alaska.

Je ziet deze spanning zelfs in zijn toespraak tot de Algemene Vergadering van de VN dinsdag. Biden zei dat zijn regering ‘deze crisis als een existentiële bedreiging heeft behandeld’, wijzend op de ‘grootste investering ooit waar dan ook in de geschiedenis van de wereld’ van de Inflation Reduction Act om de klimaatcrisis te bestrijden en de wereldeconomie in de richting van een schone energietoekomst te helpen bewegen. .”

De wet zou de VS het grootste deel van de weg kunnen helpen naar hun doel om de klimaatvervuiling tegen 2030 te halveren ten opzichte van de piekuitstoot van 2005, maar de implementatie ervan zal net zo belangrijk zijn als de vraag of die bezuinigingen zo groot zijn als beloofd. En hoewel 369 miljard dollar veel geld is, blijft het nog steeds achter bij de aanbetaling die nodig is om de gevolgen van de klimaatverandering op te vangen.

Vergelijk het ogenschijnlijk grote bedrag eens met wat overheden vorig jaar in de fossiele brandstoffenindustrie hebben gestopt: subsidies voor fossiele brandstoffen groeiden wereldwijd naar een nieuw recordniveau, namelijk 7 biljoen dollar, volgens het Internationale Monetaire Fonds .

Activisten erkennen dat de VS de productie of consumptie van olie niet in één dag zullen beëindigen. Maar ze verkondigen het standpunt dat het geleidelijk afbouwen van onze afhankelijkheid agressief van start moet gaan, en dat elk binnenlands beleid – van de implementatie van de IRA tot Bidens interpretatie van zijn uitvoerende bevoegdheden – het uiteindelijke doel moet weerspiegelen.

Hebben de protesten effect?

Met het oog op de Democratische opkomst in 2024 en zijn nalatenschap heeft Biden gereageerd op de kritiek van klimaatactivisten, ook al is hij niet zo ver gegaan als ze zouden willen. Vorige week kondigde de regering aan dat zij de resterende huurovereenkomsten in het Arctic Wildlife National Refuge zou opzeggen en tegelijkertijd nieuwe delen van het National Petroleum Reserve zou beschermen, beide belangrijke Arctische regio’s die gewaardeerd worden om hun ecosystemen.

Het beleid van Biden is ook niet de enige maatstaf voor het succes van de klimaatbeweging. De afgelopen jaren zijn klimaatactivisten steeds vaker doelen nagegaan die minder voor de hand liggend zijn dan oliemaatschappijen. Sommige groepen zoals Just Stop Oil en Extinction Rebellion zijn achter de rijke individuen en instellingen aangegaan die fossiele brandstoffen mogelijk maken door op te duiken in kunstmusea en sportevenementen.

“Iedereen heeft verschillende perspectieven over wie zich moet richten, en het maakt allemaal deel uit van een tapijt van namen van regeringen en bedrijven die nog niet verantwoordelijk zijn gehouden tegenover het publiek”, zei Su.

De laatste tijd hebben demonstranten zich gericht op de financiële sector vanwege zijn rol bij de financiering van de uitbreiding van de olie- en gasontwikkeling. Particuliere bedrijven en centrale banken zijn nog steeds op één lijn met fossiele brandstoffen, wat hen op gespannen voet zet met hun eigen klimaatverplichtingen.

Maar de toenemende kritiek heeft ertoe geleid dat banken en de energiesector tientallen nieuwe netto-nultoezeggingen en toezeggingen hebben gedaan om de klimaatverandering te bestrijden. In hoeverre deze toezeggingen zich vertalen in concrete actie is discutabel, aangezien de zakenwereld op kwartaalwinsten jaagt in plaats van de beloften uit persberichten waar te maken.

Activisten blijven rondhangen om deze industrieën eraan te herinneren dat ze nauwlettend in de gaten worden gehouden. Deze invloed vertaalt zich soms in veranderingen binnen de sector, zoals de opkomst van aandeelhoudersresoluties die klimaatprioriteiten op de jaarlijkse bijeenkomsten van oliemaatschappijen opdringen.

Bidens opmerkingen aan de Algemene Vergadering van de VN duiden op de kracht van activisten. Hij noemde fossiele brandstoffen een oorzaak van de recordbrekende hittegolven, bosbranden en overstromingen over de hele wereld. “Alles bij elkaar genomen,” zei de president, “vertellen deze momentopnamen een urgent verhaal van wat ons te wachten staat als we er niet in slagen onze afhankelijkheid van fossiele brandstoffen te verminderen en onze wereld klimaatbestendig te maken.”