Wat wil de ‘Globalist’?

Dat hangt er sterk vanaf aan welke ‘Globalist‘ je die vraag voorlegt. ‘Globalisme‘ vind je terug bij alle ‘Messianistische‘ religieuze stromingen, en ideologieën. Al dan niet door tussenkomst van een ‘Almacht‘ voorzien zij een ‘universele oplossing‘. Daarbij is de concurrent, enige andere ‘Messianistische‘ religie, of een ideologie, een directe concurrent die te vuur en te zwaard bestreden dient te worden. Binnen elke ‘Messianistische‘ stroming vinden we ‘valse profeten‘ die weten dat het allemaal te hoog gegrepen is, maar die meeliften uit puur eigenbelang.

Die laatste groep, cynisch calculerend, kijkt louter en alleen naar de ‘Bottom Line‘. Ze zijn Christen als dat hen voordeel oplevert, Moslim als dat beter uitpakt, en Communist als dat de stroming is die er met de volle winst vandoor lijkt te gaan. Bij ‘Bottom Line‘ moet u zich niet louter concentreren op de ‘enen‘ en ‘nullen‘ op een bankrekening, of op een lijst met grootverdieners van ‘Forbes‘. Minstens net zo belangrijk is de handel in ‘Rechten‘.

Het zijn die cynische types die in ons deel van de wereld boven zijn komen drijven nadat de Sovjet-Unie de geest gaf, en Francis Fukuyama het ‘Einde van de Geschiedenis‘ afkondigde. Een kardinale fout van Fukuyama, die blijkbaar dacht dat de eindoverwinning van het ‘kapitalistische‘ systeem zou leiden tot een geoptimaliseerde ‘markt‘ voor producten en ideeën. En hij was zeker niet de enige in die tijd.

De ‘Globalist‘ herken je aan zijn of haar formele weerzin tegen alles wat ‘nationaal‘ heet te zijn. Dat woordje ‘formele‘ moet er wel bij, want in de praktijk zie je juist dat de ‘Globalist‘ hamert op het mobiliseren van de nationale politiek om de ‘Globalistische‘ kar te trekken. En dat gaat niet zelden zo ver dat de ‘Globalist‘ eist dat nationaal offers worden gebracht op het altaar van hun ‘Globalistische‘ belang. Je ziet dat terug in ‘Groene‘ initiatieven, ‘Mensenrechten‘ en ‘Open Grenzen‘, maar ook bij de ‘Regime Change‘-activiteiten die daar losjes verband mee (lijken te) houden. Dat die inspanningen exact het tegenovergestelde bereiken van wat men zegt na te streven, weerhoudt hen er niet van om doof en blind voort te gaan op de ingeslagen weg.

Niet alleen dat, maar al doende is men bereid tot ‘concessies‘ waar je mond van openvalt. Totdat je je realiseert dat het geen concessies zijn. De moderne ‘Globalist‘ is geen ideoloog, geen idealist, en niet religieus bevlogen. Hij of zij gebruikt ‘soundbites‘ die verwijzen naar uiteenlopende ‘LifeStyle‘-opties, die in de praktijk een potpourri zijn van zelfzuchtige elementen uit diverse ideologieën en religies, om de macht binnen te harken die nodig is om hun ‘Globalistische‘ agenda waar te maken, en hun winst te optimaliseren. Iemand kan dus een ‘Anti-Globalistische Globalist‘ zijn, als die ‘soundbite‘ nuttig is om steun te verwerven voor de eigen ‘Globalistische‘ agenda.

Als het nuttig is om Assange onder de bus te duwen door hem uit te maken voor een ‘verkrachter‘, dan doet men dat. Dat de zedelijkheidswetgeving in het ‘linkse‘ Zweden meer weg heeft van iets wat ze in Saoedi Arabië zouden kunnen bedenken, dan iets wat voortvloeit uit het liberale ‘Verlichtingsdenken‘, is niet alleen geen bezwaar, maar eerder zelfs een aanbeveling. ‘Respect‘ voor Moslims gaat in die kringen verder dan ‘Leven en laten Leven‘, want het ‘Globalistische‘ bereik van de meer fanatieke sectoren van dat geloof betekent dat het een invloedrijke ‘LifeStyle‘ is, die bruikbaar is in de ‘Globalistische‘ agenda. De misère is, dat humane groepen binnen de Moslim-gemeenschap gemangeld worden door een opportunistische ‘vriendenkring‘ die zo gek is als een ‘deur‘.

Hier op dit blog wijs ik er met enige regelmaat op dat in ‘Globalistische‘ kring het de normaalste zaak van de wereld is om een gekozen president weg te zetten als een ‘dictator‘, en een niet gekozen hielenlikker die bereid is de belangen van het land en de armlastige bevolking voor een grijpstuiver te verpatsen aan de ‘Warparty‘ naar voren te duwen als ‘Democraat‘. Terwijl het gewoon om de olie gaat. Of een ander geostrategisch belang dat daar dicht naast ligt.

De ellende is dat we, meer dan ooit, grote behoefte hebben aan ‘inclusieve‘ oplossingen voor de meest knellende problemen. Maar dat de ‘Globalisten‘ in de weg lopen. En dat geldt het volledige spectrum van maatregelen die het milieu moeten redden, de mensenrechten op een aanvaardbaar niveau moeten zien te krijgen, en de armoede in de wereld moeten zien te bestrijden, terwijl we werken aan een toekomstbestendige visie op de verdere ontwikkeling van de mens, die op enig moment de wereld buiten de aarde op een meer robuuste wijze zal moeten gaan verkennen, vóórdat deze ‘blauwe planeet‘ te klein is om ons allemaal te huisvesten. Dus moeten we nu doorstoten, en ‘ruimtevaart‘ niet langer zien als een manier om onze ‘Bottom Line‘ op een hoger plan te brengen door prestigeprojecten en het militariseren van de ruimte om de aarde, maar als de volgende stap voor de ‘pioniers‘ die we in de kern nog steeds zijn.

De ‘Globalist‘ mag zichzelf zien als een pionier en ‘avant garde‘, maar in de praktijk is het een ‘Aaseter‘ die rondkomt van wat anderen produceren. En dat is geen levensvatbare strategie, zoals ook zichtbaar is in onze ‘westerse’ samenleving, waar de ‘Aaseters‘ zich in toenemende mate tegoed doen aan elkaar.